Merhaba canım, bazen yaptığımız hatalar vicdanımıza, zihniyetimize ağır gelir ve bizi derinden pişman eder. Ve bu hal ilerleyip hayatın akışını bozabilir. Ben senin durumunda üzülmekten çok sevinecek bir hal görüyorum. Şimdi bana da saldıranlar olacaktır ama yazacağım. Dünya çok kısa ve zor. Bu kısa hayatı yaratılış gayemize uygun yaşamak zorundayız. Yoksa hem dünyamız mutsuz oluyor hem kalıcı dünyamızı mahfetmiş oluyoruz. Bu forumda "çocuğum on sekiz olunca istediği kişiyle her şeyi yapabilir" yazanı gördüm. Tabii ki herkes istediği her şeyi yapabilir. Ama bedeli ağır oluyor işte. Allah Kuranda diyor ki "En büyük ziyana uğrayanlar, hesap gününde kendilerini ve ailelerini ziyana uğratanlardır"
Yani herkes ister rahat yaşamayı, herkes ister gününü gün etmeyi. Ama aklımızı kullanıp geçici şeyler için kalıcı olanı ziyan etmeyelim. Sen bunun farkındasın, ne mutlu sana. Bunu anlayamadan ömrünü tamamlayanlar var. Bence çok Üzülüp psikolojini bozma, af dile. Allah'ın affı, en günahkarın günahından çoktur. Bu krizi avantaja çevir, büyük bir ders olarak algıla. Bundan sonraki hayatına tertemiz devam etmeye çalış. Başıma kötü bir şey gelecek diye evham da yapma, hayatı kendine zindan etme. Hata yaptım Allahım, ben kendimi bıraksam da sen beni bırakma de. Ve her şeyin güzel olacağına inan ve yeter ki kararlı ol