Dost bildiğim de böyle derse...:(

Hayatınızdan diğer iki arkadaşınızı da çıkarmışsınız...

Fındık kabuğunu doldurmayan sebep diyorsunuz ama sizi kırdılarsa ve telafi etmedilerse iyi olmuş.

Bu devirde yalnızlıktan sıkılana tavsiyede bulunup onu kalabalıklar arasına sokmayı doğru bulmuyorum.

Çünkü geçimsizliğinden değil de naifliğinden yalnız olan bir insan için zor bir şey bu...

Ya bel altı konuşma ve esprilerden hoşlanıyor olacaksınız ya yediğini içtiğini -daha tabağına dokunmadan- paylaşan tiplerden ya da popüler olmak için olmadığı bir şeye dönüşenlerden...

Artık arkadaşlık etmek zor, yaptığınız iyiliklerin karşılığı verilmeyecek çoğunlukla verilse de sizin içinize sinmeyecek vs.

O nedenle zamanınızı başkalarından ziyade kendi karakterinize yatırım için kullanmaya devam.

Tabii gözlem yapmaya da...

Kalbi güzel insanlar az da olsa var...
 
Şimdi yalnızlık güzel iyi hoş ben de severim bazen yalnız kalmayı.Ama bu hep de böyle devam etmemeli bence.Zor durumda kaldığında bir arayanın olmalı,bir yardım eden olmalı.Ben mesela pek güler yüzlü,sıcakkanlı biri değilim,yeni yeni olmaya başladım ama çok şükür çok arkadaşım var.Çok sağlam dostlarım da var,arada buluştuğumuzda gülüp eğlenebileceğim arkadaşlarım da var.
Hee bir de mesajda yazmışsınız sizde incir kabuğunu doldurmayacak nedenlerle diye..Biz dostumla birbirimizi kırsak ufacık şeyden bile gidip söylüyoruz,hani orda ben bir tık alındım şu şu davranışa diyorum,o da anlatıyor,sorun çözülüyor.
Yani dostsanız ufak tefek şeylere hiç gerek yok,dost kolay kazanılmıyo,kolay kaybedilmemeli..
 
Bir suru arkadasiniz olup yine yalniz hissedebilirdiniz, tek basina olmakla esdeger degil yalnizlik...

Arkadasinizin niyetini bilemem fakat dusuncesizlik etmis olsa da dogru bir noktaya deginmis ki boyle dusunmeye sevketmis,

sorunun farkindasiniz, cozum yollari icin kafanizi kumdan cikarip hayata atilmaniz gerek,

o arkadasinizla ve dolayisiyla da cevresiyle daha fazla vakit gecirip yeni ortamlara girebilirsiniz,
Spor veya el sanatlariyla ilgili bir yere yazilip orada ortak zevklere sahip oldugnuz insanlarla paylasimlarinizi arttirabilirsiniz...
ya da egitime odaklaniyorsaniz dil veya aldigniz egitimi destekleyici bir kursa gidebilir, hem yeni insanlar tanir hem de egitiminize katkida bulunursunuz...
 
Ben seviyorum ama sürekli olursa sıkıcı...

Bir söz var:Anlatacak dostlarınız yoksa iyi şeylere sahip olmanın da önemi yoktur....
 
5,5 senelik çok güzel bir arkadaşlığım incir çekirdeğini doldurmayacak bir sebepten bitmişti benim de bundan 4 sene önce. o zamandan beri gerçekten güvendiğim, her şeyimi paylaştığım, sürekli yanımda olacak kimseyi hayatıma sokmadım, belki de sokamadım. zaman zaman insan ihtiyaç duyuyor gerçekten bir kız arkadaşa ama, zor gerçekten. bence kendine yetiyor olman gayet güzel bir şey bu açıdan bakınca.
ben de yalnız yemek yiyorum, yalnız alışverişe çıkıyorum, yalnız başıma gidip bir yerlerde oturup içiyorum, yalnız başıma ders çalışıyorum, yürüyorum, sinemaya gidiyorum, bisiklete biniyorum mesela. insanlarla anlaşmaya çalışmak yoruyor beni açıkçası, biraz da onun etkisi var :/ ankara'dasın sanırım sen de, burda kadın halinle tek başına takılmak biraz zor oluyor evet ama, madem durum bu, keyfini çıkarmaya bak derim :))
ama şu kurslara yazılma fikri çok güzel, yeni insanlarla tanışmak, yüzeysel de olsa ilişki kurmak illaki iyi gelecektir. benim de ne zamandır aklımda olup yapamadığım şey. (
 
kızlaaar çoklu alıntının nasıl yapılacağını bilemedim.toplu bi şekilde yazayım bari cvbımı.
23 yaşındayım ben.kpssye girdim.kurum sınavlarına hazırlanmaya çalışıyorum.psikolojim iyi değil zaten ama yalnızlaştıkça sanki daha bir kötüye gidiyorum.bi işe girsem paramı kazanmaya başlasam daha mı iyi olucam o da kesin değil...
bir arkadaşım içine kapanıksın sanırım demiş.evet biraz öyle.bir de bu yaştan sonra insanın sınırları gerçekten çok net oluyor.istesem de yapamıyorum,yapmacık oluyorum.
bugün yine kütüphanedeydim.yemek yemeye çıktım.çiftler vardı,çicekçi amca onlara yöneldi,baktı ki ben yalnızım 'Allah inş size de alacak kişiyi verir dedi'.içimden amca zaten yalnızım yaptığın iş mi diyorum,bi taraftan da güldüm:)sevgiliyi geçtim arkadaş bile yok arkadaaaş
aslında kalabalıklar içinde yalnız hissetmektense böyle daha iyi ama.nereye kadar...sanırım bişeyler yapmam lazım
 

tespitler çok doğru.belki de bende de biraz geçimsizlik var,ama onlara da kırılmıştım açıkçası...neyse böyle olması gerekiyormuş.biri erkekti,onu kız arkadaşlarımdan çok çok çok daha özlüyorum ama evlendi artık.yani eskisi gibi zaten olamayacaktık.
o söylediğin ortamlar kesinlikle bana göre değil.rahat olmadığım ortamlarda asla duramam zaten...şu aralar kişiliğimi sorguluyorum açıkçası.zayıflıklarım var.iyi hissetmek için bişeyler yapmam gerekiyor
 
insanlarla anlaşamaya çalışmak yoruyor demişsin ya kesinlikle ben de yoruluyorum sanırım.yalnızlık gerçkten çok rahat ama rahat batar ya bazen dayanılmaz oluyor:)ankaradayım evet.burda yaşamasam ölürüm gercekten.Allahtam yaşadığm yeri çok seviyorum.o yüzeysel ilişkilerden biraz olsun lazım.benim yalnızlığmın sebebi çoğunlukla bu.ya hep ya hiç.takılmalık arkadaş edinemiyorum.ama o da lazımmış bunu anladım
 
en son dost dedigim insandan da kazigi yiyince kaldim bir basima. herkes mutlu gülüp eğlenirken ben evde canım sıkıldı dedigimde arkadasin olsa cikardin gezerdin cevabini aldim. hep boylesi daha iyi ben kendime yeterim dedim. ama bir keresinde kotu bir sey yasadim kosarak uzaklastim ordan tek basima. eve donemezdim, sevgilime gidemezdim. arayip, ben geliyorum canim cok sıkkin dertlesmeye ihtiyacim var diyeceğim bir allahin kulu yoktu. arayacak bir suru insan var ama hicbiri yok aslinda. saatlerce yagmurun altinda sokak kopegine sarilarak agladim. hayatimda o kadar kotu bir gun yasadigimi hatirlamiyorum suan bile tutamadim kendimi. hayatta herkesin bir dostu olmali. simdi gidip anlatsam ne der ne dusunur demeden her seyini dokebildigin biri. Allah bana vermedi. ben hep ama hep kazik yiyen oldum. Senin inşallah karsina cok iyi insanlar cikar ya da kötü gun yasamazsinda dertlesmeye ihtiyacin bile olmaz.
 
Ben ilşkilerde gereksiz sözleri hiçç sevmem ama bu kız iyiniyetli gibi geldi bana..
 
O laftan sonra "gerçekten etrafımda İNSAN yokmuş" dese miydiniz acaba?
 

Üniversiteye başladığımdan beri ben de çok samimi arkadaş edinmedim senin gibi. Edindiklerim fos çıktı ve şuan bir çok işimi tek başıma hallediyorum. Tek başıma yemek, alışveriş vs vs. Ama bu ben istediğim için böyle. İnsanları kendin gibi görürsen iletişimde hiç sıkıntı çekmezsin. Baştan söyleyeyim insanlara bu şekilde yaklaşmanın zararları da oluyor. Fakat canımız yanmadan hayatı da öğrenemeyiz. Dediğim gibi karşındaki insanı seninle aynı beyne sahipmiş gibi düşün. Bu şekilde 10 kişiyle iletişim kursan en az 4üyle gayet samimi bir ortam kuracaksın zaten.
 
Yalnız kalmayı nasıl beceriyorsunuz buda bir marifet herhalde bildim bileli hep arkadaşım olmuştur gider konuşursun laf atarsın sabah spor yürüyüşünde tanışırsın arkadaş bulmanın çok yolu var bense fazla edinmemeye gayret ediyorum
yaşlandıkça insanın sabrı kalmıyor 1 kişi yeterli geliyor
 
Arkadas, dost cok onemli. Bu sekilde olmaz. Dediginiz gibi bir cesaret kurslara katilin, cevre edinirsiniz. Oyle dost lazim degil, yalniz takilmak en iyisi diyenlere de takilmayin. Yalnizlik caniniz cektiginde guzeldir, mecburi yalnizlik hic guzel bir sey degil. Dost denilen bir kavram, gerceklik var bu dunyada. Herkes bize kazik atmayi beklemiyor.
 
Arkadasinin soyledigi laf oyle aman aman, hemen arkadasligin bitirilmesini gerektirecek bir laf degil. Dost samimiyetindeyseniz arkadasinin ne manada soyledigini, iyi mi kotu mu niyet tasidigini anlarsin zaten. Anlamadiysan, sandigin kadar samimi degilmissiniz.
Bir de iletisim kurmak denen birsey var. Madem alindin, kizdin, soyle kendisine. Iletisim kuramayan insanin da iliskileri iyi olmuyor.

Kendi deyiminle ceviz kabugunu doldurmayan sebeplerden dolayi hayatindan arkadas cikardiysan, sen de pek saglam arkadas degilsin demektir. Gordugun gibi bunun sonu yalnizlik. Ayrica bu lafindan sonra, bana sanki kendi asosyalliginden dolayi insan tutmuyorsun etrafinda da, arkadasin buna ithafen demis gibi geldi. Yoksa nispet yapar gibi degil.

Cok uzun sureli ve koklu dostluklari olan biri olarak diyorum ki, her kizdigimda incindigimde bu arkadaslarimi hayatimdan cikarsaydim, hayatimda kimse kalmazdi, ayni sekilde onlar da. Arkadaslik da emek, fedakarlik isteyen birsey. Tak diye silen insandan arkadas da olmaz, kusura bakma da. Sen bence sosyal yeteneklerini degistir. Asosyallik mi var, gecimsiz misin, guvensiz misin, artik yalnizliginin sebebi neyse, ona yogunlas.

Dost diye bir kavram var. Ya da arkadaslik, her neyse. Yalnizlik sadece kendin tercih ettigin zaman, ara sira guzel. Mecburi ve devamli oldugu zaman degil. Insanlar zaten sosyal yaratilmis varliklar. O yuzden "en iyisi yalnizlik, insanlari tanimissin da yalniz kalmissin" gibi sozler bana gore zugurt tesellisi. Kendini kandirmakla esdeger. Ovunulecek birsey degil. Sosyal becerileri az insanlarin sigindigi bir tur ego tatmini gibi goruyorum. "Ben daha ustun oldugum icin yalnizim" misali. Kimse ustune alinmasin, bana oyle geliyor. Bence oz elestiri yap. Sosyal anlamda eksikliklerinin uzerine git. Ben oyle "oo yalnizlik super, bosver, en iyisi" filan diye insan dogasina aykiri yorum yapamayacagim. Mecburi yalnizlik sosyal anlamda bir eksiklik bana gore. Bunun sebebini bulup duzetmen lazim.
 
slm arkadaşım, ben de ankarada yaşıyorum, ve çevremde dost diyebileceğim birkaç arkadaşım var ama genelde yalnız da takılıyorum senin gibi yalnız alışveriş yemek kahve vs. yalnız nerede içiyorsun? öyle bir yer ben de arıyorum yalnız gidip düşünüp biryandan rahatça içebileceğim bir yer de ondan sordum
 
birde şu var kusursuz dost arayn yalnız kalır baktın çekilebilir kusuru var idare et sende yoksa mükemmeli ararsan bulamazsın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…