Anneme babama kendi kendime konuşurken, odanın içinde kendi kendime dönerken coook yakalandım. Bana arkadaşın yok canı sıkılıyor dediler. Hatta 7. Sınıfta sürekli kalbim sıkışıyordu. Doktor kalbinde bir sıkıntı yok psikiyatriye götürün bu çocuğu dedi . Babam doktorun dediğini küçümsedi. Götürmedi de.İnsanın çevresi de çok önemli, öğretmeni bir akrabası ne bileyim dışardan biride farkedip deseydi belki aile de dinlerdi bu kadar bariz hastaysa bu kız görünur sorun dışardan bakıldığında.
Yinede kendini değiştirmen için bir fırsatin var artık hepimizin ailesi mükemmel değil . Kendin için çabala bundan sonra. Mesela yürümek istiyo vücudun çık bahçede yürü bende köy kızıyım bahçede at o enerjiyi. Arkadaş edin bir tanede olsa köyde konuşup dertleşecek biri olsun . Sosyal olsan belki biraz hafifler ayrıca doktoru da unutma tabiAnneme babama kendi kendime konuşurken, odanın içinde kendi kendime dönerken coook yakalandım. Bana arkadaşın yok canı sıkılıyor dediler. Hatta 7. Sınıfta sürekli kalbim sıkışıyordu. Doktor kalbinde bir sıkıntı yok psikiyatriye götürün bu çocuğu dedi . Babam doktorun dediğini küçümsedi. Götürmedi de
Yok yok kacirmicam. Ilac verirse onu da düzgünce içeceğim. Potansiyelimi kullanmak istiyorum. Kafam iyi çalışır ama psikoloji olmadı mı önemi kalmıyorTelefona alarm kur -şoförü tembıhle- annene söyle senı 10 dk da bir arasın
Yada telefon konuşması yap gidene dek yarım saat hemencecik geçer . Yeniden kaçırma randevunu
sadece ilaç değil güzel bi terapi de iyi hissettirir sosyalleşmen lazım bi yandan da .Yok yok kacirmicam. Ilac verirse onu da düzgünce içeceğim. Potansiyelimi kullanmak istiyorum. Kafam iyi çalışır ama psikoloji olmadı mı önemi kalmıyor
Tabi ki ..m üniversite sınavına çok dert ediyorum . Çok kızıyorum kendime bu sene de bir şey yapamayacağım ...sadece ilaç değil güzel bi terapi de iyi hissettirir sosyalleşmen lazım bi yandan da .
Daha çok gencsın önce önemli olan sen ve Senın sağlığınTabi ki ..m üniversite sınavına çok dert ediyorum . Çok kızıyorum kendime bu sene de bir şey yapamayacağım ...
Evet herkese kulak tıkıyorum artıkDaha çok gencsın önce önemli olan sen ve Senın sağlığın
Acil doktora gidin tedavi olunLinç yiyeceğimin farkındayım. Bana çok tembelsin , ders calışmamak için yapıyorsun diyenler elbette olacak.
Öncelikle bilgisayardan yazıyorum ve bundan yazmaya alışkın değilim , yazım hatalarım olursa affola..
Aslında kendimden az çok bahsetmiştim ama insan içinde olanları tutamıyor. Çevreme de anlayacak kimse yok.
O yüzden aynı şeyleri tekrar tekrar yazmak istemiyorum ama bunaldım. Şu hastalıklı beynimden bıktım. Söküp atmak istiyorum. Sürekli konuşuyor hiç susmuyor . Kitap okurken , flim izlerken, kendi kendime yürürken bile beynim susmuyor. Hareketlerimi de kontrol edemiyorum. Ders çalışıırken kendimi aynanın karşısına gecmiş konuşurken veya da odada kendi kendime ileri geri yürürken buluyorum. Yaşıtlarım üniye gidip gezip tozarken ben çakıldım kaldım.
Yemek yapıyorum mesela bir anda yemeğ bırakıp odada turluyorum aynaya bakıp geliyorum . Bir şeyi yerine koyuyorum 2 dk sonra koyduğum yeri unutuyorum. Mutfağa su içmeye gidip içmeden geri geliyorum. Ben çooooook sıkıldım . Bana ders çalış hala üni kazanamadın diyorlar ama bu beyinle nasıl kazanayım.
Saçlarımı kopartıyorum . Yatakta yatarken ,otururken ,çalışırken yerde öbek öbek saçlar birikiyor. Saçımı tarayamıyorum dipleri yanıyor
Hep bu haldeydim ...Küçüklükten beri sadığım özelliklerin hepsi vardı ama o zamanlar tüm bunların sorunlu davranışlar olduğuna aklım ermedi , ailem de umursamadı. Okulan gelirdim gene kendi kendime evde dolanırdım , müzik inleyerek saatlerce hayal kurardım, sabaha kadar bağıra çagıra kendi kendime konuşurdum. Simdi 20 yaşında kazık kadar oldum hayata geç kalmış hissediyorum. Ben çok büyük potansiyeli olan bir insanım ve kendi kendimi harcamak istemiyorum. Bu kafayla nasıl başarılı olacağım bilmiyorum.
Hayal kuruyorum. Günümün en az 10 saati nasıl geçiyor biliyor musunuz
Kulaklık takarak ve kendi hayal alemimde odanın içinde ieri geri yürüyorum 11 12 yaşımdan beri böyleyim. Bundan kurtulamıyorum.
Odaklanamıyorum da . Birşey izlerken okurken çok sıkılıyorum. Hemen ayağa kalkıp yürümek istiyorum.
Annem kalk bulaşık yıka , çamaşır ser dese yapmam ama kendi kendime yürümek olursa yapıyorum.
Psikiyatriye haftaya gideceğim ama benim gibi olanlar var mı öğrenmek istiyorum.
Beni linçleyeceksiniz ama şizofreni veya bipolar çıkacağım diye çok korkuyorum . Bende aklımdan seneryo uydurup ona göre davranıyorum , Onun bir seneryo olduğunun ve geçek olmadığının farkındayım ama kendimi durduramıyorum.
Artık her şeyi saldım. Yıllarca bunlarla mücadele etmekten yoruldum. Tek umudum doktor. Biliyorum iyi birsey değil ama hap falan versin de hem şu beynimdeki sesler sussun hem de az durgunlasayım istiyorum.
Haftaya bakalım. 15 günü doldurmaya çalışıyorumAcil doktora gidin tedavi olun
Tabi kiiAilene gerçekten çok kızdım.
Nasılsa doktordan randevu almışsın, ek olarak attığım videosu uygulamanı çok tavsiye ederim. Gelişmeleri bize bildir lütfen.
Okumuyor musun?Linç yiyeceğimin farkındayım. Bana çok tembelsin , ders calışmamak için yapıyorsun diyenler elbette olacak.
Öncelikle bilgisayardan yazıyorum ve bundan yazmaya alışkın değilim , yazım hatalarım olursa affola..
Aslında kendimden az çok bahsetmiştim ama insan içinde olanları tutamıyor. Çevreme de anlayacak kimse yok.
O yüzden aynı şeyleri tekrar tekrar yazmak istemiyorum ama bunaldım. Şu hastalıklı beynimden bıktım. Söküp atmak istiyorum. Sürekli konuşuyor hiç susmuyor . Kitap okurken , flim izlerken, kendi kendime yürürken bile beynim susmuyor. Hareketlerimi de kontrol edemiyorum. Ders çalışıırken kendimi aynanın karşısına gecmiş konuşurken veya da odada kendi kendime ileri geri yürürken buluyorum. Yaşıtlarım üniye gidip gezip tozarken ben çakıldım kaldım.
Yemek yapıyorum mesela bir anda yemeğ bırakıp odada turluyorum aynaya bakıp geliyorum . Bir şeyi yerine koyuyorum 2 dk sonra koyduğum yeri unutuyorum. Mutfağa su içmeye gidip içmeden geri geliyorum. Ben çooooook sıkıldım . Bana ders çalış hala üni kazanamadın diyorlar ama bu beyinle nasıl kazanayım.
Saçlarımı kopartıyorum . Yatakta yatarken ,otururken ,çalışırken yerde öbek öbek saçlar birikiyor. Saçımı tarayamıyorum dipleri yanıyor
Hep bu haldeydim ...Küçüklükten beri sadığım özelliklerin hepsi vardı ama o zamanlar tüm bunların sorunlu davranışlar olduğuna aklım ermedi , ailem de umursamadı. Okulan gelirdim gene kendi kendime evde dolanırdım , müzik inleyerek saatlerce hayal kurardım, sabaha kadar bağıra çagıra kendi kendime konuşurdum. Simdi 20 yaşında kazık kadar oldum hayata geç kalmış hissediyorum. Ben çok büyük potansiyeli olan bir insanım ve kendi kendimi harcamak istemiyorum. Bu kafayla nasıl başarılı olacağım bilmiyorum.
Hayal kuruyorum. Günümün en az 10 saati nasıl geçiyor biliyor musunuz
Kulaklık takarak ve kendi hayal alemimde odanın içinde ieri geri yürüyorum 11 12 yaşımdan beri böyleyim. Bundan kurtulamıyorum.
Odaklanamıyorum da . Birşey izlerken okurken çok sıkılıyorum. Hemen ayağa kalkıp yürümek istiyorum.
Annem kalk bulaşık yıka , çamaşır ser dese yapmam ama kendi kendime yürümek olursa yapıyorum.
Psikiyatriye haftaya gideceğim ama benim gibi olanlar var mı öğrenmek istiyorum.
Beni linçleyeceksiniz ama şizofreni veya bipolar çıkacağım diye çok korkuyorum . Bende aklımdan seneryo uydurup ona göre davranıyorum , Onun bir seneryo olduğunun ve geçek olmadığının farkındayım ama kendimi durduramıyorum.
Artık her şeyi saldım. Yıllarca bunlarla mücadele etmekten yoruldum. Tek umudum doktor. Biliyorum iyi birsey değil ama hap falan versin de hem şu beynimdeki sesler sussun hem de az durgunlasayım istiyorum.
NopeOkumuyor musun?
Peki yanlış anlamayın ama hayat planınız ne, ya da bir planınız var mı? Belli ki bir sorun var ama şizofreni bipolardan çok dehbe benziyor, yine de tanımı doktor koyar tabi ki. Doktora gidecekmişsiniz ama yolda dalmışsınız, otobüs kaçmış. Yani bu biraz sizin koyvermişliğiniz gibi geliyor kulağa. Yargılamak ya da sert konuşmak değil amacım ama çabanız yok gibi. Çabası olan insan çok daha önceden doktorlara giderdi ya da başka şehre gidecek kadar dalmazdı. Mesela ne yapmayı düşünüyorsunuz, okumayacak mısınız, çalışmayacak mısınız, size kim bakacak? Aslında her şey sizin elinizde. İsterseniz bir psikoloğa başvurursunuz, bir sorun varsa çözülür. Sonra üniversite sınavına hazırlanır, kazanırsınız, gidersiniz. Ama hayalde yaşamaya devam ederseniz bunlardan hiçbiri olmaz tabi ki. Bence ne bazı konularda kendinize fazla yüklenip nefret kusun ne de tüm suçu bu duruma atarak kurtulmaya çalışın. Potansiyelim var, harcamak istemiyorum gibi bir şey yazmıştınız. Bence potansiyel diye bir şey yok, herkes başarabildiği kadar. Kaçmak yerine çabalayın ve doktora görünün kısacası
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?