• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Duygular ve Piskoloji Benim ikinci adim hic bir zaman "ANNE" olmayacak....

arkadaşlar tüm yaşadıklarımı tek tek dile getirmişsiniz tam6 yıl önce 24 ay bunları çektim her ay adet olmak işkenceliydi heleki sorup duran kayınvalide dili yokmu...

dr gittik pko+zayıf yumurta birsürü ilaç bekleme süresi ama o kızdığım kayınvalidem tuttu kolumdan götürdü beni bir lokman aktar varmış sonra samimi olduk ama o an adamı öldüresim gelmişti sorularından dolayı...

bana bişeyler sordu sonra bir kavanoz verdi bunu4 hafta ye ama ilaç asla alma aspiirin bile yok dedi...ben nasıl ağlıyorum sormayın
sonra zor la baskıyla yedim kayınvalidem hergün gelip kont ediyordu yüzüm gözüm kaşıntı oldu bala alerjim varmış meğer:)

neyse sonuç o ay bir adet oldum ama sanki düşük yapar gibi resmen sonraki ay bekle bekle yok dedim kesildim menepoz oldum üzüntüden kayınvalide başımda tabiii sonra mucizem gelivermiş meğer ben inanmam dediğim olay başıma taç oldu bebeğim geldi dr.bile iananamadı yemin ederim adamın adresini aldı bizden..

lütfen bazen büyük önerilerini dikkate alallım isteyen herkeze adres veririm derdinize derman olabilirsem ne mutlu bana....
canım ilacının içeriğini ve aktarın adı soyadı adresini özelden atar mısın ?ben adet bile olamıyorum 4 senedir
 
rabbim tüm bebek isteyenlere tez zamanda hayırlı çoocuklar nasip etsin inşallah .konuyu acan arkadaş en kısa zananda sanki gelecek gibi geldi içimden ne bileyim inşallah
 
Ablamin 9 yil sonra oldu esinin spermi cok azdi
Rabbimin izniyle seninde olur canim
 
Konuyu acan benim cok sagol insallah icinden gelen olur. Allah isteyen herkeze Hayirli evlat nasip etsin...
çok ağlattın beni canım bu yüzden kkya girmeyi bırakmıştım.....yaşadıklarının hissettiklerinin aynısını bende yaşıyorum hatta bizim gibi olanlar yaşıyor yalnız değilsin rabbim çok büyük bizlere de hayırlı evlatlar verecek inşallah
 
Selamlar herkeze!!

Ben biraz icimi dökmek ve rahatlamak istiyorum mümkün oldugunca....

Ben 4 senelik evliyim ve 3 senedir tedavi görüyorum ve hallen bir cocuk sahibi olamadim...
Yasim 31 ve hic bir zaman cocuk sahibi olamiyacak duygusu beni deli ediyor.
Zaman zaman aglamak bagirmak isyan etmek istiyorum. Zaman zamanda kendime hakim olup kaderime razi gelmeye calisiyorum.
Hamile birini görmek canimi yakiyor, kiskaniyorum imreniyorum ama ne fayda...olmuyor.
Bir bebek görünce dahada asiri yogun bir sIkIntiya düsüyor, ilgi bile gösteremiyorum.
Icimde bir nefret yer aliyor bazen, ölmek istiyorum...
Bebek esyalari aliyorum gizli gizli, herkezden gizli bir yere sakliyorum.
Zaman zaman acip bakiyorum icim dahada aciyor sanki nefesim tükeniyor vicudum kitleniyo.
Kendi kendime nasil davranmam gerektigini bilmiyorum ozaman cagreyi aglamakda buluyorum.
Birgün iyi hissediyorum kendimi, ama en ufacik bir durumda bu aninda degise biliyor ve kendimi bir an yerlerde hissediyorum.
Cevremde bir Hamilelik haberi duyunca, kacip gitmek istiyorum.
Bir yandan icim daraliyor konusmak istiyorum, ama öteki yandan utanma duygusu hakim aliyor beni...
Her sorana bir baska yalan uydurmakdan tükeniyorum, ama yine uyduruyorum birseyler cünki "Olmuyor" demek gücüme gidiyor.
Psikolojik tedavi aldim bu yüzden, sanki düzelir gibi oldu...
Ama bir süre sonra yine ayni duygular beni arayip buldu...
Ben bukadar zayif, hassas ve duygusal degildim diyorum kendime ama demeki herkezi hakim alan birseyler varmis, kendimi taniyamiyorum artik, bir baska ben geldi...
Oysa ne büyük bir Askla birgün hamlie kalmayi hayal edip, bir yavruyu icimde hissetmeyi arzulamisdim.
Inanamiyorum, kabullenemiyorum, mutsuzum...
Yani simdi ben hic bir zaman yuvami bir evlat kokusuyla dolduramiyacgim...
Yani biz hep "Iki" kisi kalicagiz...
Biz hic bir zaman ne o duyguyu, ne o ilk anlari yasayamiyacagiz...
Hic bir zaman bir cana can katmanin tadini alamiyacagiz...
Kendimizden hic birsey veremiyecegiz...
Biz hep biz kalacagiz, hayatimiz bos gececek...
Ne isim bulma sevincinle kitaplara sarilip aylarca arayacagiz...
Nede ilk kelime, ilk adim, ilk okul hic bir heyecanimiz olmayacagiz...
Öylece baskalarinin hayatlarina karsidan bakip imrenecegiz, ve bizim olmayacak...
Yani öylesine hep IKI kisi kalip yaslanacagiz ikibasimiza...
BU nasil birsey, benmi abartiyorum onuda anlamiyorum...
Icim icime sigmiyor yaaaa...
Yalvarmak, aglamak, haykirmak hic bir fayda degil, ama en iyi arkadasim olmak zorunda oldular...
Acinacak hallde beynimin ici, iyiki göz görmüyor yürek acisini...sükür...

Iste böyle birseyler icimdekiler. Bu durumda kendini bu yada buna benzer hisseden birtek benmiyim...
Aslinda duygularim bu basit kelimlerden cok daha yogun ve aci...
O kadar zor ki kabullenmek, bunu anlatmaya bir kelime bille yok ...
Bu duygular azalicakmi yoksa hep böylemi olacak benim dünyam...
Sucum ne, neden...
Ne gücüm kaldi, ne de gözümde yas.......

Öylesine icimi dökmek istedim, ama birseye yaradigida yok, cikmazin icinde dön dön dönüyorum böyle deli gibi..
bir evladin degerini hic tadamiyacagim,,,,,

Benim ikinci adim hic bir zaman "ANNE" olmayacak....

Sevgiler....
 
Selamlar herkeze!!

Ben biraz icimi dökmek ve rahatlamak istiyorum mümkün oldugunca....

Ben 4 senelik evliyim ve 3 senedir tedavi görüyorum ve hallen bir cocuk sahibi olamadim...
Yasim 31 ve hic bir zaman cocuk sahibi olamiyacak duygusu beni deli ediyor.
Zaman zaman aglamak bagirmak isyan etmek istiyorum. Zaman zamanda kendime hakim olup kaderime razi gelmeye calisiyorum.
Hamile birini görmek canimi yakiyor, kiskaniyorum imreniyorum ama ne fayda...olmuyor.
Bir bebek görünce dahada asiri yogun bir sIkIntiya düsüyor, ilgi bile gösteremiyorum.
Icimde bir nefret yer aliyor bazen, ölmek istiyorum...
Bebek esyalari aliyorum gizli gizli, herkezden gizli bir yere sakliyorum.
Zaman zaman acip bakiyorum icim dahada aciyor sanki nefesim tükeniyor vicudum kitleniyo.
Kendi kendime nasil davranmam gerektigini bilmiyorum ozaman cagreyi aglamakda buluyorum.
Birgün iyi hissediyorum kendimi, ama en ufacik bir durumda bu aninda degise biliyor ve kendimi bir an yerlerde hissediyorum.
Cevremde bir Hamilelik haberi duyunca, kacip gitmek istiyorum.
Bir yandan icim daraliyor konusmak istiyorum, ama öteki yandan utanma duygusu hakim aliyor beni...
Her sorana bir baska yalan uydurmakdan tükeniyorum, ama yine uyduruyorum birseyler cünki "Olmuyor" demek gücüme gidiyor.
Psikolojik tedavi aldim bu yüzden, sanki düzelir gibi oldu...
Ama bir süre sonra yine ayni duygular beni arayip buldu...
Ben bukadar zayif, hassas ve duygusal degildim diyorum kendime ama demeki herkezi hakim alan birseyler varmis, kendimi taniyamiyorum artik, bir baska ben geldi...
Oysa ne büyük bir Askla birgün hamlie kalmayi hayal edip, bir yavruyu icimde hissetmeyi arzulamisdim.
Inanamiyorum, kabullenemiyorum, mutsuzum...
Yani simdi ben hic bir zaman yuvami bir evlat kokusuyla dolduramiyacgim...
Yani biz hep "Iki" kisi kalicagiz...
Biz hic bir zaman ne o duyguyu, ne o ilk anlari yasayamiyacagiz...
Hic bir zaman bir cana can katmanin tadini alamiyacagiz...
Kendimizden hic birsey veremiyecegiz...
Biz hep biz kalacagiz, hayatimiz bos gececek...
Ne isim bulma sevincinle kitaplara sarilip aylarca arayacagiz...
Nede ilk kelime, ilk adim, ilk okul hic bir heyecanimiz olmayacagiz...
Öylece baskalarinin hayatlarina karsidan bakip imrenecegiz, ve bizim olmayacak...
Yani öylesine hep IKI kisi kalip yaslanacagiz ikibasimiza...
BU nasil birsey, benmi abartiyorum onuda anlamiyorum...
Icim icime sigmiyor yaaaa...
Yalvarmak, aglamak, haykirmak hic bir fayda degil, ama en iyi arkadasim olmak zorunda oldular...
Acinacak hallde beynimin ici, iyiki göz görmüyor yürek acisini...sükür...

Iste böyle birseyler icimdekiler. Bu durumda kendini bu yada buna benzer hisseden birtek benmiyim...
Aslinda duygularim bu basit kelimlerden cok daha yogun ve aci...
O kadar zor ki kabullenmek, bunu anlatmaya bir kelime bille yok ...
Bu duygular azalicakmi yoksa hep böylemi olacak benim dünyam...
Sucum ne, neden...
Ne gücüm kaldi, ne de gözümde yas.......

Öylesine icimi dökmek istedim, ama birseye yaradigida yok, cikmazin icinde dön dön dönüyorum böyle deli gibi..
bir evladin degerini hic tadamiyacagim,,,,,

Benim ikinci adim hic bir zaman "ANNE" olmayacak....

Sevgiler....
Canim yazini okurken yasadiklarimla aynilarini yasadigini farkettim ben daha cok basindayim ama yinede yasadigimiz duygular hep ayni diren ayakta kal Allah bizi boyle siniyor imtihanimiz agir ama sabir gosterip dayanmak zorundayiz.herzaman bir umit vardir nasilki hz.ibrahim as 85 yasinda iki evlat sahibi olmussa nasilki hz.meryem rahmine isa peygamberiAllah yerlestirdiyse elbet birgun bizede nasil olacak.inan muminin en buyuk silahi duadir.Bende cogu kez isyan ettim sesimi duymuyor dedim.ama sonra farkettimki bu dunyadaki en buyuk aci olum kaygilanmamiz gerekn tek sey olum sonrasi varsin rabbim nasip etmeyecek olsun bir evlat mukafatini ahirette verecktir kucaklarimiz cennet kokuku evlatlarla dolacktir.agla bagir cagir ama dayan seni okdar iyi anliyorumki inan ama dayan sabir acidir ama meyvesi tatlidir.Allah yardimcimiz olsun en guzel duygularimla selamliyorum seni.
 
canım neden böyle sıkıntı yapıyorsun ya:KK43:bak bende 3,5 senedir uğraşıyorum olmuyor işte.bende diyorum yahu herkez korunurken hamile kalıyor ama ben ve benim gibi bir çok kişi uğraşıp didiniyor yinede olmuyor.ayrıca tatlım ne olmuş iki kişiyseniz kocan seni,sen kocanı seviyorsan ne olacakki.zaten eninde sonunda yine 2 kişi kalacaksınız değilmi:)çocuklar okula gider sonra evlenir ve siz yine baş başasınız:)biraz moral olsun diye yazıyorum tabi.bende ilk sene çok ağladım çok üzüldüm ama sonra her işte bir hayır vardır dedim.bak daha bugün televizyonda izledim çocuk annesini öldürmüş.allah korusun allahın bir bildiği vardır.herşeyin hayırlısını dile isyan etme.ayrıca birşey olmuyorsa ya hayırlı değildir,yada daha iyisi olacaktır beklememiz icap eder.çok şükür de sabret bekle.bak hem sen hamile kalabiliyormuşsun şükür ben onu bile beceremiyorum daha hiç hamile bile kalamadım.ahhh güzelim ahhh...kendine dikkat et.allaha emanet ol...

Evet iki kere denedik olmadi....

Evet arkadaşım, hiç abartmıyorsun aksine eksik bile yazmışsın, ben de öyleyim 6 yıllık evliyim ve hala ANNE değilim. bu durumdan utanmamam gerektiğini benim elimden birşey gelmediğini bile bile UTANIYORUM. Anne olan insanları kıskanıyorum, hiçbir zaman bana anne diyen biri olmayacak, gece kalkıp çocuğumun üzerini örtemeyeceğim, ve ben kendimden çok eşime üzülüyorum, o da benim yüzümden bu duygulardan mahrum kalıyor.Allah herkese hayırlısını versin.Cenab-ı Hak ol der oluverir.

Herkese merhaba,arkadaşlar bu yazılar biraz eski ama yazmadan duramadım.
bizde iki kere tüp bebek ama olmadı..
bugün birinden bardak çekme yöntemini duydum sizlerle de paylaşmak istedim eskiden çocuğu olmayan kadınlara bu yöntemi uygularlarmış..
iki gün arayla yapılıyormuş, belinizde birkaç noktaya bunu yaptırın ben deneyeceğim.şifanın nereden geleceği belli olmaz
Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır.
Gerçekten,zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır.. (İnşirah suresi 5,6)
 
Bende 4 senelik evliyim 33 yaşındayım.3 de aşılamam var hala anne olamadım.umutsuzluga kapılırsan yanlış yaparsın.imtihan dünyası böyle düşün.
 
  • Bir internet sitesi keşfettim
  • Kavanoz Kapatma, Bardak Tutma, Şişe Çekme

    Binlerce yıldır kullanılan hemen hemen hiç yan etkisi olmayan, hata riski taşımayan, kolay uygulanan, masrafsız, çabuk ve etkili, kupa çekme işlemini herkes uygulayabilir. Faydası ve uygulama şekli hacamata benzediği için, "küçük hacamat" olarak da adlandırılır.

    Bıngıldak ve ense çukuru hariç, vücudun her yerine kupa kapatılabilir.
    • Omuz, sırtın orta kısmı ve yanlara kupa kapatmak (son kaburga kemiğine kadar omurganın iki tarafı) akciğer, karaciğer, safra kesesi, pankreas, mide hastalıkları ve ağrılarına, yüksek tansiyon, omurgada kireçlenme ve boyun fıtığına çok iyi gelir.
    • Sırtın Alt Kısmına (son kaburga kemiğinden başlayarak kuyruk sokumuna kadar omurganın iki tarafı) kupa kapatmak bel ağrısı, yüksek tansiyon, böbrekler ve kadın-erkek hastalıklarına iyi gelir.
    • Şakakların alt kısmına (kulaklar önüne) kupa kapatmak göz, burun, dudak, yanak, kulak, boğaz, boyun, diş ve dişeti hastalıklarına iyi gelir, beyni temizler, cildi güzelleştirir.
    • Kulak altı ve biraz arkasına kupa kapatmak kulak, burun, göz hastalıkları, ön dişler ve köpek dişleri, baş ağrısı, baş titremesi, karaciğer ve safra kesesi ağrılarına iyi gelir.
    • Çene altına kupa kapatmak boyun fıtığı, bademcik, çene, göz, burun, kulak, dudak, diş, dişeti, yanak, ses telleri, tiroid bezi ve lenf bezi hastalıklarına iyi gelir, cildi güzelleştirir.
    • Göğüslerin üstüne, altına ve uçlarına kupa kapatmak göğüsteki tıkanıklığı dağıtır, sütü arttırır.
    • Makat-Cinsel organ arasına kupa kapatmak basur, prostat, fil hastalığı ve adet düzensizliğine iyi gelir.
    • Makata kupa kapatmak kafadan ve bütün bedenden kanı aşağı çeker. Organlara ve vücuda rahatlık verir, özellikle bağırsaklara, prostat hastalıklarına ve adet düzensizliğine iyi gelir.
    • Uylukların içine kupa kapatmak basur, göbek fıtığı, kasık fıtığı, gut hastalığı, kalça ve topuk ağrılarına iyi gelir.
    • Uylukların önüne kupa kapatmak erbezi ödemi, kalça ve baldır yaralarına iyi gelir.
    • Uylukların arkasına kupa kapatmak tansiyonunu düşürür, başağrısını dindirir, uyluklardaki yara ve ağrıları giderir.
    • Topuklara kupa kapatmak adet düzensizliği, siyatik ve gut hastalığına iyi gelir.
    • Göbek üstüne kupa kapatmak yağları dağıtır, cildi güzelleştirir, kabızlık, fıtık, mide ve karın ağrısına iyi gelir.
    • Göbek çukuruna yarım litrelik kupa kapatmak, karın ağrısı ve adet ağrısını giderir.
    • Göbek altına kupa kapatmak idrar yoluna inen taşı mesaneye düşürür, yumurtalık ve tüplerdeki tıkanıklığı açar, göbeğin üstüne kapatılan kupayla aynı etkiyi gösterir.
    Dr. Aidin Salih / Gerçek Tıp - Yitik Şifanın İzinde

 
Ağlayarak okudum.. Öyle güzel anlatmışsınız ki yaşadıklarına benzer şeyler yaşıyorum.. Hamile kalan arkadaşlarımla bağı koparmadım hala görüşüyorum. Zor olmuyo mu? Oluyo.. Yıllarca beklediğin duyguyu sen yaşayamıyosun onlar yaşıyo. Hamile görünce konuşmazsan "kıskanıyor bak" olur. Konuşursan benim gibi, "sen hiç takmıyosun" olur.. Rabbim bu yokluğu düşmanıma bile vermesin.. Zor gözyaşlarım anlatır sadece.. Yıllar önce çok yakın bir arkadaşım, hediye 2 tane bebek hırkası örmüştü.. Biri kırmızı biri yeşil. Evlendiğinde "bebeklerine giydirirsin" demişti. SÖZ DEMİŞTİM bende.. Saklıyorum o hırkaları.. Arada çıkarıp sarılarak ağlıyorum.. Gel bebeğim giydireyim sana bunları diyorum.. Ama bir gün inanıyorum bebeğim gelecek.. O gün dünyanın en mutlu insanı kim deseler...
"BENİM" DİYECEĞİM...
 
Son düzenleme:
Ağlayarak okudum.. Öyle güzel anlatmışsınız ki yaşadıklarına benzer şeyler yaşıyorum.. Hamile kalan arkadaşlarımla bağı koparmadım hala görüşüyorum. Zor olmuyo mu? Oluyo.. Yıllarca beklediğin duyguyu sen yaşayamıyosun onlar yaşıyo. Hamile görünce konuşmazsan "kıskanıyor bak" olur. Konuşursan benim gibi, "sen hiç takmıyosun" olur.. Rabbim bu yokluğu düşmanıma bile vermesin.. Zor gözyaşlarım anlatır sadece.. Yıllar önce çok yakın bir arkadaşım, hediye 2 tane bebek hırkası örmüştü.. Biri kırmızı biri yeşil. Evlendiğinde "bebeklerine giydirirsin" demişti. SÖZ DEMİŞTİM bende.. Saklıyorum o hırkaları.. Arada çıkarıp sarılarak ağlıyorum.. Gel bebeğim giydireyim sana bunları diyorum.. Ama bir gün inanıyorum bebeğim gelecek.. O gün dünyanın en mutlu insanı kim deseler...
"BENİM" DİYECEĞİM...
Bende bugün ilk aşılama sonucumda kan testimde kocaman bir negatif gördüm ağlamaktan gözüm çıktı 2. Aşılama için biraz ara vericem sonra tüp bebek
 
Selam
Esimin spermleri yavas hareket ediyor. Benimde kendiliginden catlamiyor. Ve adet düzensizligi yasiyorum.
Merhaba bende merak ettim 2 yılda kim nolmuş diye benimde 1 düşük oldu kendiliğimden hamile kaldım kürtajdan beride yumurtlamıyorum erken menepoz olabilir dedi doktor adet olunca gidicem testler yapılacak yumurta oluşmadı aşılama tedavisi gördüm.yumurta olmayınca tedavide olmuyor :(
 
Back
X