Değersizlik hissi

Merhaba arkadaşlar, ben bugün pek iyi değilim. Dertleşmek mi istiyorum bilmiyorum. Değersizlik hissi yaşıyorum. Çevremde değer veren insanlar var tabi ki. Fakat yetinemiyorum sanki. Yani sanki hep ben bişiler için uğraşıyormuşum gibi geliyor. Bugun de pes ettim herhalde şu an üzgünüm. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Şu an da diyetteyim dün akşam canım sıkıldığı için tatlı yedim. İnsanlara söylediğim şeyi çok takıyorum. Ne derler ne düşünürler diye. İçimi rahatlatıp sonra normale dönüyorum. Mesela eşim bazı şeyleri ben söyleyince yapar. Sonra tekrar dürtmem gerekir. Artık buna bile yoruluyorum. Ya da ben yalnız kalırım o aktivite yapar dışarda. Sonra üzülür benim yapmasını istediğim davranışları ben söylemeden yapar. Ama bu kadar. Yani ya ben dürtcem ya bana üzülecek. Yoruldum. Aslında benle bişiler yapar plan yaparız. Film izleriz. Ama eskiden bunları yaparken sanki ben mutlu olayım diye canla başla yapardı. Şimdi görevmiş gibi hissettiğini düşünüyorum. Sanki görevi bitince normale dönecek gibi. Bu his boşuna da olabilir. Bu arada ailem beni aramaz. Hep ben ararım. Sanırım bu değersizlik hissim genel olarak. Kendime değer veriyorum öz bakımımı yapıyorum. Bazen ondan da sıkılıyorum. Aktiviteler de buldum. Ne hissettiğini bılmıyorum. Teşekkürler.

Yillardir tekim bu hayatta ve şunu öğrendim ki mutlu olmak için kimseye ihtiyacimiz yok ve bu kısacık ömürde her şeyi kafaya takıp en güzel günleri çöpe atmak kadar saçma bir şey de yok.

Suspus100 .!.:

Yillardir tekim bu hayatta ve şunu öğrendim ki mutlu olmak için kimseye ihtiyacimiz yok ve bu kısacık ömürde her şeyi kafaya takıp en güzel günleri çöpe atmak kadar saçma bir şey de yok.

Genişletmek için tıkla...

Doğru ben de pes ettim.

Yani kusura bakmayın ama elinizdekilerin kıymetini bilmiyorsunuz ve çevrenizdeki insanları çok kale alıyorsunuz. Çevremde gördüğüm en mutlu insanlar hiç kimseye ihtiyacı olmadan mutlu olabilen kendi kafası istediği gibi takılan insanlar.

P.S. Benim ne sevgilim var, ne eşim var, ne arkadaşım var (1 tane bile), ne işim var. Karşı cinsi zaten geçtim de artık o kadar değersizim ki şirketler bile beni işe almak, işyerlerinde barındırmak istemiyormuş gibi geliyor.

Ben kendimi değerli buluyor muyum? Kesinlikle hayır. Ama yılmıyorum, güçlü durmaya çalışıyorum hala umut ediyorum, elimdekilerle mutlu olmaya çalışıyorum. Siz de bunları yapmaya devam edin.

Mutluluklar diliyorum.