Değişim

Kızlar merhaba. Şu an yeni bir işe başladım başka bir ile taşındım yani ve kendimi çok değişmiş hissediyorum eskiye dair çoğu şeyi kapattım yani mesela eskiden beni işi düşünce arayan arkadaşlarım vardı benim sıkıntım olunca pek de yardımı olmayan vs. Şimdi telefonlarını bile açmaz oldum müsait değilim diyip. Önceden yapamazdım böyle şeyler. Hayatımda en önemli şeyin kendim olduğuna inanıyorum artık. Canımı sıkan her şeyi herkesi defediyorum. Sadece beni mutsuz eden şeyleri kişileri bile. Onun bunun hatırı kalır kırılır gibi düşüncelerim hiç yok artık. Şu an burdan görüştüğüm bir arkadaş çevrem bile yok. Çünkü şu ana kadar tanıştığım bir kaç kişi yaş grubum olanlar yani bana uygun değil gibi geldi. Gereksiz muhabbetler gereksiz hareketler fakan. Şu an da da evdeyim ama çok iyi hissediyorum. Önceden yaşadığım yerde çok arkadaşım vardı şimdi yok ama hiç eksiklik duymuyorum. Normal mi bu? Acaba farkında olmadan yorulmuşum da dinleniyor muyum? Önceden böyle bir hayat beni çok sıkardı. Şimdi ev kuşu gibiyim kahvemi yapıyorum oturuyorum sakin sakin ve hiç sıkılmıyorum. Yaş olarak büyüdükçe olgunlaşıyor muyum acaba? Sanki gereksiz her şey herkes hayatımdan çıkınca hafifledim gibi böyle değişik bir huzur...

Yaş aldıkca herkes bi dönem bunu yaşıyor
Yinede bikaç arkadas cevrenizden eksik etmeyin derim arada onlarada ihtiyac oluyor

en iyisini yapıyorsun emin ol. iyi gününde yanında olup kötü gününde asla yanında olmayan insanlarla muhattab olmak resmen insana yük yapıyor. bizler derdini dinleriz en yakın arkadaşlarımızın sonra ben derdimi anlatmaya başlayınca hemen konuyu kendilerine çevirirlerdi. ben tavsiye verirdim onlara ben derdimi anlattığımda "amannn boşverr." der konuyu kapatırlardı. muhattabı kestim yalnızım huzurluyum. yanlız kalmamak için katlanırdım fedakar olurdum kendimizden feda ediyoruz karşı taraf kara geçiyor. sonra kendimi yiyip bitiriyordum ben iyi davranıyorum niye yanımda yoklar kötü günümde yoklar diye resti çektim valla geçmişi kapadım.bende şimdi kahvemi yaptım oturuyorum bir tane bile dostum yok arayıp soran. şunu anladım
-insan kendi kötü gününde kendi sorunlarını tek başına hallettiğinde,kimse yanında olmayınca artık kimseye eyvallahı kalmıyor kimseye minnet etmiyor. artık yalnız kalmamak için gururumu ayaklar altına alıp kendimi ezdiremem bana ders oldu.

honey bunch .!.:

Yaş aldıkca herkes bi dönem bunu yaşıyor
Yinede bikaç arkadas cevrenizden eksik etmeyin derim arada onlarada ihtiyac oluyor

Genişletmek için tıkla...

Hiç sıkılmamam çok ilginç . Tam tersi insanların gereksiz muhabbetleri beni sıkıyor şimdi de kahve yapıyorum iyi hissediyorum. Olgunlaştım mı ne bilimiyorum sankş böyle devam etsem hiç sıkılmam

resmen yazdıklarınızda kendimi gördüm zamanında benimde yakın sandığım insanlar beni kırınca laf soktuklarında "aman kaç senelik dostum olsun öyle demek istememiştir." deyip her şeyi alttan alıyordum beni mutsuz eden insanları hayatımdan silmiyordum ama baktım dibe çöküyorum mutsuz hissediyorum sildim gitti inceldiği yerden kopsun demek gerkeiyor bazen.

pinkyglow .!.:

en iyisini yapıyorsun emin ol. iyi gününde yanında olup kötü gününde asla yanında olmayan insanlarla muhattab olmak resmen insana yük yapıyor. bizler derdini dinleriz en yakın arkadaşlarımızın sonra ben derdimi anlatmaya başlayınca hemen konuyu kendilerine çevirirlerdi. ben tavsiye verirdim onlara ben derdimi anlattığımda "amannn boşverr." der konuyu kapatırlardı. muhattabı kestim yalnızım huzurluyum. yanlız kalmamak için katlanırdım fedakar olurdum kendimizden feda ediyoruz karşı taraf kara geçiyor. sonra kendimi yiyip bitiriyordum ben iyi davranıyorum niye yanımda yoklar kötü günümde yoklar diye resti çektim valla geçmişi kapadım.bende şimdi kahvemi yaptım oturuyorum bir tane bile dostum yok arayıp soran. şunu anladım
-insan kendi kötü gününde kendi sorunlarını tek başına hallettiğinde,kimse yanında olmayınca artık kimseye eyvallahı kalmıyor kimseye minnet etmiyor. artık yalnız kalmamak için gururumu ayaklar altına alıp kendimi ezdiremem bana ders oldu.

Genişletmek için tıkla...

Evet evet insanların saçma saçma problemlerini dinleyip karşılığında ben bir şey anlatacağımda aman boşver cümlesini çok duymuşumdur. Şimdi hiçbirini dinlemiyorum gereksiz geliyor kafamda yorulmuyor

pinkyglow .!.:

resmen yazdıklarınızda kendimi gördüm zamanında benimde yakın sandığım insanlar beni kırınca laf soktuklarında "aman kaç senelik dostum olsun öyle demek istememiştir." deyip her şeyi alttan alıyordum beni mutsuz eden insanları hayatımdan silmiyordum ama baktım dibe çöküyorum mutsuz hissediyorum sildim gitti inceldiği yerden kopsun demek gerkeiyor bazen.

Genişletmek için tıkla...

Çok da rahatladın huzur geldi. Moralim bozulmuyor hem hiç. Mutlu hissediyorum

honey bunch .!.:

Yaş aldıkca herkes bi dönem bunu yaşıyor
Yinede bikaç arkadas cevrenizden eksik etmeyin derim arada onlarada ihtiyac oluyor

Genişletmek için tıkla...

Yani edinsem bile eskisi gibi benim için çok özel önemli olmazlar öylesine olurlar. Bir tek aileme değer veriyorum o kadar.

İnsanın kendisiyle mutlu olabilmesi de güzel bir şey bence. Bunun tadını çıkarın ve dert etmeyin. Ama kabul edelim ki insan sosyal bir varlık, kendini soyutlaması mümkün değil. Kendinizi çok da kapatmayın, bazen sadece kahve içecek bir arkadaş da gereklidir. Ya hep ya hiç tarzında düşünmeyin. Zamanla sohbetini sevdiğiniz insanlar olunca çevre edinin yine de. Hayatta her şey dengede olunca güzel.

Sisyphe .!.:

İnsanın kendisiyle mutlu olabilmesi de güzel bir şey bence. Bunun tadını çıkarın ve dert etmeyin. Ama kabul edelim ki insan sosyal bir varlık, kendini soyutlaması mümkün değil. Kendinizi çok da kapatmayın, bazen sadece kahve içecek bir arkadaş da gereklidir. Ya hep ya hiç tarzında düşünmeyin. Zamanla sohbetini sevdiğiniz insanlar olunca çevre edinin yine de. Hayatta her şey dengede olunca güzel.

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum hiç ihtiyaç duymuyorum şu an. Dışarı çıksam da kendim olunca daha mutluyum gibi. Ayakbağı yok sorun yok kafa dinleme hep. Belki zamanla fazla olmamak şartıyla 1 2 kişiyle görüşürüm ama önceki gibi yormam kendimi insanların dertleriyle

pinkyglow .!.:

en iyisini yapıyorsun emin ol. iyi gününde yanında olup kötü gününde asla yanında olmayan insanlarla muhattab olmak resmen insana yük yapıyor. bizler derdini dinleriz en yakın arkadaşlarımızın sonra ben derdimi anlatmaya başlayınca hemen konuyu kendilerine çevirirlerdi. ben tavsiye verirdim onlara ben derdimi anlattığımda "amannn boşverr." der konuyu kapatırlardı. muhattabı kestim yalnızım huzurluyum. yanlız kalmamak için katlanırdım fedakar olurdum kendimizden feda ediyoruz karşı taraf kara geçiyor. sonra kendimi yiyip bitiriyordum ben iyi davranıyorum niye yanımda yoklar kötü günümde yoklar diye resti çektim valla geçmişi kapadım.bende şimdi kahvemi yaptım oturuyorum bir tane bile dostum yok arayıp soran. şunu anladım
-insan kendi kötü gününde kendi sorunlarını tek başına hallettiğinde,kimse yanında olmayınca artık kimseye eyvallahı kalmıyor kimseye minnet etmiyor. artık yalnız kalmamak için gururumu ayaklar altına alıp kendimi ezdiremem bana ders oldu.

Genişletmek için tıkla...

sorma canım bende aılemden uzaga doguya atandım burda tekim. kımseyle gorusmuyorum evde bıle tek kalıyorum (herkes ev ark tut demesıne ragmen) ınsan kendını dınlıyor kendı kendıne mutlu olmalyı kendını tanıyor boylelıkle. spora basladım kendıme daha cok vakıt ayırıyorum. kendımı burda bazen yalnız hıssetsemde kendı kendıme yetebıldıgımı dusunup gercektende guclu bır kadınmısım dıyorum.

geoshuk .!.:

sorma canım bende aılemden uzaga doguya atandım burda tekim. kımseyle gorusmuyorum evde bıle tek kalıyorum (herkes ev ark tut demesıne ragmen) ınsan kendını dınlıyor kendı kendıne mutlu olmalyı kendını tanıyor boylelıkle. spora basladım kendıme daha cok vakıt ayırıyorum. kendımı burda bazen yalnız hıssetsemde kendı kendıme yetebıldıgımı dusunup gercektende guclu bır kadınmısım dıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Evet gerçekten öyle fazla kalabalıkmış hayatım bir arkadaşım aradı iki gün önce gerektiğinde pek yanımda olmaz dertleri vardır gene ondan arar hep ben de dönecem sana dedim ve dönmedim sıkıldım yani böyle daha iyi