doğumunuzda yaşadıklarınız

  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
G

gelecekkorkusu

Ziyaretçi
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #1
Çocuk sahibi olmak dünyanın en güzel şeylerinden biri olsa gerek, ben hiç yaşamadım ama çocuk sahibi olan bayanlar boyle oldugunu soyluyor.

Dogum yaptiginiz gun neler yasadiniz, hastaneye gittiniz dogum oldu sonra bebegi getirdiler, ilk kucaginiza aldiniz, neler hissetiniz, esiniz ne yapti, o gun neler oldu, mutluluklar nasil yasandi paylasir misiniz:asigim:
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #2
anlatılmaz yaşanır diyorumopuyorumnanaktanzemuszemus
ilk anne olduğumda inanılmaz bir merak içindeydim nasıl olacak kime benzeyecek nasıl bakarım ne yaparım vs vs...kucağıma aldığım anda uçtum diyebilirim...inanılmaz duygusal bir kare ...senden bir parça sevinç gözyaşları dökülüyor...eşim zaten benden daha heyecanlıydı dr olmasına rağmen ve bütün süreci bilmesine rağmen çok daha telaşlıydı...
insanın kalbi yumuşuyor ...hassaslaşıyor...ve ben diyordum ki bu duyguyu asla bir daha bu kadar yoğun yaşamam...ikinci bebeğim doğacağında yine aynı heyecan aynı korku aynı kaygı aynı karışık duygular....ve kucağıma aldığımda aynı heyecan sevinç gözyaşları ..eşimin inanılmaz şefkati...bebeğimle gözgöze geldiğimiz ilk anın duygusallığı...üçüncü bebeğimde ise sanki tecrübeli bir anne edaları ile hastaneye gittim...aman allahım ilk defa anne oluyormuşcasına heyecan sabırsızlık bekleyiş...doğumdan sonra ilk kucağıma alışım gülümseyişimiz... diğer çocuklarım ve eşimle birlikte inanılmaz bir duygu seli kalabalık aile olmamızı kutlamamız sessizce...
her seferinde 10 defa da anne olsanız aynı duygusallık yaşanıyor...aynı heyecan aynı aşk...eşim hep yanımda oldu başlangıçtan doğum anına kadar...bana gösterdiği şefkati ve anlayışı unutamam...:asigim::asigim: rabbim herkese kısmet etsin hayırlı doğumlar:Saruboceq::CüvCüv:
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #3

ya cok duygulandım
eminim ki cok guzel seyler cikacak bu konudan
missingequation, Allah cocuklarına saglikli ve mutlu omurler versin, ne guzel 3 kez yasamissin bu mutlulugu
bakalım bana da en azindan 1 tane nasip olacak mi , yas 30, 3 tane icin cok gec ama 1 tane bile olsa iyidir hayırlısıyla :)
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #6
ahh canım ya bende delı gıbı ıstıyorum yaŞayamadım ama yaŞayanlar Öyle gÜzel Şeyler anlatıyokı daha Çok sabırsızlanıyorum
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #7
ya bu sağlıkla ilgili bi konu değil ki neden buraya taşındı
ben duygulardan bahsettim burdaki konular sağlıkla ilgili
eski yerine taşıyın lütfen konumu
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #8
gerçekten çok güzel bişey sabırsızlık acı mutluluk merak hepsi aynı anda yaşanıyor ben doğum yapalı 2 ay üçgün oldu ama hamile olduğumu öğrendiğim anda hep aynı duyguları yaşadım 41+5 te zorunlu sezeryan oldum ailede en son kızımı ben gördüm muhteşem birşey bir mucize ben 22 yaşında anne oldum bence hayatı ertelemeyin allahım bu mucizeyi bekleyen tüm kullarınada nasip eylesin:Saruboceq:
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #9
annelik çok muhteşem bi duygu o minicik şey insana kocaman bi mutluluk veriyo ben doğumdan inanılmaz derecede korkuyodum ve zorunlu sezeryan olmak zorunda kaldım neyse gelelim doğum gününe aslında benim doğum 26 haziranda başlamış sezeryan olacağım için geceden malum lavman yapmam söylendi yaptım gece sabaha kadar karın ağrısı kasılıp kasılıp duruyorum ben zannediyorum karnım gazdan ağrıyo sabaha kadar uyuyamadım sabah kalktığımızda nişan gelmişti hastane 5 dakikalık mesafe hemen gittik o korkak ben gülüyorum eğleniyorum şakalaşıyorum herkese de dedim ki doğum öncesi üzerime titrediler 9 ay boyunca bebek gelsin papucum dama atılacak doğumhaneye alındım epidural uyuşturmadı dediler bayıltıcaz muhteşem bir anestezi doktoru beni nasıl sakinleştirdi uyandım acıyo diye inleye inleye babamı gördüm o an ağla kızım dedi ama herkes nasıl kötü kimsenin gözü oğlumu görmüyo eşimin elini tuttum ağladım hemşireler bebeğimi alıp annesi çok acıkmış emzirelim mi dediler o an öyle canım yanıyo ki şimdi değil demişim :) ama annesi çok acıkmış bak dediler o an gördüm bebeğimi annem diye bi ağlayışım var sormayın çok güzel bişeydi emzirdim uyudu benim pamuk oğlum şimdi hemen hemen 6 aylık hala benim mi bu güzellik diye bakıyorum doyamıyorum felaket canımı okuyo ama olsun ona canım feda Allah bütün isteyenlere evlat sahibi olmayı nasip etsin inşallah
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #10

korktum simdi zaten bana gore degil ya ben yapamam, hastaneye adım atar atmaz geriliyorum zaten ben dogum falan cok zor yani
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #11
korktum simdi zaten bana gore degil ya ben yapamam, hastaneye adım atar atmaz geriliyorum zaten ben dogum falan cok zor yani

valla bende hastaneden çok korkardım ama kızımı görmek için muayne gününü sabırsızlıkla bekliyordum benim sezeryan olmamım sebebi bebeğimin aşagıya inmemesiydi valla o merakla hiç korku falanda duymadım inşallah bu güzel duyguyu en yakın zamanda sende yaşarsın :Saruboceq:
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #12

aynısı benim başımada geldi benide bayıltılar sen hangi hastanede dogum yaptın
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #13
30 yaştan sonra zor mu olur doğum?
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #16
niye zor olsun ki kendine iyi baktıktan sonra beni annem 42 yaşında kardeşimi dogurdu
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #18
Evet yaaa annelik bebeğin ana rahmine düşmesinden itibaren başlıyor zaten.Bebeğimi isteyerek,planlı yaptık o ilk beta-hcg yaptırdığım zaman...hele sonucu aldığım an Yarabbim ağlamaktan helak olmuştum evet hamileydim.9 ay boyunca arkadaşlarında dediği gibi kiime benzeyecek,nasıl doğacak,acaba doğumda ölürmüyüm(garip ama bir ara aklıma gelmedi değil)doğumdan sonra dama atılacak papuç vs...Neyse doğum zamanım 2008 Kurban bayramı 1.günü geceden sıklaşan ağrılar bir gün önce kanamadan yatıp çıkmıştım hastaneye gidip açılman yavaş dediklerinde eyvah dedim sezeryan doktorumda öyle düşünmüş üzülmüş.Neyse ıkınma egzersizleriyle açılma hızlandı epidural vurdula doktorum isteğiyle suni sancı vereceğiz dayanamazsın dedi.Neyse vurdular daha deneme vuruşunda uyuşdum,uyuşdum ama yürüyebiliyorum herkes şaşkın(Maaşallah)Masaya çıkmadan önce egzersizler yapıyorum ama hala inanamıyorum birazdan anne olacağım.Eşimde doğuma girdi iyiki girmiş.
Vee doğuma başladık ıkınırken ben eşimi unutmuşum bir ses hadi hayatım gayret bir baktım tepemde eşim sen burdamıydın diye..ıkınırken sessizce bebeğimi istiyorum diye söyleniyorum.Veee meleğim doğduuuu canım kızım bembeyaz,elleri yüzüne doğru kıvrımlı ağlayamıyor bile...Ben ağlıyorum ama bir damla gözyaşım akmıyor ama hıçkırıyorum inanın gözyaşım içime aktı derlerya ben onu yaşadım gözyaşımın içime aktığını hissettim.Tabi bu arada eşim beni unuttu kızının peşine gitti.Tabi doğumdan sonra zafer kazanan komutan edasında rahatlama,sevinç...Ya çok güzel duygular arkadaşım Rabbim hayırlısı ile size ve tüm isteyenlere tattırsın bakın o zaman ...Şimdi meleğim 12 ay 15 günlük ve çoookkk talı darısı başınıza ınşaallah
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #19
Erkeklerın askerlık kadınların hamılelık hıkayelerı bıtmezmıs :) bız 9 ya boyunca cok rahat gezındık kızmla ama sadece bendekı tansıyon problemındne dolayı 9 ay boyunca kızım ayaslar gıbı benımle beraber ayran ıctı :)) neyse doguma 1 hafta vardı doktorum doguma alalhım sneı dedı yoksa bayramda dogurcaksın bıyerde dedı :) neyse ertesı gun doguma gıtık ben 9 ay boyunca normal dogum dıye tuturunca doktorumda kabul ettı sabah oldu hasatneye yattım hersey guzel testler ve lavma yapıldı doktorum sunı sancı serumunu taktı beklıyoruz sabah 8 de taktılar aksam 5 de de kızım dogucak sozde esım ve gorumcem odada beklıyoruz doktorum bakalım dedı acılma varmı bı gıtım odaya gıdıs o gıdıs anlatırken bıle tıtrıyorum muayene sırasında tansıyonum dustu ve backlarımı hısetmedım oksıjensız kalmısım morarmısım kendıme geldıgımde aglıyordum dokotrum hemen esımı ve gorumcemı cagırdı esıme ap acık herseyı anlatı yok sukadar acılcak yok su olucak falan faso hemen sezeryana alalım dendı sezeryana hazırladılar .Amelıyat odasının kapısına kadar esım geldı ve bay bay dendı ıcerı gırdım doktorlar bas ucumda doktoruma baktım geldı bır ıkı uc derken bayılmısım gozumu actım kızımı sordum odada beklıyor annesını dedıler Odaya cıktımda ılk emzırmeyı hatırlamıyorum baygındım amam ılk kendıme geldıgımde kızımın kırpıklerının olup olmadıgını sormusum :) akıl ıste bı baktımkı ne gorım komur gıbı up uzun omuzlarda sacları kara kas kara goz cıkolata bı bbek ınsan ınanamıyor esım ıle fındık kurdu dıye severdık kızımı ınsan anlatırken bıle bı garıp oluyor ınanamıyor kendı canı oldugunu ..Şimdik ıkı bucuk yasında dunyalar tatlısı bır cevız kurdum var artık fındıklıktan cıktı hanım oldu allahım olmayan herkeze tattırsın annelıyı olmayana versın her gece duam bu kızlar en baska bebek ıstemıyorum allahım annelık ozlemı cekenlere ver onlarda tatsın bu duyguyu dıye ınsallah olmayanada verırı... Çok uzun oldu ama özür
 
Son düzenleme:
  • Konu Sahibi Konu Sahibi gelecekkorkusu
  • #20
hepinizin binbir zorluklarla dünyaya getirdiği yavrularınızı Allah bağışlasın inşallah.
benim prensesimde 1 düşük 1 de ex olup kürtajla alınan 2 gebelikten sonra geldi.ona hamileliğim boyunca kanamlarla ve düşük riskleriye yaşadım.
tüm buzoru sürecinsonunda 10 gün erengldi kızım.sancıların 5 dk.düşmesiyl beraber hastaneye gittik.mayene ve lavmandan sonra nts ye bağlandım bebeğimin kalp atışlarında sorun vardı.sersem dr.belkide çocuğun kalp hastasıdır dedi.o anki korkumu anlatamam.sonrası hepinizinbildiği zorlu sancı ve doğumhane süreci....
bendeki en önemli farklılık bebeğim doğduktan sonra oldu.hrkes bebeğin başı çıktıktan sonra sancının bittiğinden bahsediyordu ama ben bebeğin dğduğunu bile anlamadım. ebeler aaa ne küçükmüş dediler
bende neden bahsettiklerine bakmak için doğrulduğumda yavrum ellerindeydi.ters bi şekilde arkadan gördüm.gerçektenküçüktü yavrum 2.400 gr doğdu.bebek doğmuştu sonra bebek masasına yatırdılarama o giydirilirken hep bana bkıyordu.şundan eminimki beni tanımıştı yvrumla konuşup onu ssiml sakinleştrmeye çalışıyordum.ama benim sancım kesimiyor dahası,plesanta düşmüyordu.yarım saatten fazla çam yarması gibi bir ebe karnıma bastırıp bi yandandabeni azarlıyordu ıkın diye.beni mahvettikten sonra dr. çağırdılar dr. gelip eliyle çıkarmaya çalıştı çektiğim acıyı anlatamam.çıkaramayınca yüzünd dehşet ifadsiyle durumu anladı. bana kızım yavrum korkma eş yapımış dedi ve genel anestezi uygulayıp operasyonla beni plesentadan kurtardılar.
daha sonradan öğrendiğim göre başıma gelen şey 2500 de 1 görülen plesenta akreata denen bi illetmiş.rahmin alınması dahakötüsü ölümle sonuçlanırmış genelde neyseki ben ucuz kurtuldum.
çok büyük ihtimallede sebebi daha önce olduğum kürtajdı.
kürtajda rahim duvarı zedelenip yara olmuş,bu yaraya da plesenta yapışmış.
yavrularımıza çok büyük zorluklarla kavuşuyoruz.yüce rabbim onları korusun kollasın hayırlı evlatlar etsin inşallah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…