ben anlaşamadığım insanı hayatımdan çıkarıyorum ama aile olunca öyle olmuyor. içime atınca ters biri oluyorum. bu yüzden kırıldığımda konuşmayı tercih ettim. bana sürekli kızım diyip el üstünde tuttuğunu ima etti. ama ismimle hitap ediyordu ben de zaten dümdüz anne demek istemiyordum x anne demeye başladım. eşim de gitmeyi kabul etmiyor.
Ya şu takıldığınız şey o kadar saçma ki. İnsanlar çocuklarına isimleriyle hitap etmiyorlar mı? Herkes sürekli oğlum kızım diye mi dolaşıyor ortalıkta?
Kızı olarak görüyor diye sürekli kızım kızım demesi gerekmiyor. İnsanlar hitap edebilsinler diye bir adınız var.
Kimsenin çocuğunun eşini kızı/oğlu olarak gördüğü yok zaten. Sevmek ayrı, kızı/oğlu gibi sevmek ayrı.
Siz kayınvalidenizi kendi anneniz gibi sevebilir misiniz ki kadın sizi kızı gibi sevmiyor diye bozuluyorsunuz?
Anne demek zorunda değilsiniz zaten ama bunun için sunduğunuz gerekçe çok saçma.
Her şeye o kadar alınmış, o kadar çok kırıldım konuşması yapmışsınız ki kadın kendisini sevmediğinizi, istemediğinizi düşünmüş artık. Normal şeyleri bile kasıtlı yapıyorsunuz gibi, altında kötü bir niyet var gibi yorumluyor ve tavır alıyor.
Sizin ne istediğinizi de anlamıyor bence.
Çatkapı gelmiyor belli ki. Hem çağırılıyor hem tavır görüyor.
Bebek gece uyumuyor diye kadını çağırıp elinizden alıyor diye kızıyorsunuz. Yardıma çağırırsanız gelir alır bebeği, başka ne yapacak? Uzaktan uzağa ağlama diyecek hali yok.
Yardım etmek için elinizden alsa suç, ziyarete gittiğinizde almasa suç.
Gelse suç, gelmese suç.
Siz önce ne istediğinize karar verin. Sınırınızı da buna göre belirleyin. Ne kadını oyuncak edin ne kendi sinirinizi bozun.