- 14 Nisan 2018
- 403
- 685
- 23
Arkadaşlar dertliyim buraya içimi dökmek istedim
Biz evlendik eşimin ailesiyle yaşadık durumları yok benim aileminde durumu yok işlerimizde pek gitmedi, eşimin kuzeni yurtdışında yanında çalışmak için çağırdı geldik elhamdülillah burada eşimin kazancı iyi iş konusunda kismetimiz açıldı. Geleli 8 ay oldu Türkiye'ye tatile gitmemizede 2 ay var vize işlemleri vs kafamiza göre gidip gelemiyoruz ama ailemi canım annem babam ve anneannemi dedemi okadar özledim ki içimin sizlamadigi gün yok. Hamileydim ilk hamileligim ama geçen gün sağlıklı bir hamilelik olmadığını ve düşük yapacağımı öğrendim onun acısı çok başka onun üzüntüsünü ayrı yaşıyorum iki gündür kabusta gibiyim mahvolduk esimde bende perişan olduk bu haberleA. Annemeanneanneme dahada ihtiyacım var anneannem yaşlı ben birdaha görüp ellerini öpüp koklayana kadar ya ona birşey olursa çok korkuyorum çok acı çekiyorum onları yalnız mı bıraktım diye suçluluk hissediyorum ki onlarda burada olmamdan mutlular ama özlüyorlar. İnternette ömür dediğin diye bir program var yaşlı kimsesiz insanlarla röportaj izleyip izleyip agliyorum çok üzülüyorum kendi ailem aklıma geliyor hep. Burada huzur evlerini araştırıp gidip oradaki yaşlılarla zaman geçirmeye karar verdim anne özlemi anneanne özlemi çekiyorum daha küçücük olan yavrumuzu erkenden kaybetmenin acısını çekiyorum, orada kalıp belki kötü maddi durumda belki eşimin ailesi ile sorunlar yaşamaya aynı evde yaşamaya razı olup aileme yakın olur ozaman her hafta görürdüm evet burada daha mutlu ikimiz yaşıyoruz maddi olarak kazancımız da iyi ama ailem canım ailem onlardan ayrı yaşamak da çok zor geliyor
Kendisini benim gibi hisseden var mı durumundan hem mutluyum hem mutsuzum ailesinden tek uzak olan ben değilim ama kendimi suçlu hissediyorum ve onları çok özlüyorum
Biz evlendik eşimin ailesiyle yaşadık durumları yok benim aileminde durumu yok işlerimizde pek gitmedi, eşimin kuzeni yurtdışında yanında çalışmak için çağırdı geldik elhamdülillah burada eşimin kazancı iyi iş konusunda kismetimiz açıldı. Geleli 8 ay oldu Türkiye'ye tatile gitmemizede 2 ay var vize işlemleri vs kafamiza göre gidip gelemiyoruz ama ailemi canım annem babam ve anneannemi dedemi okadar özledim ki içimin sizlamadigi gün yok. Hamileydim ilk hamileligim ama geçen gün sağlıklı bir hamilelik olmadığını ve düşük yapacağımı öğrendim onun acısı çok başka onun üzüntüsünü ayrı yaşıyorum iki gündür kabusta gibiyim mahvolduk esimde bende perişan olduk bu haberleA. Annemeanneanneme dahada ihtiyacım var anneannem yaşlı ben birdaha görüp ellerini öpüp koklayana kadar ya ona birşey olursa çok korkuyorum çok acı çekiyorum onları yalnız mı bıraktım diye suçluluk hissediyorum ki onlarda burada olmamdan mutlular ama özlüyorlar. İnternette ömür dediğin diye bir program var yaşlı kimsesiz insanlarla röportaj izleyip izleyip agliyorum çok üzülüyorum kendi ailem aklıma geliyor hep. Burada huzur evlerini araştırıp gidip oradaki yaşlılarla zaman geçirmeye karar verdim anne özlemi anneanne özlemi çekiyorum daha küçücük olan yavrumuzu erkenden kaybetmenin acısını çekiyorum, orada kalıp belki kötü maddi durumda belki eşimin ailesi ile sorunlar yaşamaya aynı evde yaşamaya razı olup aileme yakın olur ozaman her hafta görürdüm evet burada daha mutlu ikimiz yaşıyoruz maddi olarak kazancımız da iyi ama ailem canım ailem onlardan ayrı yaşamak da çok zor geliyor
Kendisini benim gibi hisseden var mı durumundan hem mutluyum hem mutsuzum ailesinden tek uzak olan ben değilim ama kendimi suçlu hissediyorum ve onları çok özlüyorum
