9 aylik heyecanli hamileligimin ardindan nihayet son gunlerime gelmistim ve artik heran dogurabilecegime bedenim kendini hazirlarken bende psikolojimi hazirlamaya calisiyordum.
Bir sikintim vardi ki son adet tarihimden emin degildim bu sebeple hep ultrasonun tarihini kendime baz aliyordum 12 eylul de dogum yapacaktim ultrasona gore..
Son adet tarihim yanlis degilse agustosun 20si dogum olacakti dr um tarihimin yanlis olduguna daha cok ihtimal verdi .. Surekli nst ye girip yakin takip ediliyordum
Ve 4 cocugu olan annem 4 cocuktada sanci cekmedigi icin israrla benimde kendisine benzemis olacagimi dusunerek cocugun miladini doldurmasindan korkup beni sezeryena ikna etmeye calisiyordu..
Ben israrla normal dogum ile bebegimi kucagima almak istedim ama net olmayan tarih kafamizi o kadar karistirmisti ki bu bebek ya vaktindrn once gelecekti yada vaktindrn sonra bir turlu tarihten emin olamadik..
Yine bir gun dr kontrolunde makinaya bagliyim duzensiz sancilarim var doktorum yanima gelip makinayi kapatti ve ultrasonda izledi bebegim kilo almamisti bana ameliyat tarihi verdi kabul etmedim belki sancım gelir diye oyalanmaya çalışıyordum.
Bana 1 hafta daha ver dedim
1 hafta icinde dogurdum dogurdum yoksa sana teslim olacagim diye sozumu vererek ciktim o andan itibaren heranim dua ile gecti "dua dua dua" ..
Allahim lutfen dogurayim!
Hurmalar yedim egzersizler yaptim ama hicbir hareket olmadi tekrar bir dr randevusunda dr um ertesi gune sali gunune tarih verdi . Ben neyin inadindayim bu kadar da bilmiyorum persembeye karar kildik dr umun israri uzerine..
Aptal aptal birsuru seyi hallettim guya yok fotogrAfcisi cikolatasi susu pusu gereksiz bir suru sey !! Ne kadar kızıyorum şimdi kendime ne zannetmişim herşey küçük aptal detaylarla mı güzel olacak sanki! Herşeyi önceden düzenleyip belirleyebilecekmiymişim!
Neyse bu luzumsuz hazirliklar bitti carsamba gecesi abdestimi aldim duami ettim ve yattim hic heyecan yoktu aksine icimde bir burukluk vardi
Sanki kizimi benden alacaklarda vermeyecekler bir daha onu kendime bu kadar yakin hissetmeyecegim gibi..
Persembe sabahi alarm ile 6:00 da uyandim kan ter icinde.!! O kadar kotu ruya gormustum ki aglamaya basladim esimi uyandirdim ve yalvardim doguma gitmemek icin.. O ise benim stres yaptigimi ameliyattan korktugumu dusunerek beni sakinlestirip cokta sallamadi icimdeki hissi.. Beni ikna etti.. Hersey hazirken nasil iptal edecegiz dedi ama kimse umrumda degildi ben o gun o ameliyata girmek istemiyordum ruya tabirlerine baktim evden cikmadan
Ya hirsiz girip maddi hasara ugramaya yada saglk sikintisi cekmeyr isarettir dedi ruyamin tabiri
Butun yol dua ettim evime hirsiz girsin die o gunu "eylul anneleri" basligindakiler bilir hic doguma giden bir anne heyecaninda degildim icimdeki his birseylerin ters gidecegini bana soyluyordu hastaneye vardigimizda doktorum dobler cekilmemi istedi 38 hafta 3 gunluk hamileydim doblerde ve bir sikintida yoktu. . Ameliyat hazirliklari baslarken ani bir kararla spinal anesteziye karar verdim sanki uyanik olmam kontrolu bende tutacakti bebegime birsey olsa mudahale edebilecektim ama tabiki bu mümkün değildi..
Odada ailem kuzenler arkadaslar herkes keyifli mutlu bi kosturmaca icinde bende ise zaman agir agir akiyo kizim oyle tekmeler atiyor ki sanki o da bana birseyler der gibi ama ben anlayamiyorum ayagim daki 40 numara terlik de sikmays basladi aman yarabbim bu nasil bir odem hala sisiyorum resmen ameliyat kiyafetlerimi giyiniyorum ve resmen o an sistigimi goruyorum artik yere basamiyorum kasilmalarim artiyor..
Kendi kendime telkin verip sakinledtirmeye calisiyorum
"Sakin ol cok stres yaptigin icin bu kasilmalar"
Ama gecmiyor aksine artiyor e bende zaten dogums iniuorum bu yuzden bunu kimseyle paylasma geregi duymadim esim disinda o da heyecandan kendimi kastigimi dudundu ve ben somurta somurta dogumhanede son bir nst cekilmeye gonderildim makina baglandi bir sure snr hemsire gelip kagida bakti koparip atti tekrar cekti nst yi ne oldu doye sordum neden attin? Cok hareket etmis bozul cikmis dedi.. Evet cunku asiri kasiliyordum bebegim tekmeleri savuruyordu artik karnim agrimaya baslamisti neyse oyle boyle alindim ameliyathaneye bacaklarimi uyusturdular igneden snr isinmaya basladim adeta fil oturmuştu ustume bacaklarimin bilincindeyim ama hakim degildim .. Sonda taktilar
Hic vakit kaybetmeden " bana sonda mi takiyorsunuz" dedm "evet" dediler
Batikon suruldu kasiklarimdan gogus altima kadar "oo bayada suruyorsunuz gogsume kadar" dedm sen ezberlenissjn proseduru dedi anestezici "yoo ezber degil anlayabiliyorum yaptiklarinizi simdide birsey orttunuz" dedm "oyleyse kaldir bacagini" dedi ama kaldiramadim. Sonra kaldiklari yerden devam ettiler bilmiyorum buraya kadar hersey normal mi..
Dr um geldi ameliyat basladi hani nerede yanimda durup beni hem kontrol edecek hem kafami dagitacak olan kisi? Kimse yoktu basimda beni kesip bicenleri duyuyor hatta can kulagiyla dinliyordum.. Kafamda endisemin sonucu bir suru karmasik soru belirdi ama bunlari dudunmemeye calisiyordum kendime hep birazdan kizinin aglamasini duyacaksin bekle diyerek kendi kafami kendim dagitmsya calisiyordum fakat o da ne karnimda feci bir agri resmen ezilme agrisi ustume kum torbasi mi koydunuz? Canim aciyor bu normal mi? Ben bunlari sorarken dr um karsisindaki baysni azarlayordu "ne yapiyorsun heryer kan oldu temizleyin cabuk!!" Kadinda kendini savunuyor resmen basimda kavga ediyorlardi neler olup bittigini anlamaya calisirken evet iste o bekledigim aglama sesi..
Kizim dunya ya geldi agliyor ama bu ilk nefesin ciğerlerini yakmasi degil kizim nefes alamadigi icin agliyor cunku kan ve su yuttu bebek hemsiresi onu hizlica goturdu dr bir yandan esini cikartmak icin dirsekleriyle gogus kafesime bastiriyor bir yandan bebegi soruyor
Hemsire midesini yikayacagini soyluyor dr um cocuk dr unu cagirmasini istiyor hemsireyse israrla ben hallederim diyor en son dr um bir baskasindan cocuk dr unu cagirmasini istiyor bense neler oldugunu anlamaya calisiyorum bir yandan canim oyle aciyor ki uyusmam gececek saniyorum panikliyorum kendi kendime icimden gecersede kalkar bebegime bakarim artık diyorum ( nasil bir kafadaysam o an) hala bebegimin agzi su dolu bu aglamasindaki gulu gulu seslerinden belli oluyor bebek hemsiresi zorlandigini suyu atamadigini doktoruma rapor ediyor bense git gide zor nefes aliyorum yine agir cekimde ilerlemeye basliyor zaman nefesimi cekiyorum sanki uc bes saniye suruyor nefesimi veriyorum yine sanki saniyeler aliyor...
"Allah kahretsin neler oluyor boyle olmamaliydi!!"
Nerden geldim neden burdayim hersey ne cabuk ilerledi derken artik kuvvetli nefes alip nefesimden guc alarak beni duymalari icin bagiriyordum 2 mt otemde sandalyede oturan muhtemelen basimda beklenesi gereken ama beklemeyen sillik benim tansiyonumun dustugunu stres yaptigimi soyluyor ve tamda o an arkadan bebek hemsiresi dr uma bebek toplayamadi diyor tedirgin bir sesle "ne? Neler oluyor ?" Derken son duydugum dr umun "bayiltin bayiltin!!" Demesi..
Uyandim.. Heryere yesil yine hakim anliyorumki hala ameliyathanedeyim sanirim birilerinin beni ayiltmasi gerekiyordu ben erken davrandim sesleniyorum "su kapiyi kapatin beni kan tutar" sol tarafimda bir baska ameliyathane ve bir ameliyat var hastanin etrafinda kanli sargi bezleri makaslar tamda benim gorus alanima giriyor. Biri geciyordu birseyler sacmaladığımi farkedince uyandigimi iceriye bildirdi ve sedyemin basina gelip beni yukari odams dogru ilerlettiker.. Ciktigimda bizimkiler oldugu gbi beni bekliyordu hepsinde bir saskinlik bi gerginlik vardi belli etmek istemeselerde iyi oldugumu dusunmeleri icin onlerinden gecerken bir gulumsedim onlara ve farkettimki annemin gozlerinde yaslar esimin suratinda o moral bozuklugunu saklayamayan uzgun ifade odama ciktigimda bacaklarims his gelmisti ama tamamen degil uyusuk gbiilerdi oysa daha 3 saatim vardi.. Kimse basima gelmedi odanin misafir bolumunde camin arkasindan bakiyorlardi bna ilk esim geldi yanima ona bebegimizi sordum iyi dedi birseyden haberi yok die dusundum bu yuzden sustum kafami toplamaya calisiyordum tam olarak neler oldu okanlari esime nasil anlatacagim benden mi ogrenmeli dr dan mi diye dudunurken annem geldi gozleri kirmizi anladimki onlarda duydu uzuldu bu yuzden boyleler ama cok takilmadim neyse simdi hersey yolunda ya obemli olan bu.. Biraz dogruldum odadaki bebek sepeti bos hemsire birazdan getirecrk olmali bebegimi derken yogunbakim doktoru geldi bebegimin yogun bakimda oldugunu hayati tehlikesi oldugunu basindan gecenleri anlatti ama ben dinlemedim die "kritik bir surecteyiz hazirlikli olmalisin herseye senin sagliginda onemli... SonrAsi yine o agir cekim ve bu sefer seslerde boguk boguk geliyor kulagima.. "Allahim neler oluyor neler geliyor basims herseyin yolunda oldugunu nereden cikartmisim bebegim hayat mucadelesi veriyor daha dunyaya duser dusmez minicik bedeniyle!!" Esimin yuzumdeki avuclari kapatmisti agzimi adeta soja girmistim daha ameliyatta yasadiklarimi idrak edemezken buda ne?! Biri birseyler yapsin nefes alamiyorum canim cok yaniyor ama bu sefer demin ki gbi degil kalbime bicak saplaniyor bebegimin o aglarken bogulurcasına cijarttigi o sesler kulaklarimdan gitmiyor beynim birtek o sese calisiyor biri beni kurtarsin emre birseyler yap bebegimi bursya getir gecti tanam simdi iyi de !! Emre susuyor hicbirsey demiyor annemde aglamsya basladi cumlenin basini tekrarlayip duruyor bir turlu sonunu getiremedi " kizim bak, canimm yavrum evladim ... Ee devami yok birsey yok de anne gelecek simdi kizin getiriyorlar de desene anne!! Annem de care olmuyor.. Tam bir aptal oluyorum o an hicbir sey idrak edemiyorum fonup kaliyorum malin dibiyim .. Bilmiyorum oyle ne jadar vakit geciyor dr um geliyor odaya ameliyatls ilgili birseyler zirvaliyor aileme yaklasiyor yatagima " sen hayatta kalmayi basardin, kizinda basaracak" dogumdan once esinden ayrilmis bebegim dr bunu tesadufen ameliyat esnasinda farketmis biraz daha gec olsa ameliyat kizimi kaybedecekmişim ve belkii kendi hayatimida..
Kizim tekmelemiyor meger cirpiniyormus icimde!!
Beni neden bayilttin dedim kizima orada birseyler oldu sen beni bayilttin sanki o an onu terk ettim gbi geldi..
Uyusturms tam anlamiyla etkili olmadi sende bagiriyordun hatirlamiyormusun dedi gayet rahat..
O andan snr onuda dinlemedim kizimin yanina gitmek istiyorum die tepindim izin vermediler
"Siz kimsiniz ki buna karar veriyorsunuz ben kizimi gorucem 3 gun goremeyecehimi kritik sure atlatilirsa 4, gun gorecegimi soylediler. Kolumdaki kelebegi cikarttim tedavinin kalanini reddediyorum oyleyse dedm siz beni dinlemezseniz bende sizi dinlemem ayaga kalkmaya calisiyorum ams mumkun degil ki canim cok yaniyor tamsm yansin yinede basayim ayaklarims kaldirayim bedrnimi diyorum ams beceremiyorum
Bir kac saat snr kizimi gostermeye ikna olduklati icin toplayip kendimi kalktim kizimi gormeye gittim ..
"Ne cabuk! Ne cabuk bu hale soktunuz bebegimi eli yuzu gozukmuyor makinalardan hortumlardan !!" Nefes almaya calisirken o minik bedrninin yukselip alcalmadi km lerce kosmus gibi.. Minik kizim neler cekti oralarda girtlagina kadar cihazlara bagladilar ses tellerine yapilan baskidan aglayamadi bile 5 gun.
5 gun sonra cikti o lanet makina kizimdan geride kalanlar daha kabul edilebilinir seylerdi hala kurtulamamisti tabi ama artik kurtulacagini biliyordum eve gelecegi gunu bekledim her sabah hastane gidiyordum sutumu sagip, her gun kiyafetlerinide goturuyordum eger bugun cikacak derlerse vakit kaybetmek istemiyordum eve geri donerek.. 10. Gune kadar demediler cikiyor diye 10. Gun taburcu olduk nefret ettim o hastanenin 2. Katindan caresizce gece gunduz orada beklemek dunyanin en igrenc seyi o otomatik kapinin her acilip kapanmasinin yuregime verdigi his telas bir yandan umut karma karisik duygular..
Gece gunduz dua ettim Allaha yalvardim omrumun en buyuk yalvarisi yakarisiydi belki de.. En buyuk duamdi o benim, derin duam. Ve bana verildn en buyuk hediye odul orada cektigim 10 gunun mukafati minik kizim Derin Dua hosgelmedin dunyama ama bana cok iyi geldin..
Simdi gogsumde uyuyo kabus dolu gunler geride kaldi ..
Saglikli bebek olmasi zorunlu bir sey degilmis Rabbimin hediyediymis. Ne buyuk mukafatmis. Sukurler olsun biz simdi iyiyiz anne oldugum o ilk gun aklimda hep kotu kaldi 3 gun hastanede oldugum o surede insanlarin bebek gormeye gelip bos sepette bakip sasirmalari sanki hasta ziyaretine gelmisler de dogum yokmus gibi, o hastaneden cikip eve bos gitmek, evde onun besigine bakmak hepsi iliklerimr kadar isleyen bir aci yasatti bana ama cok sukur hepsi gecti Allah baska keder vermesin kimseye yadatmasin yasadiklarimi insallah
