Dengeyi tutturamamak

KedidirKedii .!.:

Bende çok çok çok denemeler baskılara rağmen 1500.kez bırakmaya karar verdim ve bıraktım. 1.5 ay oldu şükürler olsun sizi çok iyi anlıyorum içmek istemeyip sıyrılamamak çok zor.. Ama hem hormonları tavan yapmış hemde yalnızlıktan bunalmış bir kadına hamile kalabilmeyi bilen aklı yerinde bir kadına boşverin akıl vermeyin. Ben sizi anlıyorum ama boşverin. Eden kendine eder sen Allah katında yapacağını yapmışsın.
Bu sizin için fırsat olabilir biz bırakmaya çalışıyoruz bugün paket almadık deyin ve almayın 1 2 gün belki bu vesile olur size.
Herkes içinde sürekli yanan bir sigara oluyor evde o yaktı diye sen yakıyorsun sen yaktın diye o.... Kısır döngü.

Genişletmek için tıkla...

subkortikal .!.:

Ah! dedim

Ben bundan yıllar önce, sigarayı büyük zorluklarla bıraktım.
Burada pek çok üyenin yaşından da uzun yıllardır içiyordum.
Bıraktım, bir kaç ay geçti.

Hayatımın en ama en mutlu dönemiydi. Gözümü, yeni ve varlığını daha önce bilmediğim bir hayata açmış gibiydim.

Bir gün bir nedenle, kapalı bir yerde aynı masada, fosur fosur sigara içen iki insanla saatlerce oturmak zorunda kaldım.
Amaaan ne olacak, yak bir tane, zaten aylardır içmiyorsun dediler, ben yakmadıkça onlar yaktılar.
İkisi de beni çok seven insanlardı, ikisi de bırakmak isteyen ve bırakamayan insanlardı. Beni alkışlamışlardı.
Bazı bağımlıların, bilinç altı bir dürtüyle, bırakanı tekrar kendi kamplarına çekmek istediklerini, o zaman bilmiyordum.
Bağımlılarla çalışan bir arkadaşım bunu bana söylediğinde çok geçti artık :/
Bugünkü aklım olsa, o masadan koşarak kaçarım. Nazik olmaya çalışıyordum kendimce, gafletmiş meğerse.

O gün onlarla içmedim, ertesi gün de içmedim, ama kafamda dönmeye devam etti, üçüncü gün ilk sigaramı yaktım.
Halâ içiyorum.
Yeniden bırakmaya cesaretim yok.

Bağımlısınız. Bunu sakın unutmayın. Sizin, görümcenizi taşıyacak gücünüz yok. Gücünüz ancak kendi savaşınıza yeter.
Görümcenizin sözde bırakma niyetindeki samimiyetsizlik ortada. Hamile bir kadın ve halâ, hem de içtiği miktarı gizleyerek içiyor. Kaldı ki, bu onun hikayesi, onun hayatı. Sizinkiyle ortak bir çizgide gitmiyorsa, gitmiyordur.

Ne yapın yapın kendinizi ve eşinizi kurtarın derim ben.
Görümcenizi görümceniz olarak değil, sizi de sabote eden bir diğer bağımlı olarak görün. Gerçekte de durum bu zaten.

Genişletmek için tıkla...

applecider .!.:

Merhaba,
İlk defa konu açıyorum, biraz köşeye sıkışmış hissediyorum bu aralar.
Üç senelik evliyim, eşimle sorunları konuşur hallederiz bir şekilde. Sıkıntım şu aralar görümcem. Görümcem yazlıktan en yakın arkadaşlarımdandı, yıllar sonra düğününde eşimle tanıştık. Bir kaç sene sonra da biz evlendik. Genel olarak aramızda iyidir aslında ama son dönem benim içimi yiyen bir şey yaşıyorum. Sigara.
Ben 5 yıl önce bırakmıştım. 6 ay önce geri başladım. Tekrar bırakmaya çalışıyoruz eşimle. Zorlanıyorum. Memlekete gelmeden önce eşim ve ben elektronik sigara ve nikotin bantlarıyla idare ediyorduk.
Bu arada görümcem hamile. O da hamilelik nedeniyle bırakmıştı. 2 ay önce görüntülü konuşurken içtiğini farkettik. Doktoru günde 3 e kadar içebilirsin stres yapma demiş. Buraya kadar yine sorun yok kendi tercihi dedim. Eşi iş dolayısıyla bir süre yurt dışına gitti. Nerdeyse bütün hamileliği yalnız geçirdi kızcağız. Stres olabilir anlıyorum. Şimdi hep beraber memlekette toplandık. Normalde ya eşimin ailesinde ya da benim ailemin yanında kalırdık. Yalnız kalmasın diye onun evinde kalıyoruz. Sorun şu ki sigara mevzusu yüzünden kavga edip duruyoruz. Ben tekrar başladığım ve bırakamaya çalıştığım için çok stresliyim. Görümcemse bana sürekli ben zaten sizle içiyorum sadece diyor. Günde 3 tane diyor ama sabah aldığım paket bir sonraki sabah bitmiş oluyor, saymadım ama yarım paketi o içmiş gibi oluyor ki eşimin paketten de eksiliyormuş. Ben erken yatıyorum, o sıcaktan ve hamilelikten uyuyamıyormuş. Sabah boş paketle karşılaşıyorum. Geçen ctesi annemlere gidip pazar akşamı döndük. Yine sigara istedi, bende tedarikçisi olmaktan memnun olmadığımı söyledim. Kişisel tercih sana kalmadı benim sağlığım. 4 gündür sigara içmiyorum zaten dedi. Oysaki cuma akşamı beraber içmiştik.Bana pazar akşamı bu şekilde bağırdı. Evet onun sağlığı kimse istemeden bişey yaptıramam. Rahatsız olduğum durum yalan söylemesi Ve her seferinde sizle içiyorum zaten demesi. Sorumluluğu benim üstüme attığını hissediyorum.
Bunun dışında tamam bugün paket almayalım diye eşimle karar veriyoruz. Bir bakıyorum eşim bakkala gitmiş. Çok rica etti söylendi aldım bi paket napıyım diyo. Biz almadan işlerimiz için çıktığımızda mesaj atıyor, ya da siz dışarda içersiniz şimdi diyor.
Diğer taraftan aman hamile yorulmasın diye her işine koşturup yemeğini yaparken sigara içme gibi uyarılara bağırması sinirimi bozuyor.
Bırakmanın en kolay yöntem olduğunu biliyorum. Ama 3 tane tiryaki birbirimizi gaza getirip duruyoruz. Herkeste aman siz yanındasınıziçimiz rahat diyip duruyor. Ve ben bu sözler altında ezildiğimi hissediyorum. Çok arada kalmış hissediyorum. İletişim kuramıyorum ve Yaklaşık iki ay daha burdayız kaçacak yerim yok. Hanımlar lütfen yardım edin, güzel bir öneride bulunun. Şimdiden teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Rbcl .!.:

Hamileliğin de Sigarayı fosur fosur içen bir arkadaşım 3 ay önce ikizlerin den birini kaybetti bebeğinin dışı bebek görünümünde ama iç organlarının hiç biri gelişmemişti yemek borusu nefes borusu dahil öbür bebeğine de kalıcı hasarları var toplamaya çalısıyo gözleri bile şaşı lütfen bu yazdıklarımı görümcenize iletin bebek için içmesin lütfen

Genişletmek için tıkla...

applecider .!.:

Merhaba,
İlk defa konu açıyorum, biraz köşeye sıkışmış hissediyorum bu aralar.
Üç senelik evliyim, eşimle sorunları konuşur hallederiz bir şekilde. Sıkıntım şu aralar görümcem. Görümcem yazlıktan en yakın arkadaşlarımdandı, yıllar sonra düğününde eşimle tanıştık. Bir kaç sene sonra da biz evlendik. Genel olarak aramızda iyidir aslında ama son dönem benim içimi yiyen bir şey yaşıyorum. Sigara.
Ben 5 yıl önce bırakmıştım. 6 ay önce geri başladım. Tekrar bırakmaya çalışıyoruz eşimle. Zorlanıyorum. Memlekete gelmeden önce eşim ve ben elektronik sigara ve nikotin bantlarıyla idare ediyorduk.
Bu arada görümcem hamile. O da hamilelik nedeniyle bırakmıştı. 2 ay önce görüntülü konuşurken içtiğini farkettik. Doktoru günde 3 e kadar içebilirsin stres yapma demiş. Buraya kadar yine sorun yok kendi tercihi dedim. Eşi iş dolayısıyla bir süre yurt dışına gitti. Nerdeyse bütün hamileliği yalnız geçirdi kızcağız. Stres olabilir anlıyorum. Şimdi hep beraber memlekette toplandık. Normalde ya eşimin ailesinde ya da benim ailemin yanında kalırdık. Yalnız kalmasın diye onun evinde kalıyoruz. Sorun şu ki sigara mevzusu yüzünden kavga edip duruyoruz. Ben tekrar başladığım ve bırakamaya çalıştığım için çok stresliyim. Görümcemse bana sürekli ben zaten sizle içiyorum sadece diyor. Günde 3 tane diyor ama sabah aldığım paket bir sonraki sabah bitmiş oluyor, saymadım ama yarım paketi o içmiş gibi oluyor ki eşimin paketten de eksiliyormuş. Ben erken yatıyorum, o sıcaktan ve hamilelikten uyuyamıyormuş. Sabah boş paketle karşılaşıyorum. Geçen ctesi annemlere gidip pazar akşamı döndük. Yine sigara istedi, bende tedarikçisi olmaktan memnun olmadığımı söyledim. Kişisel tercih sana kalmadı benim sağlığım. 4 gündür sigara içmiyorum zaten dedi. Oysaki cuma akşamı beraber içmiştik.Bana pazar akşamı bu şekilde bağırdı. Evet onun sağlığı kimse istemeden bişey yaptıramam. Rahatsız olduğum durum yalan söylemesi Ve her seferinde sizle içiyorum zaten demesi. Sorumluluğu benim üstüme attığını hissediyorum.
Bunun dışında tamam bugün paket almayalım diye eşimle karar veriyoruz. Bir bakıyorum eşim bakkala gitmiş. Çok rica etti söylendi aldım bi paket napıyım diyo. Biz almadan işlerimiz için çıktığımızda mesaj atıyor, ya da siz dışarda içersiniz şimdi diyor.
Diğer taraftan aman hamile yorulmasın diye her işine koşturup yemeğini yaparken sigara içme gibi uyarılara bağırması sinirimi bozuyor.
Bırakmanın en kolay yöntem olduğunu biliyorum. Ama 3 tane tiryaki birbirimizi gaza getirip duruyoruz. Herkeste aman siz yanındasınıziçimiz rahat diyip duruyor. Ve ben bu sözler altında ezildiğimi hissediyorum. Çok arada kalmış hissediyorum. İletişim kuramıyorum ve Yaklaşık iki ay daha burdayız kaçacak yerim yok. Hanımlar lütfen yardım edin, güzel bir öneride bulunun. Şimdiden teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

subkortikal .!.:

Ah! dedim

Ben bundan yıllar önce, sigarayı büyük zorluklarla bıraktım.
Burada pek çok üyenin yaşından da uzun yıllardır içiyordum.
Bıraktım, bir kaç ay geçti.

Hayatımın en ama en mutlu dönemiydi. Gözümü, yeni ve varlığını daha önce bilmediğim bir hayata açmış gibiydim.

Bir gün bir nedenle, kapalı bir yerde aynı masada, fosur fosur sigara içen iki insanla saatlerce oturmak zorunda kaldım.
Amaaan ne olacak, yak bir tane, zaten aylardır içmiyorsun dediler, ben yakmadıkça onlar yaktılar.
İkisi de beni çok seven insanlardı, ikisi de bırakmak isteyen ve bırakamayan insanlardı. Beni alkışlamışlardı.
Bazı bağımlıların, bilinç altı bir dürtüyle, bırakanı tekrar kendi kamplarına çekmek istediklerini, o zaman bilmiyordum.
Bağımlılarla çalışan bir arkadaşım bunu bana söylediğinde çok geçti artık :/
Bugünkü aklım olsa, o masadan koşarak kaçarım. Nazik olmaya çalışıyordum kendimce, gafletmiş meğerse.

O gün onlarla içmedim, ertesi gün de içmedim, ama kafamda dönmeye devam etti, üçüncü gün ilk sigaramı yaktım.
Halâ içiyorum.
Yeniden bırakmaya cesaretim yok.

Bağımlısınız. Bunu sakın unutmayın. Sizin, görümcenizi taşıyacak gücünüz yok. Gücünüz ancak kendi savaşınıza yeter.
Görümcenizin sözde bırakma niyetindeki samimiyetsizlik ortada. Hamile bir kadın ve halâ, hem de içtiği miktarı gizleyerek içiyor. Kaldı ki, bu onun hikayesi, onun hayatı. Sizinkiyle ortak bir çizgide gitmiyorsa, gitmiyordur.

Ne yapın yapın kendinizi ve eşinizi kurtarın derim ben.
Görümcenizi görümceniz olarak değil, sizi de sabote eden bir diğer bağımlı olarak görün. Gerçekte de durum bu zaten.

Genişletmek için tıkla...

applecider .!.:

Bağımlılık çok zor. Benim bırakma nedenim bir şeye bağımlı olmanın verdiği rahatsızlıktı ilk başta. Pandemide dengem şaştı sanırım kendimde güç bulamıyorum.
Yazınızı okuyunca dank etti. Ben nasılsa bırakırım diye bağımlı olduğumu unuttum.
Eşim uyanınca bir çözüm bulmamız gerektiğini söyleyeceğim. Psikoloğumla konuşamayınca burayı yazayım demiştim ama farkettim ki ben ondan da saklamışım. Ben içmiyorken eşim de çok az içiyordu ev kokmasın diye. Kendimi toplayıp kararlı olmam lazım. İradesizim düşüncesi canımı çok yakıyor. Kendimi taşıyamazken başkalarını taşımaya çalışmakta zorladı sanırım. 3 ten beri uyanığım ki ben 8 saat deliksiz uyurum.
Daha önce allen carrın kitabıyla bırakmıştım. Şimdi tekrar dönüp okumaya elim varmıyor. Bugun kendimi zorlayıp başlayacağım artık. Başka önerilesi olan işe yaramış bir yöntem deneyen varsa önerileri açığım. Destekleriniz için teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...