Yazdıklarının altına ımzamı atıyorum.Ne eksık ne fazla.
23-28 yaş aralığımı dağın tepesinde geçirdim.Şurda kaç kişiyi gider yaşar oralarda ?
Kimse kalkıp demesin rahat keyfiniz yerinde diye.
Evet kimse zorlamadı beni hatta atandıgımda ilk annem babamla okula gıderken babam istersen dönelim kızım,çalışma burda dedi görünce nerede çalışacağımı ve yaşayacağımı.Kendi isteğimle gittim ama kimse aman kolay yiea demesiz.Dedirtmem yani.
Aynen öyle.. Bana gidilen seminerler, okulda kalınan fazla saatlerden, hazırlanan etkinliklerden
bahsetmesinler lütfen.
Hazırlanan zengin masalarla öğretmenini el üstünde tutan bir kurumda seminere gitmek, benim gözümde
güne gitmektir. Ye, iç bir yandan meslektaşlarınla konuş.. Bu mu zor?
Gelsinler ben anlatayım onlara zorlukları...
Onların özel okul imkanlarından hazırladıkları etkinlikleri ben cebimden alarak, kırtasiye gezerek kendi
ellerimle hazırlıyorum.
Üstüne benim öğrencilerime bir hafta dayanıyor o etkinlik, hemen yırtmalar, ıslatmalar, çamur etmeler
başlıyor.
Burnu akıyor da silmesini bilmiyor devletteki çocuklar.
Etkinliklere güzel bakmayı mı bilecek?
Günde kaç saç topluyorum, burun siliyorum, ayakkabı bağcığı bağlıyorum sayamıyorum.
Kimse de değer vermiyor valla.. Bir kaç tane velinin Allah sabır versin cümlesiyle ayakta duruyoruz işte.
Biri Allah razı olsun diyor, diğeri 10 dk sonra gelip yerle bir edip gidiyor.
Özel okulda çalışan arkadaşımdan bir gün olsun velisiyle ilgili üzüldüğü bir şey duymadım.
Veriyor parasını okutuyor çocuğunu,haliyle ilgileniyor, en düşük notları 80 dedi ya inanabiliyor musunuz?
Müzik dersidir, yabancı dildir, oyun dersidir, resim dersidir, hepsine ayrı öğretmen girer işinde uzman.
O sırada sınıf öğretmeni dinlenir, etkinliğini falan rahat rahat hazırlar zaten.
Benim gibi 6 saat sustan, durdan anlamayan çocuklara bütün enerjisini harcamıyor.
Benden çok yoruluyor öyle mi?
Bomboş kağıtları sırıtarak veren öğrenciler var.
Velisine neden ilgilenmiyorsunuz dediğimde kadın bir başlıyor kocasından, kumasından,
karakola varan kavgalarından öğretmenliği
bırakmışım sanki psikolog olarak buluyorum kendimi...
Özeldeki parçalanmış aile çocuklarının sorunları bile daha az, daha halledilebilir.
Anne ya da baba güçlü çünkü.. Bilinçli..
Yine de benden çok yoruluyorlar... Bir bıraksınlar Allah aşkına..
Çok doluymuşum bu arada konu sahibi konuna döküldüm kusura bakma
maaşımın yatmaıs da cabası 
