- 5 Şubat 2013
- 595
- 132
- 83
mutlu olmak için bir neden daha:) uyku vaktii! herkese mutlu uykular:))
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Dışlanmak ve yalnızlık çok acı
- Konu Sahibi nereid
- Başlangıç Tarihi
mutlu olmak için bir neden daha:) uyku vaktii! herkese mutlu uykular:))
Konuyu görünce yazmadan duramadım. İlk ilişkimi 22 yaşına girmeye birkaç ay kala yaşamıştım. Sülalede "aman bu profesör kendine layık kimseyi bulamaz, beğenmez" diye anılıyorken, hiçbir vasfı olmayan birine tutulmuştum. Kaldı ki kimseyi beğenmeme gibi bir durumum yoktu. Sadece kalabalıkların çoğu lüzumsuz ve aşırı sesliydi :) Öyle ki birçok muhabbetin ilk 3 dakikasını dinler, gerisinden kifayetsizliği sebebiyle kaçardım. Dinlemezdim... İki adet dostum vardı ki onlarla da dostluğum çocukluğuma dayanırdı. Birçok ortama girdim, birçok kişiyle tanıştım ama dost edinemedim. İstemedim ve bunun için de kendimi kötü hissetmedim.
Neyse ilişkiye dönecek olursak...Tutulma demişim, aslında tutulma da değildi Benim durumum biraz bu ön yargıyı ve kabuğumu kırmak amaçlı bir hareketti. Zoraki başladım ilişkiye ancak zamanla sevdim. O zaman hayatımda olan zat benim bir odun olduğumdan dem vuruyordu sürekli :) Ben de kendimi yargılıyor onun zihnindeki kadın profiline uymak için çabalıyordum. Demek ki bende bir sorun var diye. Karakterim ondan daha sağlamken, sırf "demek ki kadınların çoğu böyle davranıyor. Ben de öyle olayım" şeklinde kompleksle karışık bir düşünce oluştu bende. Birçok hata yaptım, kendimden taviz verdim. Zamanla çok büyük pişmanlıklar yaşadım...
Sonra var olan dostlarımla da aram açıldı. Zira hislerimi yansıtmakta zorlanıyordum. Kafamın içinde filler köşe kapmaca oynarken, dilimden çıkan bir iki kelimeden ibaret oluyordu. Ne sevdiğimi, ne kızdığımı ne de özlemimi ifade edebiliyordum. Yetersizlikten değil, fıtrattan... Hatta ilk kez seni seviyorum cümlesini kurmak için 8 ay çabalamıştım :)) Nice sonra beni değiştirmeye çalışan o zat demişti ki, böyle olduğun için aşık oldum sana...
Farklı olmak, öteki olmak senin yaşlarında "dışlanmışlık" hissine sebep olabilir ki bu çok tehlikeli bir histir. Birçok hatayı ve dolayısıyla pişmanlığı beraberinde getirir. Sakın bunu yapma kendine. Farklılık ilerleyen yaşlarında artı olacak hayatında. Şimdilerde abuk muhabbetlerine seni dahil etmeyenler, ilerleyen zamanda "akıl sormak" için belirecekler yanında. Zira senin farklılığından doğan ve uzun bir zamana yayılan olgunluğuna kıyasla onlar henüz fark edecekler niteliksiz hallerini.
Sabret, hayatının her döneminde yeni bir ruh haline bürünüyor insan. Şimdilerde seni huzursuz eden farkındalığın, zamanla en iyi silahın olacak. Altını çizerek belirteyim sakın "farklı olman gerektiğini" iddia eden biriyle birlikte olma. Bu husustaki tecrübesizliğinden faydalanmasına asla müsaade etme. Ve kendini sakın üzme :)
Neyse ilişkiye dönecek olursak...Tutulma demişim, aslında tutulma da değildi Benim durumum biraz bu ön yargıyı ve kabuğumu kırmak amaçlı bir hareketti. Zoraki başladım ilişkiye ancak zamanla sevdim. O zaman hayatımda olan zat benim bir odun olduğumdan dem vuruyordu sürekli :) Ben de kendimi yargılıyor onun zihnindeki kadın profiline uymak için çabalıyordum. Demek ki bende bir sorun var diye. Karakterim ondan daha sağlamken, sırf "demek ki kadınların çoğu böyle davranıyor. Ben de öyle olayım" şeklinde kompleksle karışık bir düşünce oluştu bende. Birçok hata yaptım, kendimden taviz verdim. Zamanla çok büyük pişmanlıklar yaşadım...
Sonra var olan dostlarımla da aram açıldı. Zira hislerimi yansıtmakta zorlanıyordum. Kafamın içinde filler köşe kapmaca oynarken, dilimden çıkan bir iki kelimeden ibaret oluyordu. Ne sevdiğimi, ne kızdığımı ne de özlemimi ifade edebiliyordum. Yetersizlikten değil, fıtrattan... Hatta ilk kez seni seviyorum cümlesini kurmak için 8 ay çabalamıştım :)) Nice sonra beni değiştirmeye çalışan o zat demişti ki, böyle olduğun için aşık oldum sana...
Farklı olmak, öteki olmak senin yaşlarında "dışlanmışlık" hissine sebep olabilir ki bu çok tehlikeli bir histir. Birçok hatayı ve dolayısıyla pişmanlığı beraberinde getirir. Sakın bunu yapma kendine. Farklılık ilerleyen yaşlarında artı olacak hayatında. Şimdilerde abuk muhabbetlerine seni dahil etmeyenler, ilerleyen zamanda "akıl sormak" için belirecekler yanında. Zira senin farklılığından doğan ve uzun bir zamana yayılan olgunluğuna kıyasla onlar henüz fark edecekler niteliksiz hallerini.
Sabret, hayatının her döneminde yeni bir ruh haline bürünüyor insan. Şimdilerde seni huzursuz eden farkındalığın, zamanla en iyi silahın olacak. Altını çizerek belirteyim sakın "farklı olman gerektiğini" iddia eden biriyle birlikte olma. Bu husustaki tecrübesizliğinden faydalanmasına asla müsaade etme. Ve kendini sakın üzme :)
her bir tencere kapagini bulur.. bosverrr dusunmeden yasaa. eglen gez tozz. ayni yastayiz.. herseyin bir ilki vardir mutlaka.. umutsuz kalma. hic bir kimse icin degismek zorunda dglsin. senin gibi karaktere sahip olan bir erkekte vardir.. ruh ikizini bulmalisin kendini asla degistirme!!
- 13 Mayıs 2013
- 418
- 10
- 68
Herkesin bir karakteri, yapısı var canım. İnsanın bu doğrultuda yapabilecekleri de var yapamayacakları. Kendini olmadığın biri gibi davranmaya zorlarsan bu zaten dışardan çok yapmacık gözükecek ve amacına ulaşamayacaksın.
Herkes herkesle de arkadaşlık kuramaz ki. Benim koskoca üniversite hayatımda altı kişi vardı arkadaşım geri kalanların merhaba deyişi bile çıkar ilişkisiydi, hissediyordum. Yani koskoca bölümde aynı sınıfa düştüğümüz 80 kişi var ve ben 6 kişiyle anlaşabildim. Herkes seni sevecek veya sen herkesi seveceksin diye de bir kural yok.
Seninle çok iyi anlaşacak, kafadengi arkadaşların, erkek arkadaşın tabiki olacak, yeterki karşılaşmak nasip olsun.
Bazı yaşlarda anne-kız ilişkisi gerginleşiyor fakat sonra düzeliyor bu konuda da sıkıntın olmasın geçecek bunlar.
Matamatiği seviyor olman ilgimi çekti :) ne güzel, herkesin bir hobisi var işte.
Herkes herkesle de arkadaşlık kuramaz ki. Benim koskoca üniversite hayatımda altı kişi vardı arkadaşım geri kalanların merhaba deyişi bile çıkar ilişkisiydi, hissediyordum. Yani koskoca bölümde aynı sınıfa düştüğümüz 80 kişi var ve ben 6 kişiyle anlaşabildim. Herkes seni sevecek veya sen herkesi seveceksin diye de bir kural yok.
Seninle çok iyi anlaşacak, kafadengi arkadaşların, erkek arkadaşın tabiki olacak, yeterki karşılaşmak nasip olsun.
Bazı yaşlarda anne-kız ilişkisi gerginleşiyor fakat sonra düzeliyor bu konuda da sıkıntın olmasın geçecek bunlar.
Matamatiği seviyor olman ilgimi çekti :) ne güzel, herkesin bir hobisi var işte.
yalnizlik zamanla o kadar cok alistim ki artik tek basima tatilere gidiyorum ve o beni yillardir elestirip dislayanlar ise uzaktan uzaga nasil yani tek basina tatilemi gidilirmis o mu yapilirmis bu mu yapilirmis diye elestiriyorlar evet yapiliyor yalniz olmak o kadar kötü birsey degil cünkü. Erkek arkadasim ve hayatim da bi kac insan bana öyle yetiyor cok sükür. Cocuklugumdan beri hep farkliydim kuzenlerimden icine kapanik ve sessiz sakin bi kisiligim vardi ki hala öyleyim. bi coguna göre sıkıci biriydim ama beni ben yapanda bu. Ergenlik dönemlerimde cok canimi aciti bu durum ama bi zaman sonra kendimi oldugum gibi kabulenmeye basladim. beni dislayanlar ise neyse onlara göre hala bende bi tuhaflik var ama isteyen istedigini düsünsün etrafim da sahte yüzlerin olacagina kimse olmasin mantigindayim. Ailem cok kizardi cok kiyaslarlardi beni baskalari ile sen niye böyle degilsin diye ama onlar da anladi ve kabulendi artik. Az insan cok huzur bu durumu kendini kompleks haline getirme zamani gelince elbet erkek arkadasin da olacak dostlarin da. kimse icin kendini üzme hayat o kadar kisa ki tadini cikar hayatin 
Sende benim lisedeki halimi gördüm,17-18 yaşımdaki halimi.Lisede ve üniversiteye ilk geldiğimde aynı ben de böyleydim.Şimdi ise insanlardan bıktım kaçıyorum öyle söyleyim.Çünkü insanları çekmenin,muhabbet etmenin,iletişim kurmanın aslında ne kadar kolay olduğunu zor olanın yalnız kalmak olduğunu gördüm.Bu durumdan sıkıldıysan kendini değiştirmekten çekineceğin bir şey kalmadı demektir.Kendine güven,deli cesareti olsun.Ben şöyle düşünürdüm mesela,yardımcı olmuştur "Herkes seni yalnız bıraktı,herkes sana kazık attı,kimse seni istemiyor.O halde kaybedecek ne olabilir ki,gözlerinde zaten yoksam gözlerinden nasıl düşerim ki" diyerek insanlarla pat diye iletişime geçmeye,pat diye istediğim zaman tanımadığım insanlara bile istediğimi söyleyebilmeye başladım.Böyle böyle açıldım. Bence sen de yapabilirsin gibi geliyor.Çaresizlik insana cesaret verir.
Ama hiçbir zaman yalnızlıktan selam vermeyeceğin,tanışmayacağın tarzdaki insanlarla(özellikle erkeklere) iletişim kurma.Benim hatam bu oldu mesela sosyalleşme deneyimlerimde.Ne de olsa çok yalnızım diye abuk subuk insanları hayatıma soktum,sonra o bunalımlı dışlanmış halimi özler hale geldim.Sen doğru dürüst,temiz insanlarda dene şansını.
Sende resmen kendimi gördüm,benim de mesela kendisine çıkma teklifi eden erkekleri birbirleriyle yarıştırmaktan başka birşey konuşmayan kuzenlerim vardı,o ortama girmek zorunda kaldım.Ama sonradan anladım ki aslında girmek zorunda da değilmişim,onlar benim seviyeme gelene daha adamakıllı birşeyler konuşana,ergen kız muhabbetlerini aşana kadar beni zaten yanlarında haketmiyorlarmış,asilce o ortamlardan uzak durup kabuğuma çekilip kalitemi gösterebilirdim.Bunu yapmadığıma o abuk subuk sidik yarışlarını dinlediğime pişmanım şimdi,sen de pişman olmak istemiyorsan şimdiden uzak dur o ortamdan da.Diyelim onlara gittiniz,onların konuştuğu yere değil de başka yere otur,ağır takıl,kitap oku,tv izle,ortamdaki başka akrabalarınla konuş. Veya elinden geldiği kadar onlara gitme.Çünkü seni üzüyorlar,ve şimdiden sonra senin onlardan uzaklaşmanın,mesafeli durup tavır almanın hiçbir ayıbı yok, çünkü olan sana oluyor onların umrunda değil.
Umarım bunların hepsi işine yarar,senden birkaç yaş büyük biri olarak söylediklerimin işe yararlılığına yüzde yüz inanıyorum çünkü yaşadım.Eğer bu şekilde davranırsan sonradan ben gibi keşke deyip dizlerini dövmezsin..Nasıl davranman gerektiğine burada yazılmış tüm yorumlar ışığında düşünüp taşınıp kararlar alman işine yarayabilir diye düşünüyorum.
Ama hiçbir zaman yalnızlıktan selam vermeyeceğin,tanışmayacağın tarzdaki insanlarla(özellikle erkeklere) iletişim kurma.Benim hatam bu oldu mesela sosyalleşme deneyimlerimde.Ne de olsa çok yalnızım diye abuk subuk insanları hayatıma soktum,sonra o bunalımlı dışlanmış halimi özler hale geldim.Sen doğru dürüst,temiz insanlarda dene şansını.
Sende resmen kendimi gördüm,benim de mesela kendisine çıkma teklifi eden erkekleri birbirleriyle yarıştırmaktan başka birşey konuşmayan kuzenlerim vardı,o ortama girmek zorunda kaldım.Ama sonradan anladım ki aslında girmek zorunda da değilmişim,onlar benim seviyeme gelene daha adamakıllı birşeyler konuşana,ergen kız muhabbetlerini aşana kadar beni zaten yanlarında haketmiyorlarmış,asilce o ortamlardan uzak durup kabuğuma çekilip kalitemi gösterebilirdim.Bunu yapmadığıma o abuk subuk sidik yarışlarını dinlediğime pişmanım şimdi,sen de pişman olmak istemiyorsan şimdiden uzak dur o ortamdan da.Diyelim onlara gittiniz,onların konuştuğu yere değil de başka yere otur,ağır takıl,kitap oku,tv izle,ortamdaki başka akrabalarınla konuş. Veya elinden geldiği kadar onlara gitme.Çünkü seni üzüyorlar,ve şimdiden sonra senin onlardan uzaklaşmanın,mesafeli durup tavır almanın hiçbir ayıbı yok, çünkü olan sana oluyor onların umrunda değil.
Umarım bunların hepsi işine yarar,senden birkaç yaş büyük biri olarak söylediklerimin işe yararlılığına yüzde yüz inanıyorum çünkü yaşadım.Eğer bu şekilde davranırsan sonradan ben gibi keşke deyip dizlerini dövmezsin..Nasıl davranman gerektiğine burada yazılmış tüm yorumlar ışığında düşünüp taşınıp kararlar alman işine yarayabilir diye düşünüyorum.
Son düzenleme:
- 18 Temmuz 2013
- 504
- 212
- 83
canım bence bu kadar üzülme bak mesela ben eskiden çok serttim soğuktum aynı senin gibi.Arkadaş ortamında çok komiktim şen şakraktım ama hem biraz asosyalliğimden hemde yüzümün sert durmasından dolayı çevremdekiler benle konuşmazlardı bile hep çok sertsin falan derlerdi.sonra bende bunun farkına vardım ve kendimi yumuşatmaya çalıştım mesela insanların yüzüne hep tebessümle baktım konuşurken falan..hatta bi ara çok abartmıştım artık salak gibi görünüyodum 
sen bu kadar abartma tabi ama şaka bi yana gerçekten davranışlarıma ,birazcık konuşmama falanda dikkat edince insanlar sürekli ne kadar tatlısın çok cana yakınsın falan demeye başladılar en yakın arkadaşlarımla bile aram daha iyi oldu ee normal sürekli sert duran birinin yerine güleç birisi geldi :) yani küçücük bi tebessüm gülümseme bile insanı çok değiştiriyor arkadaşlarımın yanında cıvıl cıvılım diyorsun bu huyunu biraz dışarıyada yansıtırsan süper olur :) üzülme bu kadar aşılmayacak şeyler değil :))
sen bu kadar abartma tabi ama şaka bi yana gerçekten davranışlarıma ,birazcık konuşmama falanda dikkat edince insanlar sürekli ne kadar tatlısın çok cana yakınsın falan demeye başladılar en yakın arkadaşlarımla bile aram daha iyi oldu ee normal sürekli sert duran birinin yerine güleç birisi geldi :) yani küçücük bi tebessüm gülümseme bile insanı çok değiştiriyor arkadaşlarımın yanında cıvıl cıvılım diyorsun bu huyunu biraz dışarıyada yansıtırsan süper olur :) üzülme bu kadar aşılmayacak şeyler değil :))
- 14 Nisan 2012
- 1.028
- 278
- 73
Yalnız degilsin,pek çok yetişkin insanın da sayınca çevresinde ancak 4 kişi kalıyor...toplum böyle ...sen POPÜLER olmadıgın için üzülüyorsun gibi geldi bana...Ama bu yapı meselesidir.
Gülümsemeyi ögren.ayna karşısına geç ve gülümseme egzersizi yap.bu hem seni mutlu eder hem çevrendekileri...sıcak bir gülümseme tüm soguklugu kırar...korkma insanlara tanıdıklarına gülümseyerek bak...
önce alışamazsalarda sonra seni böyle kabullenirler...gülümseyen insan 1-0 öndedir ...gerisine de takılma...muhtemelen sen kırıldıgın için annenen mesafe koyuyorsun...kafana çok takma...
arkadaşım sen fazla ders çalışmaktan bunalmış ve olaylara karşı fazla alıngan davranıyo olabilir misin ? çünkü aslına bakarsan kimsenin öyle dolu dolu görüştüğü elli tane arkadaşı yok ki. dışarıdan soğuk görünüyo olabilirsin onu anlarım çünkü bazı insanların yapısal özelliğidir bu. iç dünyalarındaki utangaçlıktan kaynaklanır ben şurda şunu söylesem komik mi olur ya da konuşsam rahatsız eder miyim gibi fazla ince düşüncelereden ortama ayak uyduramamaktan kaynaklanıyor. bunu aşabilirsin istersen. bir de şöyle düşünki bizler dertlerimizi sevinçlerimizi fikirlerimizi paylaşmak için burdayız yani biz de aslına senin arkadaşlarınız
Sosyalleşme sorunun var galiba canım.
eğer daha fazla sosyalleşmek istiyorsan kendini kabuğuna çekilme
gezilere katıl kurslara git yeni ortamlara gir iletişim konusunda yapıcı ol karşıdan bekleme sen adım at
hani o cıvıl cıvıl yönünü göster insanlara.
olmuyorsa da kendini değiştiremiyorsan da üzülme
gerçek dost diyebileceğin bi iki kişi olsun yeter.
bak sana bi örnek
sınıfta sıra arkadaşımı herkes böyle suratsız depresif eleştirici tuhaf soğuk biri olarak tanımlar. ama aslında inanılmaz tatlı, güvenilir, sohbetli ve eğlencelidir. sadece bu yönünü sevdiği ve yakın olan insanlara gösterir yani seçicidir. varsın sınıftakiler onu öyle tanısın ben kendimi çok özel hissediyorum asıl olanı tanıdığım için.
bi de başarılıymışsın ya kıskanıyolardır
Son düzenleme:
- 13 Mayıs 2013
- 418
- 10
- 68
Lisede birçok arkadaşım vardı elbet ama birtanesi ki çok önemliydi benim için. O çok kıymetli işte. Aradan 18 yıl geçmiş artık herkes evlenmiş kendi hayatını çizmiş ve biz hala nadir de olsa görüşüp hasretleşiyoruz. O tek tük arkadaşlar çok kıymetli oluyor bir insan için. :))
Birsürü gereksiz arkadaştan sa bir iki tane has dost çok çok daha kıymetlidir. :)
evet tabiki yalnız değilsın..burdaki biçok yorumu okudum herkes nede doğru söylemiş hepsine katılıyorum 
sana şunu söyliyim gerçi benden önceki yorumlarda denmişde ben yinede söyliyim..zaman ve yaş ilerledikçe herşeyi daha net görebilceksin alışıcaksın ve artık o arkadaşlardan kendın elemeye başlıycaksın..bu duruma ulaşmak içinde sakın ama sakın içine kapanma ne olursa olsun ortamlara gir korkularının üstüne üstüne git ama odaklanma bi bakmışsın kendiliğinden değişmiş bi çok şey
sana şunu söyliyim gerçi benden önceki yorumlarda denmişde ben yinede söyliyim..zaman ve yaş ilerledikçe herşeyi daha net görebilceksin alışıcaksın ve artık o arkadaşlardan kendın elemeye başlıycaksın..bu duruma ulaşmak içinde sakın ama sakın içine kapanma ne olursa olsun ortamlara gir korkularının üstüne üstüne git ama odaklanma bi bakmışsın kendiliğinden değişmiş bi çok şey
en yakın arkadaşım dışardan çok soğuk görünür hep öyle derler ama bence öyle insanlar genelde daha iyi çıkıyor :)eminim sen de öylesindir
- 10 Aralık 2010
- 233
- 1
- 66
canım üzüldüm senin adına ama inan bu geçici bi durum. senin sağlam bi değişikliğe ve kabuğundan sıyrılıp çıkmaya ihtiyacın var. ve kesinlikle önce kendini sevmeli ve kendine değer vermelisin. anneler başımızın tacı ama bazen bizi kırabiliyolar kendi annemden biliyorum üzülme belki şu an seni anlayamadığındandır. bence işe biraz bakımlı olmakla ne biliyim saç rengini şeklini değiştirmekle başla. dışarıya çıkarken makyaj yap yeni kıyafetler al.
kimsenin de sana bu kadar karışmasına izin verme ne demek senin erkek arkadaşının olmamasına takmışlar? istediğin zaman erkek arkadaşın olur sen istemiyosanda olmaz bu kadar basit onlara ne bundan.sen 21 yaşında genç bi bayansın kimsenin seni etkilemesine izzin verme bu kadar. kimsenin ödevini filan da yapma bu seni onların gözünde kullanılabilir biri yapar. malesef insanlar nankördür. kendine güven dik dur ya biraz
kimsenin de sana bu kadar karışmasına izin verme ne demek senin erkek arkadaşının olmamasına takmışlar? istediğin zaman erkek arkadaşın olur sen istemiyosanda olmaz bu kadar basit onlara ne bundan.sen 21 yaşında genç bi bayansın kimsenin seni etkilemesine izzin verme bu kadar. kimsenin ödevini filan da yapma bu seni onların gözünde kullanılabilir biri yapar. malesef insanlar nankördür. kendine güven dik dur ya biraz Benzer Konular
- Kilitli
