Bir kıssa okumuştum yanlış hatırlıyorsam Özür dilerim onu anlatmak istiyorum
Bir gün çocukları olmayan karı Koca Hz. Davud As.'ın yanına gitmişler ve "Bizim çocuğumuz olmuyor , sen peygambersin bizim için duâ et , bizim de çocuğumuz olsun "
Hz Davud çocukları olsun diye duâ etmiş ve o anda Cebrail As. yanında belirivermiş ve şöyle demiş "Rabbim buyurdu ki söyle onlara hiç bir zaman çocukları olmayacak "
Davud As. bu karı kocaya Cebrail As.'ın dediğini söylemiş ve bunlar da boynu bükük üzgün bir hâlde evlerine dönmüşler
Aradan yıllar geçmiş yine aynı karı koca yanlarında 3 beş yaşlarında çocukla tekrar Davud As.ın yanına gelmişler " Bak sen olmaz dedin , ama Rabbim bize verdi çok şükür "
Davud As. duâ etmiş "Yâ Rabbim bunun hikmeti nedir "
Yanında hemen Cebrail As. belirivermiş "Rabbim buyuruyor ki "onlar evlerine döndüklerinde benden yüz çevirmediler , hep duâ ettiler "