Dışlanıyor muyum

Bu düzenli halde ise belli ki sizinle ilişkiyi belli mesafede tutmak istiyorlardır.
Ama nadiren böyle oluyorsa konuşacaklar özel bir konu vardır.
Her halükarda mesafenizi koruyun. Kırılmayın, küsmeyin. İş arkadaşlıkları biraz böyledir. Bir de yalnız kalmayı sevin. İnanın bazen tek başına yemek yemek o kadar keyiflidir ki.
 
Bu düzenli halde ise belli ki sizinle ilişkiyi belli mesafede tutmak istiyorlardır.
Ama nadiren böyle oluyorsa konuşacaklar özel bir konu vardır.
Her halükarda mesafenizi koruyun. Kırılmayın, küsmeyin. İş arkadaşlıkları biraz böyledir. Bir de yalnız kalmayı sevin. İnanın bazen tek başına yemek yemek o kadar keyiflidir ki.
Düzenli ya. Yani onlar her gün çıkmasalar da her çıktıklarında beraberler. Daha önce de denk geldim
 
Düzenli ya. Yani onlar her gün çıkmasalar da her çıktıklarında beraberler. Daha önce de denk geldim

Olabilir. Demek ki iş yeri haricindeki sosyaliteyi birlikte sağlamak istiyorlar. Bazen kalbimiz kırılabilir insan ilişkilerinde ancak yetişkin bireyler olarak dışlanıyorum psikolojisine girmemek lazım. Tercih meselesi olarak bakmalıyız.
 
Birbirlerini daha çok seviyor ve samimi olmak istiyor olabilirler
Sizi önemsemiyor, yanlarında olmanızı gerekli görmüyor da olabilirler

İş ortamında başkalarından sevgi ve samimiyet beklememeyi öğretin kendinize. İş ortamı samimi arkadaşlıklar kurulacak bir ortam değildir, ha kendiliğinden gelişir çok kafa dengi, aynı frekansta insan, o durumda kendiliğinden olur bir samimiyet ve yakınlık o ayrı

Ama profesyonel bir iş hayatında ve ortamında "yemeğe çıkarken gel demediler, çayda yalnız bıraktılar, samimi oldular beni dışladılar, tek başıma kaldım diye yemeğe çıkmadım" söylemleri bana hiç bir zaman profesyonelce ve olgunca gelmiyor.
Tam aksine yemeğe yalnız çıkmayı, çay molam varsa kulaklığımı takıp müzik dinleyerek çayımı /kahvemi yudumlamayı daha çok tercih eder, bu görünüşte insanları daha cool bulurum.
Özellikle insanların yalnızlığım ya da kiminle o anı paylaştığım hakkında ne düşündüklerini hiç önemsemem.

Arkadaş konusunda seçici bir insanım belki de bu nedenle iş arkadaşlığı selamlaşmak günaydınlaşmak gerektiğinde iki dk ayaküstü sohbettir benim için

Yine de benim için insanların hakkımda ne düşündüğü çok önemli, koloni halinde gezmek yemeğe çıkmak vs benim tercihim diyorsanız gidip söyleyin. Yemeğe çıkarken beni de alın lütfen, ben yalnız yemekten hoşlanmadığım için tek başıma çıkamıyorum yemeğe deyin. Bir nedeni varsa söylerler herhalde. Siz de yalnız kaldım diye yemeden içmeden kesilmemiş olursunuz

Sonuç ne olursa olsun kendinizi başkalarının algı ve düşüncelerine bağımlı yaşamaktan kurtarın


Yemeden içmeden kesilmedim bu konu için. Herhangi bir şeye üzüldüğümde karnım taş gibi oluyor ki önceden kusardım bu iyi iyi hali. Yiyemiyorum..

Yerimde kim olsa hangi profesyonel Kadın çalışan olsa bozulurdu bu duruma.
Beni sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar.alışamadım iş ortamındaki olaylara bunca sene .
Hiç kimseyi kırmamaya çalışmak anlayışlı davranmak aynı karşılığı beklemek hata sanırım
 
Bu düzenli halde ise belli ki sizinle ilişkiyi belli mesafede tutmak istiyorlardır.
Ama nadiren böyle oluyorsa konuşacaklar özel bir konu vardır.
Her halükarda mesafenizi koruyun. Kırılmayın, küsmeyin. İş arkadaşlıkları biraz böyledir. Bir de yalnız kalmayı sevin. İnanın bazen tek başına yemek yemek o kadar keyiflidir ki.
Teşekkür ederim 🙏
 
Ben yalniz takilmayi daha cok seviyorum.tek basima alisveris yapmak yemek yemek cok hosuma gidiyor.ben olsam hic sormazdim.baska gun gel deseler gelemem siz gidin derdim.kendi basiniza takilmayi ogrenin.
 
Dislaniyor olabilirsiniz,

veya cok ayri bir sebebi de olabilir.

Soyleyebilirsiniz, veyahut direk beni de cagirin yanliz yemek istemiyorum diye talep de edebilirsiniz.

Neticede isteyenin bir yuzu kara, vermeyen...

Benim eski calistigim bir yerde, ben bir kadin arkadasla yemege cikiyordum, erkek arkadaslar da birlikte cikiyorlardi, kadin arkadas ise gelmedigi gun sabahtan diyordum, beni yanliz birakmayin ogle yemege giderken cagirin diye. Aklima cok normal bir ornek olarak bu geldi mesela.
 
Yemeden içmeden kesilmedim bu konu için. Herhangi bir şeye üzüldüğümde karnım taş gibi oluyor ki önceden kusardım bu iyi iyi hali. Yiyemiyorum.
İşte bu yemeden içmeden kesilmek oluyor. Bunu anlatan sizsiniz, ben değilim. Sonuçta bu nedenle yemek yiyememeniz söz konusu oldu mu oldu. İşte yemeden içmeden kesilmiş oldunuz böylece
Yerimde kim olsa hangi profesyonel Kadın çalışan olsa bozulurdu bu duruma.
Beni sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar.alışamadım iş ortamındaki olaylara bunca sene .
Hiç kimseyi kırmamaya çalışmak anlayışlı davranmak aynı karşılığı beklemek hata sanırım

Hayır yerinizde hangi profesyonel iş kadını olsa alınırdı tesbitiniz tamamen yanlış. Burada bunca profesyonel iş hayatı olan kadınlar olarak bizler bu konuyu hiç önemsemediğimizi, alınmadığımızı hatta tercih etmediğimizi mesajlar dolusu vurguluyoruz size zaten anlattığımız bu.

"Beni sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar" işte bu cümle (lütfen buna da üzülüp kırılmayın ama) son derece profesyonellikten uzak ve çocukça.:(

Her şeyden önce iş hayatımızda insanlar bizi sevmek zorunda değil saygılı davranmak zorundalar. Ve iş ortamında insanlar birbiriyle medeni bir şekilde selamlaşır ve konuşurlar Seviyorlarsa bensiz yemeğe gitmesinler, sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar gibi bir yaklaşım ve beklenti ancak lise yıllarındaki kankalık olaylarında kalmış olmalıydı. Lütfen kendi iyiliğiniz için yanlış algı ve çıkarımlarınızdan kurtulmaya çalışın

Son olarak ; hiç kimseyi kırmamak tamamen sizin kendi kişisel tercihiniz. Bu konuda ise gelip size sataşmamış, durup dururken çirkin bir üslup takınmamış, bir kişisel özelliğinizi eleştirerek hadsizlik saygısızlık yapmamış, özel hayatınıza dil uzatmamış vs vs size bireysel olarak şahsi bir aykırı müdahale ve saygısızlıkta bulunmamış insanların yemeklerini yemeye sizsiz gitmeleri gibi doğal bir durumu sizi kırmak olarak algılamak yine sadece sizin algınız. Böyle bir doğru yok.

Ve insanlardan kendi algılarınızın duygusallığınızın ve anlayışlılığınızın (ki bu konuda bir anlayışsızlık da yok aslında) karşılığını başkalarından beklemek elbette ki hatadır.
Kişisel özellikleriniz size aittir, siz bunları başkasından bekleyemezsiniz çünkü görev ve sorumluluk değildir, toplumsal bir duyarlılık gerektiren durum değildir Siz bu konuda hassassınızdır, karşınızdaki bu konuyu hiç önemsemez, onun bambaşka hassasiyetleri vardır. Biz duygusalız diye insanlardan duygusallık beklemek, kendimize özel beklentiler içine girmek ancak mutsuzluk getirir :(
 
Dışlanmak çok kötü bir his. İlla ki o grubun içinde sizden hoşlanmayan onu çağırmayalım diyen biri vardır. Benim de başıma geldi ben geri çekiliyorum normalde. Sevdirmeye uğraşmam.
 
Bence kim ne derse desin iş yerinde bu şekilde gruplaşmak dışlamak kötü bir şey. Kıdemli olanlar genç olanlardan ayrı yemek yiyebilir çünkü akran değiller ortak paylaşım azdır bu normaldir veya erkekler ayrı kadınlar ayrı takılabilir konuşacak konular farklıdır belki, ama yaşlar yakınsa aynı cinsiyettenlerse herkes beraber gidip bir kişiyi çağırmamak biraz ayıp bence. Çağırmadıkları kişinin dedikodusunu yapar gibi.
 
İşte bu yemeden içmeden kesilmek oluyor. Bunu anlatan sizsiniz, ben değilim. Sonuçta bu nedenle yemek yiyememeniz söz konusu oldu mu oldu. İşte yemeden içmeden kesilmiş oldunuz böylece


Hayır yerinizde hangi profesyonel iş kadını olsa alınırdı tesbitiniz tamamen yanlış. Burada bunca profesyonel iş hayatı olan kadınlar olarak bizler bu konuyu hiç önemsemediğimizi, alınmadığımızı hatta tercih etmediğimizi mesajlar dolusu vurguluyoruz size zaten anlattığımız bu.

"Beni sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar" işte bu cümle (lütfen buna da üzülüp kırılmayın ama) son derece profesyonellikten uzak ve çocukça.:KK43:

Her şeyden önce iş hayatımızda insanlar bizi sevmek zorunda değil saygılı davranmak zorundalar. Ve iş ortamında insanlar birbiriyle medeni bir şekilde selamlaşır ve konuşurlar Seviyorlarsa bensiz yemeğe gitmesinler, sevmiyorlarsa hiç konuşmasınlar gibi bir yaklaşım ve beklenti ancak lise yıllarındaki kankalık olaylarında kalmış olmalıydı. Lütfen kendi iyiliğiniz için yanlış algı ve çıkarımlarınızdan kurtulmaya çalışın

Son olarak ; hiç kimseyi kırmamak tamamen sizin kendi kişisel tercihiniz. Bu konuda ise gelip size sataşmamış, durup dururken çirkin bir üslup takınmamış, bir kişisel özelliğinizi eleştirerek hadsizlik saygısızlık yapmamış, özel hayatınıza dil uzatmamış vs vs size bireysel olarak şahsi bir aykırı müdahale ve saygısızlıkta bulunmamış insanların yemeklerini yemeye sizsiz gitmeleri gibi doğal bir durumu sizi kırmak olarak algılamak yine sadece sizin algınız. Böyle bir doğru yok.

Ve insanlardan kendi algılarınızın duygusallığınızın ve anlayışlılığınızın (ki bu konuda bir anlayışsızlık da yok aslında) karşılığını başkalarından beklemek elbette ki hatadır.
Kişisel özellikleriniz size aittir, siz bunları başkasından bekleyemezsiniz çünkü görev ve sorumluluk değildir, toplumsal bir duyarlılık gerektiren durum değildir Siz bu konuda hassassınızdır, karşınızdaki bu konuyu hiç önemsemez, onun bambaşka hassasiyetleri vardır. Biz duygusalız diye insanlardan duygusallık beklemek, kendimize özel beklentiler içine girmek ancak mutsuzluk getirir :KK43:
Evet maalesef kişisel algılama bir sorunum var çözemedim.
 
Anlattığınız olay dışlama değil. Sadece siz bu gruba sonradan dahil olmak istiyorsunuz. Önceden 5 kişi takılıyordunuz da şimdi sizi çağırmamaya başlasalardı dışlama olurdu. Ama siz 4 kişilik samimi bir gruba sonradan girmek istiyorsunuz. İş yerindeki grup arkadaşlıkları maalesef baştan kuruluyor sonra da pek değişmiyor. Ancak çok eğlenceli muhabbeti iyi olan kişiler sonradan kabul görebiliyor. Size karşı kasıtlı bir tavırları yok ama size gerek de duymuyorlar. Fazlalık gibi görüyorlar.
Bence sakın beni de çağırın falan demeyin. Öyle derseniz 1 kere zorki çağırırlar sonra yine çağırmazlar.
İş yeri arkadaşlıklarına fazla anlam yüklemeyin. Kimse kimsenin gerçek anlamda dostu değil. Profesyonel olun.yemeğinizi gerekirse tek yiyin. İş yerlerinde tek takılan çok insan var. Ya da yemekhane varsa gidin birinin yanına oturun. İnanın çok da problem değil. Ne kadar az insan o kadar kafa rahat oluyor. Samimiyet arttıkça sorunlar da artıyor. İşinize konsantre olun.
 
İş yerinde iki tip arkadaşım var. Bir tarafla çok iyi anlaşıyorum diğer taraf kendi gelip beni yemeğe çağırınca geri çevirmeyip çıkıyorum. Mesela sevdiğim arkadaşlarla çıkacaksak ve diğer öylesine evet dediğim arkadaşım da o gün nöbetçiyse hiç o kıza görünmeden çıkmaya çalışıyorum çünkü muhabbeti asla ve asla sarmıyor. Gelip beni beklemedin mi diye sorsa ben sen çıktın canım derim doğruyu da söyleyemem ki. Tek başına yemek yemek ezikçe de değil bu arada, bilerek geç çıkıp tek yiyip dönmüşlüğüm çoktur.
 
Anlattığınız olay dışlama değil. Sadece siz bu gruba sonradan dahil olmak istiyorsunuz. Önceden 5 kişi takılıyordunuz da şimdi sizi çağırmamaya başlasalardı dışlama olurdu. Ama siz 4 kişilik samimi bir gruba sonradan girmek istiyorsunuz. İş yerindeki grup arkadaşlıkları maalesef baştan kuruluyor sonra da pek değişmiyor. Ancak çok eğlenceli muhabbeti iyi olan kişiler sonradan kabul görebiliyor. Size karşı kasıtlı bir tavırları yok ama size gerek de duymuyorlar. Fazlalık gibi görüyorlar.
Bence sakın beni de çağırın falan demeyin. Öyle derseniz 1 kere zorki çağırırlar sonra yine çağırmazlar.
İş yeri arkadaşlıklarına fazla anlam yüklemeyin. Kimse kimsenin gerçek anlamda dostu değil. Profesyonel olun.yemeğinizi gerekirse tek yiyin. İş yerlerinde tek takılan çok insan var. Ya da yemekhane varsa gidin birinin yanına oturun. İnanın çok da problem değil. Ne kadar az insan o kadar kafa rahat oluyor. Samimiyet arttıkça sorunlar da artıyor. İşinize konsantre olun.
Yok bir tanesi ile beraber çalışıyorduk başka kuruma alındı yine aynı bölgede. Bir yıl beraber yedik içtik.
Beraber takılalım her zaman diye bi gayem olmadı ama on dk önce beraber aynı yerdeydik onlar cıkmıs gitmiş. Salakça bi duruma düştüm arkadaşı aradım gel yemek yiyelim diye biz gidiyoruz sen de gel hadi dedi. Gitmedim tabi
Hiç sormadım bu konu hakkında konuşmadım. Ama üzüldüm açıkçası yalan yok.
 
Bu kaç defa oldu. Hiçbir şey yokmuş gibi davrandım ama bu sefer zoruma gitti.
Aslında cevap ayrıntıda gizli. İnsanlar size kendilerini yakın hissetmeyebilirler. Birkaç kez yaşanmışsa belli ki sizle samimiyet kurmuyorlar. Bu noktada yapılması gereken tek şey, özsaygınızı hatırlayıp onların size biçtiği mesafeyi sizin de onlara biçmenizdir. Tabii ki kantarın topuzunu kaçırmamak lazım. Örneğin bu olayı sineye çekmeyin ama aynı zamanda düşman da olmayın.

Ayriyeten işyerindeki arkadaşlıkları büro dışarısına götürmemek en iyisidir. Çok şanslısınız, farkında değilsiniz. Mesafe iyidir.
 
Demekki o iki arkadaş ile de aranız sandığınız kadar iyi değilmiş. Ikiside iyi niyetli olsa sizide tek bırakmamak adına samimi olmadığınız diğer kişi ile kaynaştırmaya çalışabilirlerdi. Bana o ikiside samimiymis gibi gelmedi. Samimiyetsiz ve iki yüzlü ilişkiler yerine tek olmak her zaman daha iyidir. Kendi kendinize yetersiniz iş hayatında duygusallığa malesef yer yoktur...
 
Demekki o iki arkadaş ile de aranız sandığınız kadar iyi değilmiş. Ikiside iyi niyetli olsa sizide tek bırakmamak adına samimi olmadığınız diğer kişi ile kaynaştırmaya çalışabilirlerdi. Bana o ikiside samimiymis gibi gelmedi. Samimiyetsiz ve iki yüzlü ilişkiler yerine tek olmak her zaman daha iyidir. Kendi kendinize yetersiniz iş hayatında duygusallığa malesef yer yoktur...
Ben de bunu anladım bugün meger samimi değilmişiz ben samimiyiz sanmışım
Ah keşke alınganlığımı çöpe atabilsem
 
Back
X