valla durdum durdum yeter dedim ! paylaşmassam rahatlamıcam
4 yıldır evliyim arkadaşlar severek evlendik eşimle kendisi rütbeli asker. ben deli dolu konuşmayı gülmeyi eğlenmeyi seven biriyim eşimde benm tersime sakin konuşmayan dingil bi hayat seven etrafın ne diceni sürekli düşünnen ve buyüzden fazlasıyla kıskançlık yapan biri şimdi bana diceksiniz madem böyleydi neden evlendin ??? erkek arkadaşımken böyle değildi
gerçi herzaman görüşemiyoduk bu yüzden farkedemedim:2: onu seviyorum ama bu sakinliği yormaya başladı artık beni görev yaptığı yer köy burda dışarı çıkma imkanım yok doğu taraflarındayız öyle çok komşum falanda yok yaşıtım zaten yok
ben 23 yaşındayım çocuğumda yok
yani anlıyacağınız yok yok yok
hep yalnızım kafayı yiyecek duruma geldim akşam eşim gelecek die dört gözle bkliorum zaten saatleri belli değil yarım saate evdeyim der 2 saat sonra gelir
meslekten ötürü
şikayetim şu : eve gelir yemeğini yer tv yada pc başına geçer çayını içer 2 laf etmez komik film izlemek isterim ama hiç gülmediği ve bitek ben güldüğüm için kendimi deli gibi hissederim hevesim kaçar erkenden uykum geldi der yatağa gider yalnız kalırım
ün. okuyayım diyorum sen sonra çalışmak istersin olmaz diyo ehliyet diyorum seneye diyo
ayaklarım şişti az gezdr diyorum tmm dio ama yapmıyo
bazen boşanmak istiorum ama kötü biri değil beni sevio ve bunu hep dile getirio kıyamıyorum sonrada diorumki o seni düşüünüyomu boşver gitsin
off kararsızım akıl verin bana nolur ben ona fazlasıyla ilgi sevgi güzel bi yuva vermeye çalışıyorum acaba böyle bi hayat bi zaman sonra akli dengemi kaybtmeme sebep olurmu
zaten kendimi hiç ii hissetmiorum
delirmiş gibi hissediyorum bazen
(
37:














