- 20 Şubat 2019
- 1.402
- 2.774
- 133
Neden mi yaşandı? Takdiri ilahi deyip ölenleri şehit ilan eden habire imam arayıp bir tane jeoloji jeofizik atamayan mükemmel yöneticilerimiz yüksek imanlı hükumetimiz herseye amca oğlu vekil damadı diye göz yumdu diye oldu bunlar .. ama ne olacak vatan sagolsun Müslümanız ya sözde Kuran deyince peygamber adı verilince halk unutuyor herseyi ne demiş bilge cahil toplumda din afyondur .. yine sandıkta başa gelir bu hukumet 99 depreminde çatlayan fay hattı değil ar damarı demişti simdi çatlayan neydi peki?? Bir halk kendini duzeltmedikce hırsızlık kalplere bu kadar işlediyse bir halk bu kadar korse çekeceği çok şey vardır daha cooook çekeceğimiz var bu fragmanKafam allak bullak .. binamız çöktü, ayrıntı yazmak tekrar yaşamak gibi oluyor , inanın normalde korku filmi olarak dahi izleyemeyeceğim şeyleri bizzat yaşadım .. kendimi toparlayamıyorım .. öğretmenim , aynı ilde mi kalsam başka ile mi gitsem bilmiyorum.. kendi memleketim değildi zaten eşim asker diye gelmiştik, sevip ev almıştık .. bilemiyorum, herşeyimizi kaybettik .. şükür et diyeceksiniz şükrediyorum .. binlerce kez şükürler olsun ama birisi de tutup bak en azından ölmediniz deyince içimi bir öfke kaplıyor , ha yaşamaya hakkımız yok mü , hep daha kötüsünü düşünüp bi az kötüye razı mı gelmeli , evet ölenlerin de haksızlığa uğradığını düşünüyorum neden biz bunu yaşadık , neden ben çocuğuma gecenin 4 ünde üzerimize düşen dolabın altından çıkabilmek için yırtındım neden bu çaresizliği yaşadım neden kafamı kaldırdığımda , deprem anında dengesini kaybeden iki kişinin onuncu kattan zemine çakılmasını gördüm.. neden orada , güya insani duygusu yüksek olan ben.. arkamı dönüp kızımla ikinci kattan atlayarak kaçtım…… ama bundan sonra da ne yapacağız bilmiyorum önümü göremiyorum . Bunun adı şükürsüzlük mü ? İmtihanımı mı veremiyorum .. kafam karman corman ….. neden yaşandı bunlar .. buradan sonra ne yapacağız
Onun bile psikolojisi bozulmuştur böyle dönemlerde psikologlara terapistler bile nasıl iyi olabilir ki topluca ruh sağlığımız bozulduSosyal medyadan takibe alın. Tramvalar ile çalışan biri. Yani tramvanızı yok etmek için psikolojik bir çalışma yapacak. Sosyal medyadan.
Hissettiklerinizde haklısınız lütfen duygularınız için kendinizi suçlamayın. Birkaç seferdir geri dönüyorum bu konuya. Cevapsız tesellisiz bırakmak istemedim ama inanın yazacak doğru birşey bulamadım. Böyle büyük üzüntülerin yaşanabildiği bir dünyada Allah hepimizin yardımcısı olsun. Acılar karşılaştırılmaz, burada bir sürü acıyla empati kurabilen arkadaşlar teselli yazmış tanımadıkları birinin paylaşımına. Çünkü hepimiz cezalandırılmış gibi hissettiğimiz trajik olaylarla karşılaşıyoruz. Kendinizi yalnız hissetmeyin. Şükürsüz değilsiniz insan her zaman sorguluyor bardağın dolu tarafını da boş tarafını da. Bence de daha kötüsü var denmesi hiç teselli etmiyor haklısınız. Ama teselli sözlerinin anlamına derinine çok inmeden insanların iyi niyetini ve destek çabasını görmeye çalışırsanız belki öfke daha pozitif bir duyguya dönüşür. Çok geçmiş olsun. Sevdiklerinizle güvenli yeni başlangıçlar için önünüz açık olsun inşallah.Kafam allak bullak .. binamız çöktü, ayrıntı yazmak tekrar yaşamak gibi oluyor , inanın normalde korku filmi olarak dahi izleyemeyeceğim şeyleri bizzat yaşadım .. kendimi toparlayamıyorım .. öğretmenim , aynı ilde mi kalsam başka ile mi gitsem bilmiyorum.. kendi memleketim değildi zaten eşim asker diye gelmiştik, sevip ev almıştık .. bilemiyorum, herşeyimizi kaybettik .. şükür et diyeceksiniz şükrediyorum .. binlerce kez şükürler olsun ama birisi de tutup bak en azından ölmediniz deyince içimi bir öfke kaplıyor , ha yaşamaya hakkımız yok mü , hep daha kötüsünü düşünüp bi az kötüye razı mı gelmeli , evet ölenlerin de haksızlığa uğradığını düşünüyorum neden biz bunu yaşadık , neden ben çocuğuma gecenin 4 ünde üzerimize düşen dolabın altından çıkabilmek için yırtındım neden bu çaresizliği yaşadım neden kafamı kaldırdığımda , deprem anında dengesini kaybeden iki kişinin onuncu kattan zemine çakılmasını gördüm.. neden orada , güya insani duygusu yüksek olan ben.. arkamı dönüp kızımla ikinci kattan atlayarak kaçtım…… ama bundan sonra da ne yapacağız bilmiyorum önümü göremiyorum . Bunun adı şükürsüzlük mü ? İmtihanımı mı veremiyorum .. kafam karman corman ….. neden yaşandı bunlar .. buradan sonra ne yapacağız
Çok geçmiş olsun güzel kardeşim. Felaket imtihan ne dersen de yşadıkların çok agır çok agır. Zamanla inşallah bu yarada sarılacakKafam allak bullak .. binamız çöktü, ayrıntı yazmak tekrar yaşamak gibi oluyor , inanın normalde korku filmi olarak dahi izleyemeyeceğim şeyleri bizzat yaşadım .. kendimi toparlayamıyorım .. öğretmenim , aynı ilde mi kalsam başka ile mi gitsem bilmiyorum.. kendi memleketim değildi zaten eşim asker diye gelmiştik, sevip ev almıştık .. bilemiyorum, herşeyimizi kaybettik .. şükür et diyeceksiniz şükrediyorum .. binlerce kez şükürler olsun ama birisi de tutup bak en azından ölmediniz deyince içimi bir öfke kaplıyor , ha yaşamaya hakkımız yok mü , hep daha kötüsünü düşünüp bi az kötüye razı mı gelmeli , evet ölenlerin de haksızlığa uğradığını düşünüyorum neden biz bunu yaşadık , neden ben çocuğuma gecenin 4 ünde üzerimize düşen dolabın altından çıkabilmek için yırtındım neden bu çaresizliği yaşadım neden kafamı kaldırdığımda , deprem anında dengesini kaybeden iki kişinin onuncu kattan zemine çakılmasını gördüm.. neden orada , güya insani duygusu yüksek olan ben.. arkamı dönüp kızımla ikinci kattan atlayarak kaçtım…… ama bundan sonra da ne yapacağız bilmiyorum önümü göremiyorum . Bunun adı şükürsüzlük mü ? İmtihanımı mı veremiyorum .. kafam karman corman ….. neden yaşandı bunlar .. buradan sonra ne yapacağız
Her bir kelimeniz için ayrı ayrı çok üzgünüm. Yaşadığınız olaya sadece deprem deyip geçmek mümkün değil. İçinde pek çok başka kaygı, korku, kayıp ve travmatik deneyim barındıyor.Kafam allak bullak .. binamız çöktü, ayrıntı yazmak tekrar yaşamak gibi oluyor , inanın normalde korku filmi olarak dahi izleyemeyeceğim şeyleri bizzat yaşadım .. kendimi toparlayamıyorım .. öğretmenim , aynı ilde mi kalsam başka ile mi gitsem bilmiyorum.. kendi memleketim değildi zaten eşim asker diye gelmiştik, sevip ev almıştık .. bilemiyorum, herşeyimizi kaybettik .. şükür et diyeceksiniz şükrediyorum .. binlerce kez şükürler olsun ama birisi de tutup bak en azından ölmediniz deyince içimi bir öfke kaplıyor , ha yaşamaya hakkımız yok mü , hep daha kötüsünü düşünüp bi az kötüye razı mı gelmeli , evet ölenlerin de haksızlığa uğradığını düşünüyorum neden biz bunu yaşadık , neden ben çocuğuma gecenin 4 ünde üzerimize düşen dolabın altından çıkabilmek için yırtındım neden bu çaresizliği yaşadım neden kafamı kaldırdığımda , deprem anında dengesini kaybeden iki kişinin onuncu kattan zemine çakılmasını gördüm.. neden orada , güya insani duygusu yüksek olan ben.. arkamı dönüp kızımla ikinci kattan atlayarak kaçtım…… ama bundan sonra da ne yapacağız bilmiyorum önümü göremiyorum . Bunun adı şükürsüzlük mü ? İmtihanımı mı veremiyorum .. kafam karman corman ….. neden yaşandı bunlar .. buradan sonra ne yapacağız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?