- 12 Eylül 2022
- 10
- 1
- 1
- 29
- Konu Sahibi belinaydamla
-
- #1
Bence siz bu adamı hiç tanıyamamışsınız. Her şeyden önce 10 yıldır hayatınızdaysa ve evlilik arifesindeyseniz alacaktı sizi karşısına bundan bundan dolayı ben istemiyorum diyecekti.Kızlar çok kötü süreçlerden geçiyorum canım o kadar acıyor ki 26 yaşımdayım daha önce hiç böyle hayal kırıklığı yaşamamıştım.
Onunla 9 senedir beraberiz 1 senedir de nişanlıyız nişanlanmadan önceki 1 senede aile tanışma süreci oldu ve koronaya denk geldiği için sürecimiz o kadar gereksiz uzadı ki anlatamam. Aile tanışması olacağı güne kadar ikimiz birbirimizi o kadar çok seviyorduk ki aramızdan su sızmıyordu hiç sorun yoktu yani ufak tefek tartışmalar hemen gönül alma barışma her fırsatta görüşme harika bir ilişkiydi ben hep şükrediyordum karşıma çıktığı için mükemmel biriydi ve o kadar emindim ki ondan etrafıma baktığımda iyi ki Rabbim onu karşıma çıkarmış diye herkese övüyordum onu inanılmazdı .. Bana çok fedakarlıklar yaptı bana hep ayak uydurdu sevgililik sürecimizde ben daha kısıtlıydım aile bakımından görüşmelerimiz vs konusunda o daha rahat biriydi ve küçüklüğünden itibaren kendi ayakları üzerinde duran biriydi gurur duyuyordum onunla. Onunla 2008 senesinde tanıştık 4 sene arkadaştık bir kaç sevgili olur gibi olup ayrılmıştık. Ama daha sonra ikimizde bir olgunluğa eriştik ve 2012 senesinde sevgili olduk o seneden 2022 senesine kadar 1 kez ayrılmadık ilişkimiz gayet güzeldi ve birbirimizi seviyorduk.Aileler işe girince tartışma boyutlarımız biraz değişti yinede birbirimize ayak uydurduk karşılıklı ailelerimizi idare ettik vs ama bu süreç ikimizi çok yıprattı artık ilişkmizi beslemek yerine yıpratıyorduk sanırımNişanlanma senemizde nişanlım yeni bir iş kurma sürecine girdi ticarete atıldı çok yanlış bir süreçte oldu ama maalesef oldu bu 1 senedir o kadar yıprandık ki o hep meşguldü görüşmelerimiz azaldı ben daha çok üzerine gittim nişan hazırlıklarımızda bile çoğu beraber yapamadık ne kadar bunaltsamda o beni daha fazla bunaltıyordu sürekli o kurduğu işle ilgilenmesi buna rağmen ona hep destekçi oldum ama o gerçekten değişmişti sadece düğün sürecine stresine verdim kötü tek bir şey düşünmedim bu işe atılma konusu onu aşırı yoruyordu ve çevreside arkadaşları onu değiştirdiğini düşünüyorum hal hareketleri.. Nişandan sonrada bu şekilde devam etti ama yine birbirimize fırsat buldukça zaman ayırdık sorunlarımız sadece mesajdaydı yanyana geldiğimizde her şey kapanıyordu sarıldığımızda el ele tutuştuğumuzda .. Tek sorun onun işine çok zaman ayırmasıydı o da bana hep daha güzel gelecek vaad ettiğini iletiyordu ama bu sorun hiç bitmedi aramızda.Düğünümüz için bir şekilde hazırlıklarımız tamamlandı evimiz eşyalarımız, çeyizim dizildi hayalimdeki gelinliği diktirdik teslim alacağım gün terkedildim davetiyelerimiz dağıtıldı bunu hakedecek tek bir yanlış hareketim olmadı o bana türlü bahaneler üreterek içimde kendini sen öldürdün dediher şey bitti ben yokum dedi ve kaçtı ailesi deseniz çok ilgisiz beni aramadılar bile ben aradım ulaşmaya çalıştım hiç yapıcılık olmadı annesi 2. gün bana herkese iptal mesajı attım hakkını helal et dedi.. Aileside çocuğu aşırı bunaltmıştı kesinlikle beni böyle terkedecek bir kişiliği yoktu bu durumda beni bırakamazdı bu kadar kolay mı sahiden benim hayallarim paramparça oldu 20 gündür perişanım nefes alırken acım acıyor beni öyle terketti ki her yerden sildi engelledi ulaşmamam için 1 kez bile yazmadı 10 sene yaşadıklarımızın hatrını nasıl böyle rest çekebildi ben bu konuyu kabullenemiyorum sadece yaşanmışlıklar nasıl böyle gaddar oldu hala bekliyorum yazar belki ona güvenim kırıldı bir kere ama içimde kapanmıyor bu konu perişanım sürekli ağlıyorum.İş ten izin almıştım bu hafta döndüm daha ama aklım yerinde değil otobüs yolda iş yerinde her yerde gözümün yaşı durmuyor her şey bana onu hatırlatıyor. Allahıma dua ediyorum sadece ona sığındım ahımçok bana yaşattıklarını yaşasınlar ben onu çok sevmiştim.Güven duygum öldü artık hayallerim hevesim paramparça
Öncelikle geçmiş olsun, çok üzgün olduğunuz için duygularınızdan uzun uzun bahsetmişsiniz ama "türlü bahaneler üreterek" yazarak asıl açıklamanız gereken kısmı geçiştirmişsiniz. 10 yıllık ilişkinin üzerine düğüne 1 hafta kala ayrılma kararı almak muhtemelen kendisi için de kolay olmamıştır.bunu hakedecek tek bir yanlış hareketim olmadı o bana türlü bahaneler üreterek içimde kendini sen öldürdün dediher şey bitti ben yokum dedi ve kaçtı
yanlış anlamayın ama o kadar sevindim ki yazdıklarınızı görünce anlatamam. o kadar temiz kurtulmuşsunuz ki birbirinizden. sırf o kadar hazırlık boşa gitmesin diye kaçmayı başaramayıp evlenen, sonra o berbat evliliği kurtarmak için bir de çocuk yapan ve daha sonra da buraya gelip eşim benimle ilgilenmiyor bir de çocuğumuz var ne yapacağım diye başlık açanların sayısına bakarsanız ne dediğimi daha iyi anlayacaksınız. evlenememek dünyanın sonu değil. muhtemelen güzel birisiniz. yaşınız da gayet genç. evlenmeseniz de olur ancak illa evlenecekseniz de hala vakit var. o kaçtığı için mutlu sizin de ondan kurtulduğunuz için mutlu olmanız lazım.Kızlar çok kötü süreçlerden geçiyorum canım o kadar acıyor ki 26 yaşımdayım daha önce hiç böyle hayal kırıklığı yaşamamıştım.
Onunla 9 senedir beraberiz 1 senedir de nişanlıyız nişanlanmadan önceki 1 senede aile tanışma süreci oldu ve koronaya denk geldiği için sürecimiz o kadar gereksiz uzadı ki anlatamam. Aile tanışması olacağı güne kadar ikimiz birbirimizi o kadar çok seviyorduk ki aramızdan su sızmıyordu hiç sorun yoktu yani ufak tefek tartışmalar hemen gönül alma barışma her fırsatta görüşme harika bir ilişkiydi ben hep şükrediyordum karşıma çıktığı için mükemmel biriydi ve o kadar emindim ki ondan etrafıma baktığımda iyi ki Rabbim onu karşıma çıkarmış diye herkese övüyordum onu inanılmazdı .. Bana çok fedakarlıklar yaptı bana hep ayak uydurdu sevgililik sürecimizde ben daha kısıtlıydım aile bakımından görüşmelerimiz vs konusunda o daha rahat biriydi ve küçüklüğünden itibaren kendi ayakları üzerinde duran biriydi gurur duyuyordum onunla. Onunla 2008 senesinde tanıştık 4 sene arkadaştık bir kaç sevgili olur gibi olup ayrılmıştık. Ama daha sonra ikimizde bir olgunluğa eriştik ve 2012 senesinde sevgili olduk o seneden 2022 senesine kadar 1 kez ayrılmadık ilişkimiz gayet güzeldi ve birbirimizi seviyorduk.Aileler işe girince tartışma boyutlarımız biraz değişti yinede birbirimize ayak uydurduk karşılıklı ailelerimizi idare ettik vs ama bu süreç ikimizi çok yıprattı artık ilişkmizi beslemek yerine yıpratıyorduk sanırımNişanlanma senemizde nişanlım yeni bir iş kurma sürecine girdi ticarete atıldı çok yanlış bir süreçte oldu ama maalesef oldu bu 1 senedir o kadar yıprandık ki o hep meşguldü görüşmelerimiz azaldı ben daha çok üzerine gittim nişan hazırlıklarımızda bile çoğu beraber yapamadık ne kadar bunaltsamda o beni daha fazla bunaltıyordu sürekli o kurduğu işle ilgilenmesi buna rağmen ona hep destekçi oldum ama o gerçekten değişmişti sadece düğün sürecine stresine verdim kötü tek bir şey düşünmedim bu işe atılma konusu onu aşırı yoruyordu ve çevreside arkadaşları onu değiştirdiğini düşünüyorum hal hareketleri.. Nişandan sonrada bu şekilde devam etti ama yine birbirimize fırsat buldukça zaman ayırdık sorunlarımız sadece mesajdaydı yanyana geldiğimizde her şey kapanıyordu sarıldığımızda el ele tutuştuğumuzda .. Tek sorun onun işine çok zaman ayırmasıydı o da bana hep daha güzel gelecek vaad ettiğini iletiyordu ama bu sorun hiç bitmedi aramızda.Düğünümüz için bir şekilde hazırlıklarımız tamamlandı evimiz eşyalarımız, çeyizim dizildi hayalimdeki gelinliği diktirdik teslim alacağım gün terkedildim davetiyelerimiz dağıtıldı bunu hakedecek tek bir yanlış hareketim olmadı o bana türlü bahaneler üreterek içimde kendini sen öldürdün dediher şey bitti ben yokum dedi ve kaçtı ailesi deseniz çok ilgisiz beni aramadılar bile ben aradım ulaşmaya çalıştım hiç yapıcılık olmadı annesi 2. gün bana herkese iptal mesajı attım hakkını helal et dedi.. Aileside çocuğu aşırı bunaltmıştı kesinlikle beni böyle terkedecek bir kişiliği yoktu bu durumda beni bırakamazdı bu kadar kolay mı sahiden benim hayallarim paramparça oldu 20 gündür perişanım nefes alırken acım acıyor beni öyle terketti ki her yerden sildi engelledi ulaşmamam için 1 kez bile yazmadı 10 sene yaşadıklarımızın hatrını nasıl böyle rest çekebildi ben bu konuyu kabullenemiyorum sadece yaşanmışlıklar nasıl böyle gaddar oldu hala bekliyorum yazar belki ona güvenim kırıldı bir kere ama içimde kapanmıyor bu konu perişanım sürekli ağlıyorum.İş ten izin almıştım bu hafta döndüm daha ama aklım yerinde değil otobüs yolda iş yerinde her yerde gözümün yaşı durmuyor her şey bana onu hatırlatıyor. Allahıma dua ediyorum sadece ona sığındım ahımçok bana yaşattıklarını yaşasınlar ben onu çok sevmiştim.Güven duygum öldü artık hayallerim hevesim paramparça
o kadar üzgünüm ki nasıl tanıyamamışım bilmiyorum karşısına aldı ama bana söyledikleri hepsi bahaneydi ben onu çok bunaltmışım.. Bu kararı aldığından sonrada kaçıp gitti güya daha ne ulaşabildim ne gördüm aileside yalanlarına alet etti hiç biri yapıcı olmadı.. Ve gerçekten ailesi gayet mutlu eğer olmasa benim nasıl olduğumu 1 kez arayıp sorarlardı .. Sanırım dediğiniz gibi ben onu gözümde çok mükemmel görmüşüm ama 10 sene ben onunla büyüdüm nasıl böyle vicdansız oldu hayal kırıklığım güvenimin boşa çıkması bende çok boşluk yarattı nasıl kurtulacağım bilmiyorumBence siz bu adamı hiç tanıyamamışsınız. Her şeyden önce 10 yıldır hayatınızdaysa ve evlilik arifesindeyseniz alacaktı sizi karşısına bundan bundan dolayı ben istemiyorum diyecekti.
Öyle kaçıp giden birine adam denmez maalesef.
Madem soğumuş içindeki her şey bitmiş eşya alınıp davetiye dağıtılana kadar aklı neredeydi ?
Kesinlikle böyle bir adamı hayatınıza tekrar dahil etmeyin. Bir kere yüz üstü bırakan ileride kucağınızda çocuk da olsa acımaz yine bırakır.
Ailesi de anladığım kadarıyla böyle olmasından gayet memnunlar. Ne aramışlar ne arayı yapmaya çalışmışlar.
Siz siz olun kendinize bakın sağlığınızdan olmayın bu süreçte.
Unutmadan mükemmel bir adamla birlikte değilmişsiniz , siz o kişiyi gözünüzde mükemmel yapmışsınız.
gerçekten çok zor bir süreçteyim karşımdaki kişi kesinlikle böyle biri değildi o değişti etrafı arkadaş ortamı ama bu yaptığı vicdansızlık ve merhametsizce davranış çok acıElbette üzücü hatta kahredici, ama geçecek. Zaman gerçekten unutturacak, hafifletecek.
Şu an farklı farklı birçok şey üzüyor sizi. Geçen yıllarınız, hayalleriniz, hazır olan eviniz, gelinliğiniz, insanların ne düşüneceği... Bunların daha beterini evlenip ayrılsaydınız hissedecektiniz. Şu an nişanlanıp ayrılmış birisiniz. Maalesef bizim toplumumuzda ikisi arasında fark gözetenler var.
Ağlayın, kendinizi sıkmayın. Zamanla iyileşeceksiniz.
Size mantıklı sebep sunmuyorsa, büyük ihtimalle karşı taraf sıkıldı. Evlenseydiniz, belki de aldatacaktı sıkıldığı için, ayrı bir yaranız daha olacaktı.
kesinlikle erkeği yoklukta kadını varlıkta tanı çok doğru o ticaretle birlikte kendi hareketleride değişmişti ama ben hep düğün stresimize verip onun yanında oldum beni ihmal etmesini bile sabırla karşıladım ama bu süreç uzadıkça bende insanım patladığım noktalar oluyordu gel görüşelim veya evimizi diziyoruz ben en ufak eşya alsam her gün iş çıkışı gidip onu evime yerleştirirken o yorgunlukla tek gittim o yanımda olmadı hiç son günlere doğru böyle patlama olduÖncelikle geçmiş olsun, çok üzgün olduğunuz için duygularınızdan uzun uzun bahsetmişsiniz ama "türlü bahaneler üreterek" yazarak asıl açıklamanız gereken kısmı geçiştirmişsiniz. 10 yıllık ilişkinin üzerine düğüne 1 hafta kala ayrılma kararı almak muhtemelen kendisi için de kolay olmamıştır.
"Bahane" olarak adlandırıldığınız şeyler nedir? Kendi işini kurduktan sonra çok mu stres altında kaldı ya da çok para kazanmaya başladı da erkeği varlıkta, kadını yoklukta tanı tarzı bir uzaklaşma mı yaşadı, bu konuda bir fikriniz var mı? Bir de istisnalar elbette vardır ama yaşların küçük olması ya da kariyerini oturtamamış olmak (kendi işini kurmak şart değil, o konuda da bir bilgi paylaşmamışsınız hatırladığım kadarıyla) gibi önemli sebepler dışında evliliğe kadar 10-12 yıl beklenmesi sağlıklı sonuçlar yaratmıyor. Bir şekilde uzun süre rahata alışmış oluyor taraflar, sırf sıkıya gelmiş olması bile bunalıp nişan atmasına sebep olmuş olabilir. Bunu en iyi siz bilirsiniz elbette ama biz de biraz bilsek daha net cevaplar alabilirsiniz.
yanlış anlamayın ama o kadar sevindim ki yazdıklarınızı görünce anlatamam. o kadar temiz kurtulmuşsunuz ki birbirinizden. sırf o kadar hazırlık boşa gitmesin diye kaçmayı başaramayıp evlenen, sonra o berbat evliliği kurtarmak için bir de çocuk yapan ve daha sonra da buraya gelip eşim benimle ilgilenmiyor bir de çocuğumuz var ne yapacağım diye başlık açanların sayısına bakarsanız ne dediğimi daha iyi anlayacaksınız. evlenememek dünyanın sonu değil. muhtemelen güzel birisiniz. yaşınız da gayet genç. evlenmeseniz de olur ancak illa evlenecekseniz de hala vakit var. o kaçtığı için mutlu sizin de ondan kurtulduğunuz için mutlu olmanız lazım.
Çok zor bir sınavdan demeyeyim de süreç geçiriyorsun. Evlenip 1 ay sonrasında da boşanabilirdin.
Her şerde bir hayır vardır.
Bu süreçte işine odaklan, arkadaşlarınla bir kaç gün kısa hafta sonu tatili yap veya dışarıda sürekli aktif olmaya çalış kafan dağılsın.
Seni kaybeden üzülsün be
Sizi anlayan biri olarak söylüyorum. Korona döneminde nikah yaptık düğün olmadan aynı evin içine dahi girmeden boşandık. 1 yıl evli kaldık sadece. Ben de sizin gibi cok düşündüm cok yıprandım. Şimdi gayet iyiyim. Eminim sizde iyi olacaksınız. Acısınız yavaş yavaş gececek. Neden sorusu her zaman yorar. Sormayın boşverin. Kendinizden önemli kimse yok.
Olmuş olan, olacak olanlar arasında en hayırlı olandır.Kızlar çok kötü süreçlerden geçiyorum canım o kadar acıyor ki 26 yaşımdayım daha önce hiç böyle hayal kırıklığı yaşamamıştım.
Onunla 9 senedir beraberiz 1 senedir de nişanlıyız nişanlanmadan önceki 1 senede aile tanışma süreci oldu ve koronaya denk geldiği için sürecimiz o kadar gereksiz uzadı ki anlatamam. Aile tanışması olacağı güne kadar ikimiz birbirimizi o kadar çok seviyorduk ki aramızdan su sızmıyordu hiç sorun yoktu yani ufak tefek tartışmalar hemen gönül alma barışma her fırsatta görüşme harika bir ilişkiydi ben hep şükrediyordum karşıma çıktığı için mükemmel biriydi ve o kadar emindim ki ondan etrafıma baktığımda iyi ki Rabbim onu karşıma çıkarmış diye herkese övüyordum onu inanılmazdı .. Bana çok fedakarlıklar yaptı bana hep ayak uydurdu sevgililik sürecimizde ben daha kısıtlıydım aile bakımından görüşmelerimiz vs konusunda o daha rahat biriydi ve küçüklüğünden itibaren kendi ayakları üzerinde duran biriydi gurur duyuyordum onunla. Onunla 2008 senesinde tanıştık 4 sene arkadaştık bir kaç sevgili olur gibi olup ayrılmıştık. Ama daha sonra ikimizde bir olgunluğa eriştik ve 2012 senesinde sevgili olduk o seneden 2022 senesine kadar 1 kez ayrılmadık ilişkimiz gayet güzeldi ve birbirimizi seviyorduk.Aileler işe girince tartışma boyutlarımız biraz değişti yinede birbirimize ayak uydurduk karşılıklı ailelerimizi idare ettik vs ama bu süreç ikimizi çok yıprattı artık ilişkmizi beslemek yerine yıpratıyorduk sanırımNişanlanma senemizde nişanlım yeni bir iş kurma sürecine girdi ticarete atıldı çok yanlış bir süreçte oldu ama maalesef oldu bu 1 senedir o kadar yıprandık ki o hep meşguldü görüşmelerimiz azaldı ben daha çok üzerine gittim nişan hazırlıklarımızda bile çoğu beraber yapamadık ne kadar bunaltsamda o beni daha fazla bunaltıyordu sürekli o kurduğu işle ilgilenmesi buna rağmen ona hep destekçi oldum ama o gerçekten değişmişti sadece düğün sürecine stresine verdim kötü tek bir şey düşünmedim bu işe atılma konusu onu aşırı yoruyordu ve çevreside arkadaşları onu değiştirdiğini düşünüyorum hal hareketleri.. Nişandan sonrada bu şekilde devam etti ama yine birbirimize fırsat buldukça zaman ayırdık sorunlarımız sadece mesajdaydı yanyana geldiğimizde her şey kapanıyordu sarıldığımızda el ele tutuştuğumuzda .. Tek sorun onun işine çok zaman ayırmasıydı o da bana hep daha güzel gelecek vaad ettiğini iletiyordu ama bu sorun hiç bitmedi aramızda.Düğünümüz için bir şekilde hazırlıklarımız tamamlandı evimiz eşyalarımız, çeyizim dizildi hayalimdeki gelinliği diktirdik teslim alacağım gün terkedildim davetiyelerimiz dağıtıldı bunu hakedecek tek bir yanlış hareketim olmadı o bana türlü bahaneler üreterek içimde kendini sen öldürdün dediher şey bitti ben yokum dedi ve kaçtı ailesi deseniz çok ilgisiz beni aramadılar bile ben aradım ulaşmaya çalıştım hiç yapıcılık olmadı annesi 2. gün bana herkese iptal mesajı attım hakkını helal et dedi.. Aileside çocuğu aşırı bunaltmıştı kesinlikle beni böyle terkedecek bir kişiliği yoktu bu durumda beni bırakamazdı bu kadar kolay mı sahiden benim hayallarim paramparça oldu 20 gündür perişanım nefes alırken acım acıyor beni öyle terketti ki her yerden sildi engelledi ulaşmamam için 1 kez bile yazmadı 10 sene yaşadıklarımızın hatrını nasıl böyle rest çekebildi ben bu konuyu kabullenemiyorum sadece yaşanmışlıklar nasıl böyle gaddar oldu hala bekliyorum yazar belki ona güvenim kırıldı bir kere ama içimde kapanmıyor bu konu perişanım sürekli ağlıyorum.İş ten izin almıştım bu hafta döndüm daha ama aklım yerinde değil otobüs yolda iş yerinde her yerde gözümün yaşı durmuyor her şey bana onu hatırlatıyor. Allahıma dua ediyorum sadece ona sığındım ahımçok bana yaşattıklarını yaşasınlar ben onu çok sevmiştim.Güven duygum öldü artık hayallerim hevesim paramparça
Allah razı olsun senden teşekkür ederim yorumun için umarım öyle olurOlmuş olan, olacak olanlar arasında en hayırlı olandır.
Belki evlendikten sonra her şey çok daha kötü olacaktı. Üzülmeyin demek fayda etmez biliyorum acınızı yaşayın ama bilin ki geçecek belki verdiğiniz bir sadaka karşı geldi sizi çok daha büyük bir beladan korudu bilemezsiniz ki.
Bol bol dua edin. Allah yardımcınız olsun insallah
Aslında evli bir kadın olarak bu hikayeyi unutmuş olmam lazımdı. Kendimi bildim bileli sevdiğimi sandığım bir adam vardı. 7 yaşımda onunla evleneceğimi söylemeye başlamıştım benden 5 yaş büyüktü. ben 10 yaşında çocukken sevgilisine mektubu benden yollardı ve kızın suratına onla ben evleneceğim diyerek mektubu verirdim. Ve bu süreç 20 yaşıma gelene kadar devam etti sonra sevgili olduk o da 25 yaşındaydı. 22 yaşıma geldiğimde beni en yakın arkadaşımla aldattı. O an her şey bitti sandım. Ona selam veren her insanla ilişkimi kestim ki tüm arkadaş ve komşu çevremiz birdi. sonra kimse ile görüşmeden 7 yıl geçirdim iş ve ev arasında 2 de arkadaşım kaldı 1 tanesi hiç tanımıyordu, 1 tanesi zaten selam vermezdi. sonra şimdiki eşimle tanıştım 2015 yılında o günden bugüne kadar geçen sürede anladım o yaşadıklarım başıma gelen en iyi şeymiş. Onları yaşamasaydım belki o salak ile evlenmiş olacaktım. Yani bu yaşadığın doğru insana ulaşman için geçtiğin gül dolu yol olabilir sen gülleri görmek yerine dikene odaklandığın için bu yolu kötü sanıyor olabilirsin.Kızlar çok kötü süreçlerden geçiyorum canım o kadar acıyor ki 26 yaşımdayım daha önce hiç böyle hayal kırıklığı yaşamamıştım.
Onunla 9 senedir beraberiz 1 senedir de nişanlıyız nişanlanmadan önceki 1 senede aile tanışma süreci oldu ve koronaya denk geldiği için sürecimiz o kadar gereksiz uzadı ki anlatamam. Aile tanışması olacağı güne kadar ikimiz birbirimizi o kadar çok seviyorduk ki aramızdan su sızmıyordu hiç sorun yoktu yani ufak tefek tartışmalar hemen gönül alma barışma her fırsatta görüşme harika bir ilişkiydi ben hep şükrediyordum karşıma çıktığı için mükemmel biriydi ve o kadar emindim ki ondan etrafıma baktığımda iyi ki Rabbim onu karşıma çıkarmış diye herkese övüyordum onu inanılmazdı .. Bana çok fedakarlıklar yaptı bana hep ayak uydurdu sevgililik sürecimizde ben daha kısıtlıydım aile bakımından görüşmelerimiz vs konusunda o daha rahat biriydi ve küçüklüğünden itibaren kendi ayakları üzerinde duran biriydi gurur duyuyordum onunla. Onunla 2008 senesinde tanıştık 4 sene arkadaştık bir kaç sevgili olur gibi olup ayrılmıştık. Ama daha sonra ikimizde bir olgunluğa eriştik ve 2012 senesinde sevgili olduk o seneden 2022 senesine kadar 1 kez ayrılmadık ilişkimiz gayet güzeldi ve birbirimizi seviyorduk.Aileler işe girince tartışma boyutlarımız biraz değişti yinede birbirimize ayak uydurduk karşılıklı ailelerimizi idare ettik vs ama bu süreç ikimizi çok yıprattı artık ilişkmizi beslemek yerine yıpratıyorduk sanırımNişanlanma senemizde nişanlım yeni bir iş kurma sürecine girdi ticarete atıldı çok yanlış bir süreçte oldu ama maalesef oldu bu 1 senedir o kadar yıprandık ki o hep meşguldü görüşmelerimiz azaldı ben daha çok üzerine gittim nişan hazırlıklarımızda bile çoğu beraber yapamadık ne kadar bunaltsamda o beni daha fazla bunaltıyordu sürekli o kurduğu işle ilgilenmesi buna rağmen ona hep destekçi oldum ama o gerçekten değişmişti sadece düğün sürecine stresine verdim kötü tek bir şey düşünmedim bu işe atılma konusu onu aşırı yoruyordu ve çevreside arkadaşları onu değiştirdiğini düşünüyorum hal hareketleri.. Nişandan sonrada bu şekilde devam etti ama yine birbirimize fırsat buldukça zaman ayırdık sorunlarımız sadece mesajdaydı yanyana geldiğimizde her şey kapanıyordu sarıldığımızda el ele tutuştuğumuzda .. Tek sorun onun işine çok zaman ayırmasıydı o da bana hep daha güzel gelecek vaad ettiğini iletiyordu ama bu sorun hiç bitmedi aramızda.Düğünümüz için bir şekilde hazırlıklarımız tamamlandı evimiz eşyalarımız, çeyizim dizildi hayalimdeki gelinliği diktirdik teslim alacağım gün terkedildim davetiyelerimiz dağıtıldı bunu hakedecek tek bir yanlış hareketim olmadı o bana türlü bahaneler üreterek içimde kendini sen öldürdün dediher şey bitti ben yokum dedi ve kaçtı ailesi deseniz çok ilgisiz beni aramadılar bile ben aradım ulaşmaya çalıştım hiç yapıcılık olmadı annesi 2. gün bana herkese iptal mesajı attım hakkını helal et dedi.. Aileside çocuğu aşırı bunaltmıştı kesinlikle beni böyle terkedecek bir kişiliği yoktu bu durumda beni bırakamazdı bu kadar kolay mı sahiden benim hayallarim paramparça oldu 20 gündür perişanım nefes alırken acım acıyor beni öyle terketti ki her yerden sildi engelledi ulaşmamam için 1 kez bile yazmadı 10 sene yaşadıklarımızın hatrını nasıl böyle rest çekebildi ben bu konuyu kabullenemiyorum sadece yaşanmışlıklar nasıl böyle gaddar oldu hala bekliyorum yazar belki ona güvenim kırıldı bir kere ama içimde kapanmıyor bu konu perişanım sürekli ağlıyorum.İş ten izin almıştım bu hafta döndüm daha ama aklım yerinde değil otobüs yolda iş yerinde her yerde gözümün yaşı durmuyor her şey bana onu hatırlatıyor. Allahıma dua ediyorum sadece ona sığındım ahımçok bana yaşattıklarını yaşasınlar ben onu çok sevmiştim.Güven duygum öldü artık hayallerim hevesim paramparça
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?