ah canım benim çok geçmişler olsun.başın sağolsun.ama bak sana kendi hikayemi anlatayım.8 haftalık falan bende hamileydim.bi sabah kanamam başladı.allahım nasıl ağlıyorum nasıl bi gör.doktoru aradım düşecek demek dedi.sinir oldum.ertesi gün başka doktora hemen iğneler haplar kanama durdu.ve 9 ay sonra kızım kalp anomalisinden vefat etti.düşünmedim değil.kanama olduğunda akıp gitmiş olsaydı bu kadar üzülürmüydüm diye.Sekiz haftalık hamileyken bebeğim karnımda öldü. Sonrasında kanamam olduğu için acil kürtaja alındım. Sağlığım iyi ama bu olayı kafamdan atamıyorum bir türlü. Daha birkaç gün oldu ama gerçekten çok kötüyüm. Eşim de perişan oldu. İlk bebeğimiz olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi normal hayatıma devam etmek, sabahları yataktan çıkıp işe gelmek o kadar gücüme gidiyor ki anlatamam. Göğsümde geçmeyen bir ağırlık var. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Durduk yere ağlamaya başlıyorum kendi kendime.
Derdimi kime anlatayım bilemedim, o sebeple buraya yazmak istedim. Bana biraz akıl, biraz moral verin dostlar.
Sekiz haftalık hamileyken bebeğim karnımda öldü. Sonrasında kanamam olduğu için acil kürtaja alındım. Sağlığım iyi ama bu olayı kafamdan atamıyorum bir türlü. Daha birkaç gün oldu ama gerçekten çok kötüyüm. Eşim de perişan oldu. İlk bebeğimiz olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi normal hayatıma devam etmek, sabahları yataktan çıkıp işe gelmek o kadar gücüme gidiyor ki anlatamam. Göğsümde geçmeyen bir ağırlık var. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Durduk yere ağlamaya başlıyorum kendi kendime.
Derdimi kime anlatayım bilemedim, o sebeple buraya yazmak istedim. Bana biraz akıl, biraz moral verin dostlar.
geçmiş olsun canım.züme kendini Allah yine nasip eder inşallah.bende ilk bebeğimi 2013 de 6 haftalıkken düşürdüm şimdi 10 haftalık gebeyim.ağrılarım çok fazla.bu bebeğimede bişey olcak diye kokmuyo değilim ama imtihan dünyası.herşey nasip.Sekiz haftalık hamileyken bebeğim karnımda öldü. Sonrasında kanamam olduğu için acil kürtaja alındım. Sağlığım iyi ama bu olayı kafamdan atamıyorum bir türlü. Daha birkaç gün oldu ama gerçekten çok kötüyüm. Eşim de perişan oldu. İlk bebeğimiz olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi normal hayatıma devam etmek, sabahları yataktan çıkıp işe gelmek o kadar gücüme gidiyor ki anlatamam. Göğsümde geçmeyen bir ağırlık var. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Durduk yere ağlamaya başlıyorum kendi kendime.
Derdimi kime anlatayım bilemedim, o sebeple buraya yazmak istedim. Bana biraz akıl, biraz moral verin dostlar.
Annem de bana yeğeninin bebek videosunu göndermişti komik diye ben bebeğim için hala ağlarken.ne güzel insanlarsınız hepiniz. bana güç verdiniz teşekkür ederim.
herkes sanki hiçbir şey olmamış gibi bu konuyu kapat diyor bana, geçti bitti diyor. ama içimde bitmiyor bir türlü, unutamıyorum ve kabullenemiyorum. hayatta bazı şeyler kader, kısmet gerçekten biliyorum bunu. ama yine de kabullenemiyor insan.
kürtajdan iki gün sonra ablam geldi ve bana beş haftalık hamile olduğunu söyledi. daha da kötü oldum. insan en azından bir hafta daha beklemez mi söylemek için? hani olay bu kadar tazeyken de yapılmaz ki insana böyle bir şey. sevinemedim yeğenim olacak diye. hem üzüntü hem de suçluluk duyuyorum bu sebeple. bir yandan da kızgınım, beni hiç düşünmediği için. kimsenin umurunda değilmiş başıma gelenler gibi hissediyorum.
öyle işte.
Öncelikle geçmiş olsun. Bende 6+4hamileyim. İlk hamileliğim. Cumartesiden beri kahverengi kanama vardi. Bugün kanama karakter değiştirip kırmızıya döndü. Bel agrım var. Kese ultrasonda 1hafta küçük gorunuyor. Kalp atışlarını henüz duyamadık. Dr pek iç açıcı konuşmadı. Çok tedirginim, Allah hayırlısıni versin.
Annem de bana yeğeninin bebek videosunu göndermişti komik diye ben bebeğim için hala ağlarken.
Vah ki ölene demişler, kaybeden hariç gerisi hem önemsemiyor hem de sözde destek olacaklar diye sanki olay hiç yaşanmamış gibi davranıp, saçma sapan teselli veriyorlar.
Gecelerce eşimin elini tutup korkarak uyuyup, uyandım.
Kolay atlatılmıyor.
Ben o dönem yoğun bir işte çalışmayı tercih ettim, o kadar çok çalıştım ki kaybettiğim bebeklerimi düşünmeye bile fırsatım olmadı ve o yoğunlukta tekrar hamile kaldım çok şükür.
İnşallah sizin için de hayırlı olana zamanı geldiğinde kavuşur doğacak bebeğinizle çok mutlu olursunuz.
size katılıyorum bende bende bebeğimi kaybedeli 1 ay oldu karşı apartmandaki komşum doğum yaptı o bebğin ağlama sesleri içimi acıttı patolojik sonuç bugün çıktı üzüldüm bebeğimin hiçbirşeyi yokmuş benimde ama olmadı napalımgeçmiş olsun canım. ilk günler geçmek bilmiyor, ama daha sonra yavaş yavaş alışıyorsun. ben bebeğimi kaybedeli 3 hafta oldu, 11 haftalıkken kaybettim. şimdi tabi ki daha iyiyim. ama yalnız kaldıkça, bir bebek sesi duydukça, hamile birini görünce aklıma geliyor ve kalbim sızlıyor. hamile olduğum o günleri özlüyorum.
arkadaşların dediği gibi vücut sağlıklı olmayan gebeliği kendi kendine sonlandırıyor. ilk günlerde bunu kabul etmek zor oluyor biliyorum ama yapacak birşey yok.
herşeyin ilacı zaman. umutsuzluğa kapılma, herşey yoluna girecek.
çok geçmiş olsun inşallah sağsalim bebeklerimizi kucağımıza alırızgeçmiş olsun canım.züme kendini Allah yine nasip eder inşallah.bende ilk bebeğimi 2013 de 6 haftalıkken düşürdüm şimdi 10 haftalık gebeyim.ağrılarım çok fazla.bu bebeğimede bişey olcak diye kokmuyo değilim ama imtihan dünyası.herşey nasip.
çoook geçmiş olsun... seni ben de o kadar iyi anlıyorum ki ben de ikili tarama testi için randevu almıştım. heyecandan ve acemiliğimden gördüğüm herkese de söylemiştim hamile olduğumu. 8. haftamda solunum yolu enfeksiyonu geçirdim çok ateşim çıktı ilaç kullanmak zorunda kaldım. belki ondan belki değil herhangi bir sebep tespit edilemedi. bir sabah kanamam oldu doktora gittik 10 ya da 11. haftaydı. bana dedi ki kalbi durmuş, almamız lazım. doktorun ağzından o kadar kolay döküldü ki sözler, ama sanki benim yüreğime birşeyler sapladı o sözler. o anı şuan anlatırken bile yaşıyorum(( yarına randevu verdi. ben dedim ki hayır hemen alalım. çünkü aklıma hemen düşük yapmış ve sonrasında kısa sürede hamile kalmış arkadaşlarım geldi. hemen alınca aklımdan da kolay silinecek sandım. hatta kürtaj olduğumda uyandım hiç ağlamadım. çok sağlam görünüyordum. eşim şaşırdı. ama evde tv izlerken bebek gördüm ağladım, sokakta anne diye ağlayan çocuk gördüm ağladım, arkadaşlarımdan hamile kalanlar oldu doğum yapanlar bebek mevlidi yapanlar, hepsine ağladım... annem bile bunun yarım kalan okulumu bitirmem için bir fırsat olduğunu söyleyip üstünde durmadı,,, yani sadece Allahım vardı içimi istediğim gibi döküp ağladığım...gebeyken benimle ilgilenenler gebelik sona erince kapımı çalmaz oldu, iyi günümde benle güleni, kötü günümde benden uzak duranı gördüm, bebeğini benim elime vermeyeni, benim bebeğim düştüğü için bebeğine nazar deyeceğini düşüneni ve bunu bana hissettireni gördüm...Her şerde bir hayır vardır deyip yola devam ediyorum. Allah isteyen herkese sağlıklı ve hayırlı evlatlar versin, sana da bana da içlerinde inşallah...
Sekiz haftalık hamileyken bebeğim karnımda öldü. Sonrasında kanamam olduğu için acil kürtaja alındım. Sağlığım iyi ama bu olayı kafamdan atamıyorum bir türlü. Daha birkaç gün oldu ama gerçekten çok kötüyüm. Eşim de perişan oldu. İlk bebeğimiz olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi normal hayatıma devam etmek, sabahları yataktan çıkıp işe gelmek o kadar gücüme gidiyor ki anlatamam. Göğsümde geçmeyen bir ağırlık var. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Durduk yere ağlamaya başlıyorum kendi kendime.
Derdimi kime anlatayım bilemedim, o sebeple buraya yazmak istedim. Bana biraz akıl, biraz moral verin dostlar.
Çok geçmiş olsun. Allah hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.Sekiz haftalık hamileyken bebeğim karnımda öldü. Sonrasında kanamam olduğu için acil kürtaja alındım. Sağlığım iyi ama bu olayı kafamdan atamıyorum bir türlü. Daha birkaç gün oldu ama gerçekten çok kötüyüm. Eşim de perişan oldu. İlk bebeğimiz olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi normal hayatıma devam etmek, sabahları yataktan çıkıp işe gelmek o kadar gücüme gidiyor ki anlatamam. Göğsümde geçmeyen bir ağırlık var. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Durduk yere ağlamaya başlıyorum kendi kendime.
Derdimi kime anlatayım bilemedim, o sebeple buraya yazmak istedim. Bana biraz akıl, biraz moral verin dostlar.
evet göndermişti onda da bir sorun çıkmamıştıevet bu yazınıda okudum galiba farkında olmadığım şeyleri görüyorum şimdi yazdıklarında dıştaki insanların tavırlarını evet bende bebeğimi aynı senin yaşadığın gibi sabah 5 knaması ama ara ara akıntı şeklinde ve ertesi akşam doktorun duygusuz kelimelriyle sonlandı tabbii ben o düştü derken inanmayıp başkası da baksın der gibi eşime baktım belki yanlış gördü dedim yaa ve o an ameliyata gitmek istemedim ama sonra sanki kanım çekildi ve o masaya yattım aynı şeyler canım ama patolojik sonuçta bişey çıkmadı nedir anlamadım ne sebep oldu bilemedim doktorun patolojiye gönderdi mi
Bence insanın bu olaylarda en yakını, acısını en çok dindireni kocası oluyor. Allah eksikliklerini göstermesin.aynısı benim başıma gelse ve annem ablam böyle yapsa napardım bilemiyorum, çok üzülürdüm çok kızardım..
bi de düşüğün acısı tazeyken hemen 2 hafta sonrasında nasıl eşinizin koynuna girebiliyosunuz onu merak ettim. yani çocuk öldü sonuçta manevi olarak daha fazla beklemek gerekmez mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?