bir de şu var: herşeye evet diyenler kişilik sahibi olarak görülmüyor. ve insanlar herşeye evet diyenleri daha çok yardıma muhtaç olduklarında, yanlarına birini aradıklarında arıyorlar, çok sevdikleri için değil...Yani herşeye evet diyenler ilk yardım çantası gözüyle görülüyor.
Oysa hayır diyebilenler insanların gözünde daha kişilikli olarak görülüyor, daha saygınlık uyandırıyor. ve bu tip insanlardan birşey isterken bile çekinerek söylüyorlar. Oysa hayır kelimesini kullanamayanlara bazen sorulmuyor bile, "geliyorsun işte o kadar, hayırı kabul etmiyorum" diyorlar, emirvaki yapılıyor çoğu zaman. İnsanlar hiç düşünmüyor ki bunun da işi var mı, yok mu?
Hayır diyememenin tek nedeni: karşıdaki kişiyi kaybedersem... ya da genelde sevgi açlığı duyanlar,kaybetme korkusu yaşayanlar hayır diyemez. Sanırlar ki herşeye OKEY dersem insanlar beni daha çok sever. Oysa tam tersi...
Sanırım kendine değer vermek demek: kendini bilmekten geçiyor. Bu da kişilik sahibi olmak ve kimseyi ezmemek için uğraşırken kendini de ezdirmemekten geçiyor demek. Prensip sahibi olmak, onurlu olmak...
