Dert mi bilemedim bi el atın....

Nisan-34

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Aralık 2018
304
127
53
33
Arkadaşlar merhaba
Evliyim çok şükür ki eşim her şeyim rabbime şükürler olsun...
O bir yana dünya bir yana...
Lakin benim hiç arkadaşım yok... Yani olanlar ya iş ya evlilik dolayısıyla şehir değiştirdiler... Şuan da çalışmıyorum da... Telefonum sessiz sedasız... içimi dökecek bi kişi bile göremiyorum etrafımda... herkes çoluk cocuga karıstı oda ayrı tabi evlilik hayatı... ne bilim ne zaman bu hale geldim onuda anlamadım... durup durup kendime üzülüyorum...
 
Üzülmeyin,
Hayat böyle birşey herkesi bi yere savurur. koşturmaca başlar herkesde bir telaş ...
Kurslara katilsaniz el sanatlari vs hem size meşkale olur, hem yeni arkadaşliklar edinirsiniz
 
Inanın yanlızlık daha bi güzel Rabbim temiz insanlar çıkarsın karşıniza ama bnimde zamanında çevrem coktu evlendim geldim kimseyi tanımıyordum tanıdıktan sonra keşke hiç tanımasaydım dedim uzaklaştım
 
Arkadaşlar merhaba
Evliyim çok şükür ki eşim her şeyim rabbime şükürler olsun...
O bir yana dünya bir yana...
Lakin benim hiç arkadaşım yok... Yani olanlar ya iş ya evlilik dolayısıyla şehir değiştirdiler... Şuan da çalışmıyorum da... Telefonum sessiz sedasız... içimi dökecek bi kişi bile göremiyorum etrafımda... herkes çoluk cocuga karıstı oda ayrı tabi evlilik hayatı... ne bilim ne zaman bu hale geldim onuda anlamadım... durup durup kendime üzülüyorum...
Allah başka dert vermesin oyalanacak aktiviteler bul kendine evde meşgul olabileceğin şeyler
 
Teşekkürler, salgın biter bitmez yapacağım ilk iş bi kursa gitmek gercekten, evde olabildiğince hobilerimle ilgileniyorum. Ama bazen ne bu halim diyorum kendi kendime... bu dert değildir rabbim sağlıktan huzurdan etmesi tabi.. ne biliyim sürekli kendime dönüyorum kendimde bişilrr arıyorum...
 
Teşekkürler, salgın biter bitmez yapacağım ilk iş bi kursa gitmek gercekten, evde olabildiğince hobilerimle ilgileniyorum. Ama bazen ne bu halim diyorum kendi kendime... bu dert değildir rabbim sağlıktan huzurdan etmesi tabi.. ne biliyim sürekli kendime dönüyorum kendimde bişilrr arıyorum...
Sıkıntıdan, çoğu insan şu siralar ne yapcağini bilemez halde psikoljik olarakta etkinlendik.
En önemlisi sağlik, cok ceşit kursalar var el sanatindan tutunda, hat yazisi sanatina ceşit ceşit. Size uygun olana başlarsiniz birşeyler öğrenir sonra evde dahi yaparsiniz.
Bir tanidiğim bir kursa gitmiş , Bi güzel müthiş tabak boyamiş hediye vermişti.
 
Arkadaşlar merhaba
Evliyim çok şükür ki eşim her şeyim rabbime şükürler olsun...
O bir yana dünya bir yana...
Lakin benim hiç arkadaşım yok... Yani olanlar ya iş ya evlilik dolayısıyla şehir değiştirdiler... Şuan da çalışmıyorum da... Telefonum sessiz sedasız... içimi dökecek bi kişi bile göremiyorum etrafımda... herkes çoluk cocuga karıstı oda ayrı tabi evlilik hayatı... ne bilim ne zaman bu hale geldim onuda anlamadım... durup durup kendime üzülüyorum...
Ah ah ben 6 senedir evdeyim malesef öncesinde çok hareketli bir hayatım vardı çalışıyordum sonra çocuk oldu gurbet elde yasamakta cabasi arkadas yok komsu yok insanin akil sagligi icinde onemli sosyal hayat hemde cok ben seni anliyorum bende kendime üzülüyorum hep geri dönüp öyle yapsaydım böyle olurdu şunu yapmasyadim böyle olurdu diyorum bence çocukta yok nasılsa şu virüs olayı bitsin çalış bence bir kadına çalışmak özgürlük veriyor kendi ayaklarının üzerinde durmak çok güzel bir şey sosyal hayatin oluyor arkadaşların çalış bence
 
benimde 1 sene öncesine kadar gırla arkadaşım vardı. Başımdan bazı olaylar geçti tabi bu olaylar benim arkadaş çevremi süzgeçten geçirmeme sebep oldu. sonuç olarak şuanda benimde hayatımda hiç bir arkadaşım yok. sorunlarım dertlerim oluyor eşimle konuşuyorum . eşimle olan sorunlarımı da kimseye anlatmıyorum. Anlatmam da gerekmiyor. böyle iyiyim . Kafam rahat. Boş muhabbetlerle zaman kaybedeceğime araştırıyorum, okuyorum, sevdiğim şeyleri yapıyorum. insan kendinin arkadaşı olmalı, önce kendimle iyi anlaşıyorum, kimseye de ihtiyacım kalmıyor. Tavsiye ederim...
 
Arkadaşlar merhaba
Evliyim çok şükür ki eşim her şeyim rabbime şükürler olsun...
O bir yana dünya bir yana...
Lakin benim hiç arkadaşım yok... Yani olanlar ya iş ya evlilik dolayısıyla şehir değiştirdiler... Şuan da çalışmıyorum da... Telefonum sessiz sedasız... içimi dökecek bi kişi bile göremiyorum etrafımda... herkes çoluk cocuga karıstı oda ayrı tabi evlilik hayatı... ne bilim ne zaman bu hale geldim onuda anlamadım... durup durup kendime üzülüyorum...

Kötü insanlarla olmaktansa asil bir yalnızlığı tercih ederim.. bu zamanda insanın ailesi bile darbe vuruyor da arkadaş neler yapmaz.. Benim kimseye güvenim kalmadı.. eşim hem arkadaşım hem ailem sanırım bu zamanda bu en iyisi...
 
Back
X