derdim bir mi bin mi desem?

crayzbluee · 7 Mayıs 2013

arkadaşlar, acayip bunalmıış durumdayım. hem çalış, hem iki çocuk bak. panik atak gibi birşeyler yaşıyorum. ölümle ilgili herşeyden korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten, kendim ölmekten, her hangi bir canlının ölmesinden... duyunca içimde kaynar sular akıyor, kendimi yiyip bitiriyorum. iştahım kesildi. zayıflıyorum bir taraftan. acaba hastamıyım diye bir kere daha endişe ediyorum. cip....x kullanmaya başladım bir haftadır. hocaya da gittim. bildiğiniz malum yorumlardan yaptı. hepten tırstım. ne yapsam ne etsem bilmiyorum. bazen deliriyorum gibi geliyor. en çok çocuklara üzülüyorum. kendimi kötü hissedince evde koşmaya başlıyorum. gözlerim hiçbirşeyi görmüyor. ne zaman iyi olucam. eşim de bıktı ve çok üzülüyor. umut dolu yorumlara öyle çok ihtiyaacım var ki. (((

Bitttter · 7 Mayıs 2013

hoca yerıne doktora gıdın

z_e_l_i_s · 7 Mayıs 2013

Çocuklarınızı ve eşinizide daha fazla tedirgin etmeden bir an evvel yardım alın.

yesil_nar · 7 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
arkadaşlar, acayip bunalmıış durumdayım. hem çalış, hem iki çocuk bak. panik atak gibi birşeyler yaşıyorum. ölümle ilgili herşeyden korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten, kendim ölmekten, her hangi bir canlının ölmesinden... duyunca içimde kaynar sular akıyor, kendimi yiyip bitiriyorum. iştahım kesildi. zayıflıyorum bir taraftan. acaba hastamıyım diye bir kere daha endişe ediyorum. cip....x kullanmaya başladım bir haftadır. hocaya da gittim. bildiğiniz malum yorumlardan yaptı. hepten tırstım. ne yapsam ne etsem bilmiyorum. bazen deliriyorum gibi geliyor. en çok çocuklara üzülüyorum. kendimi kötü hissedince evde koşmaya başlıyorum. gözlerim hiçbirşeyi görmüyor. ne zaman iyi olucam. eşim de bıktı ve çok üzülüyor. umut dolu yorumlara öyle çok ihtiyaacım var ki. (((

obses. kompl. gibi geliyor bana , ortaya karışık bi psiklojik rahatsızlığım var da :) ama antidepresan hiç kullanmdım, sizin durumunuzla birebir aynı şeyleri yaşadım, ve inanın çok çook kötü hallerini de, çıplak ayak balkona attım kendimi bi kış gecesi titreye titreye ağladım
,nefes alamamalar filan. Keşke düşsem de yok olsam dedim, amacım ölmek de değildi yok oluş istiyordum düşünün halimi :) sonra Esmaül Hüsnada bi uygulama var, İsmi tam hatırlamıyorum ama sanırım YA Kuddüs'tü, 170 tane okuyordum. Yedi gün her sabah bi bardak suya okudum onu ve 7 gün sonunda ruhum bi derece daha özgürdü,size tavsiyem onu sakın dinlemeyin siz onu dinlemedikçe midenizi bulandırır, nefes alamayıp berbat bi boşluğa düşersiniz, ama şunu söyliim çok zekidir kendileri ve alt etmek için politik oynamak gerekir, tahmin ettiğinizden çok daha zeki!!! ve benim hayatımdan çok şey götürdü. Ama sonra noldu biliyo musunuz içimde sürekli konuşan sesi tanıdım, hep geliyodu ama gelişinden biliyodum, ve dedim ki benim beynim, benim parçam, o ses biliçaltım değil, insan da değil ama başka CANLI neticede, siz dinlemeyin seni dinlemiyorum deyin bağıra bağıra, ve delirmezsinz korkmayın :) Mevlam insanı herşeyle sınıyor işte, Rabbim'e SIĞININ, SAKİN OLUN, O SİZİ KORUR..

crayzbluee · 7 Mayıs 2013

katiee .!.:
hoca yerıne doktora gıdın

dr gittim zaten. ilaç kullanmaya da başladım. 5 gündür kullanıyorum. tabiki etkisini çabucak gösterecek değil. eğitimli bir insanın bu kadar saçma sapan davranacağına önceden inanmazdım. ama yaşayınca çok iyi anlayabiliyorum. belki de saçmalama hakkımı kullanıyorumdur..

RAAPUUNNZEELL · 7 Mayıs 2013

canım çok üzüldüm çok zor psikolojik sıkıntı Allah yardımcın olsun
ne diyebiliriz ki biz sana yaşamayan bilemez ,ama benim nacizane tavsiyem
kendini düşüncelerini dinlememen iş ortamında bi kadınla tanışmıştım çok neşeli bi insandı
sanarsın ki hiç bir derdi yok sonradan çok genç yaşında dul kaldığını kızını babasız büyüttüğünü
hayatta tek kızı için yaşadığını ve sonra kızını torununu damadını trafik kazasında kaybettiğini öğrendim
o da sonra yaklaşık iki yıl ilaçlarla yaşadım sonra dedim ki kendime diyor ya ölecem ,yada yaşayan ölü olacam
yada bir şekilde hayatımı devam ettircem dedim diyor ve ben üçüncüyü seçtim dedi bana bir günlük yaşantısını anlattı
50 yaşındaydı ama onun temposuna ben bile dayanamazdım sabah 6 da kalkıp akşam 10' a kadar çalışıyordu
hafta sonlarıda huzur evleri ve çocuk esirgeme kurumlarını ziyarete gidiyordu............
canım diyeceğim sende kendini düşüncelerine teslim etme kafanı kaşıyacak vaktin olmasın.......

Bitttter · 7 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
dr gittim zaten. ilaç kullanmaya da başladım. 5 gündür kullanıyorum. tabiki etkisini çabucak gösterecek değil. eğitimli bir insanın bu kadar saçma sapan davranacağına önceden inanmazdım. ama yaşayınca çok iyi anlayabiliyorum. belki de saçmalama hakkımı kullanıyorumdur..

en doğru olanı yapmışsınız ilaçlar çabuk etkı göstermıyormuş sabırla devam edın

eğitimli yada eğitimsiz herkesın ruhu yorulabılır ınsanız sonuçta

siz ıyıleşmek için elenizden gelenı yapın herşey ıyiye dönmeye başlıycaktır

zaten ıyıleşememek gıbı bı lüksünüzde yok çünkü annesınız :)

nobody · 7 Mayıs 2013

2 çocuk, iş ev derken insan kendini kaybediyor, bu süreci çok yoğun yaşayan birisi olarak size bir kaç önerim olacak. Çok yoğun bir işte çalışıyorum sorumluluğumda 4 hastane var, kısa bir süre öncesine kadar ex eşin işlerine de yardımcı oluyordum gecem gündüzüm birbirine girmişti, 2 bebeğim vardı yakamda paçamda taşırdım, kendime ayırdığım zaman neredeyse sıfırdı.. Sizin hissettiklerinizin yanında yaşadığım ailevi sorunlarda boyumu aşmıştı...

Yardım alabileceğiniz birisi var mı? Anne, eş, kardeş, komşu...? Şöyle bir gözden geçirin size yardımcı olmasından kastım 1 saat geçirecek sizinle.. Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama maddi durumunuz iyi ise haftada 2 gün eve yardımcı alın ben 300 tl veriyorum 2 gün için geliyor çamaşır bulaşık ne varsa hallediyor ben evle uğraşmıyorum, kendinize haftada bir iki gün 1'er saat ayırabilseniz ne güzel olur.. Çocuklarınızın yaşı kaç? Ayda bir kere kuaföre gidiyorsam ben çok mutlu olurdum inanın :) Gazete okumayı özler hale gelmiştim. Sakince bir bardak çay içebilir miyim acaba diye düşünürken şimdilerde her şey yavaş yavaş rayına oturdu. Psikatriste gitmeniz iyi olmuş ilaçlar kendisini 30-45 günde gösterecek, daha iyi düşünmeye başlayacaksınız, daha sakin olacaksınız. Öfke patlamaları yaşayıp az banyoda ağlamamıştım ben de.. Sakin olun sadece inanın geçecek hepsi. Kendinize bir hobi bulun bunun için illaki para harcamanız gerekmiyor, ben kendi adıma söyleyebilirim ki herhangi bir kursa gitmeden beni acaba ne rahatlatır diye düşünürken çocuklara evdeki atıklardan oyuncaklar yapmayı hobi edinmiştim, tuvalet kağıdı kutusundan eski çoraplardan pet şişelerden... aklınıza ne gelirse.. hem yaptıklarımdan çocuklar eğleniyordu hem de ben yaparken keyif alıyordum..

crayzbluee · 7 Mayıs 2013

yesil_nar .!.:
obses. kompl. gibi geliyor bana , ortaya karışık bi psiklojik rahatsızlığım var da :) ama antidepresan hiç kullanmdım, sizin durumunuzla birebir aynı şeyleri yaşadım, ve inanın çok çook kötü hallerini de, çıplak ayak balkona attım kendimi bi kış gecesi titreye titreye ağladım
,nefes alamamalar filan. Keşke düşsem de yok olsam dedim, amacım ölmek de değildi yok oluş istiyordum düşünün halimi :) sonra Esmaül Hüsnada bi uygulama var, İsmi tam hatırlamıyorum ama sanırım YA Kuddüs'tü, 170 tane okuyordum. Yedi gün her sabah bi bardak suya okudum onu ve 7 gün sonunda ruhum bi derece daha özgürdü,size tavsiyem onu sakın dinlemeyin siz onu dinlemedikçe midenizi bulandırır, nefes alamayıp berbat bi boşluğa düşersiniz, ama şunu söyliim çok zekidir kendileri ve alt etmek için politik oynamak gerekir, tahmin ettiğinizden çok daha zeki!!! ve benim hayatımdan çok şey götürdü. Ama sonra noldu biliyo musunuz içimde sürekli konuşan sesi tanıdım, hep geliyodu ama gelişinden biliyodum, ve dedim ki benim beynim, benim parçam, o ses biliçaltım değil, insan da değil ama başka CANLI neticede, siz dinlemeyin seni dinlemiyorum deyin bağıra bağıra, ve delirmezsinz korkmayın :) Mevlam insanı herşeyle sınıyor işte, Rabbim'e SIĞININ, SAKİN OLUN, O SİZİ KORUR..

söylediğiniz sayfaya baktım ama uygulamayı bulamadım. özelden mesaj da atamıyorum.

crayzbluee · 7 Mayıs 2013

Lydx .!.:
2 çocuk, iş ev derken insan kendini kaybediyor, bu süreci çok yoğun yaşayan birisi olarak size bir kaç önerim olacak. Çok yoğun bir işte çalışıyorum sorumluluğumda 4 hastane var, kısa bir süre öncesine kadar ex eşin işlerine de yardımcı oluyordum gecem gündüzüm birbirine girmişti, 2 bebeğim vardı yakamda paçamda taşırdım, kendime ayırdığım zaman neredeyse sıfırdı.. Sizin hissettiklerinizin yanında yaşadığım ailevi sorunlarda boyumu aşmıştı...

Yardım alabileceğiniz birisi var mı? Anne, eş, kardeş, komşu...? Şöyle bir gözden geçirin size yardımcı olmasından kastım 1 saat geçirecek sizinle.. Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama maddi durumunuz iyi ise haftada 2 gün eve yardımcı alın ben 300 tl veriyorum 2 gün için geliyor çamaşır bulaşık ne varsa hallediyor ben evle uğraşmıyorum, kendinize haftada bir iki gün 1'er saat ayırabilseniz ne güzel olur.. Çocuklarınızın yaşı kaç? Ayda bir kere kuaföre gidiyorsam ben çok mutlu olurdum inanın :) Gazete okumayı özler hale gelmiştim. Sakince bir bardak çay içebilir miyim acaba diye düşünürken şimdilerde her şey yavaş yavaş rayına oturdu. Psikatriste gitmeniz iyi olmuş ilaçlar kendisini 30-45 günde gösterecek, daha iyi düşünmeye başlayacaksınız, daha sakin olacaksınız. Öfke patlamaları yaşayıp az banyoda ağlamamıştım ben de.. Sakin olun sadece inanın geçecek hepsi. Kendinize bir hobi bulun bunun için illaki para harcamanız gerekmiyor, ben kendi adıma söyleyebilirim ki herhangi bir kursa gitmeden beni acaba ne rahatlatır diye düşünürken çocuklara evdeki atıklardan oyuncaklar yapmayı hobi edinmiştim, tuvalet kağıdı kutusundan eski çoraplardan pet şişelerden... aklınıza ne gelirse.. hem yaptıklarımdan çocuklar eğleniyordu hem de ben yaparken keyif alıyordum..

yaklaşık 8 yıldır kendime doğru düzgün vakit ayıramıyorum. fırsat bulabilirsem geceleri kitap okuyorum. eşim ona da kızıyor. uykusuz kalıyorum diye. yanımda ailemden kimse yok. normalde beni tanısanız böyle bir rahatsızlığım olduğuna inanmazsınız. bütün gün kıpır kıpır, neşeli bir insanımdır. ne oluyorsa akşamları özellikle oluyor. içimde huzuru bulduğum günlerde şükrediyorum.

nobody · 7 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
yaklaşık 8 yıldır kendime doğru düzgün vakit ayıramıyorum. fırsat bulabilirsem geceleri kitap okuyorum. eşim ona da kızıyor. uykusuz kalıyorum diye. yanımda ailemden kimse yok. normalde beni tanısanız böyle bir rahatsızlığım olduğuna inanmazsınız. bütün gün kıpır kıpır, neşeli bir insanımdır. ne oluyorsa akşamları özellikle oluyor. içimde huzuru bulduğum günlerde şükrediyorum.

ben de öyleydim neşeli cıvıl cıvıl ama içerisinde depremler fırtınalar kopan etrafa duyurmayacağım diye dört dönen biri. bu çok daha ciddi yoğun depresyonlara sebebiyet verir, eşinize "kitap okumaktan zevk aldığınızı, bunu uykusuz kalma pahasına da olsa yapacağınızı ancak bu şekilde mutlu olduğunuzu" net bir şekilde söyleyin. Kitaplar iyidir, insanı alır farklı dünyalar götürür..

Çocuklarınız kaç yaşında?

crayzbluee · 7 Mayıs 2013

Lydx .!.:
ben de öyleydim neşeli cıvıl cıvıl ama içerisinde depremler fırtınalar kopan etrafa duyurmayacağım diye dört dönen biri. bu çok daha ciddi yoğun depresyonlara sebebiyet verir, eşinize "kitap okumaktan zevk aldığınızı, bunu uykusuz kalma pahasına da olsa yapacağınızı ancak bu şekilde mutlu olduğunuzu" net bir şekilde söyleyin. Kitaplar iyidir, insanı alır farklı dünyalar götürür..

Çocuklarınız kaç yaşında?

kızım 7, oğlum beş yaşında. aslında öyle mutlu bir hayatım varki. Allaha şükür maddi durumumuz iyi, hepimiz sağlıklıyız. kendime neden yetmiyor diye soruyorum bazen. şu sıkıntılarımdan da bir kurtulabilsem. bugüne kadar hep ailemden sıkıntılarımı sakladım. onları üzmek istemedim. 20 yıldır onlardan ayrı yaşıyorum. hep güçlü görüneyim derken gücümü tükeetmişim.

ebrum84 · 8 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
kızım 7, oğlum beş yaşında. aslında öyle mutlu bir hayatım varki. Allaha şükür maddi durumumuz iyi, hepimiz sağlıklıyız. kendime neden yetmiyor diye soruyorum bazen. şu sıkıntılarımdan da bir kurtulabilsem. bugüne kadar hep ailemden sıkıntılarımı sakladım. onları üzmek istemedim. 20 yıldır onlardan ayrı yaşıyorum. hep güçlü görüneyim derken gücümü tükeetmişim.

bu tarz psikolojik rahatsızlıklar zaten genelde güçlü görünmeye çalışan insanları daha fazla vuruyor. biz dışardan güçlü , dik duruşlu, yere sağlam basan bayanlar olarak görünüyoruz ama içimiz paramparça. içimizde kopan fırtınaları çoğu kez eşlerimiz bile bilemiyorlar. biz güçlü görüne bilmek için hiçbir derdimizi sorunumuzu kimseye anlatmıyoruz. ama paylaşmasını bilmediğimiz için kendimizi mahvediyoruz. biz psikolojik rahatsızlıkların hep güçsüz olan insanların başına geldiğini düşünürüz ama maalesef hep güçlü görünmeye çalışan bizleri vuruyor.

biran önce tedaviye başlaman gerekli. gerekirse başka bir doktora git ve kesinlikle kulak ardı etme.

geçmiş olsun canım.

fotokedi · 8 Mayıs 2013

ilaçlar 6 aydan önce bir işe yaramıyor.. durumunuz gerçekten çok ciddi bana kalırsa.. daha iyi bir doktora gidin.. hatta hem ilaç hem terapiye ihtiyacınız var.. çok sık duyduğum bir vaka bu. çekinecek bir şey de yok.. profesyonel anlamda destek alın.. geçmiş olsun.. nacizane tavsiyem bu tür nöbetler geldiğinde içinize o korku dolu duygular düştüğünde dikkatinizi başka yöne çevirmeniz.. hem iş hem çocuk hem eş olunca zordur vakit ayırmak ama kendinize ruhunuzu dinlendirecek hobiler yaratın..hatta çocuklarınız kaç yaşında bilmiyorum ama kitap okuyabilirsiniz onlara mesela ...

spoiler_bob · 8 Mayıs 2013

Anksiyete bozuklugu teshisi konulmustu bana,aynen sizin anlattiginiz durumlari yasiyorum.Haplari kullaniyoruz bitiriyoruz falan da sanirim o ic sesi susturmadan hic birsey fayda etmiyor.
Hic tanimadigim biri olsun iki gun onu dusunup icimi sikiyorum ama elimde de degil.Boyle anlarda aklinizi gercekten baska ise verebilirsenizkurtulursunuz bunun da ne kadar zor oldugunu biliyorum.
He cok afedersiniz esekten dusenin halini esekten dusen anlarmis birileriyle konusun psikolog veya bilgili herhangi biriyle en kotu ihtimlle kendinizle ve atak aninda boyle dusunmemin sebebi ne diye tek tek cozumleyin sacmaligini gordukce belki kurtulursunuz.Gecmis olsun,huzurlu gunler dilerim hepimiz icin

adacem · 14 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
arkadaşlar, acayip bunalmıış durumdayım. hem çalış, hem iki çocuk bak. panik atak gibi birşeyler yaşıyorum. ölümle ilgili herşeyden korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten, kendim ölmekten, her hangi bir canlının ölmesinden... duyunca içimde kaynar sular akıyor, kendimi yiyip bitiriyorum. iştahım kesildi. zayıflıyorum bir taraftan. acaba hastamıyım diye bir kere daha endişe ediyorum. cip....x kullanmaya başladım bir haftadır. hocaya da gittim. bildiğiniz malum yorumlardan yaptı. hepten tırstım. ne yapsam ne etsem bilmiyorum. bazen deliriyorum gibi geliyor. en çok çocuklara üzülüyorum. kendimi kötü hissedince evde koşmaya başlıyorum. gözlerim hiçbirşeyi görmüyor. ne zaman iyi olucam. eşim de bıktı ve çok üzülüyor. umut dolu yorumlara öyle çok ihtiyaacım var ki. (((

içinde bulunduğun ortam ve yaşadığın sıkıntı yüzünden hepsi..doktor değilim ukalalık yapmak istemem ama bende yaşadım anksiyete bozukluk deniyor buna,yazdığın ilacın aynısını kullandım bende..aynı şekilde ölümle ilgili düşünceler bile beni boğmaya yetiyordu,haberleri seyredemez hale gelmiştim..geçen sene babamı kaybettim ve artık ne ölüm korkusu ne bişey..kendine zaman ayır,özel hissettir..ilacını düzenli kullan hepsi geçecek

Dumadumadum · 15 Mayıs 2013

-Bir daha hocaya gidip ondan medet umma
Onun söyledikleri senin içini ferahlatmaz tam tersi içini daha çok daraltır arkadaşım
Hacı hocalar adam iyileştirseydi memlekette doktor kalmazdı.Herkes hacı hoca kesilirdi

-O dediğin ilacı ilk hafta yarımşar iç sabah kahvaltıdan hemen sonra.
İlk haftadan sonra tam bir adet al.Günde bir adet alıyorsun değil mi ?
Biliyorum o ilacı ben .Kısa zamanda etkisini göreceksin emin ol.

-Sürekli ben kötüyüm hastayım gibisinden düşünme.
Bunun asla yararını göremezsin.
Kendi kendini hasta edersin böyle karamsar düşüne düşüne
Lütfen artık şu içini ferahlat.
Eşinle mutlusun çocuklarınla huzurlu..
Sahip olduklarına sahip olmak isteyen nice insanlar olabilir.Haline şükret.:13:
Ufak şeylerden mutlu olmayı dene.

Fulnep · 15 Mayıs 2013

crayzbluee .!.:
arkadaşlar, acayip bunalmıış durumdayım. hem çalış, hem iki çocuk bak. panik atak gibi birşeyler yaşıyorum. ölümle ilgili herşeyden korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten, kendim ölmekten, her hangi bir canlının ölmesinden... duyunca içimde kaynar sular akıyor, kendimi yiyip bitiriyorum. iştahım kesildi. zayıflıyorum bir taraftan. acaba hastamıyım diye bir kere daha endişe ediyorum. cip....x kullanmaya başladım bir haftadır. hocaya da gittim. bildiğiniz malum yorumlardan yaptı. hepten tırstım. ne yapsam ne etsem bilmiyorum. bazen deliriyorum gibi geliyor. en çok çocuklara üzülüyorum. kendimi kötü hissedince evde koşmaya başlıyorum. gözlerim hiçbirşeyi görmüyor. ne zaman iyi olucam. eşim de bıktı ve çok üzülüyor. umut dolu yorumlara öyle çok ihtiyaacım var ki. (((

canım bence tekduze hayattan oluyor bu bahsettıklerın.ne kadar mutlu olsada ınsan tekduzelık yıpratıyor adamı..ınsan mutlu da olamıyor o zamn...hacıyahocaya ınanırım ama nerdeeeeeeeeeeeeeee oyle ımanı tam ınsanlarr.. hoca degıldee hayatında degısıklıkler olsa kendını daha ıyı hıssedeceksın gıbı geldı bana..ama tabı evlı 2 cocuklu ve calısan bayanın aktıvıteye pek zamanı da olmaz..

crayzbluee · 3 Temmuz 2013

Pozitif düşünmek ne kadar önemli. Eskiden bardağın boş tarafını görmekte ne kadar ustaymışım. Allaha şükür dolu tarafı olduğunu farkedebildim. :))) hepinize çok teşekkürler

psikomarmelat · 3 Temmuz 2013

crayzbluee .!.:
arkadaşlar, acayip bunalmıış durumdayım. hem çalış, hem iki çocuk bak. panik atak gibi birşeyler yaşıyorum. ölümle ilgili herşeyden korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten, kendim ölmekten, her hangi bir canlının ölmesinden... duyunca içimde kaynar sular akıyor, kendimi yiyip bitiriyorum. iştahım kesildi. zayıflıyorum bir taraftan. acaba hastamıyım diye bir kere daha endişe ediyorum. cip....x kullanmaya başladım bir haftadır. hocaya da gittim. bildiğiniz malum yorumlardan yaptı. hepten tırstım. ne yapsam ne etsem bilmiyorum. bazen deliriyorum gibi geliyor. en çok çocuklara üzülüyorum. kendimi kötü hissedince evde koşmaya başlıyorum. gözlerim hiçbirşeyi görmüyor. ne zaman iyi olucam. eşim de bıktı ve çok üzülüyor. umut dolu yorumlara öyle çok ihtiyaacım var ki. (((

Korkma yaşadıgın şey beynindeki seratonin dopamin gibi hormonları salgılayan merkezlerden birinin bozulmasıyla oluşuyor.özellikle ölüm korkusu panik atak fiziksel olarak hormon azlıgı yada fazlallıgından oluyor...c...nden felan degil.okuyan üfleyen kime gitsen sen de c...n var der ki paranı alacak.

psikiyatrist te gittin degilmi...cip...x dedigin ,ilaç bir depresyon ilacı markası mı?beynin kimyası pat diye düzelmiyor malesef..eger anti depresan kullanıyorsan bunu düzenli kullan ve sabırlı olmaya gayret et...dua et....biliyorsan namaz kıl.benim tanıdıgım iki panik atak hastası arkadasım da namazın cok faydasını gördü.

beynin ilaçlar sayesinde normale yaklaşınca sıkıntıların hafifleyecek.ve azimli ol...gececek diye inan ve kendini şartla...unutma her şeyin başı inanmak...

geçmiş olsun.

derdim bir mi bin mi desem?

Üye

Guru

İmkansız diye bir şey yoktur.

Üye

Üye

Aktif Üye

Guru

Yeni Üye

Üye

Üye

Yeni Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Allah'ım sen koru

Aktif Üye

Verdiğim değer kadarsın..

Guru

Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency