dini paylaşım alanı

raindarksky .!.:

herkese merhaba hanımlar..sıkıntımı aslında bir derdim var köşesinde açmalıydım ama orada benim konuma yazılabilecek şeyleri az çok tahmin ettiğimden yazmak istemedim. çok düşündüm ve buraya yazmaya karar verdim çünkü gerçekten çok çok duaya ihtiyacım var. çok kötü bi haldeyim ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim..şu an içimdeki duyguları bir bilebilseniz..içim acıyor...
eşimle 7 aydır evliyiz kısmetse temmuzda bir bebeğimiz olacak. bu aralar bunun mutluluğunu yaşamaktan öyle uzağız ki..birbirimizi kırmalar küsmeler yanlış anlaşılmalar..bize ne oldu neden böyle olduk sorularını şu günlerde kendime çok soruyorum..sıkıntıların kırgınlıkların kızgınlıkların bi şekilde üstesinden geldim de eşimin dün akşam bana söylediği bir cümlenin ağırlığı altında ezildim, bunu üstümden atamıyorum, inanın gece boyunca ağladım..kalbim öyle kırık ki..
eşim dindar biridir namazını kuranını hiç ihmal etmez beni de hep uyarır bu konuda. ben de kapalı bir bayanım. yapabildiğimce beş vakit namazımı kılar kuranımı okurum ama ne yalan söyleyeyim namazlarımda ara ara aksaklıklar oluyor özellikle yatsı ve sabah namazlarımda..her gün kuran okuyamıyorum belki haftada bir kez..buna söylenecek hiç bi bahanem yok olamaz da..nefsime yeniliyorum bazen ağır geliyor..ben de eşim gibi her günümü ibadetle değerlendirmek istiyorum ama nafile istikrarlı olamıyorum..
dün akşam tartıştık konu maddiyattı. ama sonradan başka yerlere de geldi eşim benim iyi bir ev hanımı olamadığımı iyi bir kul olmadığımı hatta işimde bile iyi bir çalışan olmadığımı söyledi. evime gereken özeni gösteremediğim doğru, yarım gün çalışıyorum öğleden akşama kadar. yemek bazen yapamıyorum akşam geldiğimde geç oluyor sabah da erken uyanamadığım günlerde yetişmiyor. böyle zamanlarda yemeği eşim yapıyor ama zamanı gelince bunları yüzüme de vuruyor bu evde işlerin nerdeyse hepsini ben yapıyorum diyor. sadece pazar evdeyim o gün temizlik yemek çok şükür yapıyorum. ama işte insanoğlu yaptığımı değil yapmadıklarımı görüyor..bebeğim doğunca inşallah ücretsiz izne ayrılmak istiyorum böylelikle hem kendi çocuğuma kendim bakmış hem de ev işlerine zaman ayırabilmiş olacağım.. eşim de bu isteğimi biliyor ama maddi sebeplerle çalışsan daha iyi olur diyor. hatta dün akşam da bana aynen şunu söyledi "sen tüm gün evde de olsan yemek temizlik yapmazsın o zaman da çocuğu bahane edersin" adam benden tümden ümidini kesmiş, öyle kesin konuşuyor ki..ona tüm bu sıkıntılarımıza sebebin benim çalışma saatlerim olduğunu söylüyorum yok dinlemiyor istesen yaparsın diyor. kendisi sabah gidip öğlen geliyor yani öğleden sonra hep evde. ona ben senin gibi çalışsam bunları yapmaya vaktim olur diyorum anlamıyor..
dün yine konu maddiyattan benim ev işi yapmamama sonra da ibadetlerimdeki gevşekliğime kadar geldi. bana aynen şunu söyledi "ben zaten artık ahirette beraber olalım diye dua da etmeyi bıraktım. belki cennetteki hurilerden biriyle evlenirim orada." bu cümle benim yıkımım oldu desem yeridir. dünyada birlikteyiz ama ahirette olmak istemiyorum diyor sebebi de benim kulluk noktasındaki eksikliklerimmiş..öyle ağladım öyle üzüldüm ki anlatamam ben onu bu kadar çok severken onun artık benim için dua bile etmemesi.. bu çok ağır geliyor.. şu an yazarken bile gözlerim dolu..dedi ki "belki ikimiz de cennete gideriz belli olmaz ama sen başka ben başka biriyle evlenirim"..
her lafı kaldırırım belki ama bu lafı kaldıramıyorum kızlar..bunun ardından hiç konuşmadık. ama ben yine de karı koca arasında küslük olmaz yatak ayırmak olmaz dedim onun yanında uyudum ona dokunmaktan özellikle kaçındım ama sanki bunları söyleyen adam o değilmiş gibi bana sarılarak uyudu..
ne yapayım nasıl davranayım böyle bi lafın ardından siz napardınız lütfen bana bi akıl verin bi dost tavsiyesine çok ihtiyacım var ama en çok da duaya..
hakkınızı helal edin çok uzun yazdım..

Genişletmek için tıkla...