- 27 Nisan 2016
- 2.290
- 6.348
- 158
- Konu Sahibi littlecoffeedoc
-
- #1
Kendimi çok kötü hissediyorum şu an.. Neresinden tutsam nasıl başlasam bilemiyorum. Bilenleriniz vardır bir erkek arkadaşım vardı. Zamanında hayatımın altını üstüne getiren acılar çektiren şiddet uygulayan küfürler eden her an kavgaya hazır kişiliği bozuk benim de psikolojimi bozan bir mahlukat... Ben bu şahsiyete tam tamına 5 yıl sabrettim. Neden diye sorsanız cevabım yok. Her şeyi ama her şeyi içimde yaşadım her acıyla tek başıma mücadele ettim... Belki bozulan psikolojimle mantıklı düşünemedim, belki yalnız kalırım korkusuyla gidemedim, belki... Bilemiyorum işte.
Bildiğim tek şey, bir hiç uğruna kendimi yıprattığım. Cıvıl cıvıl bir kız gitti kendine güveni özsaygısı sıfırlanmış hayattan soğumuş depresif bir kız geldi adeta bu 5 yılda. Bi gün bir psikolojik buhran ve patlama sırasında her şeyi aileme anlatıp o şahısla arama boylu boyunca bir set çektiğimden beridir (ki yaklaşık 2-3 ay oluyor) kendisiyle hiçbir irtibatımız kalmadı. Ta ki dün bir sosyal medya hesabımda sahte bir hesaptan mesaj isteği görene kadar. Seni özlüyorum'lar, unutamıyorum'lar, sensiz yapamıyorum'lar, lütfen bi kez konuşalım'lar yalvarmış yakarmış satırlarca... Engellersen ya da cevap vermezsen söz veriyorum bir daha asla hayatına ilişmeyeceğim demiş. Ben görür görmez engelledim bu hesabı. Yine dün akşam başka bir hesaptan yazdı bir sevgilin mi var da engelliyorsun sadece insanca konuşmak istedim bu kadar duygusuz olabileceğini düşünmemiştim anlık kızgınlıkla karar verme 5 yıl böyle rezil hale gelmemeliydi ama eğer bir sevgilin varsa engelle anlayayım sevgilin olduğunu sadece konuşmak istedim ama ona rağmen böyle olacaksa yapacak bir şey yok gibi şeyler yazmış. Ben yine hiçbir şey yazmayıp engelledim. Bu sabah uyandım telefonum kapalıydı açtım iki cevapsız arama mesajı geldi. Tanımadığım bir numara ama tanıdık geldi biraz da işkillendim. Karıştırdım kurcaladım eski mesajlardan birinde şarjı bittiği için kuzeninin numarası olduğunu ona oradan ulaşabileceğimi söylemiş bu numaradan. O numarayı da engelleyip numaramı değiştirdim.
Gel gelelim dünkü yaşadığım sıkıntıyı tam olarak zannediyorum ki tarif edemem. Hiç kimseden nefret etmedim, kimseye beddua etmedim. Ona bile beddua etmiyorum mutlu olsun, çooook mutlu olsun ama benden uzak olsun Rabbim yollarımızı kesiştirme diyorum sadece.
Ben kendimi toparlamışken hayata dönmüşken onun birdenbire ortaya çıkması bir an o karanlık günlere götürdü beni. O günlerde küçük bir kız çocuğu olan ben sanki şimdi koskoca bir kadınım. Hayatın yükünü omuzlarıma almış gibi. Yaşlanmış hissediyorum. Beni pırıl pırıl bir gelecek beklemiyor da git gide bir karadelik içine çekiliyor gibiyim. Yok mu unutmanın yolu. Yok mu hafızadan şu geçmişi silip atmanın bi yolu... Neyse böyle işte dostlar paylaşmak istedim.
Emre Aydın'dan bi kuple iliştirip uzaklaşıyorum..
Halim toz, halim duman olsa..
Yenilsem, tükensem, bitsem bi ah etmem.
Unuttum çoktan, geriye dönmem, geriye dönmem, Geriye Dönmem. . .!
Ama sen beni unutamazsın, anımsarsın aniden...
Bildiğim tek şey, bir hiç uğruna kendimi yıprattığım. Cıvıl cıvıl bir kız gitti kendine güveni özsaygısı sıfırlanmış hayattan soğumuş depresif bir kız geldi adeta bu 5 yılda. Bi gün bir psikolojik buhran ve patlama sırasında her şeyi aileme anlatıp o şahısla arama boylu boyunca bir set çektiğimden beridir (ki yaklaşık 2-3 ay oluyor) kendisiyle hiçbir irtibatımız kalmadı. Ta ki dün bir sosyal medya hesabımda sahte bir hesaptan mesaj isteği görene kadar. Seni özlüyorum'lar, unutamıyorum'lar, sensiz yapamıyorum'lar, lütfen bi kez konuşalım'lar yalvarmış yakarmış satırlarca... Engellersen ya da cevap vermezsen söz veriyorum bir daha asla hayatına ilişmeyeceğim demiş. Ben görür görmez engelledim bu hesabı. Yine dün akşam başka bir hesaptan yazdı bir sevgilin mi var da engelliyorsun sadece insanca konuşmak istedim bu kadar duygusuz olabileceğini düşünmemiştim anlık kızgınlıkla karar verme 5 yıl böyle rezil hale gelmemeliydi ama eğer bir sevgilin varsa engelle anlayayım sevgilin olduğunu sadece konuşmak istedim ama ona rağmen böyle olacaksa yapacak bir şey yok gibi şeyler yazmış. Ben yine hiçbir şey yazmayıp engelledim. Bu sabah uyandım telefonum kapalıydı açtım iki cevapsız arama mesajı geldi. Tanımadığım bir numara ama tanıdık geldi biraz da işkillendim. Karıştırdım kurcaladım eski mesajlardan birinde şarjı bittiği için kuzeninin numarası olduğunu ona oradan ulaşabileceğimi söylemiş bu numaradan. O numarayı da engelleyip numaramı değiştirdim.
Gel gelelim dünkü yaşadığım sıkıntıyı tam olarak zannediyorum ki tarif edemem. Hiç kimseden nefret etmedim, kimseye beddua etmedim. Ona bile beddua etmiyorum mutlu olsun, çooook mutlu olsun ama benden uzak olsun Rabbim yollarımızı kesiştirme diyorum sadece.
Ben kendimi toparlamışken hayata dönmüşken onun birdenbire ortaya çıkması bir an o karanlık günlere götürdü beni. O günlerde küçük bir kız çocuğu olan ben sanki şimdi koskoca bir kadınım. Hayatın yükünü omuzlarıma almış gibi. Yaşlanmış hissediyorum. Beni pırıl pırıl bir gelecek beklemiyor da git gide bir karadelik içine çekiliyor gibiyim. Yok mu unutmanın yolu. Yok mu hafızadan şu geçmişi silip atmanın bi yolu... Neyse böyle işte dostlar paylaşmak istedim.
Emre Aydın'dan bi kuple iliştirip uzaklaşıyorum..
Halim toz, halim duman olsa..
Yenilsem, tükensem, bitsem bi ah etmem.
Unuttum çoktan, geriye dönmem, geriye dönmem, Geriye Dönmem. . .!
Ama sen beni unutamazsın, anımsarsın aniden...