Beni bilenler bilir, Bilmeyenlerde kendi gibi bilir
Diye komik bir giriş yapayım bende yazının devamı benim için çokta eglenceli olmayacak..
Evet uzun süredir Anne olmak istiyordum,istiyorum diyemiyorum bu ihtimal benim için artık yok denecek kadar düşük tabi Allahtan ümit kesilmez,
Ömrümüz saglıgımız yeterde bize uygun bir tedavi bulunursa tadından yenmez.
Öncelik çevremdeki eş, dost, akrabanın bana olan tavrı,
Ben ilk zamanlar çok üzülüyor aglıyor içime atıyordum,
Bi yerde çocuk konusu geçsin, bi hamilelik haberi gelsin onlar adına tabi ki mutlu oluyordum ama ben ne zaman bu haberi verecegim diye üzülmemek mümkün degildi,
( Tabiki doktorlarada gittik üzerinde durduk )
Sonra sonra duruma alıştım ve çocuk meselesini hedef noktamdan kaldırdım.
Karşıdan bakınca umursamayan,ugraşmayan laylaylom bi insan oldum.
Böyle olmasan oynatmaya az kalacaktı biraz oynatmışta olabilirim
Ben defteri iyi kötü kapattımda,
Çevremdeki insanların dilinde sürekli niye tedavi olmuyorsunuz niye şu yöntemi denemiyorsunuz,
Herkes olmuş tüp bebek uzmanı
Biz tabi bilmiyoruz yöntemleri sayelerinde ögrendik
Tişikkirlir sipirminler
Neyse işte böyle iyi niyetin dozunu artıran artık lüzumsuzluga varan herkese sinir oluyorum.
Son olarak,
Bugün evimle ilgili birşeyden bahsederken salon, yatak odası ve cocuk odası dedim ve yutkundum sonra düzeltip yani misafir odası işte vs diyip saçmaladım ama içim acıdı galiba hiç bir zaman çocuk odam olmayacak...
Öyle işte...