• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

dert gibi dert

Yok anne olunca insana bi güç geliyo herbakımdan.
Doğurabildim ya dünyaya kafa tutabilirim artık başardım hissi.
Halbuki ne alaka.
 
joeytribbiani .!.:
İş güç durumları önemli.Bir el atmalısın o işe.
Genişletmek için tıkla...
haklisin.peki bu kavga etmeden kendini ezdirmeme konusunda ne dusunuyosun?söyle söylim beklentilerimi sıksık dile getirir ve onun beklentilerini de dinlemek isterim.ki aramizda iletisim kopuklugu olmasin.onun disinda zaten yuksek sesten nefret eden biriyim televizyonu bile duyulmayacak kisiklikta dinlerim nerdeyse yani karsimdaki bana bagirip durmasa dusuncelerimi orta bi ses tonuyla konuyu fazla dallandirip budaklandirmadan anlatan biriyim.biriydim.gel gelelim kocam karsimda en ufak sinirinde deli gibi bagiriyo benim de artik tepem atiyo bu adama dusunceni sakince anlatsan nolacak diyorum kulagina nile ulasmiyo ki.bunlara ekleyebilecegin nisey varmi bi yerde yanlis yapiyo olabilirmiyim?
 
RIVAVIRA .!.:
Çocuğum yok, çocuk sahibi olmayı da düşünmüyoruz. :KK70: Ben neysem oyum konuşmaktan korkmadim hic.
Susup susup çocuktan sonra bu derece derece degismeniz bana bunu düşündürdü. Hakkınızı savunmanız güzel bişey ama neden çocuktan sonra o garip geldi.
Genişletmek için tıkla...
Cocuk yapınca anlarsınız... lohusa donemlı bazı kadınlarda uzayabılıyor. Öfke , kaygı vs
 
annemiolcamben .!.:
hakkatten ha :D
Genişletmek için tıkla...
beni biraz da şey coşturdu,evleneden onceki hayatim cocuklugum genc kizligim vs hep edilgen geciyodu.babam annem fazla korumaci ve kuralciydi onlarin isteklerini yerine getirmek icin ugrasirken edilgen bi insan olmustum ve onlarin guvenli alanindan cikamiuodum.sonra evlendim kocamda hic bi zaman özgür hissetmemi istemedi.ama bu minigi dogurunca baktim ki lafa gelince herkes akil veriyo da icraata gelince kimse yok.gece kalktim emzirdim uyuttum sancisiydi pisigiydi uykusuzluguydu motor gelisimiydi psikolojisiydi derken bi baktim ki ben tek basima cocuk buyutuyorum ve kocam dahil kimse sormuyo bile hey sen napiyosun diye ve isin tuhafi iyi de kiviriyorum bu işi.kendime sasirdim zannediyodum ki annem babamsiz hicbisey basaramam zannediyodum ki kocamizin vermezse cocugumla ilgili kararlar alamam.ama oyle degilmis icimde potansiyel varmis ve bunu beni yalniz birakarak aslinda kendileri ortaya cikardi o yuzden artik kendime de cocuguma da yetiyorum diye kimsenin beni uzmesine azarlamsina hele müsade etmiyorum ben zoru basarabilen güçlü ve degerliymisim
 
Hakkınızı savunmanız falan güzel tabii de çocuk için hiç sağlıklı bir büyüme ortamı değil. Sorunları karşılıklı sesler yükselmeden konuşarak çözmenin bir yolunu bulsanız nasıl olur? Eşiniz artık sizi bastıramayacağını anladığı için belki daha ılımlı yaklaşabilir, ne dersiniz?
 
schadenfreude .!.:
Hakkınızı savunmanız falan güzel tabii de çocuk için hiç sağlıklı bir büyüme ortamı değil. Sorunları karşılıklı sesler yükselmeden konuşarak çözmenin bir yolunu bulsanız nasıl olur? Eşiniz artık sizi bastıramayacağını anladığı için belki daha ılımlı yaklaşabilir, ne dersiniz?
Genişletmek için tıkla...
cok haklisiniz o daha minicik biz güç gösterisi yapicaz diye onu korkutmaya hic hakkimiz yok
 
Sanirim bende boyle oldum senin kadar siddetli degil tabi...Eski ben me derse susar gonlunu almaya calisir,kirmaktan korkardim,cok pasifmisim simdi farkediyorum,simdi yuzine yizune heraeyi saydiriyorum tutmuyorum icimde eskisi gibi,kirilirmis uzulurmus pek umrumda degil.zaman ilerledikce insan farkina variyor susmamak icine atmamak lazimmis.Sustulca icinde birikiyor kendine zarar veriyorsun.bence size karsi dusuncesizse siz de dusinmeyin.Birazda o kirilsin birazda o uzulsun...
 
annemiolcamben .!.:
kizlar bayadir konu acmiyodum ama hayatimda baya degisiklikler oldu en son galiba bebegim 3 aylikken konu acmistim şuan fındığım 5 aylık oldu ve yeni yeni farkediyorum ki anne olmak beni cok degistirdi.
şöyle ki,önceden esime surekli alinan sessiz sessiz agkayip beni kirdigini anlamasini bekleyen,rahatsiz edici boyutlarda alttan alan fedakarlik yapan ve bunun getirdigi beklentiyle esinden memnun olmayan anlasilmadigini hisseden bi kadindim.beni ota boka azarlardi sesini yukseltirdi ve surekli kötü hissettirirdi.bu durumdan sikayetciydim sikayetci olmasina ama genelde aglayip icime kapanirdim anlamasini beklerdim.bir sure sonra aglamalarim da tesirini kaybetti ve karsinda aglasam bile orali olmuyodu.kısacasi bu zorbaligin farkindaydim ama cirkeflik de yapamiyodum.pasif biriydim diyelim.

gel gelelim şimdi ne degisti.dogumdan sonra nedense bana bi sinir bi tahammülsüzlük geldi.yani aslinda sadece esime karsi boyleyim bebegime cevreme karsi cok sabirliyim ama esim gık dese bogasim geliyodu.sanirim gecmisin birikimi.zamanla bu tavrim biraz yumusadi ama suan eskiden yapamadigim her seyi yapiyorum bana haksizlik yaptigi an dur diyorum.karsisinda aglamak yerine lafi agzina tikiyorum.tartisma esnasinda daha cok laf cevirip daha az icime atiyorum.simdi diyeceksiniz ki bu nasil dert vicdansiz diye ama herkesin derdine kimse karisamaz :)
aslinda o pasif halimdense bu halimi yeglerim.hoş esime göre suan cirkef biriyim amao benim eski pamuk seker kivamindaki sabrima alisik oldugu icin benim gosterdigim bu normal tepkiler ona cok fazla geliyo.sanirim artik tek onceligim bebegim oldugu icin esime endeksli yasamiyorum o yuzfen de eyvallahim olmuyo.ama bu sefer de baya memnuniyetsiz oldum.aslinda durduk yere kavga cikarmiyorum ama kavga esnasinda catir catir konusuyorum ve buna asla engel olamiyorum yeri geliyo bagiriyorum da.sizce esim benden sogurmu ne yapmaliyim falan diye sormuyorum yanlis anlamayin acaba ben bu sekilde ondan sogumaya baslarmiyim cunku karsimdaki adam haksizsa agzima geleni soyluyorum ve bana yaptigi haksizlik yuzunden de uzaklasiyorum onceden daha ılımlı acaba tekrar eskisi gibi bazen bazi zamanlarda haksizliklari gözardi etsem mi yoksa bravo kızım dogru yörüngedesin mi diyosunuz simdiden teşekkürler
Genişletmek için tıkla...
hazır olman gereken hale gelmişken geri adım atma ama fazlada aşırıya kaçıp kalp kırma birde sen ve babası o bebişin rol modelisiniz ileride bebişin nasil bir insan olsun istiyorsan öyle bir aile hayatı kur benim nacizane fikrim böyle :)
 
annemiolcamben .!.:
kizlar bayadir konu acmiyodum ama hayatimda baya degisiklikler oldu en son galiba bebegim 3 aylikken konu acmistim şuan fındığım 5 aylık oldu ve yeni yeni farkediyorum ki anne olmak beni cok degistirdi.
şöyle ki,önceden esime surekli alinan sessiz sessiz agkayip beni kirdigini anlamasini bekleyen,rahatsiz edici boyutlarda alttan alan fedakarlik yapan ve bunun getirdigi beklentiyle esinden memnun olmayan anlasilmadigini hisseden bi kadindim.beni ota boka azarlardi sesini yukseltirdi ve surekli kötü hissettirirdi.bu durumdan sikayetciydim sikayetci olmasina ama genelde aglayip icime kapanirdim anlamasini beklerdim.bir sure sonra aglamalarim da tesirini kaybetti ve karsinda aglasam bile orali olmuyodu.kısacasi bu zorbaligin farkindaydim ama cirkeflik de yapamiyodum.pasif biriydim diyelim.

gel gelelim şimdi ne degisti.dogumdan sonra nedense bana bi sinir bi tahammülsüzlük geldi.yani aslinda sadece esime karsi boyleyim bebegime cevreme karsi cok sabirliyim ama esim gık dese bogasim geliyodu.sanirim gecmisin birikimi.zamanla bu tavrim biraz yumusadi ama suan eskiden yapamadigim her seyi yapiyorum bana haksizlik yaptigi an dur diyorum.karsisinda aglamak yerine lafi agzina tikiyorum.tartisma esnasinda daha cok laf cevirip daha az icime atiyorum.simdi diyeceksiniz ki bu nasil dert vicdansiz diye ama herkesin derdine kimse karisamaz :)
aslinda o pasif halimdense bu halimi yeglerim.hoş esime göre suan cirkef biriyim amao benim eski pamuk seker kivamindaki sabrima alisik oldugu icin benim gosterdigim bu normal tepkiler ona cok fazla geliyo.sanirim artik tek onceligim bebegim oldugu icin esime endeksli yasamiyorum o yuzfen de eyvallahim olmuyo.ama bu sefer de baya memnuniyetsiz oldum.aslinda durduk yere kavga cikarmiyorum ama kavga esnasinda catir catir konusuyorum ve buna asla engel olamiyorum yeri geliyo bagiriyorum da.sizce esim benden sogurmu ne yapmaliyim falan diye sormuyorum yanlis anlamayin acaba ben bu sekilde ondan sogumaya baslarmiyim cunku karsimdaki adam haksizsa agzima geleni soyluyorum ve bana yaptigi haksizlik yuzunden de uzaklasiyorum onceden daha ılımlı acaba tekrar eskisi gibi bazen bazi zamanlarda haksizliklari gözardi etsem mi yoksa bravo kızım dogru yörüngedesin mi diyosunuz simdiden teşekkürler
Genişletmek için tıkla...
Zaten soğumuşsun önceden yaptıklarından dolayı, ama kendinde o gücü bulup yükselememişsin, şimdi bebek sana o gücü vermiş yüzden böyle davranıyosun, eskiden eşini hayatının merkezine koyduğun ve onu kaybetmekten çok fazla korktuğun için karşısında hep eziliyomuşsun, bebeğin olunca hayatının merkezine o geldi ve eşin o eksenden kaydı gitti, yani şu an senin için hayatın anlamı bebeğin, diğer herşey ve herkes olsa da olur olmasa da olur ;) Ama bana göre hem önceki tavrın hem de şimdiki tavrın yanlış eşine karşı. Herşeyin normali kararı iyidir. Yoksa hem sen hem de çevrendekiler üzülür.
 
Ay aynı beni anlatmışsınız ben de doğumdan önce eziğin teliydim sabaha kadar ağlardım bana şunu yaptı bunu dedi diye şimdi herkese karşı hakkimi çatır çatır savunurum bana da doğumdan sonra geldi bu güven niye bilmiyorum ama ben sana ilerki aşamasını söyleyeyim çocuğum 3 yaşında çünkü ilk başlarda benden soğur mu kaygısı duyuyorsun ya sen soğuyorsun aslında gözün açılmaya aydınlanmaya başlamışsın onun yaptığı haksızlıkları affedemeyeceksin ve ilişkiniz sen sessiz olduğun için güzel devam ediyordu şimdi 2 keçi aynı köprü üstünde olmayacak çok uzgunun
 
RIVAVIRA .!.:
Bebek doğurunca yerinizin saglamlastigini düşündüğünüzden dolayı coşmuş olabilirsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Çok güzel ve doğru bir tespit . Bu durum konu sahibi için geçerli mi bilemem ama tam olarak benim kuzenim böyle .. ama aslında çok büyük bir yanılgı . Önceden ağzını açamayan kız , bebekten sonra canavara döndü ne kaynana ne kayınbaba gördü gözü hepsiyle kavga etti küstü :olamaz: ama yanlış yolda haberi yok .dediğim gibi konu sahibinin durumunu bilemem ama çok var böyle kadınlar ..
 
Eski konularınız Hakkında bilgim yok. Ama iki ruh halimiz de bana normal gelmedi.

Psikolojik destek alsanız iyi olur. Bir de böyle hesaplarla hayat geçmez soguyacak bir şey yapar soğursunuz ya da ay fazla üstüne mi gidiyorum dengede kalayım diye düşünülmez. Duygularınızı akıl süzgecinden geçirerek yaşarsanız daha sağlıklı olur..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Hamileyim aldatıldığımı ögrendim..!
5 6 7
Yorumlar
126
Görüntüleme
23K
Siyah Palto
S
N
Bana bir akil verir misiniz ?
5 6 7
Yorumlar
133
Görüntüleme
7K
piraye
P
Jolyss
Bitmeyen dertlerim ! 2. bolum
6 7 8
Yorumlar
157
Görüntüleme
9K
Bloss
Bloss
B
Yoruldum
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
5K
zr ada
zr ada
M
Ne zaman kendime ait bir hayatim varmis gibi hissedecegim ?
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
MelatoniN
M
Back
X