Neyin kafasını yaşıyorlar??

Benim annem baştan demişti ben çocuk bakamam bana güvenme kendine güven yap benden destek yok dedi ve bunu defalarca kayınpederimin yanında söyledi onlar da artık dayanamayıp biz bakarız sen dert etme diyordu kayınpederimin eşi ben bakarım hastanede de kalırım sen annene bakma demeye başladı ama malesef eşimin babaannesi ben hamileyken hastalandı doğurunca da vefat etti hastanede o kaldı yanımda olamadı. Ben lohusayken annemle kavga ettim edene kadar annem her gün gelir evimi vs temizledi bebeğe ben kendim bakmak istedim ve annemden korkuyordum her an bebeği tuza batırıp ağzına hurma vs verecek biberon verecek kapasitede bi kadın ben emzirmede sorun yaşadım memeyi almadı ağzına tıka tıka verdim ya da kaşık biberon annem direkt mama aldı aaa bu ne böyle kendine eziyet etme emmezse emmez böyle uğraşılmaz dedi o bunu dedikçe ben annemi düşman gibi gördüm onun da işine geldi küstük 2 ay konuşmadık. Cenaze oldu 10 günlük bebekle kocama sen git ben annemi çağırırım dedim ama aramadım. Annem de cenazeye gitmiş eşim görünce neden burdasın evde niye yoksun demiş senin kızın doğurdu evde yalnız demiş eve geldiler. Annem beni çağırmadı etmedi dedi vs tartıştık küstük ve barıştık ama ben yine annem varken bebeğimi güvende saymıyorum. Annem eşime hala küs beni cenazeden kovdu benden özür dilesin benim elimi öpsün diyor ama eşim özür dilemez benden çok kin tutuyor anneme biliyorum ama yüzüme demiyor tabii ki. Kayınpederim geçen maşallah sana kendin bakıyorsun şu doğurdu annesi kayınvalidesi ablası başında 1 bebeğin başını bekliyorlar annene de çok şaşırdım böyle biri olduğunu tahmin etmezdim vs dedi annem çok laf verdi malesef doğumuma bile geç geldi. Kayınpederimi çok severim baba gibidir benim için ama dayanamadım annemi bana kötüleme baba lütfen o benim malım ben huyunu biliyorum bende de var bi daha bu konuyu bana açma lütfen ne olursa olsun annem dedim. Arkamdan konuşuyorlar ama biliyorum

KudrAlobar .!.:

evet. Samimi olduğum, sevdiğim insanlara filtresiz konuşurum genelde. Hatta araya sevgi(!) sözcükleri de ekleyerek

Ailenizi eşinize karşı korumaya çalışmak yerine eşinizle dertleşmeyi, açık olmayı denediniz mi hiç? Koruma içgüdünüzü anlıyorum ancak adamın sizin hissettiklerinizden haberi yok muhtemelen. Anlamasını beklemeyin, erkekler bu tip konularda genellikle durgun zekalı. Algıları yok. Hissettiklerimizi açıkça ifade edip nasıl davranmalarını istediğimizi anlatmadığımız sürece kendileri anlayıp davranışlarını değiştiremiyorlar. Denemediyseniz bir de bunu deneyin derim.

Genişletmek için tıkla...

Eşimle bu konuyu konuşursam aileme karşı bilenmez mi ister istemez? Bilemiyorum. Bunu düşündüm tabii ama çekincelerim var. Biraz düşüneceğim. Teşekkürler