Ben mezarlığa hiç gitmem, öyle bir huyum yok. Mezar ziyareti bana anlam ifade eden bir şey değil yani.
Ama konudaki kişi anneanne. Konu sahibi 25 yaşındaymış, anneanne herhalde bir 70 vardır. O yaşta, beklenmedik evlat kaybı çok zordur eminim. Bu şekilde teselli oluyorsa yavaş yavaş ziyaret sıklığı azaltılabilir. Bir de zaten uzakmış mezarlık, kadının kendi gitme imkanı yok. Zaten sık gidemiyordur.
iste dedim ya adam da karisinin gidip gidip aglayip gelmesini istemiyordur, hastalanıp kotulesmesinden endise ediyordur.
"ölüm allahin emri,hepimiz öleceğiz" modunda yasayan bir adamdir.
tabii ki kadin hep gitmek ister evladi ama onu da üzen bir sey bunca gidip mezar görüp aglamak. o da yasli kadin sonucta kendini toparlamazsa çok yakinda saglik sorunlari başlayabilir. ben ailesinin yerinde olsam cidden her firsatta mezarlığa gitmesine engel olurdum, oyalayacak bir seyler bulurdum.
yaklaşık 8 sene önce 2 akrabam öldü biri otuzlarinin basinda, biri kirklarinin sonunda.
tabii ki anneleri yıkıldı ama her firsatta mezar üstüne giden, her gitmeye ciğeri söküle söküle aglayan anne 5 ay saglikli kaldi sonra yataga düştü, en sonda da öldü.
digerineyse oyalansin diye torun emanet ettiler. annesi ise basladi "sen okula birak, okuldan al" falan dediler. kadina her gün yapmasi gereken görev cikti. cocugu okula birakmasi, almasi, kursa goturmesi, getirmesi, yarina istenen yemek listelerini yapmasi falan, hayat kosturmasina döndü bir sekilde hayatina devam edebildi. hala herkes der "o cocuk hayata tuttu o kadini" diye .
yani demek istedigim ailesi daha iyi bilir ama her istediginde mezarustune götürmekle iyi yapmıyorlar
