Slm canım başlığı görünce kendim geldim hemen gözümün önüne bende istanbuldan ankaraya geldim 4.yılın içindeyim ama benim durumum farklı evlilikti.ilk başlarda çok zor oluyo he alıştınmı die sor hala gözüm istanbulda sık sık gidip geliyorum bence gitme işi izmirdede bulursun ama hayatın geçtinmi bidaha geri gelmez evet deniz olmadan yaşamak inanılmaz zor afakanlar basıyo bazen bulutları denize benzetiyorum mutlu oluyorum :) he unutmadan denizliye de gittim eşimin işi dolayısıyla iğrenç biyer bence çok sıkıcı çok ii düşün bence hadi senin için hayırlısı neyse o olsun.....
gittigin yerde arkadaş edinince alışırsın bence kendını ben izmirden başka yerde yapamam diye şartlandırma yoksa alışamazsın mutsuz olursun sevmeye çalış gittigin yeri.
bende istanbulda doğup büyüdüm 25 yılım orda geçti ama birşey diyimmi evet ben sevdiğim için geldim buraya ve şimdide bir bebek bekliyorum allahın izniyle ama hep diyorum şimdiki aklım olsa istanbuldan başka biyere gitmezdim he çokta mutluyum kocamı çok seviyorum herşeyde yolunda ama herşeyden önemlisi aileden uzakta çooooooooookkkkkkkkk zor be en çok koyanda o
Gittiğin yerde mutsuz olup boğulacaksan bence hiç gitme. Denizli'nin kazandıracakları İzmirden ayrılmana değecek ise değerlendirmelisin.
Ben de evlilik sebebiyle şehir değiştirdim. İnanılmaz zor. Hele ki benim gibi sosyal bir insan için. Buraya bir saat uzaklıkta bazen haftada iki kere gidiyoruz ama aynı şehir gibi olmuyor. Aileni, arkadaşlarını, akrabalarını bırakıyorsun, yeni bir hayat kuruyorsun. Ama o tadı vermiyor.
Ben bir izmirli olarak seni çok iyi anlıyorum canım :) bizim konağımız, karşıyakamız, alsancağımız hiç bir şeye değişilmez.
Bende evlenme nedeniyle şehir değiştircem malesef. Erkek arkadaşım izmirli değilken bile benim başka şehirde nasıl yapcaksın diyor.
Bende 2014 de ki kpss ye zehir gibi çalışıp izmir yada hiç değilse izmire yakın bir ile yerleşmeyi düşünüyorum.
Erkek arkadaşım zaten memur. Oda eş durumuyla tayin isticek hayalimiz geleceği izmirde yaşamak :)
bence asla gitme.ben de ailemin zoru ile başka bir şehire gittim konyadan burdura ama o kadar bunaldım ve daraldım ki anlatamam.herkes yabancı,hiç bir yeri bilmiyorsun tadıgın yok igrençti.bazenleri burdurda yolda yürürken düşünürdüm ALLAH ım canımı al diye.kendimi hep boşlukta hissettim.depresyona girdim yatıp kalkıp aglıyordum.yolda bazen bi arabanın altına atasım geliyordu kendimi.oysa ben kız yurdunda kaldım çevrem oldu ama alıştıgın çevre gibi olmuyor.hiçbirşey güzel gitmiyor çok arkadaşım vardı onlar çok şahit olmuşlardır benim yolda hüngür hüngür agladıgıma.her gece yatmadan bu gece canımı al diye yalvarıyordum rabbime.ama çok şükür o günler bitti.ama hala aklıma geldikçe aglarım o derece depresyona girmiştim ve hala etkisinden kurtulamadım psikologa gittim ve agır depresyon geçirdigimi söyledi ayrıca ben burdur da 6 ay kaldım.6 ayda bu kadar yıprandım.düşün bu kadar uzun yazdım ve hala yazsam yazarım içim dolune olursa olsun büyüdüğün şehir gibi olmuyor asla hem özelde çalışacakmışsın izmirde de bulursun.şimdi bile yazarken agladım bence gitme hele ki özel sektörse hiç gitme
annene durumu anlat yapamam de.hazır degilim burlardan kopmaya falan de.anneler ne kadar deseler de bizim mutlulugumuz için ugraşıyor.inan benim durumuma düşme çok kötü oluyor.ALLAH BİR KAPIYI KAPAR DİGERİNİ AÇAR ALLAH DAN UMUT KESİLMEZ.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?