Dost mu düşman mi belli değil

11 yıllık arkadasim var daha dogrusu dostum derdim ben ona. Öss ye hazirlanirken beraber hazirlandik, ayni bölümü ve ayni universiteyi kazandik. Her sırrımi paylastigim biriydi. Universiteden mezun olduktan sonra ben direkt calisma hayatina basladim. Kendisi ise evde oturdu, kpss icin mucadele etmedi.bi dönem ücretli ögretmenlik yapip evlendi.Evlendikten sonra calismayi hic dusunmedi.ben hem calistim hem 2. Universitemi okudum hem de yüksek lisansimi yaptim, simdi doktora hedefim var.bu arkadasimla önceden sık görüsürdük.bi ara övünmeye basladi evlilikle ilgili olsun esiyle ve cocuguyla.benim tel numaram degistiginde arkadsima vermedim.sırf özledigimden aradim 2 hafta önce.yine övünmeye basladi. Harika giden bir evliligi oldugunu,esinin surekli "calisma ben sana bakarim" dedigini, ev hanimi olmanin çalismamanin çok keyifli oldugunu,iyiki evlendigini, bu dunyaya gelse yine ayni esini sececegini,cocugunun cok zeki oldugunu soyledi yine.tabi bu kesmedi,bu kez diger evlenen arkadaslarin eslerinin mukemmelliginden evliligin cok iyi bisey oldugundan bahsetti.oyle bir uslubu var ki;nispet yaparcasina.gecen hafta da daha 2 haftalik hamile, watsap durumuna koymus hamileyim diye :) sonra beni aradi.2. Ye hamileyim diye.( normalde kolay kolay arama) biliyorum gordum hayirli olsun dedim."gormedin sandim ondan aradim" dedi.ben bekarim, evlenmeden once hedefledigim kariyerimi tamamlamak istiyorum.hic bi zaman tüm hedefim evlenmek olmadi.kimseye de övünmedim çalisiyorum, ben atandim diye. kimseye ben nispet yapmadim övunmem de.anlayamiyorum bu tarz insanlari.simdi engellesem mi engellemesem mi kararsiz kaldim.konusacak paylasacak birsey kalmadigindan.Övünmekten konusturmuyor.siz olsaniz alakayi keser miydiniz direkt?

direkt alakanı kesme ama muhabbetinden artık hoşlanmıyorsan (konu ne olursa olsun) yavaş yavaş alakanı kesebilirsin. 11 yıllıksa 11 yıllık. boşver. insanların hayata bakış açıları değiştikçe fikirler değişiyor sanırım sıkıntı burda. dost düşman meselesi değil yani.
 
Yıllar önce buna benzer bir olay başıma geldi. Bekarken en sevdiğim,en değer verdiğim arkadaşım ben evlendiklten sonra krizler geçirmeye başladı. Benimle ilgili herşeyi sorun etmeye başladı. Her lafımfan bir anlam çıkartmak,her mutlu anıma gölge düşürmeye çalışmak,herşeye olumsuz yönden bakmak gibi. En son bundan 7 sene evvel saçma bir telefon kılıfı mevzusu yüzünden olay çıkardı. Sorunlarımızın asıl sebebini kocama,çocuğuma,hayatıma bağladı. Geçirdiği sinir krizi eşliğinde bana ‘ kezbansın sen,koca buldun diye adam mı oldun ‘diye bir sürü hakaret saydı. Şok oldum ama o zaman anladım asıl mevzunun ne olduğunu. Demekki benim onunla paylaştığım her mutlu anı onda mutsuzluk yaratmış :KK43: arkadaşlığımız bitti o gün. 1 sene sonra o dönem görüşmediğim kayınvalidemle kanki olduklarını öğrendim :) konuşacak çok ortak noktaları var demekki dedim ve yoluma devam ettim. Diyeceğim o ki olur bazen böyle. Eğer gerçekten kıskanıp olayları yanlış yorumlumıyorsanız arkadaşlığınıza devam etmek zorunda değilsiniz ama bence mutlaka gerçekten içinize dönüp kendinizi de bir sorgulayın. Acaba onjektif olabiliyor muyum? Acaba onu kıskanıyor muyum diye bir sorun. En gerçek cevap kendinizde saklı.
Konum sırf tartismaya dondügü icin yorumlara cevap yazmayayim dedim ama dayanamadim. Siz psikolojik problemleri olan arkadasinizla beni kiyaslamissiniz. Ustelik kiskaniyor olabilir misin demissiniz :) sasirmadim gercekten. Bunu diyenler ne hikmetse ev hanimi olup calismayan kadinlar. Ben bu yorumu yapanlarin azeka seviyelerinden suphe duyuyorum. Arkadasim ben agzimi actigimda dertlesmeye calistigimda direkt kendini, kocasini cocugunu övmeye basliyor. Sayfalarca da anlattim bunu. Ama illa ki kiskaniyorsun deniliyor. Sorun arkadasimin yasam tarzi degil ve ben onun yasam tarzini elestirmiyorum da. Defalarca yazdim bunu. Sorun artik eskisi gibi paylasamiyorum bazi seyleri, yani övünmesi. Yeterince acik olmustur insallah anlamaniz acisindan yani
 
uzun yıllardır evli, çocuklu, çalışan bir kadın olarak yazayım.. en iyi 2 çocukluk arkadaşımın ikisi de bekar, işsiz.. bir kere bile ne evliliğimden, ne çocuklardan ne de iş hayatımın ne kadar mikemmel olduğundan bahsetmedim.. evliliğimi de söyledim, hamileliklerimi de ya da işe girdiğimi de.. ama söyledim ve geçti, sevindiler, kutladılar ve bitti.. bugün arasam yine sorarlar çocuklarımı çünkü kendi çocukları gibi görüyorlar ama bir kere bile abartılı-abartısız detay verme gereği duymadım.. o kadar senelik arkadaşlığımızın üzerine eş ve çocuk harici konuşacak bir konumuz yoksa biz arkadaş olamamışız demektir zaten..

özetle, sizin kıskanç olduğunuzu düşünmüyorum bunun yanında arkadaşınız yaşadığı hayatı sindiremediği için sürekli taşkınlık yapıyor gibi görünüyor.. ben yerinizde olsam çok muhatap olmazdım, bazen yalnızlık gereksiz kalabalıktan daha iyi olabiliyor :)
 
Bence sizde de sıkıntı var.
Bir başlamışsınız eğitim kıyaslamasına, sonu gelmiyor.
Hayatta herkesin hedefleri bir olmak zorunda değil, okumak isteseydi okurdu. Yuva kurmak istemiş ve bu tamamen onun kararı. Çalışma konusuna karar verecek olan onlar. Aile içinde dönen esas mevzuyu bilmeniz de pek mümkün değil. Çalışmıyor olması, okulu devam ettirmemiş olması onu kötü, eksik bir birey yapmaz.
Evli çocuk sahibi kadın size ailesinden ve eşinden bahseder, başka ne anlatacak altın kurları mi?
Bunda art niyet görüyor ve hissediyorsanız mesafe koyun olsun bitsin.
Ama siz siz olun insanları evlenmek, çalışma hayatına girmemek ve eğitimini yarıda bırakmak (kime neye göre yarıda bırakmak) la sınıflandırmayın.
Ya bence sizde algi sorunu var. Tek bir cumlemde tek bir kelimemde arkadasimin hayat tarzini elestirdim mi? Ayrica kıyas degil iyi okuyun. Arkadasim meslegini yapmak icin adim atmadi evlendi o yolu secti ben de baska bir yolu sectim. Bekarim evliligi dusunmedim hedeflerimi gerceklestirmeden diyorum kıyas icin degil konunun daha iyi anlasilmasi acisindan. Ama ne hikmetse bi cok kisi arkaasimin yerine kendini koyup empati yapiyor ve saldiriyor. Anlamadiniz bi türlü birda mesele benim arkadasimin yasam tarzini elestirmek degil ki oyle de yapniyorum onun eskisi gibi olmadigini 2 yildir benim her agzimi actigimda kendini övmesi diyorum. Ne kadar sığ dusunuyorsunuz. Ben kendi hayatindan bahsetmesin yazdim mi? Kendini sürekli bi sekilde övmesinden bahsettim. Ben mi anlatamiyorum siz mi anlamiyorsunuz anlayamadim
 
11 yıllık arkadasim var daha dogrusu dostum derdim ben ona. Öss ye hazirlanirken beraber hazirlandik, ayni bölümü ve ayni universiteyi kazandik. Her sırrımi paylastigim biriydi. Universiteden mezun olduktan sonra ben direkt calisma hayatina basladim. Kendisi ise evde oturdu, kpss icin mucadele etmedi.bi dönem ücretli ögretmenlik yapip evlendi.Evlendikten sonra calismayi hic dusunmedi.ben hem calistim hem 2. Universitemi okudum hem de yüksek lisansimi yaptim, simdi doktora hedefim var.bu arkadasimla önceden sık görüsürdük.bi ara övünmeye basladi evlilikle ilgili olsun esiyle ve cocuguyla.benim tel numaram degistiginde arkadsima vermedim.sırf özledigimden aradim 2 hafta önce.yine övünmeye basladi. Harika giden bir evliligi oldugunu,esinin surekli "calisma ben sana bakarim" dedigini, ev hanimi olmanin çalismamanin çok keyifli oldugunu,iyiki evlendigini, bu dunyaya gelse yine ayni esini sececegini,cocugunun cok zeki oldugunu soyledi yine.tabi bu kesmedi,bu kez diger evlenen arkadaslarin eslerinin mukemmelliginden evliligin cok iyi bisey oldugundan bahsetti.oyle bir uslubu var ki;nispet yaparcasina.gecen hafta da daha 2 haftalik hamile, watsap durumuna koymus hamileyim diye :) sonra beni aradi.2. Ye hamileyim diye.( normalde kolay kolay arama) biliyorum gordum hayirli olsun dedim."gormedin sandim ondan aradim" dedi.ben bekarim, evlenmeden once hedefledigim kariyerimi tamamlamak istiyorum.hic bi zaman tüm hedefim evlenmek olmadi.kimseye de övünmedim çalisiyorum, ben atandim diye. kimseye ben nispet yapmadim övunmem de.anlayamiyorum bu tarz insanlari.simdi engellesem mi engellemesem mi kararsiz kaldim.konusacak paylasacak birsey kalmadigindan.Övünmekten konusturmuyor.siz olsaniz alakayi keser miydiniz direkt?
Hayatından çıkar bence canım belli ki evli olduğu için senin kariyer yapmanı kıskanmış böyle bir arkadaş olmaz hayatından çıkar gitsin
 
Yorum yapan arkadaslara tesekkur ederim. Konuyu tartismak icin açmadim, dertlesmek icin actigim konu "calisan calismayan kadin" tartismasina döndü. Ve konum -bilincli olarak yapildigini dusunuyorum- farkli yerlere cekildi. Calismayan kadinlari asagilamak icin yazmadim hicbir yorumumu ve icerigi de. Ama nedense calismayan kadinlar "kıskanilma, kıskanma" etiketini yapistiriverdiler. Yorumlar artik konu disina ciktigi icin Mune Mune kapatabilir misin yorumlara.
_______________
 
Konuyu kapatalı saatler oldu ama sizleri bazı konularda uyarmak veya tavsiye, öneri de bulunmak istiyorum.

Hepiniz kadınsınız, birbinizi yaş, meslek, statü, evlilik, çocuk sayısı, eğitim, gelir düzeyi, evli-bekar, çalışan kadın-ev kadını gibi şeyler üzerinden yermeyin, herkesin seçimi, yaşama bakış açısı, belki biraz hayatın yönlendirmesiyle çizdiği yol farklıdır, siz kadınlar özellikleriniz, meziyetleriniz üzerinden üstünlük sağlamaya çalışırsanız erkekler hayli hayli ezer, ki erkeklerin sosyal medya üzerinden bir kadın ismini kullanarak yaptıkları aşağılamayı sizlerinde kanıksadığını, normalleştirdiğini görüyorum, denk geldiğim için yazmak istedim, maalesef artık sizler bile özel ad olan ve eskiden birçok ailenin kızlarına koyduğu "Kezban" ismini kullanmaya başladınız, hatta öyle bir hal aldı ki Kezban ismi hakaret sayılır hale geldi, butonlara basılıyor, bizler de uyarı vermek zorunda kalıyoruz çünkü genel algımız değiştirildi, ailelerimizin bize verdiği isimlerle bile alay edilmesine, hakaret sayılmasına müsade eder olduk, oysa karşı çıkılması gerekirdi, bugün Kezban, yarın kimbilir hangi kadın ismi aşağılamak, küçük görmek, yermek için kullanılacak, öyle utanılacak bir isim gibi görülmeye başlanmış ki "afedersin Kezban mısın" deniyor, yarın afedersin Lale, afedersin Leyla, afedersin Hatice misin denmeye başlarsa şaşırmayacağım ama siz kadınların buna prim vermesine şaşırıyorum, şaşırmamalıyım oysa değil mi?
 
Back
X