Değişebilir miyim?

cubukkrakerr

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
15 Ekim 2023
26
16
3
34
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum
 
Bu tamamen yaradılış.
 
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum
Bi yerden sonra sağlam bi sinir krizi belki bi depresyon bi kırılma noktası yaşıyorsunuz. Sonrasi çorap söküğü misali hersey düzene giriyor. Ben anlattiginizdan da fazlasiydim. Simdi bana bir adım atana 1 adım atıyorum. Bana yaklaşmayın kimseye kılımı kıpırdatmiyorum. Hassas ince düşünen insanlar ne yazık ki büyük bi darbe ile ancak yolunu degistirebiliyor. Bi sabah uyanıp ben böyle bi insan olmalıyım deyip yola devam edemiyoruz ne yazık ki. Vefa merhamet ve adaleti bırakmadan devam etmenizi öneririm. Gün içinde bi durumla karşılaştığınızda kendinize hatırlatıp frenlemeniz gerekiyor. Yoksa inanın çok zor o şekilde yaşamak. Yada dedigim gibi sağlam bi sinir krizi geçirip sifirlanicaksiniz. O olmaması için frenleyerek basamakları bir bir çıkmaya çalışarak kendinize yön verebilirsiniz. Bu süreçte psikoterapi güzel bi adım olur
 
Bi yerden sonra sağlam bi sinir krizi belki bi depresyon bi kırılma noktası yaşıyorsunuz. Sonrasi çorap söküğü misali hersey düzene giriyor. Ben anlattiginizdan da fazlasiydim. Simdi bana bir adım atana 1 adım atıyorum. Bana yaklaşmayın kimseye kılımı kıpırdatmiyorum. Hassas ince düşünen insanlar ne yazık ki büyük bi darbe ile ancak yolunu degistirebiliyor. Bi sabah uyanıp ben böyle bi insan olmalıyım deyip yola devam edemiyoruz ne yazık ki. Vefa merhamet ve adaleti bırakmadan devam etmenizi öneririm. Gün içinde bi durumla karşılaştığınızda kendinize hatırlatıp frenlemeniz gerekiyor. Yoksa inanın çok zor o şekilde yaşamak. Yada dedigim gibi sağlam bi sinir krizi geçirip sifirlanicaksiniz. O olmaması için frenleyerek basamakları bir bir çıkmaya çalışarak kendinize yön verebilirsiniz. Bu süreçte psikoterapi güzel bi adım olur
Çok doğru yazmışsınız. Hassasiyet abidesiydim.. etrafımdakilere göre her şeyi halledebilirdim, çünkü kimin ne sıkıntısı olsa benimmiş gibi derman olmaya çalışırdım. Herkesi o kadar çok düşünürdüm ki kendime zaman kalmazdı. Sonuç 3 yıl önce geçirdiğim ciddi panik atak krizi beni kendime getirdi. 2 yıl tedavi sonucunda aslında en değerli şeyin kendim olduğunu anladım. Bazen insanın başına bi şey geliyo ve biraz da olsa ben demeyi öğreniyo. Şükür öğrenebildim
 
Önceden herşeyi takardım. İnsanlar için elimden gelenin fazlasını yapardım. Sonuç? nankörlük... Artık bana kim nasıl geliyorsa o şekilde gelirim. Bir de yaşla alakalı. Yaş aldıkça gereksiz insanlardan uzaklaşıp yalnızlığı daha çok seviyorsunuz. Ben bana iyi gelmeyen bir ortamda olmaktansa, yalnız başıma çıkıp kahve içmeyi daha çok seviyorum. Ayrıca ben de herşeyi ama herşeyi çok kafama takardım ama yaş aldıkça zamanla daha az takar oldum. Bir anda olcak iş değil genelde
 
Önceden herşeyi takardım. İnsanlar için elimden gelenin fazlasını yapardım. Sonuç? nankörlük... Artık bana kim nasıl geliyorsa o şekilde gelirim. Bir de yaşla alakalı. Yaş aldıkça gereksiz insanlardan uzaklaşıp yalnızlığı daha çok seviyorsunuz. Ben bana iyi gelmeyen bir ortamda olmaktansa, yalnız başıma çıkıp kahve içmeyi daha çok seviyorum. Ayrıca ben de herşeyi ama herşeyi çok kafama takardım ama yaş aldıkça zamanla daha az takar oldum. Bir anda olcak iş değil genelde
Ben de aynısını hissediyorum. Eskiden kalabalıklari severdim ama nankörlük vefasızlık gördükçe yalnizligin daha güzel olduğunu gördüm. Sevdiğim uc beş insanlarla olmak en guzeli. Ama keşke böyle olmasaydi. Herkes hassas ince dusunceli olsaydı. Umarım ben de yaş aldıkça daha umursuz olurum
 
Çok doğru yazmışsınız. Hassasiyet abidesiydim.. etrafımdakilere göre her şeyi halledebilirdim, çünkü kimin ne sıkıntısı olsa benimmiş gibi derman olmaya çalışırdım. Herkesi o kadar çok düşünürdüm ki kendime zaman kalmazdı. Sonuç 3 yıl önce geçirdiğim ciddi panik atak krizi beni kendime getirdi. 2 yıl tedavi sonucunda aslında en değerli şeyin kendim olduğunu anladım. Bazen insanın başına bi şey geliyo ve biraz da olsa ben demeyi öğreniyo. Şükür öğrenebildim
Al bende de o kadar. Cekirdek ailem başta olmak üzere hayatımdaki herkese hep el uzatan ve hep güçlü olup derman olan kisiydim. Bi kere sadece bi kere tökezledim düşmedim bile öyle tekmeler atıldı ki.. dehşet bi sinir krizi geçirmişim kv yanımdaydı sadece. Sonrasi ağır depresyon. 2bucuk yıl ilaçsız şekilde çabaladım. Sonunda Mevlam sifami verdi. Ama o yolu çeken bilir. Her terapiste gittiğimde ilac kullanmak zorundasın dediler ilk dakikalarda asla kabul etmedim. Cunku ilac kullanirsam beni uyusturup eski moni halime getirecekti. Acı çeke çeke her şeyi sıfıra indirdim. Ve suan babam rahmetli annemle bayramdan bayrama görüşüp geri kalan aile akrabalar ve arkadaşların nerdeyse hepsiyle kapıları ahirete kadar kapattım. Gene zorlandığım noktalar var özellikle rüyalarım herkesin nasıl pişman olduklarını mevla bir bir gösteriyor. Bu aralar gebelik sebebi ile çok zor zamanlardan geçiyoruz ve insana öylesine ihtiyacım var ki.. Gene de el uzatsalar bu halimle tutmam ellerini.. kimse bilmez esim bile kendimi duvarlara dovdururdum içimin acısı hafiflesin diye.. umarım konu sahibi bu raddelere gelmeden hayatının sınırını çizer.
 
Elbette değişebilirsiniz.

Bende önceden sizin gibi sürekli insanlara yardımcı olmaya çalışıyordum. Biri gak dese koşuyordum. Sonra farkettim ki onun o konuyu kendisi çözmesi gerekiyor deneyimlemesi gerekiyor onun gelişebilmesi için kendisinin aşması lazım. Karşındakinin sınır noktası gelmeden yada benden yardım istemeden müdahale etmemeyi öğrendim. Ve bunu çocuklarımı yetiştirirken çocuklarımdan öğrendim. Sonra baktım ki alma-verme dengesi kurmuşum. Daha huzurlu oldum. Çünkü durmam gereken yeri bildim. Beklentim azaldı bu sayede ve hassasiyetim gitti alıngan değilim eskisi gibi.

Adalet konusu çok hassas bir konu lakin kişi yine de bu konuda da durması gereken yeri bilmeli. Çocuklar - yaşlılar(haklıysa)-engelliler konusunda tanısam da tanımasam da haksızlığa susmuyorum. Ama kuzenimin miras kavgasında kalkıpta kuzenimi savunmuyorum mesela çünkü o bir yetişkin kendisi çözmeli.(eskiden olsa toplulukta savunurdum toydum.) En fazla başbaşa iken konuşup benden çözüm isterse tanıdığım avukata yönlendiririm.

Herkesin herşeyini düşünmek kendini ihmale yol açıyor. O da bir süre sonra ben onlara yardım ettim onlar neden böyleler diye hayıflanıp derdimizi bırakıp bir de onlara üzülmemize sebep oluyor.

Kendi içinizdeki terazide olayları tartmayı alışkanlık haline getirin.
 
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum
Gel bana biraz sürtün benden sana belki gecer vurdum duymazliklik 🤣 hic birseyi takmam kafama cooookkk asiri birsey olacakki kafama takayim yoksa herseyi oluruna birakan bir insanim. Birseymi olacak olur diyip geciyorum. Mesela etrafimda cok insan var en basiti biryere evrak vericek toplamasi gereken kagitlari toplayana kadar ne kadar kafalarina takarlar olackmi olmicakmi nasil olacak diye. Yanlarinda oldukca neden suan dusunuyosunki oldu oldu olmadi olmadi napa biliriz diyorum,topalnacak evraklarada gelince toplarsin daha cok zaman var diyince, bana cok sinirleniyolar keske senin kafadan olsak bizde diye
 
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum
benzer durumdayız, bir arkadaş kırılma noktası yazmış. ben yaşamadım ama herhalde öyle dibi göreceğimiz bir şey yaşamamız lazım ki hassasiyetimizi yitirelim. bilemiyorum belki psikolog ile konuşmak iyi gelebilir deneyin isterseniz. yaratılış denen şeyin değişebileceğine inanmıyorum ama bazı özellikleri törpüleme ya da farklı metotlarla kafanızın içindekilerden uzaklaşma gibi şeyleri deneyebilirsiniz. ben yoga yaptım uzun süre ama faydasını görmedim, meditasyon benim kalemim değilmiş siz biraz araştırın isterseniz.
 
Kişisel gelişim kitaplarında çok seçici olmak lazım. Bazı kitaplar aşşırı saçma. İnsana boş yere gaz veren saçma sapan cümleler yığını. 🤷🏻‍♀️
 
. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam
Sizden bağımsız ama şunu bu aralar çevremden cok duyuyorum .haksızlığa gelemem cildiririm vs . Tr de haksızlığın bini bir para adeta . Madem hepimiz böyleyiz ve susmuyoruz ülke niye bu halde 🧐🧐
Özür dilerim yazdığım şeyin sizinle hiç alakası yok bugün bir arkadaş da defalarca bu cümleyi kurdu üzerine çok düşündüm sonra şimdi bunu görünce yazmadan duramadim :) yarın da gidip ona soyliyim en iyisi 😁😁
 
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum

İnşallah kırılma noktasını hiç yaşamazsınız. Bazı şeyler yaşadıktan sonra insanın kendine gelmesi çok daha uzun sürüyor. Farkında olduğunuzda terapistten yardım almak en doğru yöntem burda. Biriktikçe bir şeyler terapi yolu da uzuyor, iyileşmekte zaman alıyor. Terapi de neymiş diyen ben, bir kriz esnasında ağlayarak terapistimi bulmuştum. İşteydim o sıra ve en erken ne zaman görüşebiliriz diye sormuştum. İnanın berbat durumdaydım. Tek bir kelimeye bile tahammülüm kalmamış, her şeye muhalefet birine dönüşmüştüm ve o çenem bi türlü kapanmazdı. Konuşmayı yeni öğrenen çocuk gibi kendimi nasıl frenleyeceğimi ve bazı şeylere ne kadar müdahale etsem de zaten olması gerektiği gibi olacağını öğrendim resmen yeniden. Durmam gereken yeri biliyorum artık. Bir şekilde susuyorum. Nabza göre şerbet verip, he evet sen haklısın diyorum. Çünkü tartışmanın bi yere varmayacağını, o insanın fikirlerinin değişmeyeceğini ve sonunda sinir küpüne dönüşeceğimi biliyorum. Bana zerre fayda sağlayamayan sürekli beni dert küpü yapan insanları da hayatımdan çıkardım.

Uzun oldu kusura bakmayın. Yıllarca dıştan umursamaz görünen ama içten ince dal parçası gibi her seferinde kırılıp koca bi boşluğa dönüşüp oralarda debelenmiş biri olarak yazıyorum bunları. Terapi en güzel çözüm. Yardım almak için bardağınızın taşmasını beklemeyin, bardak dolmadan içinde birikenleri dışarı atmak daha kolay. Hepimiz bir gün iyileşicez ve bunu hep beraber yapcaz. Yalnız değilsiniz, size kocaman sarılıyorum 💞
 
Son düzenleme:
Sizden bağımsız ama şunu bu aralar çevremden cok duyuyorum .haksızlığa gelemem cildiririm vs . Tr de haksızlığın bini bir para adeta . Madem hepimiz böyleyiz ve susmuyoruz ülke niye bu halde 🧐🧐
Özür dilerim yazdığım şeyin sizinle hiç alakası yok bugün bir arkadaş da defalarca bu cümleyi kurdu üzerine çok düşündüm sonra şimdi bunu görünce yazmadan duramadim :) yarın da gidip ona soyliyim en iyisi 😁😁
Yaaa aynen herkes haksızlığa karşıysa kim bu haksızlık yapanlar. Zaten dilde herkes insan🤷🏻‍♀️
 
Sizden bağımsız ama şunu bu aralar çevremden cok duyuyorum .haksızlığa gelemem cildiririm vs . Tr de haksızlığın bini bir para adeta . Madem hepimiz böyleyiz ve susmuyoruz ülke niye bu halde 🧐🧐
Özür dilerim yazdığım şeyin sizinle hiç alakası yok bugün bir arkadaş da defalarca bu cümleyi kurdu üzerine çok düşündüm sonra şimdi bunu görünce yazmadan duramadim :) yarın da gidip ona soyliyim en iyisi 😁😁
Yaaa aynen herkes haksızlığa karşıysa kim bu haksızlık yapanlar. Zaten dilde herkes insan🤷🏻‍♀️
Şahsen bende ezelden haksızlığa karşı asla susamayan biriyim. Fakat ülkedeki hatta dünyada ki tüm haksizliklari hak yiyenleri bizim gibi insanların üstüne yıkmak ne kadar doğru? Ben son 4 yık önceki ben asla değilim fakat merhamet vicdan haksizlik karşısında hala susmuyorum. Bide koca ülkedeki milyonları ilgilendiren meselelerde bireysel olarak ne kadar değişim yaptirabiliriz. Hayatıma dokunan yada sesimi duyurabildigim yerde aman banane demiyorum ama benim çıkan sesimle nasıl ülkedeki haksızlığı onleyebilirim onu da bilen söylerse üstümüze düşeni yapariz evelallah.
 
Şahsen bende ezelden haksızlığa karşı asla susamayan biriyim. Fakat ülkedeki hatta dünyada ki tüm haksizliklari hak yiyenleri bizim gibi insanların üstüne yıkmak ne kadar doğru? Ben son 4 yık önceki ben asla değilim fakat merhamet vicdan haksizlik karşısında hala susmuyorum. Bide koca ülkedeki milyonları ilgilendiren meselelerde bireysel olarak ne kadar değişim yaptirabiliriz. Hayatıma dokunan yada sesimi duyurabildigim yerde aman banane demiyorum ama benim çıkan sesimle nasıl ülkedeki haksızlığı onleyebilirim onu da bilen söylerse üstümüze düşeni yapariz evelallah.
Okeyto
 
Madem hepimiz böyleyiz ve susmuyoruz ülke niye bu halde 🧐🧐
Yaaa aynen herkes haksızlığa karşıysa kim bu haksızlık yapanlar. Zaten dilde herkes insan🤷🏻‍♀️

Siz çevrenizde sık sık duyuyor olabilirsiniz veya gerçekten çevreniz öyledir bilemem ama bu sizlerin söylediği gibi herkesi kapsamıyor maalesef. En basitinden kritik bir seçim olduğunda dahi yüzde 50 yüzde 50yiz. Birinin ak gördüğünü diğeri kara görüyor
Bence toplum olarak merhametli olsak da adalet duygumuzun çok geliştiğini sanmıyorum. Cikarları doğrultusunda hareket eden çok insan var hayatin her alanında
Belki de dünya böyle bir yerdir, alışmak gerekir. Ben de tam bu ikilemdeyim
 
Siz çevrenizde sık sık duyuyor olabilirsiniz veya gerçekten çevreniz öyledir bilemem ama bu sizlerin söylediği gibi herkesi kapsamıyor maalesef. En basitinden kritik bir seçim olduğunda dahi yüzde 50 yüzde 50yiz. Birinin ak gördüğünü diğeri kara görüyor
Bence toplum olarak merhametli olsak da adalet duygumuzun çok geliştiğini sanmıyorum. Cikarları doğrultusunda hareket eden çok insan var hayatin her alanında
Belki de dünya böyle bir yerdir, alışmak gerekir. Ben de tam bu ikilemdeyim
Vala bence herkes ama herkes bi yerde menfaatçi. Bu şey gibi ben asla yalan söylemem diyenler gibi. Halbuki o cümleyi söylerken bile yalan söylemiş oluyor. Herkes özünde iyidir ama özünü kaybetmiş çok insan var.
 
Selam hanımlar. Beni bu hayatta en çok yoran kendimim. Degismeyi çok istiyorum ama bunun mümkün olup olmadığını merak ediyorum. Kişisel gelişim kitapları, psikoloji alanında videolar vs elimden ne gelirse yapiyorum. Psikoterapiye de baslamayi düşünüyorum. Ben çok hassas bir insanim böyle olmayı hiç istemezdim. Ve adalet duygusuna çok takiğim. Bir yerde bir haksızlık oldu mu asla susamam. Benim mevzum olmasa bile kafaya takarim. Beklmedigim insanlardan vefasızlık gördüğümde yikilirim adeta. Aşmam biraz zaman alır. Romatizmam var hemen ağrı giriyor bir şeye üzüldüğümde bir haksızlığa uğradığımda. Dışardan bu kadar yumuşak durmasam da içim gereksiz yumuşak farkındayım. Bu fıtrat mi yoksa değişebilir mi sizce yorumlarinizi almak istedim

Biraz dozunda umursamaz olmayı çok istiyorum
haksızlığa karşı tutumunuz değişmez ama hassaslığınız değişir yada zamanla dönüşürsünüz
 
Önceden herşeyi takardım. İnsanlar için elimden gelenin fazlasını yapardım. Sonuç? nankörlük... Artık bana kim nasıl geliyorsa o şekilde gelirim. Bir de yaşla alakalı. Yaş aldıkça gereksiz insanlardan uzaklaşıp yalnızlığı daha çok seviyorsunuz. Ben bana iyi gelmeyen bir ortamda olmaktansa, yalnız başıma çıkıp kahve içmeyi daha çok seviyorum. Ayrıca ben de herşeyi ama herşeyi çok kafama takardım ama yaş aldıkça zamanla daha az takar oldum. Bir anda olcak iş değil genelde
Bende oyle idim kim ne olsa kostur kostur giderdim kendimi parçalardim evlendim bisiler koptu sonra 35 ten bi duruldum hele bosandim amannn bahannne modi geldi bu dunyada kimse sizden degerli değil siz iyi olacaksiniz ki etrafda iyi olsun zamanla öğreniyorsunuz konu sahibi yas aldikca
 
Back
X