derdim konusmak ...

Aslinda sadece konusasim var.biraz dertlesesim var.cok sikildim cunku artik.cok sukur buyuk bi derdim yok burada neler neler okuyorum onlarin yaninda benim ki hic sayilir.ama elimde degil iste.insaniz ve ihtiyaclarimizdan birisi de konusmak.hayat okadar yorucu ki aslinda hayat degil etrafimizda ki insanlar͵ benciller vs.esimiz isimiz evimiz bazen cok yorucu geliyor bana.kendimi dinlemek ve dinlenmek istiyorum.bwden yorgunlgu degil zihin yorgun.insan bazen motive edilnek istiyor bi tesekkur bekliyor o da yok..herkes ben iyiysem iyi herkes ben ne kadar verici davraniyosam iyi.esim de dahil.bi tek annem canim annem benim beni karsiliksiz seven.

Evet öyle canim,bir cok insan sadece almasini bilir,vermeye gelince cevrende az insan bulursun.

Anliyorum seni,zihnin yorgun olmasi ama bir süre sonra bedeninde yorulmasina neden olabiliyor.

Meger cocukluk ne güzelmis degil mi?

Bedeninde yoruluyo da uyuyup uyaninca geciyor.ana zihin yorgunlugu oyle degil.kaldi ki sen bu kadar yorulurken maneviyatin cokerken kimse emegne saygi duymuyor ve yapmasaydin oluyor.
Evet cocukluk muthis biseymis .bigun insallah cocugum olursa onun yasini gerektigi gibi yasamasi icin elimden geleni yapcam.cok erken biseyleri dusunmesini istemeywcegim.evlilik icin dw hicbjr zaman acele etmemesi gerektigini ve gelecegin sadece evlilikren ibaret olmadgni ogretecegim

Bende öyle olmasini umuyorum,cocuklugunu doya doya yasayan cocugum olsun ve kimseye muhtac kalmamayi ögrensin.

Hayat zorlayıcı olabiliyor bazen...

Ben hayatım boyunca beyaz gelinlik hayali kurmadım. Evleneyim çoluk çocuğa karışayım yada panjurlu bir evim olsun (klişe biliyorum )...

Evlendim istediğim sadece hayatı paylaşmaktı.

Eşim ise tam anlamıyla gelenekçi bir tip. Ev, çoluk, çocuk...

İş hayatındaki duruşum fazla ideal ona göre gerçi bu aralar işime de odaklanamıyorum oda ayrı.

Ne biliyim ya insan sahiden neye uğradığını şaşırıyor