- 16 Ağustos 2016
- 3.708
- 9.417
- 158
İstanbul'daki doktor önerinizi alabilir miyim, benzer durumdayım ben de ve daha önce çok kötü bir psikiyatrist tecrübem olduğu için maalesef biraz ön yargim da var.
İstanbul'daki doktor önerinizi alabilir miyim, benzer durumdayım ben de ve daha önce çok kötü bir psikiyatrist tecrübem olduğu için maalesef biraz ön yargim da var.İstanbul'dan doktor önerisi isterseniz bende yardımcı olabilirim.
Umutsuzluğa kapılmayın, geçmeyen düzelmeyen hiçbir şey yok. Hepsi geride kalacak. Biz hepimiz başardık, sizde yaparsınız
Ya kendi kendine geçse bak kaç zaman oldu halen geçmedi.Çok illet bir şey bu depresyon.Bende 18 yaşından beri var. Benim durumum dönemlik değil. Ama ben ilaç olmadan atlatan daha bilmiyorum. Bende çocuklar olunca birkaç yıl geri atmıştı. Sonra durum ciddileşmeye başladi, ben de inat ettim uzun süre ilaca başlamadım ama bu çoğaltmaktan başka işe yaramadı.
Sizde depresyon değil üslup sorunu var. Sizi kibledim. Ayrıca engelliyorum cidden boş insanlar için harcanamayacak kadar kıymetli zamanım.Hshshshsshsh yazan sensin sen aloooooobenimle tartışmaya girerek konuyu sabote edende sensin ayy yorumum bilinçsizligine bak. Hadi canım hadi uğraşamam senle . Sana şifalar diliyorum
İstanbul'dayım maalesefDoktorum bursa da, eğer yakınlardaysa izmirden de önerebilirim
Yani inanın şunu yazmaya bile mecalim yok..
Eskiden bile çok sevdiğim şeyleri artık yapmaktan zevk almıyorum,tatil gibi mesela.İnanırmısınız yemek bile yemek istemiyorum günde bir öğün yiyorum oda zorla,mecbur tok kalmak için.Zaten evden dışarı çıkmıyorum gürültülü ortamlar beni daha fena yapıyor.
Hep bir uyku hali var,sürekli bir yorgunluk.Film dizi bile izleyemiyorum çünkü çok uzun geliyor.Sadece tiktok ve instagram reels kesitleri izliyorum.Yataktan çıkmıyorum zaten,günün nerdeyse 24 saati yataktayım.Sadece görüştüğüm tek bir tane arkadaşım var ama onlada zar zor ayıp olmasın diye görüşüyorum kahve içmeye o bir şey anlatsa bile çok dinleyemiyorum zaten.Uzun süredir böyleyim depresyon olduğunun ben de farkındayım ama nerdeyse 2 seneye yakındır böyleyim.Geçen sene yaz ayından sonra ve bu sene çok ağır şeyler yaşadım onları burda anlatmak istemiyorum galiba onlardan kaynaklı bir depresyon.Ama bunun için kalkıp psikolojik destek almaya bile tâkatim yok.Bu süreçte online bir psikologla görüştüm ama bir baktım konuşmuyorum derdimi anlatmıyorum anlatamıyorum yani tek dediğim şey hayattan zevk almıyorum bana bir şey mutluluk vermiyor dedim kapattım konuyu iki kelam ettim o kadar.Online psikolog da sağ olsun pek ilgilenmedi zaten öylece kaldı.Neyse çok uzatmayacağım.
Benim gibi belirtileri olup psiyatrist yardımı alıp ilaç kullanan biri düzeldi mi ? Daha önce farklı bir sebepten ilaç kullandım ama beni daha kötü yaptığı için bırakmıştım.Eğer bu bulguları taşıyıp düzelen bir tanıdığınız varsa onuda söylerseniz bir nevi umudum yükselecek.Teşekkür ederim yorumlarınız için.
Hshshshshshshshshs hadiSizde depresyon değil üslup sorunu var. Sizi kibledim. Ayrıca engelliyorum cidden boş insanlar için harcanamayacak kadar kıymetli zamanım.
Bu arada dilinizi de düzgün kullanmayı öğrenmenizi tavsiye ederim. Baştan dona falso.
İstanbul için doktor önerebilecek biri yazmıştı sanırım.İstanbul'dayım maalesef
Ben kendisiyle harika bir terapi ve ilaç süreci geçirdim. Korkunç bir majördeydim ve düzelebileceğime inancım sıfırken beraber bu noktaya geldik. Umarım denerseniz, siz de memnun kalırsınız. Özelden göndereyim sizeİstanbul'daki doktor önerinizi alabilir miyim, benzer durumdayım ben de ve daha önce çok kötü bir psikiyatrist tecrübem olduğu için maalesef biraz ön yargim da var.
Evet annem vefat etti aslında yeni değil baya oldu ama ona çok üzüldüm ben ondan sonra böyle oldum diyor. Geçmişe çok takıyor kafayıAblanız çok üzücü olaylar sonrası bu hale geldi değil mi ?
Bahsettiğiniz kişi istanbuldaysa banada yazar mısınız?Ben kendisiyle harika bir terapi ve ilaç süreci geçirdim. Korkunç bir majördeydim ve düzelebileceğime inancım sıfırken beraber bu noktaya geldik. Umarım denerseniz, siz de memnun kalırsınız. Özelden göndereyim size
Çok teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınızDiyorum diyorum ben hatırlıyorum bu üyeyi bir yerlerden.
Sizinle baya sıkı tartışmıştık. Ayrıntılara girmeyeyim, boş verelim.
Halinizi anlıyorum, zordur, anlaşılmaya, anlatmaya ihtiyacınız olan bir süreçtesiniz ve fakat takat de yok, tat da yok, istek de yok.
Majör depresyon tecrübesi olan birisi olarak söyleyebilirim ki lütfen içinde bulunduğunuz durum daha da ilerlemeden ilaçlı destek için bir psikiyatr randevusu alın, kendinizi tedavisiz bırakmayın. Ardından terapi desteği gelsin.
İlaçların tam etki göstermesi, bünyenize göre bazen 1 ay, 2 ayı bulabilir bu yüzden düzenli kullanın bir süre, hemen "İşe yaramadı" diye düşünmemeye çalışın. Baktınız şikayetlerinizde bir değişim yok, doktorunuzla alternatif ilaçları değerlendiririrsiniz sonrasında.
Anlıyorum ki (Zaten depresyon insanı yere seriyor) hareket etmeniz zor; yaşadım. Ancak ilaçlar tamamen mucizevi değiller, sizin de gayret göstermeniz gerekecek. Zevk almasanız da, amaç bulamasanız da sadece yürümek için yürüyün. Bedeninize doğal dopamini hatırlatın bu sayede. Her şeyin sıktığı, hiçbir şeyin keyif vermediği ve dahi bomboş hissettiğiniz bu süreçte, bir şeyler yapmak için iyi hissetmeyi beklememeniz gerekiyor, nihayetinde tekrar iyi hissedebilmeniz için başlangıçta bazı şeyleri yapmak için yapacaksınız sadece. (Tabii bu ilaçlarla ve terapilerle desteklenirken olacak.
Sosyalleşin, istemeseniz de kabuğunuzda çok kalmayın. Arkadaşlarınızı görün, çok da zorlamadan 30 dklık buluşmalar belki.. Sadece öylesine, buluşmak için buluşmak, yürümek için yürümek vb... Ve yineliyorum, ilaçlı destekle ve sonrasında eklenen terapilerle tabii ki.
Geçmiş olsun ve evet, geçecektir de.
Ben çıktım ilaçla 2018 de.hala arafa kendimi kötü hissedersem kullanıyorum.Yani inanın şunu yazmaya bile mecalim yok..
Eskiden bile çok sevdiğim şeyleri artık yapmaktan zevk almıyorum,tatil gibi mesela.İnanırmısınız yemek bile yemek istemiyorum günde bir öğün yiyorum oda zorla,mecbur tok kalmak için.Zaten evden dışarı çıkmıyorum gürültülü ortamlar beni daha fena yapıyor.
Hep bir uyku hali var,sürekli bir yorgunluk.Film dizi bile izleyemiyorum çünkü çok uzun geliyor.Sadece tiktok ve instagram reels kesitleri izliyorum.Yataktan çıkmıyorum zaten,günün nerdeyse 24 saati yataktayım.Sadece görüştüğüm tek bir tane arkadaşım var ama onlada zar zor ayıp olmasın diye görüşüyorum kahve içmeye o bir şey anlatsa bile çok dinleyemiyorum zaten.Uzun süredir böyleyim depresyon olduğunun ben de farkındayım ama nerdeyse 2 seneye yakındır böyleyim.Geçen sene yaz ayından sonra ve bu sene çok ağır şeyler yaşadım onları burda anlatmak istemiyorum galiba onlardan kaynaklı bir depresyon.Ama bunun için kalkıp psikolojik destek almaya bile tâkatim yok.Bu süreçte online bir psikologla görüştüm ama bir baktım konuşmuyorum derdimi anlatmıyorum anlatamıyorum yani tek dediğim şey hayattan zevk almıyorum bana bir şey mutluluk vermiyor dedim kapattım konuyu iki kelam ettim o kadar.Online psikolog da sağ olsun pek ilgilenmedi zaten öylece kaldı.Neyse çok uzatmayacağım.
Benim gibi belirtileri olup psiyatrist yardımı alıp ilaç kullanan biri düzeldi mi ? Daha önce farklı bir sebepten ilaç kullandım ama beni daha kötü yaptığı için bırakmıştım.Eğer bu bulguları taşıyıp düzelen bir tanıdığınız varsa onuda söylerseniz bir nevi umudum yükselecek.Teşekkür ederim yorumlarınız için.
2 buçuk yıl ağır depresyon ile mücadele ettim. Son 2 yılı da pandemiye denk gelmişti. Kendi sürecimi pek dillendirmek ve hatırlamak istemiyorum. Gereksiz ayrıntılar olmasın. Fakat size bu süreçten geçmiş biri olarak söyleyebilirim ki siz çıkmak istediğiniz merdivenin önünde değil ilk basamağına adım atmışsınız bile. Fark ettiniz, kendinizi yokladiniz, ters giden bi şeyler var analizini yaptınız ve en önemlisi de bu içinde bulunduğunuz kuyudan çıkmaya niyet ettiniz. İyileşme isteği arzusu ile zaten iyileşeceksiniz. Bu sizin o kuyudan cikarticak en en büyük ve etkili ilk adımınız. Bunu başardınız ve sonrasında bir bir devam edeceksiniz. Bu arada ilac ve psikoterapi başladığınızda mümkün mertebe çevrenize bu durum konusunda bilgilendirme yapın. Var olan çevreniz tamamen yok olmasın yada süreç içinde size daha anlayışlı yaklaşımlar sergilemelerine olanak tanıyın.Yani inanın şunu yazmaya bile mecalim yok..
Eskiden bile çok sevdiğim şeyleri artık yapmaktan zevk almıyorum,tatil gibi mesela.İnanırmısınız yemek bile yemek istemiyorum günde bir öğün yiyorum oda zorla,mecbur tok kalmak için.Zaten evden dışarı çıkmıyorum gürültülü ortamlar beni daha fena yapıyor.
Hep bir uyku hali var,sürekli bir yorgunluk.Film dizi bile izleyemiyorum çünkü çok uzun geliyor.Sadece tiktok ve instagram reels kesitleri izliyorum.Yataktan çıkmıyorum zaten,günün nerdeyse 24 saati yataktayım.Sadece görüştüğüm tek bir tane arkadaşım var ama onlada zar zor ayıp olmasın diye görüşüyorum kahve içmeye o bir şey anlatsa bile çok dinleyemiyorum zaten.Uzun süredir böyleyim depresyon olduğunun ben de farkındayım ama nerdeyse 2 seneye yakındır böyleyim.Geçen sene yaz ayından sonra ve bu sene çok ağır şeyler yaşadım onları burda anlatmak istemiyorum galiba onlardan kaynaklı bir depresyon.Ama bunun için kalkıp psikolojik destek almaya bile tâkatim yok.Bu süreçte online bir psikologla görüştüm ama bir baktım konuşmuyorum derdimi anlatmıyorum anlatamıyorum yani tek dediğim şey hayattan zevk almıyorum bana bir şey mutluluk vermiyor dedim kapattım konuyu iki kelam ettim o kadar.Online psikolog da sağ olsun pek ilgilenmedi zaten öylece kaldı.Neyse çok uzatmayacağım.
Benim gibi belirtileri olup psiyatrist yardımı alıp ilaç kullanan biri düzeldi mi ? Daha önce farklı bir sebepten ilaç kullandım ama beni daha kötü yaptığı için bırakmıştım.Eğer bu bulguları taşıyıp düzelen bir tanıdığınız varsa onuda söylerseniz bir nevi umudum yükselecek.Teşekkür ederim yorumlarınız için.
Teşekkür ederim. Boş verelim gerçekten, yazıp yazmamakta bile tereddüt ettim, zaten derdinizin olduğu bir dönem, ne gerek vardı size hatırlatmaya işte tartışmışız geçmiş bitmiş ancak bir an hatırlayınca paylaşıverdim ben de tutamadım içimde siz de kusura bakmayın.Çok teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınız
Ne kadar iyi kalplisin
Aslında benim psikolojik çöküntüde olduğumu buradaki herkes az çok fark etti. Gerek psikolojik gerek toyluğun verdiği etkenlerle çok kişiyle kavga etmişimdir. Kaos ve kavgadan besleniyordu mermad bu arada bu sadece bu siteye özel değildi çevrem akrabam kim varsa kavga edip bundan beslenirdim.Bununda nedenini biliyorum çünkü bana çocuklukta sunulan ortam her gün kavgalı gürültülü dövmeli bir ortamdı.
Sizede birşeyler demişim belli ki ama ben ne zaman kötü olsam buraya gelirim kafamı dağıtmaya çalışırım.
Sizide kırmışım,özür dilerimHepiniz seviliyorsunuz kadınlar klubü ailesi
İlaçlarına başlayınca bir süre daha kotu hissedebilirsin bu normal. Uzun sürerse doktoruna danış sakın kendi kafana göre ilaç bırakma.Banyo yapmak gerçekten bana da işkence gibi geliyor şuan.
Ağlama isteği bende yok şuanda.Geri kalan herşeyimiz aynı.Düzelenleri gördükçe daha çok umutlanıyorum.Teşekkür ederimBen de gideceğim ilaç tedavisi şart,psikolog ile düzelmez bu.
Evet oldu 17 yıl önce bir depresyon yaşadım 6 ay ilaç kullandım sonra bıraktım. 17 yılda tekrar birşey olmadı. Şimdi yine depresyona girdim 3-4 aydır kullanıyorum yine çıkıcam:) ama her depresyon nüks ihtimalini arttırıyormuş maalesef umarım tekrar yaşamam.Yani inanın şunu yazmaya bile mecalim yok..
Eskiden bile çok sevdiğim şeyleri artık yapmaktan zevk almıyorum,tatil gibi mesela.İnanırmısınız yemek bile yemek istemiyorum günde bir öğün yiyorum oda zorla,mecbur tok kalmak için.Zaten evden dışarı çıkmıyorum gürültülü ortamlar beni daha fena yapıyor.
Hep bir uyku hali var,sürekli bir yorgunluk.Film dizi bile izleyemiyorum çünkü çok uzun geliyor.Sadece tiktok ve instagram reels kesitleri izliyorum.Yataktan çıkmıyorum zaten,günün nerdeyse 24 saati yataktayım.Sadece görüştüğüm tek bir tane arkadaşım var ama onlada zar zor ayıp olmasın diye görüşüyorum kahve içmeye o bir şey anlatsa bile çok dinleyemiyorum zaten.Uzun süredir böyleyim depresyon olduğunun ben de farkındayım ama nerdeyse 2 seneye yakındır böyleyim.Geçen sene yaz ayından sonra ve bu sene çok ağır şeyler yaşadım onları burda anlatmak istemiyorum galiba onlardan kaynaklı bir depresyon.Ama bunun için kalkıp psikolojik destek almaya bile tâkatim yok.Bu süreçte online bir psikologla görüştüm ama bir baktım konuşmuyorum derdimi anlatmıyorum anlatamıyorum yani tek dediğim şey hayattan zevk almıyorum bana bir şey mutluluk vermiyor dedim kapattım konuyu iki kelam ettim o kadar.Online psikolog da sağ olsun pek ilgilenmedi zaten öylece kaldı.Neyse çok uzatmayacağım.
Benim gibi belirtileri olup psiyatrist yardımı alıp ilaç kullanan biri düzeldi mi ? Daha önce farklı bir sebepten ilaç kullandım ama beni daha kötü yaptığı için bırakmıştım.Eğer bu bulguları taşıyıp düzelen bir tanıdığınız varsa onuda söylerseniz bir nevi umudum yükselecek.Teşekkür ederim yorumlarınız için.
Yarar yarar korkmayın beni kısa sürede toparladı bu seferde. Psikiyatristimde çok tatlı çok memnunum.Şuan umut yüklendi bedenime resmen inşAllah bende de işe yarar
Neurofeedback duymamıştım araştırıcam.Aynı belirtiler vardı kurtuldum ilaç tedavisi ile. Ama uzun bir yol bu hemen iyileşme beklemeyin. Neurofeedback de bana çok iyi geldi. Hatta beni asıl o toparladı diyebilirim. Geçmiş olsun
Sadece ilaç hiçbirzaman etkili olmaz eğer şizofren gibi hastalıklara sahip değilseniz tabi,ben 3-4 sene çok ağır mg lı ilaçlar kullanmama rağmen sadece kafamı rahatlattığımı fark edip aslında pratikte hiçbirşey yapmadığımı gördüm.Kendinize bi hedef koymadıktan sonra sadece ilaç kullanımı sizi rahatlatır ama yine rutine dönmeye devam edersiniz.Yani inanın şunu yazmaya bile mecalim yok..
Eskiden bile çok sevdiğim şeyleri artık yapmaktan zevk almıyorum,tatil gibi mesela.İnanırmısınız yemek bile yemek istemiyorum günde bir öğün yiyorum oda zorla,mecbur tok kalmak için.Zaten evden dışarı çıkmıyorum gürültülü ortamlar beni daha fena yapıyor.
Hep bir uyku hali var,sürekli bir yorgunluk.Film dizi bile izleyemiyorum çünkü çok uzun geliyor.Sadece tiktok ve instagram reels kesitleri izliyorum.Yataktan çıkmıyorum zaten,günün nerdeyse 24 saati yataktayım.Sadece görüştüğüm tek bir tane arkadaşım var ama onlada zar zor ayıp olmasın diye görüşüyorum kahve içmeye o bir şey anlatsa bile çok dinleyemiyorum zaten.Uzun süredir böyleyim depresyon olduğunun ben de farkındayım ama nerdeyse 2 seneye yakındır böyleyim.Geçen sene yaz ayından sonra ve bu sene çok ağır şeyler yaşadım onları burda anlatmak istemiyorum galiba onlardan kaynaklı bir depresyon.Ama bunun için kalkıp psikolojik destek almaya bile tâkatim yok.Bu süreçte online bir psikologla görüştüm ama bir baktım konuşmuyorum derdimi anlatmıyorum anlatamıyorum yani tek dediğim şey hayattan zevk almıyorum bana bir şey mutluluk vermiyor dedim kapattım konuyu iki kelam ettim o kadar.Online psikolog da sağ olsun pek ilgilenmedi zaten öylece kaldı.Neyse çok uzatmayacağım.
Benim gibi belirtileri olup psiyatrist yardımı alıp ilaç kullanan biri düzeldi mi ? Daha önce farklı bir sebepten ilaç kullandım ama beni daha kötü yaptığı için bırakmıştım.Eğer bu bulguları taşıyıp düzelen bir tanıdığınız varsa onuda söylerseniz bir nevi umudum yükselecek.Teşekkür ederim yorumlarınız için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?