• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Depresyonda Olabilir miyim?

limonkiz

Ağlamam artık gidenlere ♫
Kayıtlı Üye
12 Nisan 2008
1.064
93
163
İstanbul
Merhaba ben 17 yasinda ergenlik caginda bir genc kizim
Nasil anlatsam bilemiyorum ama depresyonda oldugumu dusunuyorum

Hic bisey yokken aglamak istiyorum mesela su an hayatim anlamsiz geliyor kimse beni sevmicekmis gibi hissediyorum kisaca degersiz
Bu yaz hep evdeydim soyle bi disari cikip gezmek istesem annem izin vermez illa onunla gidicem ama onunla gitmek istemiyorum ki tamam onunla da gideriz ama bazen ben arkadaslarimla gitmek istiyorum

Aslinda butun bu depresif hallerimin 5 yil once buraya tasindigimiz zamanki bir istegim yuzunden kaynaklandigini dusunuyorum
7.sinifa gidiyordum annemler biraz dindardir babam beni zorla kapatmak istiyodu hala da istiyo ben kisa kollu bile giyemezdim ama cocukluk iste ozenirdim kisa etek giymeye ne biliyim kisa kollu askili giymeye anneme soyledim izin vermedi tartistik burasi benim evim benim kurallarima uyacaksin dedi kisa kollu disari cikmak istesem Arsiz olurdum neyse ayni yil o dindar babamin annemi aldattigini ogrendim benim icin buyuk bi şoktu o zamandan beri baya asi bi kiz oldum

Ve ben ... ev islerinden nefret ediyorum ve yapmamda arada bi zorla . Yapmadigim icinde annemle cook buyuk kavgalar ederiz bana daha dogrusu babamla beni kastederek hayatimi mahvettiniz seni doguracagima dogurmaz olsaydim halasi kilikli salak beceriksiz bencil ve aklima gelmeyen bir cok sey soylerdi cok sinirlenirdi ev halki onu tutamazdi o hic bisey yapmasa bile kizdiginde ben aglardim sulugoz oldum .artik herseye bagirir oldu herseye ama herseye gecen kurabiye yiyordum masanin ustunde iki kirik dokuldu bagirmaya basladi hemen zaten sen yemeyi bile beceremezsin diye artik obur odadan birisini cagirmak icin bagirmasina bile tahammul edemiyorum

beni doktora goturdu yuzun niye gulmuyo diye bi kere gittik Citoles diye bi ilac verdi annem zorla kullandirtti sonra biraktim ama 5kilo aldim
Iste boyle kendimi cook degerisz hissediyorum sanirim depresyondayim ama bunu anneme soylesem biz seni mutlu edemiyouz dimi bencil terbiyesiz ne yaptik da boyle oldun dicek
Ha bi de gecen dayim oturmus anneme bu kiz hic is yapmiyo tembel akilsiz falan diyo annemde onayliyo ikisinede cok kirildim dayim bi de kendi corabini bile karisina giydirtir yani

ay kusura bakmayin cook uzun olmus :( ama ben derdimi anlatamamis gibi hissediyorum hala :(
 
Bencede depresyondasin ve boyle bir ev ortaminda depresyona girmesen sasardim. Annenin sorunlari cozulmeden senin sorunlarin zor cozulur ve hap falan hikaye o ilaci kullandan 24 saat uyursun millet icin niye kendine zarar verceksin en iyi tavsiye umursamamaktir duymazdan gel salaga yat baska bi cozum yok sonra da tez zamanfa kendi ayaklarin ustunde dur iyi sanslar
 
canım bence de depresyondasın ama depresyonun en büyük nedeni boş kalmaktır

bana kızma ama madem dışarı çıkamıyosun ev işleriyle oyalan, bak internete girebiliyorsun çeşit çeşit tatlılar, pastlar börekler yap her gün oyalanırsın
kitap oku bol bol, almaya imkanın yoksa internetten indir ama mutlaka oku. bunlar iyi gelir
 
Psikoloğa düzenli olarak gitmelisin,onunla dertlemelisin,o sana yol gösterecektir.
 
anlattıklarn depresyon belirtileri cnm. büyük ihtmal depresyndasın. bunlarda yetmiyormuş gibi ailenin sni suçlaması sni değersiz olduğunu hissettirtmiş. artı ergenlik dönemindesin onun gerginliğide var. mutlaka bir doktora git. anneni ikna etmye cals.
 
Sanırım senin yaşlarında pek çok genç bu durumu yaşıyor, ben de dahil. Dinde zorlama yoktur lafının da sözde kaldığının güzel bir ispatı olmuş yazın. Sanki kısa kollu giyince, arsız olacaksın. Sonra bu dindar babanın kalkıp anneyi aldatması...Herşeyi lafta yaşamaktansa, yaşamamayı tercih etse en azından rezil olmazdı. Kusura bakma bu tarz insanlar çok sinirimi bozuyorlar ve tutamıyorum kendimi.

Senin sorununa gelince, bence kendine yeni uğraşlar edin, resim yapmayı dene, değişik kitaplar oku, kendini geliştirmeye bak, ailene vereceğin en güzel cevap, kendini geliştirerek iyi bir üniversiteye girmen ve sonra da güzel bir işe sahip olman olacaktır. Bırak onlar seni hangi kılıfa sokmaya çalışırlarsa çalışsınlar, aldırmamaya çalış. Sen kendine bir yol haritası çiz ve ona odaklan, bu saatten sonra aileni değiştiremeyeceğine göre sana özgürlük yaratacak bir alan bul, üniversiteyi kazanıp başka şehre gitmek gibi, bunun için de çok çalış...

Müzik dinle, mesela Ezgi'nin Günlüğü'nün insana neşe veren çok hoş şarkıları var hem dinlendirir de, isyan ederek ve kendini üzerek gördüğün gibi eline geçen bir şey yok. Dolayısıyla sen onları değiştiremeyeceğine göre kendini değiştir derim ben. Takmamayı öğrenmekle başlayabilirsin, elbette kolay değil sürekli o ortamda o azarları işitmek ama bazen en iyi yol kendimizi hak etmeyenler için üzmemek.
 
Merhaba ben 17 yasinda ergenlik caginda bir genc kizim
Nasil anlatsam bilemiyorum ama depresyonda oldugumu dusunuyorum

Hic bisey yokken aglamak istiyorum mesela su an hayatim anlamsiz geliyor kimse beni sevmicekmis gibi hissediyorum kisaca degersiz
Bu yaz hep evdeydim soyle bi disari cikip gezmek istesem annem izin vermez illa onunla gidicem ama onunla gitmek istemiyorum ki tamam onunla da gideriz ama bazen ben arkadaslarimla gitmek istiyorum

Aslinda butun bu depresif hallerimin 5 yil once buraya tasindigimiz zamanki bir istegim yuzunden kaynaklandigini dusunuyorum
7.sinifa gidiyordum annemler biraz dindardir babam beni zorla kapatmak istiyodu hala da istiyo ben kisa kollu bile giyemezdim ama cocukluk iste ozenirdim kisa etek giymeye ne biliyim kisa kollu askili giymeye anneme soyledim izin vermedi tartistik burasi benim evim benim kurallarima uyacaksin dedi kisa kollu disari cikmak istesem Arsiz olurdum neyse ayni yil o dindar babamin annemi aldattigini ogrendim benim icin buyuk bi şoktu o zamandan beri baya asi bi kiz oldum

Ve ben ... ev islerinden nefret ediyorum ve yapmamda arada bi zorla . Yapmadigim icinde annemle cook buyuk kavgalar ederiz bana daha dogrusu babamla beni kastederek hayatimi mahvettiniz seni doguracagima dogurmaz olsaydim halasi kilikli salak beceriksiz bencil ve aklima gelmeyen bir cok sey soylerdi cok sinirlenirdi ev halki onu tutamazdi o hic bisey yapmasa bile kizdiginde ben aglardim sulugoz oldum .artik herseye bagirir oldu herseye ama herseye gecen kurabiye yiyordum masanin ustunde iki kirik dokuldu bagirmaya basladi hemen zaten sen yemeyi bile beceremezsin diye artik obur odadan birisini cagirmak icin bagirmasina bile tahammul edemiyorum

beni doktora goturdu yuzun niye gulmuyo diye bi kere gittik Citoles diye bi ilac verdi annem zorla kullandirtti sonra biraktim ama 5kilo aldim
Iste boyle kendimi cook degerisz hissediyorum sanirim depresyondayim ama bunu anneme soylesem biz seni mutlu edemiyouz dimi bencil terbiyesiz ne yaptik da boyle oldun dicek
Ha bi de gecen dayim oturmus anneme bu kiz hic is yapmiyo tembel akilsiz falan diyo annemde onayliyo ikisinede cok kirildim dayim bi de kendi corabini bile karisina giydirtir yani

ay kusura bakmayin cook uzun olmus :( ama ben derdimi anlatamamis gibi hissediyorum hala :(

35 yaşındayım hala ev işlerinden nefret ediyorum
bıraksalar yemek bile yapmam yani
 
Merhaba ben 17 yasinda ergenlik caginda bir genc kizim
Nasil anlatsam bilemiyorum ama depresyonda oldugumu dusunuyorum

Hic bisey yokken aglamak istiyorum mesela su an hayatim anlamsiz geliyor kimse beni sevmicekmis gibi hissediyorum kisaca degersiz
Bu yaz hep evdeydim soyle bi disari cikip gezmek istesem annem izin vermez illa onunla gidicem ama onunla gitmek istemiyorum ki tamam onunla da gideriz ama bazen ben arkadaslarimla gitmek istiyorum
Aslinda butun bu depresif hallerimin 5 yil once buraya tasindigimiz zamanki bir istegim yuzunden kaynaklandigini dusunuyorum
7.sinifa gidiyordum annemler biraz dindardir babam beni zorla kapatmak istiyodu hala da istiyo ben kisa kollu bile giyemezdim ama cocukluk iste ozenirdim kisa etek giymeye ne biliyim kisa kollu askili giymeye anneme soyledim izin vermedi tartistik burasi benim evim benim kurallarima uyacaksin dedi kisa kollu disari cikmak istesem Arsiz olurdum neyse ayni yil o dindar babamin annemi aldattigini ogrendim benim icin buyuk bi şoktu o zamandan beri baya asi bi kiz oldum

Ve ben ... ev islerinden nefret ediyorum ve yapmamda arada bi zorla . Yapmadigim icinde annemle cook buyuk kavgalar ederiz bana daha dogrusu babamla beni kastederek hayatimi mahvettiniz seni doguracagima dogurmaz olsaydim halasi kilikli salak beceriksiz bencil ve aklima gelmeyen bir cok sey soylerdi cok sinirlenirdi ev halki onu tutamazdi o hic bisey yapmasa bile kizdiginde ben aglardim sulugoz oldum .artik herseye bagirir oldu herseye ama herseye gecen kurabiye yiyordum masanin ustunde iki kirik dokuldu bagirmaya basladi hemen zaten sen yemeyi bile beceremezsin diye artik obur odadan birisini cagirmak icin bagirmasina bile tahammul edemiyorum

beni doktora goturdu yuzun niye gulmuyo diye bi kere gittik Citoles diye bi ilac verdi annem zorla kullandirtti sonra biraktim ama 5kilo aldim
Iste boyle kendimi cook degerisz hissediyorum sanirim depresyondayim ama bunu anneme soylesem biz seni mutlu edemiyouz dimi bencil terbiyesiz ne yaptik da boyle oldun dicek
Ha bi de gecen dayim oturmus anneme bu kiz hic is yapmiyo tembel akilsiz falan diyo annemde onayliyo ikisinede cok kirildim dayim bi de kendi corabini bile karisina giydirtir yani

ay kusura bakmayin cook uzun olmus :( ama ben derdimi anlatamamis gibi hissediyorum hala :(

canım öncelikle geçmiş olsun demek istiyorum.

yazdıklarını dikkatlice okudum.sorduğun soruya ben dahil hiç kimse kesin bir cevap veremez çünkü hiçbirimiz uzman değiliz.

2 yıl önce ileri derece depresyona girmiş biri olarak (neyseki kabus bitti) fikrim şu;


17 yaşındasın ve okuduğumdan anladığım ailenenle bazı problemlerin var.doğal olarak ruh halinin inişli çıkışlı olması çok normal.bu yaşlar çocukluktan ergenliğe geçildiği yaşlardır.tembel,asi ,agresif kimi zamanda ağlamaklı oluşun bana depresyondan çok ergenlik dönemi sıkıntıları gibi geldi.doktora gitmiş ve ilaç kullanmaya başlamışsın,peki dr un teşhisi neydi depresyon dedi mi sana.

canım kardeşim,içini ferah tut sen ve bir psikiyatr a git.

birde dikkatimi çeken baştaki yazmış olduğun,arkadaşımla yalnız gezmek istiyorum sözün oldu.depresyon geçiren kişilerin çoğunda gezmek şöyle dursun ,sokağa adım atmak bile zor gelir,istemezler yani.inanılması çok güç ama (ben bile yaşadığım halde inanamıyorum kendime ,sanki rüya görüyorum eskiyi düşündükçe) ben 6 ay boyunca yatak odamdan akşamları eşim işten geldiği zaman 2 saat falan çıkmışım.

kendi kanımca sen depresyonda değilsin canım.

neyse canımm zamanla duyg uların normalleşek.çoğu insan bu ve benzerlerini yaşayarak( az ya da çok)büyüyor....
 
Son düzenleme:
Hepinize tesekkurler ve simdi evap verebildim ancak ozur dilerim
Sanırım bu durum ben ancak kendi evime cıkarsam ailemden biraz uzaklasırsam duzelicek universiteyi kazanmam lazım bunun icin
ama hic ders calısasım gelmiyor malesef
Anneme dun canım sıkıldı dedimm tam 1 saat bagırdır cagırdı yok iste ev isi yapcakmısım evde o kadar is varken benim canım sıkılıyomus babamı arıyo bu kızdan bıktım aynı halası bencil hic bi isi beceremez bilmem ne
Dayımla benim hakkında konustuklarını yazmıstım dedim ki dayım konusunu bi daha acarsan seninle asla konusmam bu sefer isim vermeden yok iste insanlar haklı gozlemleyip soyluyolar tembelsin bilmemne falan diyo bana
Dayıma da cok kırıldım zaten bide ustune tuz biber bunlarda yani...
Aslında bu depresyon gibi degil haklısınız bunalım daha cok :(
 
Bu yaşlarda uzunca süre melonkonik takılmak kendini şansız hissetmek suçu aileye bulup köşeye çekilmek sana bi şey kazandırmaz.kişi kendinden bilir.o sebeple söylüyorum canım.kendine bir amaç edin geleceğin için.ailenin güvenini kazan.hep isyan etme.eğer çevrenizde biraz muhafazakarsa biraz daha derli toplu giyin.bu kadar kasma.annenin yükünü biraz hafiflet.biraz iş yap ne olur ki.yetişkinlerde bizim gibi çocuk bir yerde.

sürekli olumsuz düşünmek hayatı zehir ediyor.ölüm hariç neyin çaresi yokki.çözüm odaklı düşünmek gerekir.şartlar olumsuzda olsa bir çıkış yolu bulmak lazım.içimizdeki değersizlik duygusu ayağımıza şartlardan daha çok çelme takıyor.hemen üzülmek yerine derin nefes alıp çözümler ara.ailedeki gergin atmosfere karşı çok duygusal olma.kendini çok hırpalama.Allah yardımcın olsun.onlara karşı kararlı ama alttan alarak isteklerine ulaş.onların yazdığı yolda yürüme.ama büyük resme odaklan.diğer bazı şeyler için kendini harap etme.
 
off şu aileler, anlamıyorum evlatlarına böyle davranmalarını. acaba ilerde herşey düzeldi sandıklarında çok yıllar sonra. çocuklarının kendine yapılanları hala unutmadığını, yüreğinde silemediğini öğrendiklerinde nasıl hesaplaşacaklar vicdanlarıyla. o zmnlar öyleydi,cahildik, pişmanız vs. lafları yetecek mi çocuklarının mahvettikleri çocukluk ve gençlik yıllarının izlerini silmeye..
konu sahibi, bence de depresyondasın. eğer imkanın varsa, ailen izin verecekse psikologla düzenli olarak görüş. izin vermezler dersen bunun senin ve onlar içinde faydalı olabilceğini düşündürt onlara. kendi istedikleri gibi biri olabilceğini sanarlarsa belki izin verirler. umarım biran önce düzelirsin canım.
 
Canım Benim bence senin depresyonda olmanın nedeni ailendir, bence onlarında bir psikologa görünmesi lazım. İnsanın içi önemlidir, bak baban o kadar dindarlık yapıyo ama karısını aldatıyo! Bu perhiz bu ne lahana turşusu!!!
 
Depresyon degilde tam,snki asiri kirilma, hayattan zevk almama var...

Tamam haklisiniZ ama ne olur sizde biraz Ev isi yapsaniz ogrenseniz,burda millet yardim istio Ev isi yemek nasi yapalim diye siz useniyosunuz Gibime geldi birazda... Yani 17 yasinda gencecik kizsiniz biraz dinamik olmalisiniz,
 
Oncelikle sunu soyliyim ben ailemi suclamiyorum suclunun ben oldugumu bencil pislik beceriksiz bir insan oldugumu dusunuyorum ama asagilanmamim da beni bu duruma soktugunu dusunuyorum
ne kadar haksiz suclu olursaniz olun asagilanmak bir insani kirar .
Aslinda hic ev isi yapmiyorda degilim daginiklari toplarim goze batanlari falan ama ince isleri cok sevmiyorum sevmeyince aklima yapmak da gelmiyo
mesela en son kavgamiz annem misafirle konusuyodu ben de sofrayi kaldiriyorum anne su poseti versene dedim duymadi sndim bi daha soyledim sonra dediki ya butun konusmayi bitirdin bi musade etde konusuyorum burda bende ama konusurken verbilisirsin ayni anda ama dedim o insanlarin icinde bunu bana soyleyis sekli beni kirmisti ukala oldugumu kabul ediyorum 1 saat bagirfi bana bunun icin babama da bu kiz yuzumuzu ak cikarmaz diyo
 
:( canım kıyamam evet belki biraz zor olacak ama olaylara şu yönden bakmanı tavsiye edebilirim baban anneni aldatmış emin ol bu bir kadın için çok büyük bir yıkım bu yüzden sinirleri yıpranmış olabilir desteğe ihtiyacı olabilir bu yüzden sana karşı bu kadar sert davranıyor birilerini suçlamak istiyor olabilir zor olsada biraz onu anlamaya çalış kendini annenin yerine koymayı dene onun şuan senin çektiğin bunalımdan binlerce kat daha fazla bir bunalımda olduğunu unutma.Belki şu an sana saçma gelecek ama insanlar belirli dönemlerde hep aileleri ile karşı karşıya gelirler özellikle senin yaşlarındayken kapanma konusunda diretmeleri tabiki hoş değil ama birçok konuda ilerleyen yaşlarda onlara hak vereceksin kapanmak zorunda değilsin ama mutaassıp bir aileye sahipsen onların hayatına az çok ayak uydurmak zorundasın en azından belli bir yaşa kadar bu bütün ailelerde böyledir.Uzaklaşmak çok iyi bir fikir veya çözümmüş gibi gelmedi bana anneninde bence senin desteğine ihtiyacı var tek başına düşünmek biraz bencillik olur onu anlamaya çalışırsan olgunlaştığını hissedeceksin zamanla çünkü sende ileride bir eş bir anne olacaksın.Ev işlerinden yemekten vs den hoşlanmıyorsan bunu keyifli bir hale getirebilirsin mesela yeni tarifler öğrenip bir blog açıp yaptıklarını burda okuyucularınla paylaşabilir yaşıtların arasındada woowww dedirtebilirsin :) kekler pastalar börekler insanların seni daha fazla okuduğunu gördükçe emin ol daha fazla şey denemek daha çok şey yapmak isteyeceksin kimbilir belki ileride pastaları kekleri ile ünlü bir blogger bile olabilirsin :34:
 
canım bence de depresyondasın ama depresyonun en büyük nedeni boş kalmaktır

bana kızma ama madem dışarı çıkamıyosun ev işleriyle oyalan, bak internete girebiliyorsun çeşit çeşit tatlılar, pastlar börekler yap her gün oyalanırsın
kitap oku bol bol, almaya imkanın yoksa internetten indir ama mutlaka oku. bunlar iyi gelir



ailenle guzel vakıt gecırmeye bak belkı sacma dıceksınız ama ınsan kaybedınce kıymetını anlıyo bıseylerın benıde annem babam cok sıkardı ama sımdı olsalarda bunaltsalar
 
Back
X