- 2 Mart 2011
- 591
- 33
- 118
herkese iyi akşamlar.
yine burdayım..
sizlerden yardım fikir öneri tavsiyeler almak için...
kendimi pek iyi hissetmiyorum ve moral olarak sıfır bir durumdayım.
şimdi kısaca kendimi anlatıyım.
ben üniversite öğrencisiyim. bu sene ilk yılım. yurtdışında bir üniversitede okuyorum. türklerin yoğunlukta olduğu hatta okulun nüfusunun yaklaşık yarısını türklerin oluşturduğu bir okul. bu sebeple okulda ki bütün türkler nerdeyse birbirini tanır. uzaktan isim,sima olarak da olsa tanır ve bilirler.
dediğim gibi bu sene ilk yılım.
ve bikaç saat önce hakkımda dedikodular döndüğünü duydum. okulun 2 kampüsü var. birisi ilk sene sadece yeni gelen öğrencilerin olduğu bir kampüs. (küçük)
diğeri üst sınıfların ve okulun geri kalan kısmının olduğu kampüs.
ben üst sınıfların kampüsüne gitmeyen uğramayan bir insanım. ve üst sınıflardan tanıdığım ve muhabbet ettiğim sadece 3-5 kişi var. geri kalan konuştuğum herkes kendi sınıfımdan.
en başından beri hareketlerime dikkat eden biriydim, kimsenin ağzına bir laf vermemek için çaba gösterdim ve bunu başardım da. bu yüzden kimseyle muhabbetim olmadı, dikkatli davrandım.
fakat bikaç saat önce öğrendim ki hakkımda dedikodular almış başını gitmiş. inanın benle alakası olmayan tamamen hayal gücüyle oluşmuş şeyler.
hani şey olur ya sen birine vurursun, sonra o öldürdü diye olay abartılır yanlış anlatılır. haa işte öyle bişey de yok ortada. tamamen alakasız, uydurulmuş şeyler.
1 tanede değil meğersem ilk aylardan beri dönüyormuş hakkımda ahlaksız muhabbetler...
1 değil 2 değil bir sürü...
o kadar moralim bozuldu kendimi kötü hissediyorum ki. bunu birçok kişide biliyormuş ama bana söylememiş. gerçekten o kadar moralim bozuldu ki. evet alnım ak. ama insanların neden böyle olduğunu anlamıyorum, anlayamıyorum...
bununla nasıl baş edebilirim onuda bilmiyorum. şuan içimden ağlamak geliyor, bu pislik yerden gitmek geliyor. ama şurda okulumun kapanmasına 50 gün kaldı. sabret diyorum sabret....
yine burdayım..
sizlerden yardım fikir öneri tavsiyeler almak için...
kendimi pek iyi hissetmiyorum ve moral olarak sıfır bir durumdayım.
şimdi kısaca kendimi anlatıyım.
ben üniversite öğrencisiyim. bu sene ilk yılım. yurtdışında bir üniversitede okuyorum. türklerin yoğunlukta olduğu hatta okulun nüfusunun yaklaşık yarısını türklerin oluşturduğu bir okul. bu sebeple okulda ki bütün türkler nerdeyse birbirini tanır. uzaktan isim,sima olarak da olsa tanır ve bilirler.
dediğim gibi bu sene ilk yılım.
ve bikaç saat önce hakkımda dedikodular döndüğünü duydum. okulun 2 kampüsü var. birisi ilk sene sadece yeni gelen öğrencilerin olduğu bir kampüs. (küçük)
diğeri üst sınıfların ve okulun geri kalan kısmının olduğu kampüs.
ben üst sınıfların kampüsüne gitmeyen uğramayan bir insanım. ve üst sınıflardan tanıdığım ve muhabbet ettiğim sadece 3-5 kişi var. geri kalan konuştuğum herkes kendi sınıfımdan.
en başından beri hareketlerime dikkat eden biriydim, kimsenin ağzına bir laf vermemek için çaba gösterdim ve bunu başardım da. bu yüzden kimseyle muhabbetim olmadı, dikkatli davrandım.
fakat bikaç saat önce öğrendim ki hakkımda dedikodular almış başını gitmiş. inanın benle alakası olmayan tamamen hayal gücüyle oluşmuş şeyler.
hani şey olur ya sen birine vurursun, sonra o öldürdü diye olay abartılır yanlış anlatılır. haa işte öyle bişey de yok ortada. tamamen alakasız, uydurulmuş şeyler.
1 tanede değil meğersem ilk aylardan beri dönüyormuş hakkımda ahlaksız muhabbetler...
1 değil 2 değil bir sürü...
o kadar moralim bozuldu kendimi kötü hissediyorum ki. bunu birçok kişide biliyormuş ama bana söylememiş. gerçekten o kadar moralim bozuldu ki. evet alnım ak. ama insanların neden böyle olduğunu anlamıyorum, anlayamıyorum...
bununla nasıl baş edebilirim onuda bilmiyorum. şuan içimden ağlamak geliyor, bu pislik yerden gitmek geliyor. ama şurda okulumun kapanmasına 50 gün kaldı. sabret diyorum sabret....
Son düzenleme:
sen çalış çabala yurt dışlarında oku sonra Türk mahallesine çevirin üniversiteyi 
kolay gelsin sana birde Türkiyedeki kamu kurumlarında olsaydın ne yapacaktın dedikodunun hası burada. boşver seni bilen bilir başını önde olsun hep çünkü dedikodunun önünü hiçbir zaman kesemezsin
