- 26 Mayıs 2018
- 8.220
- 38.863
- 548
- 52
- Konu Sahibi ortakkardeshesabi
- #41
Rica ederim ne hissettiğinizi ve psikolojinizi elbette siz daha iyi bilirsiniz.Takıntı olduğunu ve onu düşünüp psikolojimi bozduğumu düşünmüyorum. Saygı duyuyorum görüşünüze tabi. Bir arkadaşın dediği gibi insan seveceği kişiyi seçemiyor. Kuzenime olan hislerimi gerek sosyal hayatımın gerek okul, dersler, aile hayatımın ön planında tutmadım. İçimde yaşadım ve o olsaydı gerçekten anlaşabileceğim biri olurdu diye düşündüm. Her insanın kafasında bir profil olur ya benimkisi hep o oldu. Düğünü var evet başka biriyle mutlu kendi adıma üzüldüm ama onun adına sevindim çok mutlu olsun. Lâkin gitmek istemiyorum içimden gelmiyor. Görmemek daha iyi. Ama sanırım bunu yanlış ifade etmişim ve yanlış anlaşılmasına sebebiyet vermişim. Büyütülecek bir durum yok sadece düğününe gitmek istemiyorum :) Güzel vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim. ❤
Bununla birlikte hisleriniz karşılıksız olmasına rağmen 9 yıldır bu kişiyi düşünmekten, sevmekten vazgeçmemeniz duygusal olarak takıntı belirtisi olabilir ve siz bunu reddediyor olabilirsiniz.
Takıntılar her zaman eyleme dönüşmeyebilir özellikle de uygun ortam bulunamadığında.
Bu konuda anlaşmamız pek mümkün görünmüyor ama önemli değil,önemli olan sizin ne hisssettiğiniz.
Ben konuya mesleki refleks ve alışkanlıklarımla yaklaşıyor olabilirim.
Olur da düğün olursa şehir dışında bir işiniz çıkar ve katılmazsınız olur,biter.
Umarım hayat karşınıza severken sevileceğiniz birini çıkarsın,her şey gönlünüzce olsun.
Şaka bir yana"olanda hayır vardır"derler.Belki sizin kısmetiniz çok daha iyi birisidir. Belki sizinle evlense o mutsuz olacaktı ve siz bunu istemezsiniz.Güzel bir kalbe sahipsiniz.Bazen bir şeyleri usulca bırakıp"ya nasip"deyip gitmek çok daha iyi gelir insana.İlk başta çok acıtsa da o acılar bilgelik oluyor seneler sonra.Takılmadan yürürseniz ama...