• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Doğum sonrası psikolojimi bozdular. tecrübeli hanımlar yorumlarınıza ihtiyacım var

Selamlar hanımlar biraz dertleşmeye kendimi anlatmaya ihtiyacım var
7 sene sonra tüp bebek sürecinde kendiliğinden bir sürprizle geldi miniğim. Bir ay önce doğum yaptım. Erken doğdu 4 hafta. Biraz sıkıntılı bir hamilelik geçirdim sürekli ağrılı ve kanamalı kaybetme korkusuyla geçti. Sonunda da erken doğdu zaten. Rahmimde ve tüplerimde sıkıntı olduğu için bir tüpüm doğumda alındı. Yani tüp bebeksiz hamile kalmam çok zorken artık daha zor.
Geçenlerde (güya bebek görme) iş arkadaşlarım geldiler ortamda diğer bir arkadaşımızın tüplerini bağlatmasından konuşuldu. Biri dedi ki neden bağlattın hayattaki çocuklarına birşey olsa ne yapacaksın? Ben bu konuşmadan sonra anksiyete yaşamaya başladım. Kafamdaki saçma korkuları atamıyorum. Keşke böyle bir konuşma lohusa bir kadının yanında yapılmasaydı zaten sürekli uyurken bile derin dalamıyorum ya kusarsa ya birşey olursa diye. Bu durumda içine etti psikolojimin. Ya bebeğimi koruyamazsam ya tekrar anne olamazsam o kadar kötü günler geçirdim ki ağlamaktan sütüm azaldı.

Bu yüzden bebeğe artık çok fazla korumacı davranıyorum. Kimseye vermek istemiyorum kimse kucağına alsın istemiyorum. Eşimin bile hareketlerini kontrol ettiğimi farkettim biraz dizginlemeye başladım kendimi. Misafir ağırlamak istemiyorum çünkü gelenler bebeği şap diye öpüveriyor daha küçücük enfeksiyonlara açık bir bebek ama ısrarla bebek görme hevesi nedir bilemiyorum. Gelenlerde saçma sapan fikirler fitneler sokup gidiyor. Ben kendi tarafıma biraz büyüsün öyle gelin dediğim halde habersiz çıkıp gelenler de oldu. Grip mi uçuğu mu var temiz mi nerden bilebilirim? Sonra diyorum kafayı yedin kızım biraz sal gitsin sonra bebeğim için endişelerim yine başlıyor rahat olamıyorum. Tecrübeli annelere sorum ben ne yapmalıyım? Zamanla büyüdükçe geçer mi? Alışır mıyım? Korkular geçmezse yardım almayı düşünürüm tabi ki çünkü böyle korkularla yaşamak yerine her anın tadını çıkarmak isterim. İnsanlara güvenim de tahammülüm de kalmadı artık
Canım zamanla elbette geçer şuan seni tetikleyen bir konuşma etkisinde kalmışsın üstelik henüz çok yeni annesin
 
güzell anne sakin ol. 13 aylık kızmm var. Misafirli konusunda haklıınız ben hala kızımı öptürmem nadirdir yani. Eşinize yapmayın benim eşim beceremese bile karışmadım şuan duş üst giydirme bez değiştirme yedirme gezdirme herşeyi yapar. Tüp konusunda da merak etmeyin bu hayatta ne yazıldıysa o olur anne olucaksanız olursunuz olmuşsunuz kaygılanmayın. Benim doktorum bana bebek 5 6 aylık olunca gece korkma kendini kurtarır artım demişti şuan küçük elbette dikkat edin ama sonrasında paniklemeyin 😍
 
Selamlar hanımlar biraz dertleşmeye kendimi anlatmaya ihtiyacım var
7 sene sonra tüp bebek sürecinde kendiliğinden bir sürprizle geldi miniğim. Bir ay önce doğum yaptım. Erken doğdu 4 hafta. Biraz sıkıntılı bir hamilelik geçirdim sürekli ağrılı ve kanamalı kaybetme korkusuyla geçti. Sonunda da erken doğdu zaten. Rahmimde ve tüplerimde sıkıntı olduğu için bir tüpüm doğumda alındı. Yani tüp bebeksiz hamile kalmam çok zorken artık daha zor.
Geçenlerde (güya bebek görme) iş arkadaşlarım geldiler ortamda diğer bir arkadaşımızın tüplerini bağlatmasından konuşuldu. Biri dedi ki neden bağlattın hayattaki çocuklarına birşey olsa ne yapacaksın? Ben bu konuşmadan sonra anksiyete yaşamaya başladım. Kafamdaki saçma korkuları atamıyorum. Keşke böyle bir konuşma lohusa bir kadının yanında yapılmasaydı zaten sürekli uyurken bile derin dalamıyorum ya kusarsa ya birşey olursa diye. Bu durumda içine etti psikolojimin. Ya bebeğimi koruyamazsam ya tekrar anne olamazsam o kadar kötü günler geçirdim ki ağlamaktan sütüm azaldı.

Bu yüzden bebeğe artık çok fazla korumacı davranıyorum. Kimseye vermek istemiyorum kimse kucağına alsın istemiyorum. Eşimin bile hareketlerini kontrol ettiğimi farkettim biraz dizginlemeye başladım kendimi. Misafir ağırlamak istemiyorum çünkü gelenler bebeği şap diye öpüveriyor daha küçücük enfeksiyonlara açık bir bebek ama ısrarla bebek görme hevesi nedir bilemiyorum. Gelenlerde saçma sapan fikirler fitneler sokup gidiyor. Ben kendi tarafıma biraz büyüsün öyle gelin dediğim halde habersiz çıkıp gelenler de oldu. Grip mi uçuğu mu var temiz mi nerden bilebilirim? Sonra diyorum kafayı yedin kızım biraz sal gitsin sonra bebeğim için endişelerim yine başlıyor rahat olamıyorum. Tecrübeli annelere sorum ben ne yapmalıyım? Zamanla büyüdükçe geçer mi? Alışır mıyım? Korkular geçmezse yardım almayı düşünürüm tabi ki çünkü böyle korkularla yaşamak yerine her anın tadını çıkarmak isterim. İnsanlara güvenim de tahammülüm de kalmadı artık
Bebeğiniz erken doğmuş birde öpmek ne demek ya tam çıldırmalik
 
Selamlar hanımlar biraz dertleşmeye kendimi anlatmaya ihtiyacım var
7 sene sonra tüp bebek sürecinde kendiliğinden bir sürprizle geldi miniğim. Bir ay önce doğum yaptım. Erken doğdu 4 hafta. Biraz sıkıntılı bir hamilelik geçirdim sürekli ağrılı ve kanamalı kaybetme korkusuyla geçti. Sonunda da erken doğdu zaten. Rahmimde ve tüplerimde sıkıntı olduğu için bir tüpüm doğumda alındı. Yani tüp bebeksiz hamile kalmam çok zorken artık daha zor.
Geçenlerde (güya bebek görme) iş arkadaşlarım geldiler ortamda diğer bir arkadaşımızın tüplerini bağlatmasından konuşuldu. Biri dedi ki neden bağlattın hayattaki çocuklarına birşey olsa ne yapacaksın? Ben bu konuşmadan sonra anksiyete yaşamaya başladım. Kafamdaki saçma korkuları atamıyorum. Keşke böyle bir konuşma lohusa bir kadının yanında yapılmasaydı zaten sürekli uyurken bile derin dalamıyorum ya kusarsa ya birşey olursa diye. Bu durumda içine etti psikolojimin. Ya bebeğimi koruyamazsam ya tekrar anne olamazsam o kadar kötü günler geçirdim ki ağlamaktan sütüm azaldı.

Bu yüzden bebeğe artık çok fazla korumacı davranıyorum. Kimseye vermek istemiyorum kimse kucağına alsın istemiyorum. Eşimin bile hareketlerini kontrol ettiğimi farkettim biraz dizginlemeye başladım kendimi. Misafir ağırlamak istemiyorum çünkü gelenler bebeği şap diye öpüveriyor daha küçücük enfeksiyonlara açık bir bebek ama ısrarla bebek görme hevesi nedir bilemiyorum. Gelenlerde saçma sapan fikirler fitneler sokup gidiyor. Ben kendi tarafıma biraz büyüsün öyle gelin dediğim halde habersiz çıkıp gelenler de oldu. Grip mi uçuğu mu var temiz mi nerden bilebilirim? Sonra diyorum kafayı yedin kızım biraz sal gitsin sonra bebeğim için endişelerim yine başlıyor rahat olamıyorum. Tecrübeli annelere sorum ben ne yapmalıyım? Zamanla büyüdükçe geçer mi? Alışır mıyım? Korkular geçmezse yardım almayı düşünürüm tabi ki çünkü böyle korkularla yaşamak yerine her anın tadını çıkarmak isterim. İnsanlara güvenim de tahammülüm de kalmadı artık
Allah kimseye evlat acısı göstermesin. Arkadaşlarınız o kadar saçmalamışlar ki. Hayattaki çocuğu vefat etse, sonra doğan onun yerini alabilecek mi? Onun yerine yeni bir bebek isteyecek mi ki? Biri gider biri gelir der gibi konuşmuşlar.. Kafanızı böyle saçmalıklarla yormayın.. Vesvese vesveseyi çeker.. Siz bol bol şükredin hasretini çektiğiniz evladınız şuan kucağınızda, tadını çıkarın, o kadar çabuk büyüyorlar ki.. Ben ilk zamanlarını stresten hatırlamıyorum, şimdi keşke o kadar sıkmayıp tadını çıkarsaymışım diyorum 💕
 
Birincisi o tüplerini niye baglattin ki çocuğuna bişey olursa ne yapacaksın diyen densiz kişi bilmeli ki hiçbirinin yerini biri tutmaz..Allah kucağındaki ne ömür versin sağlıkla büyüt..başka bebeğin olmazsada olmasın . böyle düşünerek kendini üzüp durma..bebisinle anın tadını çıkar..ve herkeste şap sup öpmeyi versin bı zahmet..zaten kendileri düşünmeli..ama dusunmuyorlarsa hicbirsey bebeğinden değerli değil .aleni söyle..öpturme..alınan alınır gucenen gucenir umrumda olmaz ..
 
Sakin olun, bende sizin gibiydim.
ay gelenler gripmiydi acaba, elleri temizmiydi acaba vs diye düşünürdüm.
Şimdilerde hala hasta olduğunda, veya bir hastalık duyduğumda anksiyetem panik atağim coşuyor.
8 sene geçti ne gripler ne virusler atlattik üzerine pandemi bile gördük.
Ama bebeğin öpülmesine karşıyım bende, küçük çocuklarla çok yan yana getirmemeye çalıştım aşıları tamamlanana kadar kızamık vs vardırda kukucka süresindedir diye.
Kimsenin küçük bebeginede bu düşüncem yüzünden kendi kızımı yaklaştırmam,kendim de öpmem.
Eve kimseyi kabul etmeyin daha küçük ancak, ilerleyen sureclerde bu kadar fanusta yaşatacakmış gibi davranmanizin bir anlamı yok çünkü okula gittiklerinde 3 4 sene hastalikla bogusacaksiniz.
Allah dermansız dert vermesin gerisi kolay 🌸
 
hayat boyu sıfır mikropla yaşıyamaz çocuk maalesef evet şu an keşke öpmeye dokunmasa gelenler bu yanlış ama sizinde düşünceler abartı
bakın bu çocuk büyüyecek bağışıklık sisteminin güçlenmesi lazım her an yanında olamazsınız bu ayrı konu da her bakteriyle tek tek savaşamazsınız
geç belki zorluklarla geldi bu bebiş ama sakınan göze çöp batar biraz mantıklı olun babadan sakınmak ne
biraz toparlasın dışarıya da çıkartın parka da götürün kumla da oynasın denize havuza da sokun yazları insan içine de karışsın asosyal pısırık mı olsun çocuğu bu kadar anneye bağımlı yetiştirmeyin sonra psikologlarda gezer annem çok korumacıydı diye
bu tarz aşırı korunan çocuklar hem çok sık hastalanıyor hem de çok narin kırılgan oluyor
büyüdükçe geçer mı demişsiniz ama daha da artabilir koruma içgüdünüz çünkü çocuk yerdeki taşı da ağzına götürcek emeklerken tüm evin tozu da üstüne yapışacak yürümeye başlarken defalarca düşüp kendine zarar vericek tutamazsınız sonuçta keşif merak dönemleri kreşe giderse arkadaşının çatalını da kullanıcak hasta çocuklarla da temas edecek bunun sonu yok kendinize biraz çeki düzen verin
salakça yorumların sorumlusu bebeğiniz değil arkadaşlarınızmış sonuçta böyle konuşmayın lütfen etkileniyorum dersiniz olur biter cezasını bebiş çekmemeli insanlara da kapıdan gösterir en az kırkı çıkana kadar yaklaşmalarına izin vermezsiniz öpme konusu zaten hiç olmamalı heleki yabancı biri niye öpsün
 
Son düzenleme:
Selamlar hanımlar biraz dertleşmeye kendimi anlatmaya ihtiyacım var
7 sene sonra tüp bebek sürecinde kendiliğinden bir sürprizle geldi miniğim. Bir ay önce doğum yaptım. Erken doğdu 4 hafta. Biraz sıkıntılı bir hamilelik geçirdim sürekli ağrılı ve kanamalı kaybetme korkusuyla geçti. Sonunda da erken doğdu zaten. Rahmimde ve tüplerimde sıkıntı olduğu için bir tüpüm doğumda alındı. Yani tüp bebeksiz hamile kalmam çok zorken artık daha zor.
Geçenlerde (güya bebek görme) iş arkadaşlarım geldiler ortamda diğer bir arkadaşımızın tüplerini bağlatmasından konuşuldu. Biri dedi ki neden bağlattın hayattaki çocuklarına birşey olsa ne yapacaksın? Ben bu konuşmadan sonra anksiyete yaşamaya başladım. Kafamdaki saçma korkuları atamıyorum. Keşke böyle bir konuşma lohusa bir kadının yanında yapılmasaydı zaten sürekli uyurken bile derin dalamıyorum ya kusarsa ya birşey olursa diye. Bu durumda içine etti psikolojimin. Ya bebeğimi koruyamazsam ya tekrar anne olamazsam o kadar kötü günler geçirdim ki ağlamaktan sütüm azaldı.

Bu yüzden bebeğe artık çok fazla korumacı davranıyorum. Kimseye vermek istemiyorum kimse kucağına alsın istemiyorum. Eşimin bile hareketlerini kontrol ettiğimi farkettim biraz dizginlemeye başladım kendimi. Misafir ağırlamak istemiyorum çünkü gelenler bebeği şap diye öpüveriyor daha küçücük enfeksiyonlara açık bir bebek ama ısrarla bebek görme hevesi nedir bilemiyorum. Gelenlerde saçma sapan fikirler fitneler sokup gidiyor. Ben kendi tarafıma biraz büyüsün öyle gelin dediğim halde habersiz çıkıp gelenler de oldu. Grip mi uçuğu mu var temiz mi nerden bilebilirim? Sonra diyorum kafayı yedin kızım biraz sal gitsin sonra bebeğim için endişelerim yine başlıyor rahat olamıyorum. Tecrübeli annelere sorum ben ne yapmalıyım? Zamanla büyüdükçe geçer mi? Alışır mıyım? Korkular geçmezse yardım almayı düşünürüm tabi ki çünkü böyle korkularla yaşamak yerine her anın tadını çıkarmak isterim. İnsanlara güvenim de tahammülüm de kalmadı artık
8 aylik bebegim var kendim 2 -3 aylik falandi mevlut yaptim herkesi tek seferde topladim, kimsede opmedi birkere sadece salona getirdim okadar. Uyarin, kim kirilirsa kirilsin.
Annelik cok zormus, buyuk bir yukmus insana. Yaninizda konusmasalardi da bu sekilde titizlenirdiniz emin olun. 8 aydir bebegime sirtimi donup yatamiyorum, tek tarafa yatmaktan felc olacagim. Nefes alisini kontrol etmek icin kac kez basina gidiyorum saymiyorum bile. Yavas yavas azaliyor tabi yenidogan donemi gibi degilim ama yine de aklim, fikrim surekli o. Gecende pisik oldu diye oturup agladim vicdan azabindan, cani yaniyorsa Allahim benimki yansin o hissetmesin diye. Boyle manyakca bir duygu, tarifsiz. O yuzden sakin olun, bu duygu gecmeyecek sadece korkularin turu degisecek alismaya calisin. 😊
Ayrica suan en en iyi zamanlarini yasiyorsunuz, tadini cikarin sipalar buyudukce peslerinde kosturmaktan yerinde oturtmuyorlar adami😊😊
 
Bu tüple alakalı değil

Her lohusa anne böyle ki böyle olması da gerekiyor

Asla kimse öpmesin asla ve kata öpmek yok diye bağır istersen görsünler ama senin kucağında öyle kucak kucak gezmesin sakın
 
Back
X