Devamlı giden tersliklere bir çare arıyorum

ombreistiyorum

Kalbimizi yoranlar değil, onaranlar kıymetlidir!
Kayıtlı Üye
3 Nisan 2017
288
1.334
Merhaba sevgili KK üyeleri, öncelikle hepinize güzel bir hafta diliyorum.

Burada konu açan herkes gibi benim de bir derdim var. Zaman ayırıp okur kısacık bir yorum bile yapsanız bana iyi gelecektir.

Ülkemizin durumu malum, işsizlik hat safada. Bende yeni bir iş buldum diye sevinirken 4. işimden de geçen gün ayrılmak zorunda kaldım. 28 yaşındayım bu vakte kadar hep sorumlu verilen görevi çok ciddiye alarak başarılı okul dönemini atlatıp hevesle işe başlayıp sonunu bir türlü göremeyenlerdenim. Depresyona girip kendimi harap etmektense sürekli düşünüp çare ararım, çoğu kötü olayda iyi taraf yakalamaya çalışıyorum buna mecburum aileme hayal kırıklığı da yaşatmak istemiyorum işten ayrıldığımı da söyleyemedim henüz acil iş arayışına başladım. Bu işi gelirken de kira ödediğim konaklama yerinde 3 hafta sürem var bu süre zarfına tüm araştırmalarımı yapıp sonucuna göre aileme açıklayacağım.

Belki benim de hayat sınavım da böyledir ama devamlı memleketimden kopup başka yerlerde düzen kurmaya çalışarak yıllarımı geçiriyorum, iş vakitlerinde çok zor zamanlar geçirdim dürüstlükten, iyi niyetten vazgeçmedim fakat insanlar o kadar çıkarcı yaklaşıyor ki bu niyetimi sömürdüler ve artık daha uzak durmaya kendimi daha çok geliştirip tek başıma nasıl yetinebilirim diye düşünmekteyim. Şuan ki ihtiyacım kendime bir iş düzeni kurmak. Vakti zamanında ailem borçlara girerek okuttu durdu. Mesleğimi kolay icra edeceğimi düşündüm fakat Türkiye'nin kriz döneminde mezun olunca asgari ücreti bile verirken naz yapan insanlarla karşılaştım. Bu arada da akrabalar arasında okudum da işe yaramadı evlenip yuva kur önerisi var sürekli görücü öneriyorlar bana ve aileme, bir türlü onlara kanıtlayamadım işten sonra evlilik düşüneceğimi...

Mesleğimin yurtdışında değeri daha çok fakat yüksek düzeyde yabancı dil olmazsa işim zormuş. Ayrıca ailemde yurt dışına göndermek istemiyor ilk etapta. Ama benim aklımda Türkiye'de körelmemek için sürekli yurt dışında kendimi kurtarıp birikim yapabilir miyim sorusu var.

Aranızda yurt dışı deneyimi yaşayan, akrabası eşi dostu olan, çalışma koşullarını bilen kişiler var mı?

Veya bu sürecim için kendi adıma ne yapmam gerektiğini söyleyecek aynı durumu yaşamış birileri var mıdır?

Sorularınız olursa cevaplarım şuan aklım o kadar dolu ki eksik kaba şekilde anlattım. Eski konularımdan da benim nasıl süreçlerde büyüdüğümü, neler yaşadığımı anlayabilirsiniz. Bazen insanın beyni durur bir şey yapamaz o durumdayım.

Yorumlarınızı bekliyorum.
 
Son düzenleme:
Bilgisayar mühendisiyim

Yerinizde olsam dilimi ve alan bilgimi çok sağlam bir şekilde geliştirip yurt dışına başvurularımı yapardım. Buralarda vakit kaybetmeyin hiç.

Benzer süreçten geçen bir kuzenim var. Yüksek mühendis ve 4-5 senedir yurt dışında. Alanında epey iyidir ve başvurur başvurmaz kabul aldı. Tek başına gayet güzel bir şekilde hayatı göğüslüyor.

Her şey mümkün yani.

Ben de benzer arayışın içindeyim.
 
Yerinizde olsam dilimi ve alan bilgimi çok sağlam bir şekilde geliştirip yurt dışına başvurularımı yapardım. Buralarda vakit kaybetmeyin hiç.

Benzer süreçten geçen bir kuzenim var. Yüksek mühendis ve 4-5 senedir yurt dışında. Alanında epey iyidir ve başvurur başvurmaz kabul aldı. Tek başına gayet güzel bir şekilde hayatı göğüslüyor.

Her şey mümkün yani.

Ben de benzer arayışın içindeyim.
Dilimi geliştirme aşamasındaydım sürekli bir yandan para kazanma derdine düşünce kendi çabalarımla kısıtlı şekilde ilgilenmeye çalışıyorum. Alan bilgisine gelince o kadar yanlışlıklar var ki birden fazla şeye odaklandım stajlarımı da o şekilde yaptım. Tek bir alanda uzman olmak en güzeli buna göre bir plan yapmak istiyorum ama geçim derdiyle gidince önüme ne gelirse gideyim de para kazanayıma dönüyor iş...
 
:silah:
Merhaba sevgili KK üyeleri, öncelikle hepinize güzel bir hafta diliyorum.

Burada konu açan herkes gibi benim de bir derdim var. Zaman ayırıp okur kısacık bir yorum bile yapsanız bana iyi gelecektir.

Ülkemizin durumu malum, işsizlik hat safada. Bende yeni bir iş buldum diye sevinirken 4. işimden de geçen gün ayrılmak zorunda kaldım. 28 yaşındayım bu vakte kadar hep sorumlu verilen görevi çok ciddiye alarak başarılı okul dönemini atlatıp hevesle işe başlayıp sonunu bir türlü göremeyenlerdenim. Depresyona girip kendimi harap etmektense sürekli düşünüp çare ararım, çoğu kötü olayda iyi taraf yakalamaya çalışıyorum buna mecburum aileme hayal kırıklığı da yaşatmak istemiyorum işten ayrıldığımı da söyleyemedim henüz acil iş arayışına başladım. Bu işi gelirken de kira ödediğim konaklama yerinde 3 hafta sürem var bu süre zarfına tüm araştırmalarımı yapıp sonucuna göre aileme açıklayacağım.

Belki benim de hayat sınavım da böyledir ama devamlı memleketimden kopup başka yerlerde düzen kurmaya çalışarak yıllarımı geçiriyorum, iş vakitlerinde çok zor zamanlar geçirdim dürüstlükten, iyi niyetten vazgeçmedim fakat insanlar o kadar çıkarcı yaklaşıyor ki bu niyetimi sömürdüler ve artık daha uzak durmaya kendimi daha çok geliştirip tek başıma nasıl yetinebilirim diye düşünmekteyim. Şuan ki ihtiyacım kendime bir iş düzeni kurmak. Vakti zamanında ailem borçlara girerek okuttu durdu. Mesleğimi kolay icra edeceğimi düşündüm fakat Türkiye'nin kriz döneminde mezun olunca asgari ücreti bile verirken naz yapan insanlarla karşılaştım. Bu arada da akrabalar arasında okudum da işe yaramadı evlenip yuva kur önerisi var sürekli görücü öneriyorlar bana ve aileme, bir türlü onlara kanıtlayamadım işten sonra evlilik düşüneceğimi...

Mesleğimin yurtdışında değeri daha çok fakat yüksek düzeyde yabancı dil olmazsa işim zormuş. Ayrıca ailemde yurt dışına göndermek istemiyor ilk etapta. Ama benim aklımda Türkiye'de körelmemek için sürekli yurt dışında kendimi kurtarıp birikim yapabilir miyim sorusu var.

Aranızda yurt dışı deneyimi yaşayan, akrabası eşi dostu olan, çalışma koşullarını bilen kişiler var mı?

Veya bu sürecim için kendi adıma ne yapmam gerektiğini söyleyecek aynı durumu yaşamış birileri var mıdır?

Sorularınız olursa cevaplarım şuan aklım o kadar dolu ki eksik kaba şekilde anlattım. Eski konularımdan da benim nasıl süreçlerde büyüdüğümü, neler yaşadığımı anlayabilirsiniz. Bazen insanın beyni durur bir şey yapamaz o durumdayım.

Yorumlarınızı bekliyorum.
:silah:
 
Merhaba,
İşten neden ayrıldığını yazmamışsın. Hepimiz işyerinde zorluklar çekiyoruz ama bunun çözümü istifa etmek değildir. Düzeltmeye çalışırsın, ama çok da kasmana gerek yok, bir yandan da başka iş ararsın. Ben mesela şu anki işimi bir türlü sevemedim, zaman zaman çantamı alıp çıkıp gitme isteği duyuyorum. Ama en az 1 sene kadar çalışma hedefi koydum kendime. 1 sene içinde düzelmezse başka işlere bakacağım.
 
Konu sahibi seninle yaşıtız. Ben de içinde olmaktan hoşnut olmadığım bir işte çalışıyordum ve dünyayı görmek gibi hayallerim vardı. Ve tabii ki korumacı bir klasik türk ailem.
Sonra bir gün 'bir yerden başlamalıyim' hissi dogdu içime ve hemen hemen bir aylık bir tura katıldım. Aileme taksitler yaridayken haber verdim, uyuz patronuma 'tatile çıkacağım için istifa ediyorum' dedim:))
Ve çıktım.
Döndüğümde saçma sapan part time işlerle kendimi döndürdüm. İki ay çalışıp bir hafta gezdigim işlerim oldu... Derken nihayetinde harika bir iş buldum. Tam da meslegimle alakalı, kariyerime katkı sağlayacak, izin günü bol olan ..
Ailemi güzel bir yemege çıkarttım ve onlara artık düzenli hayata geçtiğimi, artik sadece tatillerde gezecegimi falan mujdeledim.
Sonra ne oldu biliyor musun?
Yedinci günde ayrildim :)
Ayrıldım da canımı mi verdim yani? Yenisini buldum.
Hicbirsey benim mutluluğumdan,psikolojimden daha önemli değil.
Yurtdışına gitmeyi çok istiyorsan aileni düşünme bile. Sonuçta başka bir şehirde yaşıyorsun. Kendine ait bir evin var. Ha İstanbul'dasin ha İspanya'da.
Kilometrelerce öteden senin hayatına karışmaya hakları yok
Bence konuyu hiç açma onlara,boşu boşuna kendilerini doldurmalarına izin verme. Önce fizibilite arastirmani yap. Hangi ülkeye nasıl gideceksin ? Nasıl bir vizeden yararlanacaksin? Seni gönderecek bir kuruluş bulabilecek misin? İş bulamadigin zaman kendini nasıl finanse edeceksin?
Bunların hepsini düşün , araştır, ayarla. Ve son aşamada ailene bunu havalı bir şekilde sun. Onlar da mutlu değildir akrabaların 'bu kız okudu da ne oldu' bakışlarından. Ama sen bire beş katıp orada yasayacagin şeyleri olduğundan da güzel anlatirsan onlar da gönül rahatlığıyla 'bizim kız da Amerika'da, şirket çok istedi, davet etti. Birkaç seneye donecek ama' diye hava atarlar millete. Ama şimdi ortada fol yok yumurta yokken birşeyler soylesen tabii ki hevesini kıracak şeyler soylerler.
Bu arada bilgisayar muhendisiymissin. Rus bir arkadaşım konuşulan cümleleri anında başka dillere çeviren bir app geliştirdi. Öyle çok popüler değil ama yine de kendini döndürebiliyor ve yıllardır dünyayı geziyor.
Böyle birşey düşünür müsün?
 
Konu sahibi seninle yaşıtız. Ben de içinde olmaktan hoşnut olmadığım bir işte çalışıyordum ve dünyayı görmek gibi hayallerim vardı. Ve tabii ki korumacı bir klasik türk ailem.
Sonra bir gün 'bir yerden başlamalıyim' hissi dogdu içime ve hemen hemen bir aylık bir tura katıldım. Aileme taksitler yaridayken haber verdim, uyuz patronuma 'tatile çıkacağım için istifa ediyorum' dedim:))
Ve çıktım.
Döndüğümde saçma sapan part time işlerle kendimi döndürdüm. İki ay çalışıp bir hafta gezdigim işlerim oldu... Derken nihayetinde harika bir iş buldum. Tam da meslegimle alakalı, kariyerime katkı sağlayacak, izin günü bol olan ..
Ailemi güzel bir yemege çıkarttım ve onlara artık düzenli hayata geçtiğimi, artik sadece tatillerde gezecegimi falan mujdeledim.
Sonra ne oldu biliyor musun?
Yedinci günde ayrildim :)
Ayrıldım da canımı mi verdim yani? Yenisini buldum.
Hicbirsey benim mutluluğumdan,psikolojimden daha önemli değil.
Yurtdışına gitmeyi çok istiyorsan aileni düşünme bile. Sonuçta başka bir şehirde yaşıyorsun. Kendine ait bir evin var. Ha İstanbul'dasin ha İspanya'da.
Kilometrelerce öteden senin hayatına karışmaya hakları yok
Bence konuyu hiç açma onlara,boşu boşuna kendilerini doldurmalarına izin verme. Önce fizibilite arastirmani yap. Hangi ülkeye nasıl gideceksin ? Nasıl bir vizeden yararlanacaksin? Seni gönderecek bir kuruluş bulabilecek misin? İş bulamadigin zaman kendini nasıl finanse edeceksin?
Bunların hepsini düşün , araştır, ayarla. Ve son aşamada ailene bunu havalı bir şekilde sun. Onlar da mutlu değildir akrabaların 'bu kız okudu da ne oldu' bakışlarından. Ama sen bire beş katıp orada yasayacagin şeyleri olduğundan da güzel anlatirsan onlar da gönül rahatlığıyla 'bizim kız da Amerika'da, şirket çok istedi, davet etti. Birkaç seneye donecek ama' diye hava atarlar millete. Ama şimdi ortada fol yok yumurta yokken birşeyler soylesen tabii ki hevesini kıracak şeyler soylerler.
Bu arada bilgisayar muhendisiymissin. Rus bir arkadaşım konuşulan cümleleri anında başka dillere çeviren bir app geliştirdi. Öyle çok popüler değil ama yine de kendini döndürebiliyor ve yıllardır dünyayı geziyor.
Böyle birşey düşünür müsün?

Anlattıkların çok hoşuma gitti teşekkür ederim.
Şuan yurt dışı hevesimi okul arkadaşımdan duyduklarım karşısında erteleme kararı aldım. Proje açığı olmadan ve harika bir dilin olmadan tutunmam zormuş. Ve şuan kendime bu kadar güvenemiyorum güç bulamıyorum. Ayrıca dediğin gibi kendimce ek uygulamalar yapma durumunda olabilirim. Aslında her şey istemekle başlıyor. Benim ertelediğim çok şeyler oldu. En başından beri bilgisayar alanını sevmedim prestiji için zorluklarına katlandım. Sevdiğim kısımları yok değil ama nitelikli mühendis bulmak o kadar zor olmuş ki herkes işe alacağı kişiden bir sürü nitelik arıyor bu hevesimi daha da götürüyor. Bana beni azıcık yönlendirecek usta çırak ilişkisinde olabileceğim bir yer mesleğimi sevdirebilir diye düşünüyorum. Hala uzmanlık alanımı belirleyip ilerleyemiyorum. Bu meslek seçimimde de benim etkim olmadı annem karar vermişti zaten...

Bazen durup durup yetenekli olduğum alanlarda iş bulmaya niyetleniyorum ama sonra saçmalama o kadar yıllarını verdin bu işin önemli projelerle gözünde değerlenir diyip susturuyorum kendimi :) Şuan ki durumum kariyer sitelerinden çıkmamak ve sağ olsun bir kaç arkadaşım seferber iş arama sürecime destek oluyorlar. Birkaç görüşme yapacağım firmalarla. Umarım bu hafta içi görüşmelerim olur bakalım. Ama umarım iyi, daim ve son olur 5. işim :)
 
Son düzenleme:
X