- 28 Nisan 2009
- 1.339
- 29
-
- Konu Sahibi elif..timureren
- #1
çok haklısın arkadaşım alışılmıyor...maalasef alışılmıyor.bazen düşünüyorum da bebeklerimize iyi bir gelecek sağlamak için çalışıp onlardan ayrı kalarak bugünlerini maf ediyoruz sanırım..çünkü hiç kimse bir anne kadar şevkatli ve sevecen olamaz bir bebeğe karşı..bir çok arkadaşımız var burda k.validem annem ya da bakıcım mükemmel bakıyor diyorlar.haklıdırlarda..mutlaka bir başkasının bebeğine daha bir özenle bakılır..peki ya anne sevgisi.biliyorum akşamları bebeklerimiz ile iyi vakit geçirerek yeterli sevgi verebiliriz onlara diyeceksiniz.ama yinede insanın içine sinmiyor işte...benim bunları düşünmemdeki tek sebep çalışan bir annenin kızı olmam.bende kendimi bildim bileli annem çalışırdı.ben annemin değilde anneannemin kızıydım sanki..annem umrumda olmazdı..anneannem vefat edinceye kadar annemle pek zaman geçirmezdik.yaz tatillerinde köye gider bütün bir tatil boyunca kalırdık.annemi özlemezdim..şimdi bebeğime k.validem bakıyor ve güzel bakamıyormerhaba hanımlar.ALlah bebişlerinize uzun ömürler versin. ben bebeğimi 2 aylıkken bırakıp çalışmaya başladım. şükür ki evim ofise çok yakındı sürekli gittim geldim gördüm yavrumu. 8-9 aylıkken gündüz gidip gelmeleri bırakmıştım çünkü onun için de benim için de ayrılmak çok zor oluyordu. bu konuda tecrübe yaşamış ve halen yaşayan bir anne olarak birkaç tavsiyem olabilir size;
- sütünüzü mutlaka düzenli sağın ve bebeğinizi evdeyken mutlaka emzirin
- bebeğinize bakan kişi kim olursa olsun, onun bildiklerine saygı duyduğunuzu ancak bebeğin size ait olduğunu ve kuralları sizin koyacağınızı gösterin.
- evde olduğunuz zamanlarda alt açma üst değiştirme gibi tüm ihtiyaçları siz yapın bırakın ev dağnık olsun kırın bir yumurta yemek olsun.
ben ilk zamanlar durup durup ağladığımı bilirim. çok zor gelmişti. ama alışmak gerekiyor alıştım mı hayır :)
çok haklısın arkadaşım alışılmıyor...maalasef alışılmıyor.bazen düşünüyorum da bebeklerimize iyi bir gelecek sağlamak için çalışıp onlardan ayrı kalarak bugünlerini maf ediyoruz sanırım..çünkü hiç kimse bir anne kadar şevkatli ve sevecen olamaz bir bebeğe karşı..bir çok arkadaşımız var burda k.validem annem ya da bakıcım mükemmel bakıyor diyorlar.haklıdırlarda..mutlaka bir başkasının bebeğine daha bir özenle bakılır..peki ya anne sevgisi.biliyorum akşamları bebeklerimiz ile iyi vakit geçirerek yeterli sevgi verebiliriz onlara diyeceksiniz.ama yinede insanın içine sinmiyor işte...benim bunları düşünmemdeki tek sebep çalışan bir annenin kızı olmam.bende kendimi bildim bileli annem çalışırdı.ben annemin değilde anneannemin kızıydım sanki..annem umrumda olmazdı..anneannem vefat edinceye kadar annemle pek zaman geçirmezdik.yaz tatillerinde köye gider bütün bir tatil boyunca kalırdık.annemi özlemezdim..şimdi bebeğime k.validem bakıyor ve güzel bakamıyorolur olmaz şeyler yediriyor.en kötüsüde akşamları kızımın bana o soğuk tavırları.k.validemde bana nispet yapar gibi her akşam hep bana bakıyor gözü bende kızının diyor..üfffff bu hayat hiççççç adil değil HEMDE HİÇ!!!
benimki kuruntu değilde endişe cnm.benim ailemde kimsem yok.kalmadı yani.bir annem kaldı o da başka şehirde..yanımda olan tek varlıklarım eşim ve kızım...bu yüzden kızımın yeri bende çok ayrı..bir başka bağlıyım kızıma..bütün düşüklerim bundan olsa gerek...sana hak vermiyor değilim.zaman her şeyin ilacı derler..bakalım zaman bizlere neler getirecek.canım tabi ki annenin sıcaklığının yerini hiçbirşey tutamaz ama şükürler olsun benim babanem bakıyor oğluma beni de o büyüttü güvenim tam. benim sözümden asla dışarı çıkmaz ve çok merhametlidir. ayrıca oğlum ben geldiğimde tamamen benimledir ortamda ben varsam benimdir kahramanı babanem değil. evde olduğum vakitlerde hep onunla ilgilenirim. sen bebeğin sana soğuk davranıyor diye kuruntu yapıyorsun bence.benim oğlum da o zamanlardayken benim kucağımda susmazdı bazen olabiliyor yani. ha keşke evimde oğlumla olsam çalışmak zorunda olmasam ama şartlar bunu gerektiriyor.zamanla dediklerime hak vereceksin canım.alışılmıyor evet ama böyle yaşamak öğreniliyor.
benimki kuruntu değilde endişe cnm.benim ailemde kimsem yok.kalmadı yani.bir annem kaldı o da başka şehirde..yanımda olan tek varlıklarım eşim ve kızım...bu yüzden kızımın yeri bende çok ayrı..bir başka bağlıyım kızıma..bütün düşüklerim bundan olsa gerek...sana hak vermiyor değilim.zaman her şeyin ilacı derler..bakalım zaman bizlere neler getirecek.
aminnn cnm aminn..beni anlama çok sevindim.çünkü genelde beni anlayan pek olmuyor...seni çok iyi anlıyorum canım. ben de annesiz büyüdüm malesef hiçbir zaman annem olmadı. herkesin evladı çok kıymetlidir tabi ki de böyle durumlarda daha başka sarılıyor insan işte. bilirim o duyguyu. Allah onları bize bağışlasın.
ecrincim bu sorunun cevabı sende saklı.çünkü her bebek birbirinden farklıdır.besin ihtiyaçları alışkanlıkları vs...şimdi öncelikle bebeğinin seni ne kadar emdiğini göz önünde bulundurarak evde ona göre süt bırak.yani mesela her saat başımı emiyor ya da yarım saatte bir mi??aslında bu dönemde bir günleri bir günlerini tutmaz yani bir gün deli gibi emmek isterken diğer gün mışıl mışıl uyur 2 saatte bir emmek ister.bebeğin süt ihtiyacı kilosuna görede değişiyor.bir bebeğin günlük süt ihtiyacı en az 500 ml olduğuna göre ben senin yerinde olsam en az 350-400 ml bırakırım biraz fazla ama olsun.tabi yeni doğan bir bebek günde 700-800 ml süt emebiliyor.anne sütü donrulduğunda uzun ömürlü oluyor.yani sen evde yokken o süt bitmese dahi daha sonra kullanabilirsin.yinede sen süt miktarı için bebeğinin doktoru ile konuş derim.kilosuna göre bir miktar söyleyecektir sana.yada sağlık ocağındaki hemşirelerde yadımcı olurlar.Arkadaşlar ben de öğretmenim bebğim 1,5 aylık ve ben o 2 aylık olunca yani şubatta çalışmaya başlayacağım. Bırakacak kimsem de yok. Eşime brakmayı düşünüyorum.O da öğretmen. O sabahları ben öğlenleri bakacağım. Ancak bu şekilde hallederiz. Benim sorum şu 2 aylık bir bebek için eve ne kadar anne sütü bırakmalıyım. Bir de anne sütünü bıraktırmayacak bir biberon lazım bana. En iyisi hangisiidir? Yardımlarınızı bekliyorum.