Sene 2009- Annem Izmirde polikilinikte bashemsire olarak gorev yapmakta. Yasli, fakir, boyle bir odali apartman dairesinde yasamini idame ettiren bir teyze.Bacagi yanmis, pansumana geliyor. Ama fakir, ilac pansuman karsilayamaz durumda. Teyzenin durumu gittikce kotuye gidiyor. Pansumami yanlis yapilmis, bilincsiz hemsireler yuzunden yeni cikan canli deriler kopmus , bacak iyilesemiyor enfeksiyon yolunda gidiyor. ANNEM durumu farkedip hemen duruma elkoyuyor, ilaclari temin edip is cikislari kadinin evine gidip pansuman yapip bacagi kurtariyor. Bu teyze "ilgisiz, bilincsiz " insanlarin elinde kalsa bacagindan olacakti. Bu teyzemiz hala bizi ziyaret edip koyden birseyler getirir, hayir duasi eder.
Demem o ki bende okudugum mikrobiyolojiyi birakip derslerimin kredisini saydirip " hemsirelik " gecis yaptim bu yil.Meslegin ahlakini okuldan once ailemden ogrendigimden olsa gerek, saglik meslegini herkes okuyabilir ama bence herkes hakkiyla yapamaz. AMACI aman doktor olayim, hemsire olayim heryerde is bulurum derdinde olan tabiki meslegi hakkiyla idame ettiremez. Bonce boyle insanlar saglik okumasin ne bileyim avukat olsun, nir sirkette CEO olsun cok taktiysa Plastik-Cerrah olsun bol bol meme yapsin parasini da kazansin.
Bunun yaninda her basi agriyan, nezlesi olan basit seyleri olan herkesin Acile kosup bizi hayatimizdan bezdirmesine gerek yok. Bir de olum Allahtan gelen birsey. Biz saglik mensubuyuz Allah degiliz, herkesin vadesi bir yere kadar. Herkesi kurtaramayiz. Elimizden geleni yapmissak hasta yakinlari saygi duymali bence, sonumuz dayak veya olum olmamali.