- Konu Sahibi mercandedee
- #41
Mesela soyle soyliyim. Ya bunu kendime bile itiraf etmesi cok zor ama yine de anlatmak istiyorum. Benim canim cigerim olan arkadaslarim var, bi tanelerim onlar benim. Ama bazen hayatlarinda iyi bir seyler oluyor, ve ben kiskaniyorum hatta bazen nasil desem zoruma gidiyor sanki iyi bir sey yasamalari. Ama o kadar sinirleniyorum ki bunu dusununce. Ama bu benim icimden geliyor. Ben bunu engelliyorum kendimle savasiyorum kavga ediyorum. Soyle soyliyim o kotuluk benim icimden belki bir saniyelik geciyor cok uzun sureler degil. Sonra normal
hislerime geciyorum ya onlar benim canim, cok mutlu oluyorum evet ama saniyelik de olsa ben bu hisle savasiyorum. Ama icimden bu kotuluk geciyor ben bunu tutamiyorum bu neden oluyor? Bunu bana kimse ogretmedi ki, diyorum ki Allah beni boyle yaratti icime bu kotulugu koydu belki de, ama neden?
Naif iç döküşünüzü görünce sizin sorunuz dahilinde konuya cevap vermek istedim.
İnsan bu dünyaya bir sınav vermeye geldi.Ve evet hepimiz muhakkak bir zorlukla savaşacağız.(Bakara/155) de geçtiği gibi.
Bu hayatta iyilik ve kötülük vardır.
Ve fıtratımızda da hem iyiyi seçecek kabiliyet ve akıl;hem kötüyü seçecek vesvese ve nefsi hastalıklar mevcuttur.
İnsan akıl ve vicdanıyla eşref-i mahlukattır.Niyeti ve ameliyle
nice manevî makamlara ulaşır.
Tam aksine vesvese ve nefsin kötü istekleriyle de esfel-i safilin oluverir.
Nasıl ki bir meslek sahibi olmak için yeteneğimiz olan bir alanda dahi hem bir eğitime hem bir sınava maruz kalıyorsak,iyi bir insan olmak için de içimizdeki iyiliğe yönelmeli,vesveseye kulak vermemeliyiz.Şeytandan ve şeytanlaşmış insanların vesvesinden kurtulmak bir bakıma kolaydır.Aslında zor olan içimizde yaşayan nefsi terbiyedir.Buna seyri sülük der tasavvuf erbabı.
İnsan bu zorlu mücadeleyi hem eğitimle,hem mücadele ile kazanırsa meleklerin sahip olmadığı makamlara çıkabilir.
Velhasıl evet hayrı ve şerri yaratan Allah'tır.Bizim Allah'ın bilgisi dahilinde kendi irademizle bu iki yoldan birini seçmemize kader,bu seçimi yaşamamıza kaza denir.
Çok uzun meseleler.Neden bilmem yazmak istedim.Rabbim kalbinizi mutmain eylesin.
Allah kuluna zulmetmez konu sahibi,evet benim de en hassas noktam çocuklar.Günlerce uyuyamıyorum bende böyle haberleri duydukça.Sürekli çevremi gözlemliyorum, çevremde zulme uğrayan bir çocuk,bir kadın yada bir mazlum hayvan var mı diye.
Varsa ona elimden geldiğince müdahale ediyorum.
Allah yaratmış o korusun değil mesele.O zaman biz niye var varolduk?
İmtihan dünyası burası.
Kötüler kötülük yapmaktan dünya yaratıldığından beri biran vazgeçti mi?
Biz de iyiliği aramaktan,dünyaya iyiliği yayma davasından biran vazgeçemeyiz.
Biz iyi insan olacağız,sadece üzülmek yerine o mazlum insanlara kol kanat gerip,din dil ırk gözetmeksizin Allah'ın yarattığı her mazluma el uzatacağız, evlatlarımızı o ahlakla yetiştireceğiz ki İbrahim (as) ın ateşine bir damla su taşıyan karınca misali safımız, derdimiz belli olsun.
Ve evet yine de her zaman Rabbim mazlumları korusun,bizi nefsimize mahkum etmesin.