- 3 Mart 2022
- 570
- 1.004
- 63
Bir türlü boşanamadığım,yakamdan düşmeyen bir eşim var. Olmaz olsaydı… Oğlum hasta 2 gündür. Ateşini zor düşürüyorum. İşe gidemiyorum bu nedenle,evdeyim. Sabaha kadar saatte 1 uyanıp,ateşini kontrol ediyorum. Uykusuzluk,yorgunluk değil beni bitiren ama… Antibiyotik başlayacağım bugün. Eşimin ilacı getirmesini bekliyordum evde. Bi yandan oğlum yumurtalı ekmek istedi. Bişiyler yiyebilsin diye zaten savaş halindeyim. Eşimden yumurta da istedim. O gelir gelmez hemen yapmaya başlamak istedim ki çocuk bir an önce yesin,ilacını verebileyim. Tutturdu,kahvaltı yapmadım. Bişiyler hazırla,yiyip öyle gideyim dedi. Bekle dedim bak çocuğunkini hazırlayıp vereyim hemen,ilaç alması lazım,biliyorsun. Sana da hazırlarım,bekle biraz dedim. Hayrın kapında kalsın dedi,çekti gitti. Bencil,sadece kendi konforunu düşünen bir adamla psikolojik baskı,şiddet ve tehditlerle geçti gitti ömrüm. Sabaha kadar uyudu o,bir kez bile gelip çocuğa bakmadı. Ben uyumadım bile doğru düzgün. Yorgunluktan bitap düşmüşüm. Adam hala bana kahvaltı hazırla diyor. Kalkıp yardım etse veya kendisi hazırlasa olmaz. Boşanmam gerek kızlar,biliyorum. Geçen yıl dava açtım. Tehditle geri çektirdi dilekçeyi bana. Düzelen bişey de yok. Anksiyetem aşırı zorluyor. Abimi kaybettim geçen yıl ben. Gencecikti. Ondan sonra çok daha zorlaştı. Annemi,çocuklarımı kaybedicem diye akıl sağlığımı yitiriyorum. Sürekli bişey olacak korkusu vs. Oğlum hasta diye kan tahlillerinin birkaçında değerler yerinden oynadı diye aklıma gelmedik snaryo kalmadı. İlaç almam lazım bunu da biliyorum ama adam ona da karşı duyarsız. Sadece elimde olmadan hissettiklerim için beni manipüle ediyor,ağlatıyor. Satır arasında manyaksın sen demek istiyor. Oysa bu hale kolay gelmedim ben. Senin eserinim ben diyorum. Ama o kadar egoist ki,asla üstüne alınmıyor. Vicdan desen ben ve çocukları dışında herkese çalışır. Bazen gerçekten nasıl bu kadar vicdansız olabildiğine şaşıyorum. İç döküştü bu. Akıl ve beden sağlığım hiç iyi değil. Ölüyorum yavaş yavaş. Kimse farkımda değil.