Orta birinci sınıfa giden yeğenim her şeyi sorguluyor. Son günlerde, gerçek olmadığımızı, yaşadığımızı zannettiğimizi ama aslında var olmadığımızı, herşeyin bir aldatmacadan ibaret olduğunu düşünmeye başladı. Bu düşünceler onun içine kapanmasına ve mutsuz olmasına sebep oldu. Küçük çocukların böyle şeyler düşünmesi normal mi? Bu yaşında ateist de olmuş. Bir çocuk için ağır şeyler değil mi bunlar? Ayrıca anne baba o daha üç yaşındayken boşandı. Yeğenim çok zor bir çocukluk geçirdi. Yine psikoloğa gidecek. Şu ana kadar psikoloğunda pek faydasını göremedik açıkcası. Bu konuda bir fikri deneyimi olana var mı acaba?
-
Yemek yarışmalarımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz ve bu sezonun ilk kategorisi "Kırmızı Et Yemekleri!" Mangaldan tencereye, fırından tabağa en iddialı tariflerinizi bekliyoruz. Lezzet dolu bir rekabet sizi bekliyor, siz de bu nefis maceraya davetlisiniz! Hazırsanız önlüğünüzü kapın, mutfakta buluşalım! Yeni sezon, yeni lezzetler! Kırmızı et severler buraya! -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Derin düşünen çocuk
- Konu Sahibi monalazo
- Başlangıç Tarihi
- 15 Kasım 2016
- 17.146
- 52.866
- 598
- 33
Şu sıralar çocukların elinde internet ve sosyal medya, her şeye rahatlıkla ulaşabilecekleri bir çağdalar. Facebook'ta böyle felsefik, ateizm içerikli sayfalar takip ediyor ya da Youtube'ta böyle konuşmalar yapan kişileri izliyor olabilir. Ailesi bakabiliyorsa bir ona baksın derim öncelikle. Etkilendiği şeyler ya da birileri vardır muhakkak.
- 23 Ocak 2008
- 10.806
- 13.020
- 823
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
8-12 yaş arası dönemimi aileme zehir etmiştim.
Neler neler...
İnternet erişimi olan bir çocukta değildim üstelik.
Kitaplardan, hayal gücümden, biraz da ailemin hassas noktalarını erken keşfetmemden ötürü çok çektirdim.
Siz yine de bi bilene sorun tabiki de bence dönemsel.
Belki dikkat çekme, belki yeni duyduğu kavramları farklı olmak adına havalı bulduğu için kullanmaya çalışma, belki ergenlik hormon vs değişimi ile melankolik hava ile baş edememe. Her şey olur.
Canınızı sıkmayın, çokta üstüne gitmeyin.
Zayıf noktalarınızı açık ettikçe abartacak, kendimden biliyorum :)
Neler neler...
İnternet erişimi olan bir çocukta değildim üstelik.
Kitaplardan, hayal gücümden, biraz da ailemin hassas noktalarını erken keşfetmemden ötürü çok çektirdim.
Siz yine de bi bilene sorun tabiki de bence dönemsel.
Belki dikkat çekme, belki yeni duyduğu kavramları farklı olmak adına havalı bulduğu için kullanmaya çalışma, belki ergenlik hormon vs değişimi ile melankolik hava ile baş edememe. Her şey olur.
Canınızı sıkmayın, çokta üstüne gitmeyin.
Zayıf noktalarınızı açık ettikçe abartacak, kendimden biliyorum :)
- 27 Kasım 2014
- 4.024
- 5.042
- 158
- 33
Valla elinizde olsa interneti yasaklayn derdim. Berbat youtuberlar türemiş durumda. Nette yazılanlardan daha beter beyin yıkıyorlar. Sık sık konuşun doğruya yöneltmeye çalışın. Yaşı daha küçük böyle şeyler düşünmesi onu boşluğa düşürür. Var olmayı yaşamayı yasadiklarinin gerçek olduğunu nebiliyim bi yaratanin olduğunu küçük küçük ispatlarla çokta uzatmadan sadece mantıklı cevaplarla ispatlayin.
- 25 Nisan 2007
- 6.600
- 11.284
- 773
Sorduğu sorulara paniklemeyin. Arkadaşımın oğlu 6 yaşındayken karadelikler hakkında yorumlar yapar ve öyle şeyler anlatırdı ki gerim gerim gerilir acaba cidden matrix mi var diye sorgulardım.
Daha sonra ataist oldu şimdi de uyruğunu sorguluyor. Şimdi 14 yaşında ve hızına yetişemiyoruz. Annesi kafayı sıyıracak neredeyse.
Benim oğlumda 2. Sınıfta eve ben hıristiyan oldum diye gelmişti.
Bence çocuklar müthiş zekiler. Bu yönden bi uzmanla görüşebilirsiniz.
Daha sonra ataist oldu şimdi de uyruğunu sorguluyor. Şimdi 14 yaşında ve hızına yetişemiyoruz. Annesi kafayı sıyıracak neredeyse.
Benim oğlumda 2. Sınıfta eve ben hıristiyan oldum diye gelmişti.
Bence çocuklar müthiş zekiler. Bu yönden bi uzmanla görüşebilirsiniz.
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
Örnek vereyim de istedim belki benzer şeylerdir.
Ailem sıradan, yurdum insanı.
O donem de 1 kardeşim vardı, 9 yaşında iken 2. Oldu. Ama kardeşten önce başlamıştı bendeki o sabırları zorlayan tavırlar. Mutlaka kardeş etkisi ile x2 olmuştur.
bir gün bir soru sordum ve annem geçiştirdi,
Bilmediği için değil, zamanı degil diye muhtemelen.
Kader, ölüm, büyü vs ile alakalı olması gerekiyor
Nasıl anlatacağını bilememiştir diye düşünüyorum.
O cevabı alamadıkca sorular büyüdü.
En büyük derdim, Allah her şeyi biliyorsa, Benim sonumu biliyor e o zaman ben niye yaşıyorum?
Mevzusu idi.
Bu kanı oluştuğunda yaş 9du.
İrademe haksızlık edilmiş gibi hissetmek beni sinirlendiriyordu mesela.
O yaşta nereden çıktı, ne okudum, ne gördüm bilmiyorum.
Ama çok uğraştırdım.
Ve ailemin dini konulardaki hassasiyetini gördükçe de dallanıp budaklandırdım.
Sonra önce inadım kırıldı. Sıkılmıştım o buhrandan. Etrafımda bir sürü güzel şey oluyordu ama ben bir türlü o rolden çıkamıyordum.
Babam da artık sen nasıl istersen, biz seni seviyoruz moduna girmişti. Muhtemelen birilerinin tavsiyesi ile.
Öyle de geçti gitti. Arkadaşlarıma, okuluma, yenl hobilerime dadandım :)
Zamanla cevaplarımı da kendim buldum.
O donem yardım alsaydım be değişirdi bilmiyorum.
Ama keşke biri neler kaçırdığıma dair uyarsaydı :)
Ailem sıradan, yurdum insanı.
O donem de 1 kardeşim vardı, 9 yaşında iken 2. Oldu. Ama kardeşten önce başlamıştı bendeki o sabırları zorlayan tavırlar. Mutlaka kardeş etkisi ile x2 olmuştur.
bir gün bir soru sordum ve annem geçiştirdi,
Bilmediği için değil, zamanı degil diye muhtemelen.
Kader, ölüm, büyü vs ile alakalı olması gerekiyor
Nasıl anlatacağını bilememiştir diye düşünüyorum.
O cevabı alamadıkca sorular büyüdü.
En büyük derdim, Allah her şeyi biliyorsa, Benim sonumu biliyor e o zaman ben niye yaşıyorum?
Mevzusu idi.
Bu kanı oluştuğunda yaş 9du.
İrademe haksızlık edilmiş gibi hissetmek beni sinirlendiriyordu mesela.
O yaşta nereden çıktı, ne okudum, ne gördüm bilmiyorum.
Ama çok uğraştırdım.
Ve ailemin dini konulardaki hassasiyetini gördükçe de dallanıp budaklandırdım.
Sonra önce inadım kırıldı. Sıkılmıştım o buhrandan. Etrafımda bir sürü güzel şey oluyordu ama ben bir türlü o rolden çıkamıyordum.
Babam da artık sen nasıl istersen, biz seni seviyoruz moduna girmişti. Muhtemelen birilerinin tavsiyesi ile.
Öyle de geçti gitti. Arkadaşlarıma, okuluma, yenl hobilerime dadandım :)
Zamanla cevaplarımı da kendim buldum.
O donem yardım alsaydım be değişirdi bilmiyorum.
Ama keşke biri neler kaçırdığıma dair uyarsaydı :)
- 14 Ekim 2010
- 3.545
- 3.064
- 333
İnternetten öğreniyor olabilir, ya da arkadaşlarından birinden etkilenmiştir.. Arkadaşı da abisinden ablasından ya da anne babasından etkilenmiş olabilir, kimin evinde bne konuşuluyor bilemeyiz.. Çocuğun sorularına cevap için iyi bir donanım gerekiyor, burada isim vermeyeceğim size özel mesaj atıcam kaynak için.. Anne baba bence yönlendirdiğim kişileri okumalı, çocuğun kafa karışıklığına çözüm bulmalı.. Çocuk daha bu yaşta bu kadar içine kapanıksa, manevi dünyası bu kadar karanlıksa ileride Allah korusun ama intihar filan edebilir.. Keşke dememek için ciddiye almalı, mantıklı bi şekilde çocukla konuşmalı.. öyle sadece interneti yasaklamakla filan olmaz..
- 23 Temmuz 2014
- 5.359
- 17.566
- 498
- 15 Ekim 2017
- 1.906
- 4.920
- 133
Annesi babası çocukla birlikte araştırarak öğrenebilirler bence. Ateistlik konusunu da, gerçeklik konusunu da güvenilir yerlerden çocukla birlikte araştırıp öğrensinler. Çocuğa destek olup aydınlatın çocuğu. Sorgulaması güzel bence.
- 20 Aralık 2012
- 1.791
- 1.094
- 333
Bilmiyorum yaşına uygun mu ama öner sevinçgül hediye bir yazarın özel insanlar arıyorum diye bir serisi vardı ben üniv.de deyken çok etkilenmiştim.bu bugün boze farklı gelen sorulara gençlere anlatılacak şekilde cevap veriyordu.
Önce siz araştırıp ona da anlatabilirsiniz.boyle konularda herkesi kafası karisabiliyot
Önce siz araştırıp ona da anlatabilirsiniz.boyle konularda herkesi kafası karisabiliyot
Sorularının cevaplarını alabileceği kitaplar vs okutulabilir
O yaşta müslüman hristiyan olunabiliyor ise ateist de olunabilir
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.352
- 598
cok normal bir surec , benim oglum 9 yasinda ve varolusumuzu sorguluyor , internetten de hicbirsey okumamasina ragmen yapiyor bunu
padagoga gidecekse de duzgun birini bulun , ise yaramiyor demissiniz ama isinin ehli bir pedagogun cok yardimi olur
bende gerektigi zamanlarfa pedagog destegi almis biriyim ve hep cok faydasini gordum
padagoga gidecekse de duzgun birini bulun , ise yaramiyor demissiniz ama isinin ehli bir pedagogun cok yardimi olur
bende gerektigi zamanlarfa pedagog destegi almis biriyim ve hep cok faydasini gordum
Bende cok dusunurdum, cok iyi hatirliyorum benim bu surecim 5. Sinifin sonunda baslamisti, ortaokulda ayyuka cikti, basima agrilar girerdi dusunmekten.
O zaman internet filan yoktu ama dusunurdum.
Kafamdaki sorulara cvp bulmam tam olarak universitedeyken oldu.
Yani epeyce kafa yordum :)
Kafasindaki sorulara yasadigi tecrube ettigi seylerle cevap bulursa inanci saglam bi genc olur.
Bos kaldikca dusunuyorsa aktivitelere yonlendirin en iyi cozum bu.
O zaman internet filan yoktu ama dusunurdum.
Kafamdaki sorulara cvp bulmam tam olarak universitedeyken oldu.
Yani epeyce kafa yordum :)
Kafasindaki sorulara yasadigi tecrube ettigi seylerle cevap bulursa inanci saglam bi genc olur.
Bos kaldikca dusunuyorsa aktivitelere yonlendirin en iyi cozum bu.
Yeğenimin durumu daha farklı. Bunları elinde olmadan düşünüyor. Bu kendisini de yoruyor ve korku hissediyor. Çok küçüklükten beri. Böyle. Mutsuz bir çocuk.
Boş kaldığıda yok ki garibimin. Dersler. Bilim sanatın müzik bölümüne de gidiyor. Kısa filmler çekiyor. Oyuncaklarını boxup icatlar çıkarıyor. Çok zeki ve dolu dolu bir çocuk. Anneside öğretmen zaten, çok bilinçli bir anne bu konularda. Sorun zaten yeğenimin bunlara kafa yorması değil. Çok mutsuz ve hayal kırıklığı hisseden bir çocuk, halinden hoşnut değil.
Annesi tabi ki ilgileniyor. Yeğenim aslında sosyal medyadan, duyduklarından etkilenmiş değil. Her şey kendi gözlemi ve ona bir şey anlatamıyorsunuz. Hep bir cevabı var ve sizi köşeye sıkıştırıyor. Öyle de olabilir tabi. Ama bu onu mutsuz ve takıntılı yaptı, sorun bu. Mutlu olamayan bir çocuk.
Ben tanrıyı, varlığı, maddeyi ilkokulda sorgulamaya başlamıştım. Bacaklarımı kanepeye uzatıp ‘’biz ne yapıyoruz, ben gerçek miyim?’’ Diye sorular soruyordum. O yaştan beri de ateistim, kemikleşmiş bazı düşüncelerim var. Ailem ilgili olmadığı için bu soruları onlarla paylaşamazdım.
Benim oğlum henüz küçük ama bana böyle sorular sorsa mutsuz olmaz tane tane anlatır, aydınlatmaya çalışırdım. Yeğenim zor bir çocukluk geçirdi diyorsunuz, yaşadığı zorlukları bilmiyorum, eğer altından kalkamıyorsa belki aile kavramına uzaklığı da onu bu düşüncelere itmiştir bilemiyorum. Duygusal, hassas bir çocuğa benziyor ne mutlu. Sorularına cevap vermeye, bol bol sevginizi hissettirmeye çalışın.
