Hem konuyu açanların hemde yorum yapanların üsluplarına dikkat etmeleri gerekiyor, tartışmak, kavga etmek sorunu çözmüyor, eleştirmek gerektiğinde eleştiri yapılmalı ama bazısı eleştirmekle azarlamayı, aşağılamayı karıştırıyor.
Eleştirmek azarlamak değildir, eleştirmenin, katılmadığını anlatmanın çok daha uygun yolları var.
Dilerim, bizim gibi düşünenlere gösterdiğimiz hoşgörüyü, aynı düşüncede olmadığımız insanlara da göstermeyi öğreniriz.
Aslında benim değinmek istediğim başka bir konu var, yazacaklarımı yönetimde görevli birinin yorumu gibi değilde, hemcinsinizin yorumu olarak değerlendirmenizi umuyorum.
Uzun zamandır sitede yaşanan tartışmalara şahit oluyorum, olur tabii, insanız, öfkeli olduğumuz, duygu ve düşüncelerimizi mimiklerimizle destekleyemediğimiz için yanlış anladığımız zamanlar oluyor muhakkak.
Bazı yanlış anlaşılmalar, tartışmalar daha sonra karşılıklı konuşmalarla tatlıya bağlansa da, bazısı malesef kan davasına dönüyor, tartıştığımız kişiyi takip eder oluyoruz, nerede ne yazmış, neler söylemiş, hakkımda yazmış mı yazmamış mı, yazdıysa beni mi ima etti, beni ima ettiyse ağzının payını vereyim, kavga çıkarırsa bildirim yapayım gibi bir sürü şeyler.
Oysa hepimiz kadınız, fikirlerimiz, kültürümüz, yaşam tarzımız, karakterimiz farklı farklı ama kadınız.
Bizi bizden başka anlayacak kimse var mı? Belki o kişi üzüldüğümüzde bizi en güzel şekilde teselli edecek, sıkıntımızda en mantıklı yolu gösterecek ama biz tüm yolları, tüm kapıları kapatıyoruz çünkü o bizim artık ezeli kanlımız.
Kadın duygusaldır, müşfik ve merhametlidir ama kan davalımıza her türlü darbe mübah, karşılıklı yaptıklarımızı onarmak yerine iğnelemek, sözlerimizle daha çok yaralamak, hassas noktalarına parmak basmak, kanayan yarasına tuz basmak, oh çekmek, beddua etmek, hatta kazara size sıkıntılarını anlatmışsa onları ortaya döküp canını yakabildiğimiz kadar yakmak, biz kadın mıyız gerçekten yoksa kurulmuş, duyguları alınmış birer makine mi?
Ben bir annenin şefkat ve merhametini, bir kadının duysallığını ve sonsuz anlayışını görmeyi çok isterdim burada.
Hala umutluyum, umudumu ayakta tutanlara teşekkür ediyorum, dilerim birgün bu kavgalar biter...
İlave etme gereği duydum, sakın bu yazımı bir ima, birilerine gönderme, uyarı vb. gibi değerlendirmeyin olur mu? Kimseyi hedef alarak yazmadım, çok içimden geldi, belki sürekli benzer şeyleri görmek üzmeye başladı, hemcinsiniz olarak düşüncelerimi yazmak istedim sadece.