Bir psikoloji ile ilgili kitapta okumuştum. Küçükken korku ile endişe ile biri ne der korkusu ile büyüyen çocuklar ileriki yaşlarda da kendilerine olmadık korkular endişeler yaratıp biri bir şey der kaygısı ile kendine hayatı zehir edermiş. Öyle ufacık korkularmış ki bunlar. Işe geç kalma korkusu gibi. Yani her şeyde mükemmel olmak isterlermiş. Hiç hastalanmazlar, hiç ise geç kalmazlar gibi gibi. Çocukluk hayatı her şeyi etkiliyor yani.