Iyi geceler. Dertlerimiz hep eşimizle ilgili olmaya başlamış. Hep takip ediyorum da . Evliyiz elbette hayatımızın merkesinde eşlerimiz. Peki ya bizim hayatımız?? Onlar eve geç mı geldi aldatıyor mu ? İlgileniyor mu ? Çocuguyla ilgili bir baba mı? Kaynana derdi falan filan. Hep aynı sey. Biz öncelikle bireyiz . Kafamizi sürekli eşlerimize takip kafamizda kurgulayip sonrada eşlerimize sardıgimiz vakit gözlerindeki değeri zaten baştan düşürmüş oluyoruz. Farkına varmadan mızmız dırdırcı bir insan haline geliyoruz. Neden ilgi istediğimiz icin . Halbuki kendimize asıl kendimiz ilgi gösterirsek hersey daha farklı olacaktır. Elbette onlarin da hatalari yanlişliklari öküzlükleri olabiliyor. Zekamızı iç güdülerimiz ortaya koyup üstesinden geleceğimize inaniyorum. Evde onları bekleyip depresyona girip çaresiz ev kadıni modundan bir an evvel çıkmalı. Bu elbette dert değil ama silkelenmek lazım . Çözümünü bildigimiz durumlari dert olarak kendimize zehir ediyoruz hayatımızı. Çözüm belli ama nefsimiz çok daha belli . Hıc bir erkek sonsuza kadar agucuk bugucuk bizimle ilgilenmesi mümkün degil . Çok dizi izlemeyelim lütfen