Kendine verdiğin değer aldığın notlarla doğru orantılı gibi görünüyor. Eğer sınıf birincisiysen, sınavlardan herkesten yüksek notlar alıyorsan senden zekisi, senden kıymetlisi yok. Ama bir sınavda biri seni geçse, bir notun beklediğinin biraz altında olsa hemen dibe vurup "ben şöyle başarısızım, böyle değersizim" demeye başlıyorsun. Bu ruh hali de üzerinde büyük bir baskı oluşturmuş olmalı. Sürekli sınavlara ve okul başarısına odaklanmış olmanın yarattığı stresin altında ezilmişsin, acısı da böyle çıkıyor.
Etrafındaki insanların sürekli seninle uğraşması konusuna gelince, bir kısmı mutlaka kıskançlıktandır. Ama buraya yazdıklarına bakarak, notların yüksek olduğunda insanlara üstünlük taslamış ve onları kendinden uzaklaştırmış olabileceğini de düşünüyorum. Sana göre bir insanın değeri yüksek notlar almakla ölçülüyorsa, sınıfta ortalama ya da düşük notlar insanlara karşı küçümser bir tavır takınmış olman yüksek ihtimal. Dolayısıyla sen biraz düşük not aldığında onlar da sana, bir zamanlar senin onlara yaptığın muameleyi yapıyor olabilirler. Sen daha önce kimseye gidip "zeki değilsin" dememiş olabilirsin ama tavırlarınla bunu mutlaka hissettirmişsindir insanlara.
Burada pek çok kişi 14 yaşında biri için fazlasıyla bilgili ve zeki olduğunu yazmış, ben de öyle düşünüyorum. Hem yazdıkların, hem de onları yazma tarzın hiç de boş biri olmadığını belli ediyor. Ama unutma, zeka denen şey sadece okul notlarıyla ölçülebilen bir şey değildir. Zekanın birçok farklı türü olduğu bilimsel olarak ispatlanmış bir gerçek. Entelektüel zeka(IQ) ve Duygusal Zeka olmak üzere iki farklı zeka türü var, senin entelektüel zeka düzeyin yüksek olabilir ama gördüğüm kadarıyla duygusal zeka yönünden zayıfsın. Bu senin aptal olduğun anlamına gelmiyor elbette ama insan ilişkilerinin zayıf olmasının ve empati yoksunluğunun sebebi bu olabilir. Tabii bu sonuca yine senin burada yazdıklarından, yani insanları başarı düzeylerine göre sınıflandırmandan varıyorum.
Şundan emin olabilirsin, bundan ortalama 10 sene sonra iş hayatına atılacağında kimse sana ortaokul-lise notlarını sormayacak, kimse de sana bunlara göre daha az ya da daha çok değer vermeyecek. Türkiye'nin en iyi lisesinde okuman gerekmiyor, iyi bir lisede oku yeter. En iyi üniversitelerde okuyacağım diye kendini strese sokacağına, üniversite hayatım süresince kendimi nasıl geliştirebilirim, ufkumu nasıl genişletirim, ileride yapmak istediğim mesleğe yönelik hangi tecrübeleri edinebilirim diye düşünmek seni hayata çok daha iyi hazırlayacaktır. Kendini böyle paralayacağına silkelen de kendine gel. Kendi kendine sıkıntı yaratıyorsun, üstelik sana burada söylenenlere de kulak asmıyorsun. Bak şuraya yazdığın tek derdin ne? O dersten bu notu aldım moralim bozuldu, bilmemkim benim rekorumu kırmış, şu geldi bana zeki değilsin dedi, ders çalışmaya hevesim yok vs. vs. Bütün hayatın notlara odaklı. Sen kendin düzelmek istemediğin sürece kimse sana yardım edemez, o yüzden "niye böyleyim, niye şöyleyim" diye sızlanacağına hayatın derslerden ibaret olmadığının farkına var. "Neden eskisi gibi değilim?" demişsin ya, eskisi gibi olma zaten, kendine yeni uğraşlar edin, hayata bakışını değiştir.