Valla insan kendi mutluluğunun mimaridir.
Üzülünce kendine acımak,yataktan çıkmamak da onun tercihidir , zor da olsa kendini mutlu edecek şey yapmak için çabalamak da.
Bu devirde ne anan, ne kocan, ne çocuğun,ne patronun 'ay senin canın sıkkın, dur seni mutlu edecek fikrim var' diye gelmez. En basiti ailen mutluluğundan ziyade güvende olmanı ister, tek başına maceralara atılmana engel olur. Kocan mutluluğundan ziyade eve vakitlice gelmeni, görevlerini aksatmamani ister, çocuğun daha fedakar olmanı - onu mutlu etmeni ister vs vs...
O yüzden tırnağı olan sırtını kaşiyacak
Önemli olan kendini mutlu etmeye çalışmak.
O ruh halinden çıkmak için kendisinin gayret etmesi.
Gecen cuma çok tatlı biriyle tanıştım, aramızda bir romantizm de yaşandı, adamdan aşk itirafı geldi, denemeye değer buldum falan. Her şey gayet güzel gidiyordu. Kasımdan beri yalnızım bu arada:) bugün adamda peşpeşe iki red flag gördüm, devam etmek salaklık olurdu. Konuşmayı kesmek istediğimi söyledim .
Şu an son derece mutsuzum.
Ama kendi kendime mutsuzlugumda boğulmak istemediğim için beni bir festival filmine davet eden ,bu çocukla takıldığım için reddettigim arkadaşıma yazdım. Yarın evden çıkıp onla filme gideceğim,sonra beraber takılacağiz :)
Birkaç güne psikolojim daha normale döner bence.
Çünkü çaba sarf ediyorum.
Ama sırf yalnız kalmamak için ya da adamın artilarina kanıp ref flaglari gözüme soka soka gelen kişiyle devam etsem, ya da mutsuzum diye kendimi dış dünyaya kapasam vs elimde tek kalan daha mutsuz bir insan olur
O yüzden kendimi mutlu edecek şeyler yapmak için çabalıyorum.
Seni de ne mutlu ederse önce onları bulman lazım.
Eğer etrafında kiralama noktası varsa bisiklete binmeyi deneyebilirsin..bir süre sonra vücut kendi kendine seratonin salgiliyor.
Yeşillik bir alana gidip kitap okuyabilirsin
Sevdiğin arkadaslarini bir yere davet edebilirsin
Yorumları güzel bir tiyatro oyunu izleyebilirsin
Güzel bir Playlist yapıp kulaklığı takip yuruyebilirsin
Kendine hediye alabilirsin...
Elinden ne geliyorsa ardına koyma, farz et ki sen çok sevdiğin birisin ve mutsuzsun. Onu mutlu etmek için ne yapardın düşün, sonra aynısını kendine yap
Benim önerilerim bunlar valla.
Bu devirde , bu ekonomide, bu ülke gündeminde , bu umutsuzlukta, bu iklim krizinde kimse mutlu değil zaten. Çok da şey etme:)
