((Nişanlınız panik atak tarzı bir sıkıntı yaşıyor sanırım.
Evlenince ne olucak peki.Şimdi heyecanlanan,panige kapılan kişi siz banko olunca ne yapacak.Ne tutum sergileyecek?Bundan emim olmalısınız.
Sizin ailenizin karşısında kendi annesinin yapmış oldugu terbiyesizlikle; babanızdan-- nişanın atılmasından da aşırı huzursuz olmuş,korkmuş olabilir.
Çok iyi tahlil edin bence.
Dediği gibi annesinin kusurlu oldugunu düşünüyorsa ne ala...Kendi aileniz ne tepki verdi yazmadınız hala.Bu durumda böyle bir TERBİYESİZLİĞİ nişanlınızın ikiniz arasında dilediği bir özürle sineye çekecek görünüyorsunuz.
Ben tekrar şunu söylemek isterim k.valide yaptıgı çıkıştan dönmeli.Özür dilerim kelimesini kullanmasa bile bu tarz konuşmamam gerekirdi diye geri adım atmalı sizin karşınızda.
Ama zor görüyorum.şu BU SAATTEN SONRA BEN DE SENİ ORTADA BIRAKIRIM kelimesi çok iddialı....Uçağın kara kutusu bu kelime
zaten....KV lideyi,size tutumunu,bundan sonra olacakları deşifre ediyor da siz henüz bu lehçeyi bilmiyorsunuz
Umarım her şey olması gerektigi şekilde çözümlenir.Nişanlınıza da üzüldüm--arada kalmış görünüyor ...Dilerim şifasını bulur...Mutluluklar...
nişanlımın beni sevdiğini biliyorum bende seviyorum onu. gereğini kısa sürede yapacağım üzme kendini daha fazla dedi.ben seni kimseye ezdirecek biri değilim benimle ilgili böyle korkulara kapılma lütfen dedi. o evde ömrümü seninle geçiricem ben annme ve babamla değil dedi.. ama ben bahsettiğiniz koşullar sağlanmadan devam edemem. çok inciticiydi yaşananlar. ailem benim arkamda ben nişanı atsam tabiki her aile gibi üzülürler fakat asla bana sırt çevirip sorgulamazlar kararrımı.agır mı konusurmus konussaymıs terbıyesızlık bu yapılan aslında karsı taraf renk vermeye baslamıs ama anlarsan
herşeyi kolayca unutup eskisi gibi olabileceğim bir konu değil cnm
Arkadaşlar düğünüme 1 ay kala sanırım ayrıldık
nişanlımın ailesi hafta sonu bize yemeğe geldiler..ne olduysa o aksam oldu.kendimi çok çaresiz hissediyorum şuan ve gerçekten nasıl davranmam gerekiyor bunuda bilmiyorum.gurur ve sevgim arasına sıkışığ kaldım.birde bitmek bilmeyen evlilik süreci stresleri..
nişanlımın ailesi bu süreçte bize hiç destek olmamış tamamen yapayalnız bırakmış bir aile. bu nişanlımın suçu değil diye kimse ailesini seçemiyor diye sürekli sustum sineye çektim olanı biteni.duymadım bana söylenenleri.ben aylarca nişanlımla birlikte neyi nerden en ucuza alabilirim diye dolaştım durdum.emek verdim.onun cebini kendi cebim gibi düşündüm..ailesinden daha çok acıdım ona belkide.nişanlımı çok seviyorum oda beni çok seviyor biliyorum.biz bir gün bile uzak kalamıyoruz birbirimize.en şiddetli anlarda bile tekrar sarılabiliyoruz sımsıkı. yemekte olan olay şuydu; düğünde takılacak bilezikler ile ilgili yorum yapılıyordu.. bunu bile hakkıyla yapmayacaklarını anladım ama sustum.bilezikle mutluluk olmayacaktı sonuçta.ama insanın gururunuda krıyor bu değersizlik.yalan değil.. konu konuşulurken ben dedimki, bu mevzu nişanlım ve benim aramda ciddi problemlere yol açıyor.denizleri geçip derede boğulmaya gerek yok.ben nişanlımı seviyorum.benim bir beklentim yok dedim.istediğiniz gibi yapın dedim.. kayınvalidem sessizce oturuyordu. kayınpederim sen ne düşünüyorsun dedi eşine. kaynanam şu sekilde çıkıştı. ben konuşursam çok ağır konuşurum ! sok oldum resmen. elim ayağım titredi.bende anne ne düşünüyorsan ne söyleyeceksen söyle bileyim dedim.demez olaydım. bohça alışverişinden girdi evden çıktı. neyin eksik oğlumu götürüp götürüp aldırıyosun herşeyi dedi. bende herkesin bu süreçte emek verdiğini oğlunun en büyük destekçisi olduğumu kibar dille ifade etmeye çalıştım..oğlu aldıysa bende o ev için neler aldım yaptım..
