- 12 Ekim 2017
- 314
- 180
- 18
- 40
- Konu Sahibi nicksizbikims
- #1
Herkese iyi aksamlar
Simdiki derdimde bu belki dertte sayılmaz ama acabam diye bilirim
Soyle anlatayim hayatta cok fazla anlasamadigim sıkıntılı oldugum insan yoktur ama sıkıntıli oldugum insanlada yada sevmedigim insanlada hicbir sekilde konusamiyorum birakin muhabbet etmeyi selamlasmak dahi gelmez icimden yazdiklarimdan yanlis anlasilma olmasin sevmedigim yada sıkıntıli oldugum insan sayisi bir elin parmagini gecmez ama oyle biride varsa hayatimda illa cwlevremdekilere hissettiriyorum mesela konusmam almam vermem is iliskisiyse dahi o insanin halledebilecegi seyi o yanimdayken dahi 5 kat yukaridaki birine goturup halletmeyi tercih ederim boyle biriyim
Son yasadigim birsey oldu is yerinde isle ilgili bir proje vardi ve benim o isle baglantisi olan ise cok fazla emegim oldu dolayisiyle konuyla ilgili hem emegim ve tecrubenm daha fazlaydi hemde o isin basina gecmeyi cok istiyordum arkadaslarim ve ben o isin bana verilmesini beklerlen is yerinden cokta samimi olmadigim fakat arada selamlasip hal hatir sordugum biri o is icin ne kadar ugrasip didindigimi ve isi ne kadar istedigimi bildigi halde sırf tanidigi o proje sorumlusu diye o isi aldi
Sadece ben degil is arkadaslarimda bir haksizlik oldugunu olmasi gerekenin daha cok ilgilenen o ise emek veren kisiye verilmesi diye dusunuyorlardı ama dusundugumuz gibi olmadi
Simdi ise ben is yerinde isi alan cocugu gordukce selam veresim gelmiyor konusmak istemiyorum ve konusmuyorum bazen cok mu abartiyorum olan oldu biten bitti diyorum ama sonrada dusununce bundan dolayi kendisine bir kırgınligim var kendisini sevmiyorumda ve kendisine karsi doluyken ona selam vermek hal hatir sormak falan yapmaciklik gibi geliyor
Gecen bu konuyla ilgili bi arkadasimla konustunda yaptigin sey hata biraz poliktik ol is yerinde tarafsiz olmak gerekir
Hayatimin her evresinde boyleyim rahat rahat kimseye kusmem kirilmam darilmam ama incindugim nokta benim bittigim yerdir o andan sonra kesinlikle o insanin yuzune dahi bakamam konusmayi birakin selam veresim dahi gelmez simdi dusunuyorumda acaba farkinda degilimde kinci birimiyim insanlara karsi kin mi guduyorum eger boyleyse bu huyumu nasil yenebilirim
Duzenleme :Verdigim is konusu sadece ornekti asil derdim insanlarla sıkıntılıyken hicbirsey yokmus gibi davranamiyorum sırf kirginken bile boyle tavir aliyorum ama insanlarin neredeyse arasinda savas cikacagi arkasindan milyon sey saydirdigi kimselerin yaninda hicbirsry olmamis gibi davranmalarinida anlayamiyorum
Simdiki derdimde bu belki dertte sayılmaz ama acabam diye bilirim
Soyle anlatayim hayatta cok fazla anlasamadigim sıkıntılı oldugum insan yoktur ama sıkıntıli oldugum insanlada yada sevmedigim insanlada hicbir sekilde konusamiyorum birakin muhabbet etmeyi selamlasmak dahi gelmez icimden yazdiklarimdan yanlis anlasilma olmasin sevmedigim yada sıkıntıli oldugum insan sayisi bir elin parmagini gecmez ama oyle biride varsa hayatimda illa cwlevremdekilere hissettiriyorum mesela konusmam almam vermem is iliskisiyse dahi o insanin halledebilecegi seyi o yanimdayken dahi 5 kat yukaridaki birine goturup halletmeyi tercih ederim boyle biriyim
Son yasadigim birsey oldu is yerinde isle ilgili bir proje vardi ve benim o isle baglantisi olan ise cok fazla emegim oldu dolayisiyle konuyla ilgili hem emegim ve tecrubenm daha fazlaydi hemde o isin basina gecmeyi cok istiyordum arkadaslarim ve ben o isin bana verilmesini beklerlen is yerinden cokta samimi olmadigim fakat arada selamlasip hal hatir sordugum biri o is icin ne kadar ugrasip didindigimi ve isi ne kadar istedigimi bildigi halde sırf tanidigi o proje sorumlusu diye o isi aldi
Sadece ben degil is arkadaslarimda bir haksizlik oldugunu olmasi gerekenin daha cok ilgilenen o ise emek veren kisiye verilmesi diye dusunuyorlardı ama dusundugumuz gibi olmadi
Simdi ise ben is yerinde isi alan cocugu gordukce selam veresim gelmiyor konusmak istemiyorum ve konusmuyorum bazen cok mu abartiyorum olan oldu biten bitti diyorum ama sonrada dusununce bundan dolayi kendisine bir kırgınligim var kendisini sevmiyorumda ve kendisine karsi doluyken ona selam vermek hal hatir sormak falan yapmaciklik gibi geliyor
Gecen bu konuyla ilgili bi arkadasimla konustunda yaptigin sey hata biraz poliktik ol is yerinde tarafsiz olmak gerekir
Hayatimin her evresinde boyleyim rahat rahat kimseye kusmem kirilmam darilmam ama incindugim nokta benim bittigim yerdir o andan sonra kesinlikle o insanin yuzune dahi bakamam konusmayi birakin selam veresim dahi gelmez simdi dusunuyorumda acaba farkinda degilimde kinci birimiyim insanlara karsi kin mi guduyorum eger boyleyse bu huyumu nasil yenebilirim
Duzenleme :Verdigim is konusu sadece ornekti asil derdim insanlarla sıkıntılıyken hicbirsey yokmus gibi davranamiyorum sırf kirginken bile boyle tavir aliyorum ama insanlarin neredeyse arasinda savas cikacagi arkasindan milyon sey saydirdigi kimselerin yaninda hicbirsry olmamis gibi davranmalarinida anlayamiyorum
Son düzenleme: